به نقل از «ایرنا»

قدرت نمایی روسیه در برابر غرب

تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۷۴۲۳۵

به گزارش روز پنجشنبه ایرنا، رزمایش بزرگ کریمه در سواحل این منطقه در دریای سیاه در حال برگزاری است وو احدهای نظامی و تفنگداران دریایی و ناوها و ناوچه های موشک انداز و مین یاب ناوگان دریای سیاه روسیه در آن شرکت دارند.

در روزهای اخیر نیز حدود ۱۰ ناو و ناوچه موشک انداز ناوگان دریای خزر روسیه برای شرکت در رزمایش این کشور وارد دریای سیاه شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وزارت دفاع روسیه امروز اعلام کرد: بخشی از این رزمایش در حوزه نظامی جنوب روسیه در منطقه نظامی «اوپوک» در شبه جزیره کریمه جریان دارد. 

 شایگو  امروز در بدو ورود به منطقه کریمه، آغاز رزمایش واحدهای حوزه نظامی جنوب روسیه و تفنگداران دریایی و نیروهای هوابرد را اعلام کرد.

 وزیر دفاع روسیه پیشتر، آمریکا و ناتو را متهم کرده بود که با اقدامات تحریک آمیز خود در دریای سیاه وضعیت منطقه را متشنج و پرتنش کرده اند.

به گزارش ایرنا، شایگو در جمع مقامهای ارشد وزارت دفاع روسیه گفت: اوضاع راهبردی در جنوب غرب روسیه بخاطر تلاش برخی کشورها برای افزایش حضور نظامی خود متشنج و پرتنش شده است ودولت اوکراین همچنان برای بی ثبات کردن اوضاع منطقه دونباس (منطقه مناقشه شرق این کشور با ساکنان روس تبار) تلاش می کند.

 شایگو همچنین از انتقال شمار زیادی از نیروهای نظامی ناتو و آمریکا به مرزهای غربی روسیه خبر داد و گفت که ناتو قصد دارد در مجموع ۴۰ هزار نیروی نظامی در مناطق همجوار روسیه مستقر کند.  

صف آرایی دربرابر ناتو

شبکه دوم تلویزیون دولتی روسیه پیشتر با اعلام برنامه رزمایش روسیه در دریای سیاه به شرکت کشتی های جنگی شامل ناو «آدمیرال ماکاروف»، ناوچه های موشک انداز «گرایوورون»، «ویشنی ولوچک»، «ساموم» و ناوچه ضدمین «ایوان گلوبتس» در این رزمایش بزرگ اشاره و خاطرنشان کرده بود که در مرحله نخست این رزمایش، ناوگروه روسی شرکت کننده در رزمایش از موانع مین دریایی دشمن فرضی عبور می کند و سپس به سوی مواضع دشمن با توپخانه و آتشبار شلیک می کنند.

این رزمایش را روسیه در حالی برگزار می کند که تنش های این کشور با آمریکا و متحدان آن در ناتو تشدید شده است و دو طرف به یکدیگر هشدار می دهند.

خبرگزاری رویترز به تازگی با اشاره به‌افزایش تنش میان مسکو و کی‌ف در هفته‌های گذشته، از ارسال ناوهای جنگی انگلیس به دریای سیاه با هدف حمایت از تمامیت ارضی اوکراین خبر داد.

به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از این خبرگزاری انگلیسی، کشتی های جنگی انگلیس با افزایش تنش میان اوکراین و روسیه در ماه آینده میلادی (ماه می) به سمت دریای سیاه حرکت می کنند.

در حالیکه تنش میان مسکو و کی‌ف در میانه استقرار نیروهای روسی در مرز و درگیری در شرق اوکراین بین ارتش و جدایی طلبان طرفدار روسیه افزایش یافته است، تارنمای روزنامه "ساندی تایمز" هم به نقل از منابع ارشد نیروی دریایی گزارش داد که این اعزام با هدف نشان دادن همبستگی با اوکراین و متحدان ناتو انگلیس است. بر اساس این گزارش، یک ناوشکن نوع ۴۵ مجهز به موشک های ضدهوایی و یک ناوچه ضد زیردریایی نوع ۲۳ ناوگان نیروی دریایی سلطنتی را در مدیترانه ترک خواهد کرد و به سوی تنگه بسفر در دریای سیاه حرکت می کند.

