به نقل از «قدس آنلاین»

«دوستت دارم» واکسن یا آنتی‌بیوتیک؟!

تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۳۴۴۰۴

گاه سؤال ایجاد می‌شود چه چیز سبب می‌شود زن و شوهری که به هم علاقه داشته و به خوبی ازدواج کرده‌اند، پس از گذشت مدتی با یکدیگر ارتباط خوبی نداشته باشند؟ و یا سؤال تکراری دیگری که چکار کنیم برای هم عادی نشویم؟ یک پاسخ این است که زوجین معمولاً نمی‌دانند چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و از مهارت‌های ارتباطی بی‌بهره‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در واقع پس از گذشت فانتزی‌های اول ازدواج، وقتی با روزمره زندگی روبه‌رو می‌شوند به دلیل نداشتن مهارت ارتباط مؤثر نمی‌دانند چگونه شعله رابطه‌شان را همیشه روشن نگه دارند.

در واقع اولویت نخست آن‌ها که در ابتدا رابطه‌شان بود، با گذشت زمان به مسائل دیگر تبدیل می‌شود و زوجین دیگر آن انرژی و وقت را برای رفتار خود صرف نمی‌کنند، در حالی که قبلاً برای پاسخ به پرش‌هایی همچون «چه کنم همسرم خوشحال شود؛ چه کنم پیام‌ها، به صورت اهمیت دادن به او منتقل شود و انتقاد منفی را چگونه بگویم که همسرم ناراحت نشود؟» وقت زیادی می‌گذاشتند و به نحوه انتقال پیام‌های خود فکر می‌کردند تا هوشمندانه و همراه با ملاطفت و ابراز علاقه باشد. مسئله موجود این است گاه افراد برای بدست آوردن چیزی، وقت و انرژی صرف می‌کنند، اما وقتی آن را بدست می‌آورند، برای آن وقت نمی‌گذارند. یک بخش به دلیل اطمینان است؛ فرد معتقد است همسرش به وی متعلق است و دیگر او را می‌شناسد. دلیل دیگر این موضوع، گرفتاری افراد است. اوایل ازدواج، وقت زیاد است و محدوده کوچکی از وظایف وجود دارد. گاهی با تولد فرزندان به دلیل بیشتر شدن وظایف، افراد از وقت گذاشتن برای همسر خود باز می‌مانند یا کم می‌گذارند، البته تغییرات شغلی و خانوادگی هم بی‌تأثیر نیست. بعضی نیز با اعتقاد به این باور که او دیگر همسرم شده و نیازی به وقت و انرژی برای ارتباط مان نیست، یادشان می‌رود رابطه به همین ارتباط و ابراز صحیح عاطفی است که پویا و زنده می‌ماند. حتی گاهی مردها طبق تفاوت‌های روان‌شناختی، فکر می‌کنند ازدواج با زن یعنی بیمه کردن دوست داشتن همسر. برای آن‌ها یک بارشنیدن «دوستت دارم» همچون واکسن می‌ماند، اما برای زنان همانند آنتی‌بیوتیک است و مایل‌اند هر چند ساعت یک بار این جمله را بشنوند. بنابراین، زن و مرد باید این تفاوت را درک کنند و آن را بپذیرند و با فهم این موضوع، خود را با آن هماهنگ کنند. حتی گاهی مشاهده می‌شود زوجین از این مسئله شکایت دارند که همسرم به من توجه ندارد. طبق بررسی‌ها مشخص می‌شود بخشی از توجه قبلی وجود دارد، ولی دیده نمی‌شود. زوجین باید دقت داشته باشند در این حالات، توجه هست اما اثر لازم را ندارد. در اوایل زندگی، افراد به علایق و رفتارهای همسر خود توجه کرده و اطلاعاتی بدست می‌آورند تا توجه خود را به درستی نشان دهند؛ از این رو، کارهایی که افراد برای همسر خود انجام می‌دهند، اثر دارد. اما به مرور، این اعمال قابل پیش‌بینی شده و اثر خود را از دست می‌دهند. بهتر است زوجین در توجهات خود تنوع ایجاد کنند. از گذاشتن برنامه‌های دونفره حتی با وجود مشغله‌های مختلف غافل نشوند. همیشه و در همه حال مراقب ضلع مهم رابطه که صمیمیت است باشند. در اوایل ازدواج، دختر و پسر برای دریافت اطلاعات درباره علایق همسرشان وقت و توجه صرف می‌کنند؛ در حالی که پس از چند سال این امر این گونه رخ نمی‌دهد. حتی گاهی نیز افراد منتظر فرصت ویژه و خاص هستند تا محبت خود را به همسرشان نشان دهند؛ در حالی که می‌توانستند از فرصت‌های کوچک روزمره برای نشان دادن توجه خود استفاده نمایند. بنابراین، یک دلیل تضعیف روابط زن و شوهر و یا تکراری شدن آن، این است که آنان درباره احساسات و افکار همسرشان فکر، دقت و سرمایه‌گذاری روانی قبل را ندارند و در واقع صمیمیت رابطه کمتر شده است و گرنه در هر سنی از رابطه که باشند می‌توانند زندگی شاد و با کیفیتی را تجربه کنند.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: ازدواج مهارتهای زندگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۳۴۴۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییات استفاده از اولین واکسن سرطان

