به نقل از «مهر»

کوچ سرمایه های بین المللی به مناطق «آف شور»

تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۲۸۶۸۶

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل سازمان منطقه آزاد کیش، بدنبال برگزاری نشست سه جانبه تخصصی انجمن حقوق‌شناسی ایران درباره سند همکاری ایران و چین با همکاری سازمان منطقه آزاد کیش و مرکز تحقیقات چین وابسته به دانشگاه علامه طباطبایی که ۲۵ فروردین ماه برگزار شد، با دکتر آخوندی عضو هیأت مدیره و معاون توسعه مدیریت سازمان منطقه آزاد کیش که در این نشست دیدگاه‌های خود را مطرح کرد، به گفت و گو نشستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ناصر آخوندی در این گفت و گو با بر شمردن مزیت‌های توافق، از لزوم ایجاد زیرساختهای کلان در کشور برای استفاده حداکثری از ظرفیت‌های اقتصادی در نظام بین الملل گفت و ایده‌های جدیدی را در این باره مطرح کرد که در ادامه می‌خوانید:

*همانگونه که مستحضرید، تفاهم نامه ۲۵ ساله ایران – چین با محوریت توجه به مناطق آزاد منعقد شد. چشم انداز شما از خروجی این تفاهم نامه چیست؟

تفاهم نامه ایران – چین، در صورتی که به قراردادهای اجرایی منجر شود، جایگاه ویژه ای را برای مناطق آزاد رقم خواهد زد. براین اساس، توسعه همه جانبه در مناطق آزاد کشور در همه ابعاد گردشگری، صنعتی، حمل و نقل و … شکل خواهد گرفت که این امر نیازمند ایجاد و توسعه زیر ساخت در همه ابعاد جاده‌ای، راه آهن، هواپیمایی، نیروگاه، تصفیه خانه، گردشگری، اقامتی و هتل سازی، صنعتی و... است.

برای فهم بیشتر این موضوع فقط باید به بازار حذب توریست از کشور چین با دقت بنگریم. در کمتر از دو دهه چین با پشت سر گذاشتن آمریکا، توانسته است از یک بازار کوچک گردشگری، به ارزشمندترین بازار گردشگر خارجی در دنیا تبدیل شود. طبق گزارش‌های سازمان جهانی گردشگری UNWTO در سال ۲۰۱۶ گردشگران چینی ۲۶۱.۱ میلیارد دلار، خارج از چین خرج کرده‌اند. در مقابل جهانگردان امریکایی ۱۲۳.۶ میلیارد دلار در سفرهای خارجی خرج کرده‌اند. رقم ۲۶۱.۱ میلیارد دلاری مخارج گردشگران چینی در خارج از این کشور وقتی جالب‌تر می‌شود که می‌بینیم تنها ۷ درصد از شهروندان چینی (حدوداً ۹۹ میلیون نفر) گذرنامه دارند. قابل توجه تر اینکه با توجه به جمعیت ۱.۴۱۵ میلیارد نفری چین، قابلیت رشد این بازار سرسام‌آور است.

انستیتو گردشگری خارجی چین پیش‌بینی می‌کند که سفرهای خارجی شهروندان چینی از رقم ۱۴۵ میلیون سفر در سال ۲۰۱۷ به ۴۰۰ میلیون سفر در سال ۲۰۳۰ افزایش پیدا خواهد کرد. این بدین معناست که از ۶۰۰ میلیون سفر خارجی که طبق گزارش سازمان جهانی گردشگری تا سال ۲۰۳۰ به مجموع سفرهای جهانی اضافه می‌شود، بیش از نیمی از آنها به چین تعلق خواهد داشت. به این ترتیب چین یک‌چهارم از سهم صنعت گردشگری جهان را در دست می‌گیرد.

*ایران نیز سهمی از این بازار خواهد داشت؟

یقیناً. اگر تنها یک درصد از این گردشگران مقصد ایران را برای سفر برگزینند، چیزی بالغ بر ۴ میلیون نفر خواهد شد که در اینصورت زیرساخت‌های مناسب برای پذیرش این میزان مسافر به ویژه در مناطق توریستی مانند جزیره زیبای کیش، نیازمند توسعه است که با توجه به حجم سرمایه گذاری مورد نیاز داخلی و خارجی، بهترین شیوه آن استفاده از ابزارهای نوین تأمین مالی از طریق بازار سرمایه است.