این گزارش می افزاید: جت های رادارگریز "اف ۳۵ بی  لایتنینگ" و بالگردهای شکار زیردریایی مرلین برای پشتیبانی از کشتی های جنگی در ناوگروه عملیاتی آماده خواهند بود.

 افزایش پروازهای تجسسی غرب در سواحل روسیه در دریای سیاه

در یک هفته اخیر تعداد پروازهای تجسسی غربی بر فراز دریای سیاه بویژه در محدوده ساحلی روسیه در این پهنه آبی برای نظارت و رصد تحرکات نظامی روسها افزایش یافته است. 

خبرگزاری روسی اینترفاکس امروز اعلام کرد که یک فروند هواپیمای تجسسی انگلیس از نوع ار.اس-۱۳۵دبلیو چندین ساعت بر فراز سواحل منطقه کریمه در دریای سیاه پرواز کرد. 

 در یک هفته اخیر هم هواپیماهای آمریکایی چند پرواز تجسسی بر فراز دریای سیاه در امتداد سواحل کریمه انجام دادند که در دو مورد هواپیماهای روسی پرنده های آمریکایی را رهگیری کردند.

رزمایش نیروهای روسیه در دریای سیاه باتوجه به ممنوعیت پرواز هواپیماها در منطقه برگزاری رزمایش و منع تردد کشتی ها در بخشی از این پهنه دریایی، بر تنش های مسکو و غرب افزوده است.  

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در این رابطه از تصمیم روسیه در مسدود کردن تردد کشتی‌های خارجی در بخشی از دریای سیاه ابراز نگرانی کرد و آن را باعث تضعیف اوکراین دانست.

به گزارش ایرنا، ند پرایس روز دوشنبه در بیانیه‌ای مطبوعاتی افزود: ایالات متحده نگرانی عمیق خود را از برنامه‌های روسیه برای جلوگیری از کشتی‌های نیروی دریایی خارجی و کشتی‌های دولتی در مناطقی از دریای سیاه، از جمله در نزدیکی کریمه و تنگه کرچ ابراز می‌کند.

وی بدون اشاره به اینکه نیروهای نظامی آمریکا ده‌ها هزار مایل دورتر از کشورشان در سرزمین‌های دیگر به سر می‌برند، مدعی شد: روسیه سابقه اقدام تهاجمی علیه کشتی‌های اوکراینی و جلوگیری از دسترسی به بنادر اوکراین در دریای آزوف را دارد و این امر بر تجارت بین‌المللی اوکراین تأثیر می‌گذارد.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا ادامه داد: این اقدام نمایانگر تشدید تنش دیگر در کارزار مداوم مسکو برای تضعیف و بی‌ثباتی اوکراین است. این تحول به ویژه در میان گزارش‌های معتبر در مورد انباشت نیروهای روسیه در کریمه و اطراف مرزهای اوکراین، در سطوحی که از زمان حمله روسیه در سال ۲۰۱۴ تاکنون مشاهده نشده است و اقدامات تحریک‌آمیز دیگر توسط نیروهای تحت رهبری روسیه در خط تماس، نگران کننده است.

پرایس اضافه کرد: ایالات متحده بار دیگر حمایت بی دریغ خود از حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین را در مرزهای شناخته شده بین‌المللی تا آبهای سرزمینی آن تأیید می‌کند. ایالات متحده الحاق کریمه به روسیه را به رسمیت نمی‌شناسد و نخواهد شناخت.

وی اظهار کرد: ما اوکراین را به دلیل خویشتنداری مستمر در برابر تحریکات روسیه ستایش می‌کنیم و از روسیه می‌خواهیم که آزار و آزار کشتی‌ها را در منطقه متوقف و انباشت نیروها در مرز اوکراین و کریمه را معکوس سازد.

