به نقل از «ایران آنلاین»

ترامپ، مشکل همیشگی

تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۶۰۷۹۸

در روز اول دسامبر 2018 و درست در همان روزی که ضیافت شام طولانی روسای جمهوری امریکا و چین در حاشیه اجلاس سران گروه 20 در بوئنوس آیرس در جریان بود، مقامات کانادایی منگ وانژو مدیر مالی شرکت هوآوی یکی از شرکت های بزرگ چینی در حوزه ارتباطات و مخابرات را بازداشت کردند (ما روز جمعه مطلع شدیم که خانم منگ که دختر بنیانگذار شرکت هوآوی نیز هست، احتمالاً روز شنبه و هنگام فرود هواپیمای وی در کانادا، بازداشت خواهد شد).

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از آنجا که این دستگیری بر اساس پرونده ای که ما به خاطر نقض تحریم های ایران، علیه هوآوی باز کرده بودیم، انجام شد، مستقیماً به حوزه کاری من هم مربوط می شد. حداقل می توانم بگویم که در بوئنوس آیرس بشدت مشغول و درگیر بودیم و با توجه به تجربیات قبلی ام از جمله در جریان گفت و گوهای ترامپ و اردوغان، این موضوع را دریافته بودم که باید ابتدا همه حقایق و جزییات را در مورد پرونده هوآوی و دستگیری مدیر مالی آن آماده داشته باشم و سپس به ترامپ گزارش دهم و او را درباره جزییات و ابعاد مختلف موضوع توجیه کنم.
البته با پخش خبر دستگیری مدیر مالی هوآوی و پیامدهای احتمالی آن در رسانه ها، دوستان چین در امریکا ناراحت شدند. روز هفتم دسامبر و در جریان ضیافت شامی که در آستانه فرا رسیدن کریسمس در کاخ سفید ترتیب یافته بود، ترامپ موضوع دستگیری منگ و اینکه این اقدام چه فشاری را بر دولت چین وارد می کند، مطرح کرد. او به من که در این سوی میز شام نشسته بودم گفت: ما دقیقاً «ایوانکا ترامپ چینی ها» را دستگیر کردیم. چیزی نمانده بود که بگویم «من هرگز نمی دانستم که ایوانکا جاسوس و کلاهبردار بوده است»، اما خوشبختانه به طور خودکار و به موقع زبانم را گاز گرفتم و این حرف را نزدم. کدام سرمایه دار وال استریت این خط را به ترامپ داده بود؟ یا شاید هم این خط از طرف کوشنر می آمد که از زمان انتقال قدرت به دولت ترامپ، وارد معاشرت دو طرفه ای با هنری کسینجر شده بود. ترامپ گفت که هوآوی بزرگترین شرکت مخابراتی چین است و من در پاسخ گفتم که هوآوی یک شرکت واقعی نیست بلکه بازوی عملیاتی سازمان اطلاعات و امنیت چین است. این حرف من باعث شد که ترامپ کمی عقب بنشیند. با کنار هم گذاشتن این حرف های ترامپ و همچنین اظهاراتی که او در ادامه ضیافت شام درباره وضعیت اقلیت ایغور در چین داشت، می توانم بگویم که ما با چرخه متفاوتی از تفکرات ترامپ برای نحوه برخورد با چین مواجه بودیم. من متعجب بودم که چه چیزی باعث شده است ترامپ از موضع دفاعی و موضع تلاش برای راضی و خوشحال کردن چینی ها خارج شود و به رویکرد تهاجمی خود روی بیاورد. این تفاوت وقتی که او دستورات لازم را در زمینه مذاکرات تجاری به لایتهایزر می داد نیز کاملاً مشخص بود.