بنابراین همانگونه که می‌دانیم، سرمایه گذاری موتور محرکه رشد و توسعه اقتصادی در تمام نظریات و الگوهای رشد اقتصادی محسوب می‌گردد. ازاین رو، جذب سرمایه کافی به منظور تأمین منابع مالی طرح‌های اقتصادی ازجمله مهمترین دغدغه‌های تصمیم گیرندگان اقتصادی در هر جامعه است. کشورهای درحال توسعه معمولاً با کمبود سرمایه مواجه بوده اند. لذا، همواره سعی نموده اند که برای جبران آن از استقراض خارجی استفاده کنند، اما به دلیل بحران‌های ناشی از بازپرداخت آن، امروزه سرمایه گذاری خارجی به عنوان جانشینی برای آن و ابزاری برای رسیدن به هدف رشد اقتصادی مطرح شده است که البته این امر مستلزم ارائه راهکارها، ابزارها و تقلیل برخی ریسک‌های سرمایه گذاری مختص اقتصاد ایران است. پرداختن به این ریسک‌ها و ارائه راهکارهای کارا در این خصوص بسیار حائز اهمیت ا ست.

*مهمترین ریسک از منظر شرکتها و سرمایه گذاران داخلی و خارجی چیست؟

مهمترین ریسک، ریسک نوسانات ارزی است که با توجه به تجربیات جهانی ۲ راهکار برای مهار آن وجود دارد که سازمان منطقه آزاد کیش برای نیل به آن، در حال برنامه ریزی و اقدام است و می‌تواند تا حد زیادی در کاهش ریسک مؤثر باشد. این دو راهکار، ارائه ابزارهای پوشش ریسک در بازارهای سرمایه داخلی و ایجاد بورس بین المللی در مناطق آفشور با مختصات ویژه است.

*لطفا در این باره بیشتر توضیح دهید.

با نگاهی به چارچوب‌های قانونی و مقرراتی موجود در فضای کسب وکار کشور، می‌توان دریافت که ظرفیت‌های قانونی و مقرراتی برای پیاده سازی برخی ابزارهای مدیریت ریسک در کشور موجود است و بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی فعال می‌توانند با تقویت دانش خود در این حوزه از این ابزارها برای پوشش ریسک فعالیت واحد خود در برابر نوسانات نرخ ارز بهره برداری کنند. اما تمام مسئله در امکان طراحی و ارائه ابزارهای هجینگ مالی خلاصه نمی‌شود. در کشورهایی که قواعد حقوقی و اصول قانونی نظام اقتصادی و خصوصاً بخش سرمایه گذاری فاصله زیادی با معیارهای جهانی دارد، روش‌هایی که مستلزم شناسایی سرمایه گذاران خارجی در محدوده سرزمین اصلی با قوانین و قواعد حاکم بر سرزمین اصلی است، چندان راهگشا نخواهد بود.

علیرغم برخی توفیقات بورس داخل در جذب سرمایه گذاری خارجی، وجود محدودیت‌های ابزاری و کا ستی های تجربی کشور، از سرعت توسعه سرمایه گذاری خارجی کاسته است. ایجاد بورس بین المللی با مختصات ویژه در محدوده‌هایی غیر از سررزمین اصلی (مناطق آفشور) در کنار طراحی ابزار، یکی از راهکارهای رایج جهانی جهت تقویت جریان سرمایه خارجی به داخل محدوده سرزمینی کشور ا ست. در این بورس نا شران می‌توانند اوراق بهادار خود را به سرمایه گذار خارجی و داخلی عر ضه و با ارز مشخص معامله کنند و توسعه بازار بدهی برای تأمین مالی شرکت‌ها و نیز دولت با منابع خارجی امکان پذیر است. در مجموع، پوشش ریسک نرخ ارز با انجام معاملات ارزی، پوشش تکمیلی ریسک نرخ ارز با تعریف معیارهای پذیرش، ارائه خدمات مالی با استانداردهای جهانی و از بین بردن ریسک سرایت ازجمله منافع ایجاد بورس بین المللی ا ست.

