ماجرای حضور شکارچی روس در قرقهای اختصاصی یزد چه بود؟ | 30 هزار دلار درآمد شکار دو راس کل و قوچ کجا هزینه شد؟
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۹۲۴۶۷
همشهری آنلاین - محمد باریکانی/ خبرگزاری میزان با انتشار ویدویی اعلام کرد: «آصف ایلیاسف، شکارچی اهل جمهوری آذربایجان که با یک شرکت بینالمللی برگزارکننده تورهای شکار در ایران همکاری میکند و در ۱۰ سال گذشته با همکاری اسرافیل شفیعزاده، مدیر عامل شرکت گردشگری یاسمین پارسه تورهای شکار بسیاری برای شکارچیان خارجی در ایران ترتیب داده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اسرافیل شفیعزاده به همشهری اعلام کرد که خبر منتشر شده از پایین بودن سن گونههای شکار شده از اساس کذب است. او در تشریح چگونگی ورود شکارچی روس به ایران و صدور پروانه شکار برای او اعلام کرد: متاسفانه انتشار دهندگان خبر مذکور هیچ تماسی برای اطلاعرسانی شفاف با بنده نداشتند و اقدام به انتشار خبر قدیمی و مغرضانه علیه فعالیتهای مرتبط با شکار توسط بنده کرده اند.
او اعلام کرد: سرگئی مازورکویچ با تابعیت روسی و با پروانه شکاری که از سوی سازمان حفاظت محیط زیست در استان یزد صادر شد، در تاریخ 20 آذرماه 97 با شماره پروانه شکار 121.23533 به ایران آمد و در حضور قرقبان و محیط بانی که برای همراهی با او معرفی شد اقدام به شکار مجوزدار در قرق اختصاصی منصورآباد دربید در استان یزد کرد. این قرق یک شکارگاه خصوصی است و شکارچی روس توانست یک قوچ 9 ساله با طول شاخ 94 سانتیمتر را در حضور محیط بان، حکمتالله زارع، محیط بان رسمی سازمان حفاظت محیط زیست شکار کند. صورتجلسه این شکار که توسط محیط بان همراه تنظیم شده است موجود است و به امضای نیره پورملایی مدیرکل حفاظت محیطزیست استان یزد هم رسیده است. بنابراین شکار صورت گرفته کاملا قانونی انجام شده و از نظر رعایت موضوع قوانین شکار و رعایت سنی گونه مشکل قانونی وجود نداشته است. بنابراین ادعاهای مطرح شده مبنی بر شکار گونه زیر 9 سال یک دروغپراکنی آشکار و تشویش افکارعمومی است که هدف از آن تخریب شخصی است. البته چنین خبرپراکنیهایی اولینبار نیست که اتفاق افتاده است.
اسرافیل شفیعزاده افزود: شکار دوم هم که یک راس کل وحشی بود در قرق اختصاصی روباز در استان یزد انجام شد که مجوز آنرا نیز سازمان حفاظت محیط زیست براساس براساس ارزیابیهای کارشناسان این سازمان از جمعیت مازاد قرق صادر کرد. بنده نیز تنها واسط ورود این تبعه خارجی براساس فعالیت توراپراتوری خود بودم. ایبن شکار هم اول اسفندماه سال 97 انجام گرفت که اسناد آن با پروانه شکار به شمار 121.30563 وجود دارد و صورتجلسه آنرا هم آقای حکمتالله زارع محیطبان همراه شکارچی تنظیم و کرده و به امضای مدیرکل حفاظت محیط زیست استان یزد رسیده است. این شکار هم یک کل وحشی 9 ساله با طول شاخ 94 سانتیمتر بود.