اما ترامپ بعداً و در چند مقطع اوضاع را بدتر کرد، از جمله وقتی اشاره کرد که می توانیم از پرونده هوآوی به عنوان یک ابزار فشار و امتیاز گیری در مذاکرات تجاری با چین استفاده کنیم. چنین سیاستی در واقع هم اهمیت پرونده کیفری تشکیل شده علیه هوآوی را کاهش می داد و هم تهدیدات بزرگتری را که هوآوی برای امنیت سیستم های ارتباطی نسل پنجم (5G) در سراسر جهان ایجاد می کرد، نادیده می گرفت. این وضعیتی بود که سیاه چاله پدیده مذاکرات تجاری ایجاد کرده و باعث شده بود همه مسائل دیگر فقط گِرد شیفتگی و شیدایی ترامپ برای انجام یک معامله بزرگ با چین بچرخند. هوآوی مسائل زیادی را در حوزه امنیت ملی به وجود آورده بود که ما در بیانیه های عمومی فقط می توانستیم به طور سربسته به برخی از آنها اشاره کنیم. این پیشنهاد ترامپ که از پرونده هوآوی فقط به عنوان یک طعمه در مذاکرات تجاری استفاده کنیم، باعث دلسردی و سردرگمی دوستان ما در سراسر جهان می شد. منوچین هم مدام غُر می زد که تشکیل پرونده های قضایی علیه این و آن در زمینه هک کردن و سایر جرایم سایبری چگونه می تواند بر مذاکرات تجاری اثر منفی بگذارد. ترامپ برخی وقت ها به حرف های او توجه می کرد و برخی اوقات هم کاملاً بی توجه بود. در یک مقطعی هم رو به منوچین کرد و گفت: «استیو، چینی ها ترس را در چشم های تو می بینند و به همین دلیل است که نمی خواهم تو با آنها مذاکره کنی.» آن روزها، روزهای خوش ما بود وی متاسفانه روزهای زیادی داشتیم که این چنین نبودند.
همان گونه که مذاکرات با چین به پیش می رفت ما هم تهیه پیش نویس چند فرمان اجرایی را به منظور حفاظت از سیستم های مخابراتی امریکا و به طور کلی دارایی های مرتبط با فناوری اطلاعات را آغاز کردیم. هر قدمی که در این مسیر بر می داشتیم، مجبور بودیم با ادعاهای مطرح شده مبنی بر تاثیر منفی این فرامین بر مذاکرات تجاری با چین نیز بجنگیم. هر از گاهی برخی از مسئولان سیاست گذاری اقتصادی در دولت، هوآوی را نه به عنوان یک تهدید بلکه صرفاً به عنوان یک رقیب تلقی می کردند و از نظر آنها ما که در حوزه امنیت ملی بودیم، تلاش می کردیم با ایجاد نوعی انحصار، مزیت های نسبی رقیب را سلب کنیم و به این ترتیب کمک حال شرکت های امریکایی باشیم. ما سنگر به سنگر جنگیدیم تا بر این مقاومت ها غلبه کنیم. من در چندین جلسه که با حضور ترامپ در اتاق بیضی برگزار شد، تاکید کردم که ما تذکرات و نصحیت های «چوئن لای» اولین نخست وزیر جمهوری خلق چین را در دوران جنگ جهانی دوم و هنگام مذاکره با «چیانگ کای شک» رهبر ملی گرایان چین تعقیب می کنیم. چوئن لای در آن دوران همزمان با جنگ کمونیست ها و «کومین تانگ ها» (ملی گراها) با رهبرآنان (چیانگ کای شک) مذاکره می کرد و می گفت: «سیاست ما باید جنگیدن همزمان با انجام مذاکره باشد.» چطور ممکن است شی جین پینگ رئیس جمهوری چین با تعقیب نصحیت چوئن لای توسط ما مخالف باشد؟ این حرف ها باعث تحریک و عصبانیت منوچین نشد ولی در هر حال ترامپ اعلام کرد: «من با جان مخالف نیستم» ولی او به صورت نامنظم و کینه توزانه مسائل را تعقیب می کند. ما در هر حال به کار خود برای مستقر کردن امکانات مهم دفاعی ادامه دادیم هرچند که روند کار بسیار کندتر از آن چیزی بود که عقل سلیم حکم می کرد. البته خود ترامپ همچنان بخشی از مشکلات بود. او در مقطعی در ماه آوریل از لایتهایزر پرسید آیا لازم است ما در مذاکرات تجاری درباره جنگ سایبری هم مطالبی بگوییم یا نه؟ طرح چنین دیدگاهی چیزی شبیه بی خردی و یا حتی بدتر از آن بود و به همین دلیل خیلی سریع از محافل رسمی ناپدید شد ولی از کجا معلوم که این ایده در جای دیگری آهسته آهسته به حرکت خود ادامه ندهد و مثلاً با طرح مجدد در ملاقات های بعدی شی – ترامپ باعث وارد آمدن آسیب های غیرقابل محاسبه ای به منافع امریکا نشود؟
ما همچنین وقتی که قصد داشتیم با ارائه هشدارهای لازم در سطح بین المللی متحدان مان را نسبت به تهدیدات هوآوی و سایر شرکت های تحت کنترل دولت چین آگاه کنیم، با موانع و مشکلات مشابهی مواجه بودیم. ما همچنین تلاش کردیم دیگران را نسبت به واقعیات پشت پرده طرح خائنانه و فریبکارانه دولت چین موسوم به «ابتکار یک جاده یک کمربند» آگاه کنیم. این طرح بر دیپلماسی قرض و بدهکار کردن کشورهای دیگر استوار بود و این کشورها را با ارائه پیشنهادات اعتباری به ظاهر سودمند به دام می انداخت و از نظر مالی کاملاً به چین وابسته می کرد به نحوی که این کشورها بویژه کشورهای جهان سوم دیگر قادر نبودند خود را از این وابستگی خلاص کنند. در دسامبر 2018 من طی یک سخنرانی در «بنیاد هریتیج» راهبرد دولت امریکا را در قبال آفریقا ترسیم کردم و نگرانی های واشنگتن را نسبت به امتیازات غیرمنصفانه ای که چین از بسیاری کشورهای آفریقایی به دست می آورد، مورد تاکید قرار دادم. در قاره اروپا هم بسیاری از کشورها کارهای زیادی را با شرکت هوآوی انجام می دادند و برای آنها دشوار بود که ارتباطات شان را با این شرکت چینی قطع کنند. به عنوان مثال مذاکره با بریتانیایی ها هم در این زمینه بسیار سخت بود، هرچند که پس از نخست وزیر شدن بوریس جانسون و استقرار کابینه جدید در آن کشور، شرایط به میزان قابل توجهی تغییر کرد. اما در همین دولت هم به دلیل شکل گرفتن سطح بالایی از وابستگی به شرکت هوآوی در یک دوره زمانی طولانی، به کار و تلاش سخت نیاز بود تا لندن را راضی کنیم. این نگرانی های مشروع باید منجر به این می شد که ما بر روی ورودی های جدید به بازارهای نسل پنجم ارتباطی که به سرعت هم در حال رشد بود، تمرکز کنیم نه اینکه نگران این باشیم که چگونه باید عواقب و پیامدهای ناشی از حمایت های مستمر از هوآوی را کنترل کنیم. ژاپن دیدگاه محکمی در این زمینه داشت./ایران