*چرا بورس بین المللی برای سرمایه گذار خارجی جذاب است؟

تجربه‌های جهانی نشان می‌دهد سرمایه‌های بین المللی حداقل به یکی از دلایل کسب منافع مالیاتی، تنوع فرصت‌های سرمایه گذاری، چارچوب قانونی متفاوت و کم دردسرتر، محرمانگی و دسترسی به خدمات مالی حرفه ای به مناطق آفشور کوچ کرده اند.

از سوی دیگر، عواملی همچون عدم موفقیت کشور در جذب سرمایه گذاران خارجی و تأمین مالی خارجی، عدم موفقیت بورس در عرضه سهام شرکت‌های ایرانی در بورس‌های بین الملل، وجود ریسک‌های سرمایه گذاری در ایران علی الخصوص ریسک نرخ ارز و نهایتاً عدم وجود تمهیدات لازم جهت اتصال نظام مالی ایران به نظام مالی بین الملل نیاز و ضرورت ایجاد بورس بین الملل را ایجاب می‌نماید.

اجازه دهید کمی موضوع را باز کنم، سرمایه گذاری خارجی به دو شکل انجام می‌شود؛ مستقیم FPI وغیرمستقیم (FDI). سرمایه گذاری اشخاص خارجی در سهام و اوراق قرضه از این نظر "غیرمستقیم" اطلاق می‌شود که سرمایه گذار صرفاً صاحب اوراق بوده و نقش مستقیم در اداره شرکتی که سهمش را خریداری کرده، ایفا نمی‌کند. طبیعتاً در چنین شرایطی مسئولیت مالی شرکت نیز متوجه این شخص نیست.

اما در سوی دیگر سرمایه گذاری مستقیم مطرح است که در این نوع سرمایه گذاری، سرمایه گذارهدفی دائمی یا بلندمدت را دنبال می‌کند. در چنین شرایطی سرمایه گذار صاحب حق رأی در مدیریت و تصمیم گیری های شرکت مورد سرمایه گذاری خواهد بود. از بین دوگونه سرمایه گذاری خارجی، سرمایه گذاری مستقیم خارجی به دلیل مزیت‌هایی مانند انتقال تکنولوژی، ارتباط با بازارهای بین المللی، انتقال مهارت‌های مدیریتی و غیره، منبعی مناسب‌تر برای انباشت سرمایه و به دنبال آن رشد اقتصادی است.

اما تجربه جهانی نشان داده است که توسعه بازارهای سرمایه که اسا ساً برای جذب سرمایه گذاری به شیوه غیرمستقیم و همزمان با تحولات قانونی انجام می‌گیرد، به نوعی مقدم بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی است. این تقدم به نوعی بسیاری از ریسک‌های مرتبط با سرمایه گذاری خارجی را مرتفع ساخته و بخش اعظمی از ابهام فضای کسب وکار کشور سرمایه پذیر را از دید سرمایه گذار خارجی شفاف کرده و از میزان ناشناخته بودن کشور مقصد سرمایه می کاهد.

*وضعیت سرمایه گذاری غیرمستقیم خارجی در ایران چگونه است؟

در ایران تاکنون بیش از ۹۱۶ کد سهامدار خارجی در بورس صادر شده است. تعداد سرمایه گذاران حقوقی خارجی فعال در بازار سرمایه ایران تا الان بیش از ۲۰۰ می‌باشد. وضعیت سرمایه گذاری خارجی در ایران و نسبت آن به GDP در مقایسه با میانگین جهانی، نشاندهنده وضعیت نامناسب ایران در این حوزه ا ست. رقم ۱۲۸ میلیون دلار سرمایه گذاری خارجی در مقایسه با ارزش بازار ۱۱۰ میلیارد دلاری بازار سرمایه ایران، بیانگر سهم ۱ /۰ در صدی سرمایه گذاری خارجی ا ست.

*دلایل عملکرد پایین جذب سرمایه گذاری خارجی در بورس داخل چیست؟

کمیسیون سرمایه گذاری اتاق بازرگانی ایران در پاسخ به این سوال که چرا سرمایه گذاری خارجی به معنی واقعی کلمه در بازار سرمایه ایران انجام نمی‌شود، ۱۴ مانع را برشمرده است.