روابط روسیه و ناتو در هفت سال اخیر پس از روی کارآمدن دولت جدید غرب گرا در اوکراین تیره و پرتنش شده است.
ناتو در این مدت برای تحت فشار قرار دادن روسیه در مساله اوکراین و قطع کمک ها و حمایت های مسکو از روس تبارهای جدایی طلب مناطق شرق اوکراین، ده ها رزمایش در مجاورت مرزهای روسیه برگزار کرده است.
بخش عمده این رزمایش های ناتو در دریای سیاه بوده و روسیه نیز برای قدرت نمایی، چند رزمایش در این پهنه آبی برگزار کرده است.

رزمایش دریایی روسیه در واقع قدرت نمایی این کشور در برابر غرب و ناتو است و حاوی این پیام است که مسکو در دفاع از منافع خود توانایی نظامی کافی دارد و به نظر می رسد که آمریکا با انصراف از اعزام دو ناو جنگی به دریای سیاه به رغم اعلام قبلی،هشدار روسیه را جدی گرفته است. 

برچسب‌ها روسیه ناتو ایالات متحده آمریکا رزمايش

منبع: ایرنا

کلیدواژه: روسیه ناتو ایالات متحده آمریکا روسیه ناتو ایالات متحده آمریکا رزمايش اخبار کنکور دریای سیاه دریای سیاه ایالات متحده کشتی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۷۴۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساختار امنیتی اوراسیا: از ایده تا عمل

روسیه و چین هر دو در حالت رقابت با آمریکا هستند، هرچند در مورد روسیه عملاً وارد فاز باز و آشکار شده است اما در مورد چین هنوز کاملاً خود را نشان نداده ولی حداقل، ایده مقابله مشترک با مهار دوگانه ایالات متحده در مسکو و پکن مورد حمایت قرار می‌گیرد. - اخبار بین الملل -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، ایوان تیموفیف مدیر برنامه باشگاه گفتگوی بین المللی والدای در مقاله ای تحت عنوان "ساختار امنیتی اوراسیا: از ایده تا عمل " اینگونه اظهار می دارد که تجربه فروپاشی پروژه یورو آتلانتیک نیاز به ایجاد یک ساختار جدید بر اصول و مبانی مختلف را ایجاب می کند.

وی در این آغازین سطور مقاله اینگونه می نویسد که منطقه یورو آتلانتیک پس از پایان جنگ سرد، بحرانی مانند امروز را تجربه نکرده است. این بدان معناست که سیستم امنیتی یورو آتلانتیک مبتنی بر امنیت برابر و غیرقابل تقسیم دیگر وجود ندارد.

در بهترین حالت می توان انتظار کاهش شدت بحران را به دلیل توازن جدید قوا و بازدارندگی متقابل با حفظ خطوط تقسیم را داشت. در بدترین حالت، یک درگیری نظامی مستقیم بین روسیه و ناتو با چشم انداز تشدید تنش هسته ای را نیز می توان ترسیم کرد.

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در 29 فوریه 2024، در پیام خود به مجمع فدرال، به لزوم شکل گیری یک خط جدید از امنیت برابر و غیرقابل تقسیم در اوراسیا و همچنین آمادگی برای گفتگوی اساسی در این زمینه با طرف های ذینفع اشاره کرد.

ایده رهبر روسیه در سفر به جمهوری خلق چین، توسط سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه ارائه شد.

رئیس دستگاه دیپلماسی روسیه به توافق با طرف چینی برای آغاز گفت‌وگو درباره امنیت در اوراسیا اشاره کرد که ساختار احتمالی آن پیش از این در این سفر مورد بحث قرار گرفته بود.

خود این واقعیت که ایده رئیس جمهور روسیه در دستور کار مذاکرات بین دو قدرت بزرگ ارائه شد، نشان می دهد که می تواند هم در سطح تئوری سیاسی و هم در سطح عمل شکل مشخصی پیدا کند. مفهوم سازی ایده امنیت اوراسیا، ناگزیر سوال پروژه های دیگر در این زمینه را مطرح می کند.