این توراپراتور با جعلی خواندن ادعاهای مطرح شده در خبر مرتبط با جولان شکارچیان خارجی در قرقهای اختصاصی یزد گفت: تمامی فعالیتهای صورت گرفته برای ورود شکارچی روس به ایران کاملا قانونی بوده و وزارت اطلاعات از ورود شکارچی روس کاملا اطلاع داشت. بر همین اساس وزارت خارجه نیز به او ویزای ورود به ایران داد و افسر مربوطه در وزارت دفاع نیز هنگام ورود این شکارچی با حضور در فرودگاه سلاح شکارچی روس را ترخیص کرد. سازمان حفاظت محیط زیست هم مجوز شکار دو راس کل و قوچ را با رعایت قوانین شکار و مشخص کردن نوع گونه صادر کرد. بنابراین آنچه گفته میشود گونههای شکار شده زیر سن قانونی بودند دروغ محض است و مطرح کنندگان چنین ادعاهایی باید از انتشار اطلاعات غلط برای مردم خجالت بکشند.
به گفته این تورآور شکار، مجموع مبلغی که از شکارچی روس برای حضور در ایران و شکار قانونی و مجوزدار دو راس کل و قوچ با همراهی محیطبان ناظر در استان یزد گرفته شد رقمی حدود 30 هزار دلار بود که تا 80 درصد این مبلغ به قرقها اختصاص یافت تا صرف و صرف حفاظت و ارتقای ضریب امنیت منطقه برای افزایش جمعیت گونهها و ایجاد آبشخور و علوفهرسانی و تامین تجهیزات پایشی و حقوق قرقبانها شود. در حالی که شکارچی روس به راحتی و صرف هزینههای کمتر میتوانست همین شکار را در ترکیه یا آسیای مرکزی و قرقیزستان و آذربایجان انجام دهد. 20 درصد دیگر این پول هم هزینه حملونقل و راهنمای تور و هتل و دستمزد افرادی که همراه شکارچی بودند به همراه هزینه بلیت رفت و برگشت و ... شده است.
شفیعزاده با اعلام این که جلوگیری از شکار مجاز در ایران راه را برای شکارچیان غیرمجاز و نابودی حیاتوحش کشور هموار می کند گفت: تلاش توراپراتورهای شکار در ایران موجب ورود پول به زیستگاههای ایران برای بالا بردن سطح زیستگاه و حفاظت از گونههای حیاتوحش میشود. چون سازمان حفاظت محیط زیست بودجه حفاظت و حتی سواد مدیریت بر زیستگاههای حیاتوحش را ندارد.
این فعال گردشگری و برگزار کننده تورهای شکار در ایران اعلام کرد: یک شکارچی خارجی برای شکار دو راس کل و قوچ پیر در قرق اختصاصی 30 هزار دلار در ایران هزینه کرد که بخش زیادی از آن نیز به حفاظت مناسب از قرق و تامین امنیت زیستگاه جمعیت گونهها اختصاص یافت و اینگونه برخی رسانهها به دلیل مشکلات شخصی با برگزار کنندگان تورهای شکار سرو صدا راه میاندازند. ولی وقتی شیوع طاعون نشخوارکنندگان در ز یستگاههای حیات وحش هزاران گونه را قلع و قمع میکند صدایشان هم درنمیآید و چشمان خود را بر این واقعیات میبندند.
او افزود: چرا تصاویر قتلعام گونههای حیاتوحش به دلیل شیوع طاعون نشخوارکنندگان را منتشر نمیکنند و مطلبی درخصوص کمکاری مدیران مرتبط با حفظ حیاتوحش درباره مقابله و پیشگیری از شیوع طاعون نشخوارکنندگان چیزی نمینویسند؟ همین جریانی که شکار قانونی و مجوزدار در ایران را ممنوع می کند عامل اصلی قرار گرفتن محیط بان و شکارچی غیرمجاز در برارب یکدیگر است که به کشته شدن آنها منجر میشود.