کوچک بودن ابعاد بازار سرمایه و بازار بدهی ایران و عدم تناسب اندازه بازار با تولید ناخالص داخلی کشور، نبود زیرساختها و ابزار مناسب برای پوشش ریسک نرخ ارز، فقدان نظام بانکی با معیارهای بین المللی، بالا ارزیابی شدن ریسک تسویه وجوه در سیستم پایاپای شرکت سپردهگذاری مرکزی ایران، عدم اجرای استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی و حسابرسی مستقل، وضعیت سنتی بورس تهران در بخش زیرساختها، عدم تنوع ابزارهای معامالتی، فقدان یا محدودیت زیرساختهای الکترونیکی بازار سرمایه و عدم اتصال به بازارهای سرمایه دنیا از جمله این دلایل است.

نبود دستور اقدام منسجم یا برنامه راهبردی بازار سرمایه، نگرانیهای سیاسی و فرهنگی و عدم تقارن اطلاعاتی، عدم توجه مستقیم به سرمایه گذاری خارجی در بازار سرمایه در قانون، فرآیند طولانی اخذ مجوز و اخذ کد سهامداری به خاطر عدم یکپارچگی میان سازمانهای ذیربط، عدم یکپارچگی و غیرالکترونیک بودن فرآیندها در میان سازمانهای ذیربط مانند مباحث ثبت افزایش سرمایه، اجرای استانداردهای گزارشگری، مشکلات مقرراتی در خصوص افتتاح حساب بانکی ریالی برای سرمایه گذار خارجی، رویه سخت احراز هویت سرمایه گذاران خارجی مطابق قانون مبارزه با پولشویی، محدودیت‌های سرمایه گذاری و انتخاب مدیران و محدودیت در خروج سرمایه توسط سرمایه گذار خارجی از دیگر دلایل است که باید برای حل تک تک آنها تلاش کنیم.

*پس راهکار ایجاد بورس بین الملل با بازار سرمایه آف شور است؟

بله. بتدریج باید به سمت مرکز مالی آف شور پیش رفت. این مراکز مفهومی فراتر از بازار سرمایه "آف شور" است که معمولاً در آنها طیف وسیعی از خدمات مالی ازجمله خدمات بانکی، بیمه‌ای و خدمات بازار سرمایه‌ای را به افراد غیر مقیم یا خارجی ارائه می‌کنند. این مراکز نه تنها توسط کشورهای توسعه یافته بلکه توسط اقتصادهای نوظهور نیز به منظور اصلاح جریانات سرمایه معکوس، کاهش انباشت بدهی‌های کوتاه مدت، کاهش ریسک نوسانات ارزی و آزاد سازی کنترل شده حساب سرمایه تأسیس می‌شوند.

این مراکز مالی می‌تواند به سه صورت بین المللی، منطقه‌ای و کوچک ایجاد شود. بنابر دسته بندی‌های فوق در خصوص مراکز مالی آف شور، بورس اوراق بهادار آف شور در واقع بخشی از مراکز مالی آف شور هستند که در کنار بانک‌ها و بیمه‌های آف شور، مجموعه‌ای از زنجیره ارزش نظام مالی را در محدودهای غیر محدوده سرزمین اصلی تکمیل می‌کنند و به دنبال ارائه شکل خاصی از ابزارهای مالی هستند. این بورس‌ها طیف وسیعی از اوراق بهادار و ابزارهای بازار سرمایه‌ای مثل صندوقهای سرمایه گذاری، یونیت تراست ها و اوراق بهادار مرتبط با سهام و بدهی را پذیرش و ارائه می‌کنند.

نکته دیگر اینکه این ابزارها به طورمعمول بانظم و قاعده خاص و آنچنان که در بورس‌های مطرح بین المللی معامله می‌شوند، مورد داد و سند قرار نمی‌گیرند. بنابراین برای شرکتها و مؤسسات پذیرفته شده در این بورس‌های آفشور، اصل نقد شوندگی چندان اهمیتی ندارد. در مقابل این بورس‌ها به دلیل نظام‌های قانون گذاری منعطف و مناسب و مهمتر از آن به دلیل بهره گیری از نظام مالیاتی کارا و سرمایه پذیر، مورد اقبال سرمایه گذاران و شرکتهای خارجی قرار گرفته است. بنابراین اساساً پذیرش ابزارهای مالی برای یک شرکت در بورس‌های آف شور اغلب ارزان‌تر و کم دردسرتر از بورس‌های بزرگ است و با توجه به بهبود فضای کسب و کار در سطح بین الملل و پیش بینی شرایط بهتر، بازار سرمایه و بازارهای مالی باید به این ظرفیت‌های عظیم توجه کرده و برای حضور مؤثر در آن برنامه ریزی کنند.