سرگئی لاوروف، در جریان سفر خود به پکن، نیاز به ساختار جدید را مستقیماً با مشکلات امنیت یورو-آتلانتیک ایجاد شده در اطراف ناتو و سازمان امنیت و همکاری اروپا مرتبط دانست.

ارجاع به تجربه اروپا آتلانتیک به دو دلیل مهم است. اولاً، پروژه یورو آتلانتیک با سطح بالایی از یکپارچگی نهادی متمایز می شود. در واقع، بر اساس یک اتحاد نظامی(ناتو) با تعهدات سخت اعضای خود ساخته شده است. علیرغم پایان جنگ سرد، اتحاد آتلانتیک شمالی نه تنها زنده ماند، بلکه گسترش یافت و اعضای سابق پیمان ورشو را نیز در بر گرفت. بر اساس معیارهای تاریخی، ناتو بزرگترین ائتلاف نظامی پایدار است.

ثانیاً، پروژه یورو آتلانتیک پس از پایان جنگ سرد نتوانست مشکل امنیت مشترک و غیرقابل تقسیم برای همه کشورهای منطقه را حل کند. سازمان امنیت و همکاری اروپا، در تئوری، می تواند هم کشورهای ناتو و هم آنهایی را که به این ائتلاف تعلق ندارند، از جمله روسیه را در یک جامعه واحد گردهم آورد. اما از آغاز دهه 2000، روند سیاسی شدن سازمان امنیت و همکاری اروپا به نفع منافع کشورهای غربی چرخش یافت.

روسیه به طور فزاینده ای به گسترش ناتو به عنوان یک تهدید امنیتی نگاه می کند. معلوم شد که ابزارهایی مانند شورای روسیه و ناتو قادر به جذب تناقضات فزاینده نیستند.

فقدان نهادهای موثر و برابر که منافع روسیه را در نظر گرفته و آن را در فضای امنیتی مشترک ادغام کنند، در نهایت به فاصله فزاینده و سپس بحران در روابط روسیه و غرب منجر شد. این گذار، با کاهش رژیم کنترل تسلیحات، فرسایش قواعد بازی در حوزه امنیتی در پس زمینه عملیات نظامی آمریکا و متحدانش و در نهایت مداخله در امور داخلی دوران پس از شوروی همراه شد که نقطه اوج آن بحران اوکراین بود که مرحله نظامی آن در نهایت خطوط تقسیم را در اروپا مشخص کرد.

در پس زمینه درگیری نظامی بین روسیه و اوکراین، مبارزه شدید و فزاینده ای بین روسیه و ناتو وجود دارد. این کشور هنوز وارد فاز نظامی نشده، اما با بسیاری از ابعاد دیگر رقابت، از جنگ اطلاعاتی گرفته تا کمک های نظامی مستقیم و جامع غرب به اوکراین، مشخص می شود.

منطقه یورو آتلانتیک از زمان پایان جنگ سرد چنین بحران هایی را تجربه نکرده است که نشان می دهد یک سیستم امنیتی یورو آتلانتیک مبتنی بر امنیت برابر و غیرقابل تقسیم دیگر وجود ندارد.

در بهترین حالت می توان انتظار کاهش شدت بحران را به دلیل توازن جدید قوا و بازدارندگی متقابل با حفظ خطوط تقسیم داشت. در بدترین حالت، یک درگیری نظامی مستقیم بین روسیه و ناتو با چشم انداز تشدید تنش هسته ای را می توان انتظار داشت.

تجربه فروپاشی پروژه یورو آتلانتیک، لزوم ایجاد ساختاری جدید بر مبنای اصول و مبانی متفاوت را ایجاب می کند.

اولاً چنین ساختاری باید مبتنی بر تعامل چند بازیگر باشد نه اینکه مانند نقش آمریکا در ناتو به تسلط یکی از کشورهای عضو تقلیل یابد. از این نظر، این یک امر نمادین است که رایزنی در مورد مسائل امنیت اوراسیا دقیقاً بین روسیه و چین بعنوان دو قدرت بزرگ و اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد آغاز شده است.