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: مذاکرات تجاری عنوان یک شرکت هوآوی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۶۰۷۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داداش زاده: عالیشاه پرسپولیس را با اخراج کودکانه خود ۱۰ نفره کرد/استقلال بضاعتی بیش از این ندارد

بهزاد داداش زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در خصوص توقف پرسپولیس مقابل سپاهان و از بین رفتن فرصت صعود به صدر جدول در روز تساوی استقلال اظهار کرد: بار‌ها رخ داده که در روزی که استقلال امتیاز از دست داده و پرسپولیس می‌توانسته بالاتر از این در جدول رده‌بندی قرار بگیرد این فرصت طلایی به سادگی از دست رفته است. نظیر این اتفاق برای استقلال هم رخ داده و این تیم هم نتوانسته برنده باشد. استرسی بر تیم حاکم می‌شود که عملاً مانع از آن می‌شود تا بازی همیشگی تیم ارائه شود. برابر سپاهان باز هم اتفاقی که نباید تکرار شد و پرسپولیس بدون برنامه بازی کرد و بازیکنان نتوانستند بازی همیشگی خود را انجام دهند.

عالیشاه پرسپولیس را با اخراج کودکانه خود ۱۰ نفره کرد

وی ادامه داد: استرس زیادی که در تیم دیدیم نگذاشت تا پرسپولیس بازی همیشگی خود را در زمین نشان دهد. از ابتدای بازی مشخص بود پرسپولیس به تساوی می‌رسد. شتاب زدگی، تک‌روی، دوری از کار تیمی، اضطراب و بی‌دقتی را حس کردیم. برنامه‌ای که بخواهد تیم را به گل برساند به درستی پیگیری نشد و هر چه بازی رو به جلو رفت شاهد افت کیفیت مسابقه بودیم. از طرفی اتفاقی که امید عالیشاه رقم زد و تیم را با اخراج کودکانه خود ۱۰ نفره کرد. سپاهان برنامه داشت تا روی تمرکز تیم کار کند و آرامش پرسپولیس را به هم بریزد که به این هدف رسید، عالیشاه که کاپیتان تیم است اخراج بچه‌گانه‌ای شد. مساوی نتیجه عادلانه‌ای بود وقتی هفته‌های آینده کار برای پرسپولیس سخت‌تر خواهد شد. اینکه برابر تیم‌هایی بازی دارد که پایین جدولی هستند کار دشوارتری است، چون این تیم‌ها برای بقا می‌جنگند.

استقلال بضاعتی بیش از این ندارد

بازیکن سابق پرسپولیس افزود: برای استقلال هم بهترین فرصت بود تا برنده باشد. اگر استقلال و پرسپولیس این هفته برنده می‌شدند در هفته‌های بعدی بازی‌ها را با شرایط متفاوتی برگزار می‌کردند. هر دو تیم کار سختی دارند و تیمی برنده این ماراتن است که دچار اشتباه کمتری شود. استقلال بضاعتی بیش از این ندارد که برد‌های اقتصادی کسب کند ولی تیم‌هایی که برابر استقلال قرار می‌گیرند هم تمامی روزنه‌های خود را می‌بندند. آنها می‌دانند استقلال با ضربات ایستگاهی به گل می‌رسد و برای همین خطای بی مورد نمی‌کنند و روی توپ‌های ارسالی بلند هم کار خواهند کرد. 

نمی‌توان قهرمان را پیش‌بینی کرد 

داداش زاده تأکید کرد: ضمن اینکه به خاطر اختلافاتی که منجر به برکناری مدیرعامل شده و همچنین تغییر نام این باشگاه، انگیزه و انرژی اول فصل را ندارد. تمامی این مسائل از لحاظ روحی و روانی روی بازیکن تأثیر می‌گذارد. استقلال برابر تراکتور آرامش همیشگی را نداشت و همانند یک تیم محلی بازی می‌کرد. به نظرم پرسپولیس هنوز هم شخصیت قهرمانی را دارد. صلابت لازم در این تیم دیده می‌شود. نمی‌توان قهرمان را پیش‌بینی کرد و لذت لیگ برتر به این است که تعیین قهرمان به درازا می‌کشد و جذابیت مسابقات ادامه دارد. لذت این است که در هفته پایانی پرسپولیس در آزادی و استقلال در قزوین برای قهرمانی می‌جنگند.

انتهای پیام/