کد خبر 5191906

منبع: مهر

کلیدواژه: منطقه آزاد کیش سند همکاری ایران و چین سرمایه گذاری بازرگانی استانها ویروس کرونا شیوع کرونا آمار کرونا ماه مبارك رمضان کرمانشاه ماه رمضان ۱۴۰۰ بوشهر روز ارتش ارتش جمهوری اسلامی ایران اردبیل زلزله محدودیت های کرونایی واکسن کرونا انتخابات 1400 سرمایه گذاری خارجی سازمان منطقه آزاد کیش ایجاد بورس بین الملل سرمایه گذار خارجی سرمایه گذاری بازار سرمایه ای بورس بین المللی سرمایه گذاری بین المللی سرمایه گذاران بین الملل اوراق بهادار ریسک نرخ ارز جذب سرمایه پوشش ریسک نظام مالی ریسک ها بورس ها خارجی ا آف شور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۲۸۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روابط عمومی؛عامل کلیدی در رونق کسب و کار‌ها

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی نمایشگاه بین المللی تهران،دکتر محسن احمدزاده مدیرکل حوزه ریاست و روابط عمومی و امور بین الملل نمایشگاه های بین المللی،در گزارشی به اهمیت جایگاه بخش روابط عمومی در توسعه کسب و کار داخلی و بین المللی پرداخت.