 به گزارش  تابناک به نقل از گاردین، اولین واکسن سفارشی مبتنی بر فناوری «ام‌آر‌ان‌ای» برای بیماران مبتلا به ملانوما، کشنده‌ترین سرطان پوست، در بریتانیا آزمایش شد.
 

 دکتر هدر شاو، محقق ملی هماهنگ‌کننده این کارآزمایی، گفت که این تزریق‌ها پتانسیل درمان افراد مبتلا به ملانوم را دارند و در سرطان‌های دیگر از جمله ریه، مثانه و کلیه آزمایش می‌شوند.

این واکسن یک نئوآنتی ژن درمانی فردی است. این برای تحریک سیستم ایمنی طراحی شده است تا بتواند با نوع خاصی از سرطان و تومور بیمار مقابله کند.

شاو گفت: «این یک درمان کاملاً فردی است و از برخی جهات بسیار هوشمندانه‌تر از یک واکسن است». واکسن «سفارشی» به این معنا است که آن را برای بیماری که آن را می‌زند طراحی می‌کنند و ممکن است برای بیمار بعدی مؤثر نباشد. ساختار واکسن با ژنتیک مخصوص تومور آن بیمار هماهنگ است و به سیستم ایمنی او آموزش می‌دهد تا پادتن‌هایی را برای حمله به آنتی‌ژن‌ها یا پادگن‌های سلول‌های سرطانی بسازد. برای طراحی این درمان سفارشی، نمونه تومور بیمار برداشته می‌شود و دی‌ان‌ای آن را توالی‌یابی می‌کنند که هوش مصنوعی نیز در این فرآیند نقش دارد.

داده‌های فاز ۲ نشان داد که احتمال مرگ یا بازگشت سرطان بعد از سه سال در افراد مبتلا به ملانوم‌های پرخطر که همراه با ایمونوتراپی کیترودا تزریق شده بودند در مقایسه با افرادی که فقط کیترودا دریافت کردند، تقریباً نصف (۴۹%) بود.

نحوه استفاده این واکسن برای بیماران به این صورت است که ۱ میلی گرم از واکسن MRNA را هر سه هفته برای حداکثر ۹ دوز و ۲۰۰ میلی گرم کیترودا هر سه هفته (حداکثر ۱۸ دوز) برای حدود یک سال دریافت می‌کنند.

تاریخچه تولید واکسن «ام‌آر‌ان‌ای»
تولید «ام‌آر‌ان‌ای» و تزریق آن در بدن بیش از سی سال قدمت دارد. ساخت واکسن معمولا ده تا پانزده سال طول می‌کشد، اما با همه‌گیری کرونا، فرآیند تولید واکسن شتاب گرفت و به لطف پژوهش‌هایی که پیشتر بر روی سرطان انجام شده بود، یک سال بیشتر طول نکشید. همین، پژوهشگران را تشویق کرد تا امیدوارانه به تولید این واکسن‌ها برای درمان و پیشگیری از دیگر بیماری‌ها از جمله سرطان ادامه دهند.

دو نوع واکسن پیشگیری از سرطان وجود دارد که توسط سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا تأیید شده‌اند؛ واکسن «اچ‌پی‌وی» که از فرد در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت می‌کند. اگر این ویروس برای مدت طولانی در بدن بماند، می‌تواند باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود.

واکسن دیگر «هپاتیت بی» است که از فرد در برابر این ویروس که می‌تواند باعث سرطان کبد شود محافظت می‌کند.

واکسن‌هایی که سرطان را درمان می‌کنند از روشی درمانی به نام ایمونوتراپی بهره می‌برند که کارشان تقویت و آموزش سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان است. پزشکان به افرادی که سرطان دارند واکسن درمانی می‌دهند تا هر سلول سرطانی را که پس از پایان درمان در بدن باقی مانده است از بین ببرند و یا از رشد یا گسترش تومور جلوگیری کنند.