بنابراین، هم اکنون اولین گام ها در ایجاد یک ساختار جدید بر اساس اصول گفتگو و توزیع مسئولیت، نه بر اساس اصول تسلط یک نیرو بر دیگران انجام می شود. در عین حال، چنین اقداماتی به روابط دوجانبه روسیه و چین محدود نمی شود و فضای گسترده ای را برای مشارکت سایر کشورهای ذینفع باقی می گذارد. اصل تقسیم مسئولیت و عدم تسلط، ممکن است به یکی از اصول کلیدی ساختار جدید تبدیل شود.

ایده امنیت چند بعدی به عنوان یک اصل دیگر نیز مطرح می باشد. این ایده صرفاً به مسائل نظامی محدود نمی شود (اگرچه این موارد اساسی هستند)، بلکه طیف وسیع تری از موضوعات از جمله "تهدیدات ترکیبی" در قالب کمپین های اطلاعاتی، تهدیدات امنیتی در محیط دیجیتال، مداخله در فرآیندهای داخلی، سیاسی شدن اقتصاد را نیز را شامل می شود.

بحث در مورد یک ساختار امنیتی جدید می تواند در ابتدای شکل گیری، چنین موضوعاتی را شامل شود. اصل تقسیم ناپذیری امنیت که در پروژه یورو آتلانتیک اجرا نشده است، می تواند و باید برای ساختار اوراسیا بعنوان یک اصل کلیدی مورد توجه قرار گیرد.

در اینجا اجرای واقعی و نه اسمی، مفاد منشور ملل متحد، از جمله اصل برابری حاکمیتی مطرح می باشد.

البته آغاز رایزنی‌ها بین مسکو و پکن در مورد مسائل مربوط به ساختار امنیتی جدید، هنوز نشان‌دهنده ایجاد یک اتحاد نظامی ـ سیاسی مشابه ناتو نیست. به احتمال زیاد، شاهد روند طولانی بلوغ خطوط و پارامترهای ساختار جدید خواهیم بود.

در ابتدا، ممکن است در قالب یک مجمع یا مکانیسم مشورتی کشورهای ذی‌نفع شکل بگیرد، بدون اینکه زیر بار تعهدات سازمانی و نهادی بیش از حد برود. سپس فرمت‌های تعامل فردی را می‌توان در برابر مسائل امنیتی خاص، از جمله به عنوان مثال، امنیت دیجیتال آزمایش کرد. در اینجا می توان از پتانسیل نهادها و سازمان های موجود، مانند سازمان همکاری شانگهای بهره برد و سپس، تجربه انباشته شده را می توان به مؤسسات دائمی متمرکز بر طیف وسیع تری از مسائل امنیتی تبدیل کرد.

یک موضوع مهم در این زمینه، جهت گیری عملکردی ساختار جدید خواهد بود. ناتو زمانی به عنوان ابزاری برای مهار اتحاد جماهیر شوروی ظاهر شد و امروز جان تازه ای یافته است و حل مشکلات مهار روسیه را در دستور کار خود دارد.

روسیه و چین هر دو در حالت رقابت با آمریکا هستند، هرچند در مورد روسیه عملاً وارد فاز باز و آشکار شده اند اما در مورد چین هنوز کاملاً خود را نشان نداده اند ولی حداقل، ایده مقابله مشترک با مهار دوگانه ایالات متحده در مسکو و پکن مورد حمایت قرار می گیرد.

در عین حال، ساختن یک ساختار امنیتی صرفاً بر اساس مخالفان ایالات متحده، فراگیری احتمالی این پروژه را محدود می کند. تعدادی از کشورهای اوراسیا بر روی یک سیاست چند بعدی شرط بندی می کنند و بعید است که آماده شرکت در ساختاری با هدف رقابت با ایالات متحده باشند. تاکنون سوالات زیادی در مورد پارامترهای ساختار امنیتی اوراسیا باقی مانده است. آنها باید هم در سطح دیپلماسی و هم در سطح گفتگو بین کارشناسان بین المللی کشورهای ذینفع حل و فصل شوند.

گزارش از حمیده هوشور

انتهای پیام/