به گفته اسرافیل شفیعزاده، جریانی که برای شکار مجاز و قانونی دو راس کل و قوچ ننه من غریبم بازی درمیآورد، چشم خود را بر اقداماتی که در جهان در حوزه مدیریت حیاتوحش انجام میشود میبندد و به همین دلیل مسیر شکار غیرقانونی در ایران را هموار می کند. چون نمیتواند شکارچی غیرمجاز و محیط بان را دور یک میز بنشاند و شکارچی متخلف را متقاعد کند که اسحه بردارند و گونههای حیاتوحش را نابود نکند. چون درکی از مدیریت حیاتوحش ندارد و ناگهان تبدیل به یک فعال ضد شکار میشود که نتیجه کارهایش سبب رودررویی محیطبانان و شکارچیان متخلف میشود. در حالی که باید توسعه قرق اختصاصی را به منظور ورود بخش خصوصی به برای حفاظت از گونههای حیاتوحش ترویج و از سرمایه مردم برای حفاظت از زیستگاههای حیاتوحش استفاده کند. چون سازمان حفاظت محیط زیست با بودجه 900 میلیارد تومان در سال که 90 درصد آن صرف پرداخت حقوق پرسنل میشود حتی نمیتواند پول بنزین محیط بانها برای سرکشی به زیستگاههای حیات وحش و مناطق حفاظت شده را تامین کند.
به گفته این فعال تورهای شکار در ایران، هماکنون 70 درخواست ایجاد قرق اختصاصی به سازمان حفاظت حفاظت محیطزیست ارسال شده که هنوز با آنها موافقت نشده است. در حالی که سازمان حفاظت محیط زیست به دلیل ناتوانی در تبدیل شکارچی متخلف به حافظ حیاتوحش و ناتوانی در مدیریت زیستگاهها باید با این مجوزها موافقت کند تا بخش خصوصی خود اقدام به حفاظت از جمعیت حیاتوحش کشور کند.
اسرافیل شفیعزاده تعداد گونههای شکارشده در ایران توسط خارجیها را بسیار کمتر از تلفات گونههای حیاتوحش ایران به دلیل شیوع طاعون نشخوارکنندگان آن هم تنها در یک زیستگاه اعلام کرد و گفت: شیوع طاعون نشخوارکنندگان در لارستان طی چند روز اخیر 300 کل و قوچ را تنها در لارستان قلع و قمع کرد. در حالی که سال 92 قیمت شکار یک راس قوچ لارستان برای یک خارجی 100 هزار دلار برآورد شد. این مبلغی بود که شکارچیان خارجی آنزمان حاضر به پرداخت آن برای شکار یک راس قوچ بودند. قوچ لارستان گونه نادر در جهان است و کوچکترین قوچ جهان است. اما حالا سرنوشت آن چه شده است؟ با سوءمدیریت در مقابله با طاعون نشخوارکنندگان 300 راس آن تنها در چند روز اخیر در منطقه لارستان تلف شده است. دو سال قبل هم 1500 راس از گونهها در منطقه هفتاد قله اراک و 500 گونه هم در منطقه حفاظت شده دهج در کرمان از بین رفتند. در منطقه الموت و بلور و سرانی و خجیر و طالقان هم گونههای بیشتری بر اثر طاعون نشخوارکنندگان از بین رفتند.
او افزود: اگر از زیستگاهها حفاظت میشد تلفات ناشی از طاعون نشخوارکنندگان به این میزان به جمعیت حیاتوحش کشور لطمه نمیزد. اما به جای مدیریت درست، یک گودال حفر میکنند و گونههای تلف شده را داخل چاه می ریزند و رویشان هم آهک میپاشند. خبرش هم نباید بیرون برود. مگر آن که یک آدم باشرف مانند مدیر حفاظت محیط زیست لارستان پیدا شود و اعلام کند که طاعون نشخوارکنندگان 300 راس کل و قوچ را در این منطقه تلف کرده است. این تعداد را ضربدر 100 هزار دلار کنید و ببینید منطقه با چه فاجعهای روبرو شده است.