اهمیت روابط عمومی در رونق کسب و کار‌ها از دو جنبه به شمار می‌رود. اولاً، روابط عمومی می‌تواند به عنوان یک ابزار ارتباطی قوی بین سازمان و مشتریان، رقبا و جامعه در حفظ و تقویت روابط تجاری و ایجاد اعتماد بین طرفین مؤثر باشد. با استفاده از روش‌ها و استراتژی‌های مناسب در حوزه روابط عمومی، سازمان می‌تواند تصاویر مثبت و قدرتمندی در ذهن مشتریان و جامعه ایجاد کند که از اهمیت بالایی برای تصمیم‌گیری و وفاداری به سازمان برخوردار است.
دوماً، روابط عمومی می‌تواند نقش مهمی در ترویج و توسعه کسب و کار‌ها در ابعاد بین المللی داشته باشد. با استفاده از استراتژی‌های مناسب در حوزه روابط عمومی، سازمان می‌تواند تصویری قوی و مثبت از خدمات و محصولات خود در بازار‌های جهانی ایجاد کند. این تصویر می‌تواند به تعریف مشتریان بین‌المللی، جلب نمایندگان تجاری بین‌المللی و جذب سرمایه‌گذاران خارجی کمک کند. همچنین، روابط عمومی می‌تواند در فرایند ایجاد شبکه‌های کسب و کار بین‌المللی و بالا بردن شناخت سازمان در بازار‌های خارجی نیز نقش مهمی ایفا کند.
بنابراین، روابط عمومی به عنوان یک ابزار استراتژیک و جهانی در رونق کسب و کار‌ها و گسترش آن در ابعاد بین المللی، بسیار اهمیت دارد. سازمان‌ها باید به طور جدی به برنامه‌ریزی و اجرای استراتژی‌های مناسب در حوزه روابط عمومی توجه کنند تا بتوانند رونق و موفقیت در بازار‌های داخلی و بین‌المللی را به دست آورند.
آقای دکتر احمدزاده چه ابزار‌ها و استراتژی‌هایی در حوزه روابط عمومی می‌تواند به سازمان‌ها در شناخت بازار‌های خارجی کمک کند؟
در حوزه روابط عمومی، تعدادی ابزار و استراتژی می‌توانند به سازمان‌ها در شناخت بازار‌های خارجی کمک کنند. به‌طور کلی، این ابزار‌ها و استراتژی‌ها به منظور ترویج و تبلیغات، ارتباطات عمومی، و تعامل با مخاطبان خارجی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در زیر تعدادی از این ابزار‌ها و استراتژی‌ها را ذکر می‌کنم:
-رویداد‌ها و نمایشگاه‌ها: برگزاری رویداد‌ها و نمایشگاه‌های مرتبط با صنعت و محصولات سازمان، فرصتی مناسب برای جذب نمایندگان تجاری و مشتریان بین‌المللی است. این رویداد‌ها به سازمان امکان می‌دهد تا با مخاطبان خارجی در ارتباط باشد و تصویری قدرتمند از خدمات و محصولات خود را ارائه دهد.
-رسانه‌های اجتماعی: استفاده از رسانه‌های اجتماعی، امکان ایجاد تعامل با مشتریان و مخاطبان خارجی را فراهم می‌کند. سازمان‌ها می‌توانند از پلتفرم‌های مختلفی مانند فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و لینکدین برای ارتباط مستقیم با مخاطبان خارجی استفاده کنند و اطلاعات مربوط به محصولات و خدمات خود را به اشتراک بگذارند.
-وب‌سایت و وبلاگ: ایجاد یک وب‌سایت فعال و جذاب برای سازمان، امکان دسترسی به اطلاعات و خدمات سازمان را برای مخاطبان خارجی فراهم می‌کند. همچنین، نوشتن وبلاگ‌های مرتبط با صنعت و محصولات سازمان می‌تواند به ارائه محتوای ارزشمند و جذاب به مخاطبان خارجی کمک کند.
-روابط عمومی بین‌المللی: استفاده از استراتژی‌های روابط عمومی بین‌المللی، به سازمان امکان می‌دهد تا ارتباطات مؤثر با مخاطبان بین‌المللی برقرار کند و تصویر قدرتمندی از خدمات و محصولات خود در بازار‌های خارجی ایجاد کند.
-همکاری با رسانه‌ها: برقراری همکاری با رسانه‌های معتبر و مرتبط با صنعت نیز یکی دیگر از این اهمیت به شمار می‌رود
آقای دکتر محسن احمدزاده به نظر شما رویداد‌ها و نمایشگاه‌ها چه فرصتی را برای سازمان‌ها فراهم می‌کنند؟
رویداد‌ها و نمایشگاه‌ها فرصتی برای سازمان‌ها فراهم می‌کنند تا به مخاطبان خارجی خود نزدیک‌تر شوند و ارتباط برقرار کنند. این رویداد‌ها به سازمان امکان می‌دهد تا:
-جذب نمایندگان تجاری و مشتریان خارجی: رویداد‌ها و نمایشگاه‌ها فرصتی مناسب برای جذب نمایندگان تجاری و مشتریان بین‌المللی است. با حضور در این رویدادها، سازمان می‌تواند با مخاطبان خارجی در ارتباط باشد و فرصتی را برای برقراری ارتباطات تجاری و ارائه محصولات و خدمات خود به آنها فراهم کند.
-نمایش و ارائه محصولات و خدمات: در رویداد‌ها و نمایشگاه‌ها، سازمان می‌تواند محصولات و خدمات خود را به صورت مستقیم به مخاطبان خارجی نمایش دهد. این فرصت به سازمان اجازه می‌دهد تا به‌طور مستقیم با مشتریان و نمایندگان تجاری در مورد ویژگی‌ها و مزایای محصولات خود صحبت کند و آنها را متقاعد کند.
-ایجاد تصویر قدرتمند: حضور در رویداد‌ها و نمایشگاه‌ها به سازمان امکان می‌دهد تا تصویری قدرتمند از خدمات و محصولات خود را ارائه دهد. با نمایش محصولات در یک محیط حرفه‌ای و با حضور در کنار رقبا و همچنین با ارائه ارزش افزوده به مخاطبان خارجی، سازمان می‌تواند تصویر خود را در بازار‌های خارجی تقویت کند.
-اطلاعات و تحقیقات بازار: رویداد‌ها و نمایشگاه‌ها فرصتی مناسب برای جمع‌آوری اطلاعات و تحقیقات در مورد بازار‌های خارجی است. سازمان می‌تواند با حضور در این رویدادها، اطلاعات مربوط به رقبا، روند بازار و نیاز‌های مشتریان را به دست آورده و به بهبود استراتژی‌های بازاریابی و فروش خود بپردازد.