شفیعزاده گفت: جریانی که اقدام به دروغپردازی رسانهای درخصوص حضور شکارچیان خارجی در ایران میکند، در حالی که دو سال است اصلا هیچ شکارچی خارجی به ایران نیامده است، چرا راجع به شیوع طاعون نشخوارکنندگان در منطقه سرخه حصار در دو قدمی تهران خبررسانی نمیکند؟ چرا نمیپرسد چگونه باید زیستگاههای حیات وحش را مدیریت کرد تا طاعون جمعیت گونهها را به دلیل سوءمدیریت از بین نبرد؟
کد خبر 595159 برچسبها حیوانات - شکار حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری محیط زیست ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: حیوانات شکار حیوانات حیات وحش سفر گردشگری محیط زیست ایران شیوع طاعون نشخوارکنندگان سازمان حفاظت محیط زیست زیستگاه های حیات وحش گونه های حیات وحش شکارچیان خارجی استان یزد پروانه شکار تورهای شکار قرق اختصاصی زیستگاه ها هزار دلار برای شکار محیط بان شکار دو گونه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۹۲۴۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵۴۳ میلیون دلار، ارزش خدمات باغ ملی گیاه شناسی
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش های مجلس، این مرکز در گزارشی موضوع زوال باغ ملی گیاه شناسی بر اثر توسعه شهری نامتوازن را بررسی کرد.
در این گزاش آمده است:
باغهای گیاهشناسی، مکانهایی هستند که مجموعههایی از گیاهان زنده را با اهداف پژوهش، حفاظت، نمایش و آموزش نگهداری میکنند. باغهای گیاهشناسی نقش مهمی را در حفظ تنوع زیستی ایفا میکنند. این باغها که عموماً در فضاهای شهری قرار گرفتهاند؛ باعث ایجاد پیوند دوباره انسان و طبیعت شده و به بخشی از اکوسیستم شهری بدل شدهاند. باغ گیاهشناسی ملی ایران با قدمت طولانی ۵۵ساله در زمینی به وسعت ۱۴۵ هکتار بالغبر ۴۰۰۰ گونه گیاهی بومی، انحصاری، نادر و در معرض خطر انقراض را در خود جای داده است و طی دهههای اخیر به یک اثر ملی منحصربهفرد در موضوع حفاظت از ذخایر ژنتیکی در مجاورت پایتخت تبدیل شدهاست. این باغ در مقایسه با دیگر باغهای گیاهشناسی ملی در جهان در رتبه سوم از منظر تعداد گونههای مورد حفاظت و در رتبه پنجم از منظر وسعت قرار دارد. این باغ در دامنه جنوبی رشته کوه البرز در اراضی چیتگر، در شمال غربی تهران واقع گردیده است. طی سالیان اخیر توسعه نامتوازن شهری در منطقه ۲۲ و بلندمرتبهسازیها در مجاورت این باغ، نگرانیهایی را بابت زوال این باغ ایجاد کرده که در این راستا گزارش حاضر سعی کرده است، ضمن بررسی ارزشهای مختلف این باغ اعم از ارزشهای اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، مروری بر ضوابط حریم باغهای گیاهشناسی در جهان و ایران داشتهباشد و پیامدهای مختلف عدم رعایت حریم را به برنامهریزان شهری گوشزد کند. ارزشهای باغهای گیاهشناسی در نگاه کلی به دو دسته ارزشهای بهرهبرداری (شامل موجودیت، میراث آیندگان و نوعدوستی) و ارزشهای غیربهرهبرداری (شامل استفاده مستقیم و غیرمستقیم) قابل طبقهبندی است. درخصوص باغ ملی گیاهشناسی ایران اگرچه تاکنون ارزشگذاری اقتصادی رسمی توسط هیچیک از دستگاههای متولی در کشور انجام نشده است، اما براساس مطالعات پیشین درصورتیکه این باغ بهعنوان ثروت ملی کلی ایرانیان در نظر گرفته شود، صرفاً ارزش خدمات تفرجی - حفاظتی این گنجینه ملی برابر با ۵۴۳،۸۳۵،۸۵۰ دلار در سال برآورد میشود. رعایت حریم باغهای گیاهشناسی بهواسطه حفاظت از این باغها بهعنوان زیستگاههای انسانساخت در سطح جهان همواره مورد توجه بوده است. بهطور مثال در باغ گیاهشناسی کیو در لندن که ۱۳۲ هکتار وسعت دارد، یک منطقه حائل با وسعت ۳۵۰ هکتار در نظر گرفته شدهاست که نشان از اهمیت منطقه حائل برای حفظ کارکرد و حفاظت فیزیکی باغهای گیاهشناسی دارد. در ایران نیز مطابق با رویه انجام گرفته در سایر کشورها، حریم باغ ملی گیاهشناسی در سال ۱۴۰۱ به تصویب رسیده است که براساس آن ضلع شمالی باغ گیاهشناسی در جنوب اتوبان شهید همدانی جزء حریم باغ بوده و حداکثر ارتفاع مجاز ساخت برای کاربریهای مجاز در این محدوده با رعایت سایر ضوابط حریم ۱۵ متر تعیین شدهاست. بلندمرتبهسازی در مجاورت باغ ملی گیاهشناسی میتواند پیامدهای ناگواری نظیر کاهش شدید سفرههای آب زیرزمینی منطقه و باغ، خزان زودرس گونههای گیاهی بهدلیل کاهش وزش باد و جریانهای خنککننده، تشکیل جزایر حرارتی و افزایش دما در میکروکلیماهای باغ و خشکیدگی گیاهان حساس و نیمهحساس، افزایش میزان و گستره گردوغبار، اخلال در تبادل گازی و فتوسنتز و بروز ضعف در گیاهان، افزایش آلودگیهای صوتی و درنتیجه کوچ و نابودی جانوران موجود در این اکوسیستم، بههم خوردن تعادل نوری و اکولوژیکی و درنهایت زوال درختان و نابودی منظر را بههمراه داشتهباشد. با توجه به اینکه درختان و گیاهان باغ ملی گیاهشناسی ایران، دارای تنوع زیادی در بافت، شکل و رنگ هستند، ازاینرو هسته مرکزی بومشناختی یک چشمانداز را رقم میزنند و علاوهبر جنبههای زیباییشناسی، منفککننده کاربریهای مختلف و از بین برنده سیمای نامطلوب عوامل مصنوع هستند. در شرایطی که ساختمانهای بلندمرتبه و تودههای فشرده بناهای سیمانی و فولادی، نمای این پهنه سبز ارزشمند را از بین ببرند، لذا امکان خلق و تأکید بر توجه و نگاه به عناصر طبیعی که در به نظم کشیدن سیمای محیط، تأثیر روانشناختی دارد، از بین خواهد رفت. با توجه به این نکته مهم که در صورت بدعتگذاری صدور مجوز بلندمرتبهسازی در حریم باغ گیاهشناسی، زمینه برای دستاندازی بیشتر و صدور مجوزهای جدید هموار خواهد شد، پیشنهاداتی برای جلوگیری از زوال تدریجی باغ ملی گیاه شناسی ایران مطرح ارائه میشود: حفظ حریم و رعایت ضوابط استقرار واحدهای گروه خدماتی در اطراف باغ ملی گیاهشناسی، توقف ساختوساز و ابطال پروانههای صادره با رعایت حقوق و جلوگیری از ضرر مالکان، آموزش، آگاهیرسانی و تبیین جایگاه باغ گیاهشناسی بهعنوان یک سرمایه و گنجینه ملی برای عموم مردم ایران اسلامی، ثبت باغ ملی گیاهشناسی بهعنوان میراث جهانی یونسکو، تصویب ضوابط حریم برای دیگر باغهای گیاهشناسی کشور.