اصولگرایان برای انتخابات شورای شهر در یک چیز وحدت دارند: متفرق بودن
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۰۲۱۵۱
«ائتلاف» برای شوراها
در شورای ائتلاف که توسط چهرههایی چون غلامعلی حدادعادل، مهدی چمران و پرویز سروری فعال شده، در حالی که حداد عادل عمده تمرکز خود را بر انتخابات ریاستجمهوری متمرکز کرده، برای چمران بیشتر مباحث انتخابات شوراهاست. این نهاد بالادستی در جریان اصولگرا که رقیب اصلی دیگر نهاد موازی یعنی شورای وحدت است در بحث انتخابات ریاستجمهوری نیز با آنان اختلافاتی جدی دارد؛ اختلافاتی که بعید به نظر میرسد حتی با پایان انتخابات 28 خرداد 1400 پایان یابد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با «وحدت» تا «بهشت»
شورای وحدت اصولگرایان اما زیر چتر جامعه روحانیت و دبیرکل و رییس شورای مرکزی آن یعنی مصطفی پورمحمدی و موحدیکرمانی فعالیت خود را با تمرکز بر انتخابات ریاستجمهوری آغاز کرده در حالی منوچهر متکی را درکسوت سخنگویی قرار داده که ظاهرا گزینه اصلیشان در انتخابات ریاستجمهوری آنطور که از موضع سخنگو بارها اعلام شده، سیدابراهیم رییسی است. اما آنان هم فعالیتهای خود در انتخابات شوراها را آغاز کرده و ظاهرا این تحرکات را از طریق تشکلها و احزاب کوچکتر پیش میبرند.
برخی اصولگرایان معتقدند که اختلافنظر این دو نهاد بالادستی به اصطلاح اجماعساز اما موازی موسوم به «وحدت» و «ائتلاف» در انتخابات شوراها به نسبت کمتر است. این در حالی است که همزمان آخرین اخبار پشتپرده از اردوگاه اصولگرایان از این حاکی است که فهرستهای انتخاباتی این دو نهاد بهطور مستقل و جدا از یکدیگر در دست تدوین است و از قضا در حال حاضر هرکدام از انبوه اصولگرایان تاییدصلاحیت شده به فهرستی حدودا 50 نفره رسیدهاند.
پایداری پایداری بر تک روی
کنار این دو نهاد بهاصطلاح اجماعساز اصولگرا جبهه پایداری همیشه مخالف نشسته البته با حفظ فاصله! پایداریها رسما اعلام کردهاند هیچ کدام از این دستهبندیها را قبول ندارند و برای انتخابات ریاستجمهوری مستقل عمل میکنند. آنان حتی پاسخ به درخواست مذاکرات اعضای شورای وحدت را هم رد کردهاند.
پایداریها که دست به فهرستنویسیشان خوب است و در انتخابات مجلس یازدهم هم تا دقیقه 90 پیگیر لیست مستقل خود بودند حالا به گفته برخی ناظران میخواهند با فهرستی مستقل از دیگر اصولگرایان وارد انتخابات شوراها شوند. امیررضا واعظآشتیانی در این باره به «اعتماد» گفته است:«پایداری فعلا در هیچ کدام از دو جریان ائتلاف و وحدت وارد نشده است. آنها برای خود سازوکاری دارند و بر اساس آن تصمیم میگیرند. البته شاید در مقطعی به این نتیجه برسند که با دیگر اصولگرایان همراه شوند اما تاکنون خبری نشده و کماکان مستقل پیش میروند.»
شوراها و چند ضلعی اختلاف
اما اگر 3 جریان و نهاد «وحدت- ائتلاف- پایداری» بهنحوی مهمترین طیفها و به تعبیری اضلاع اصلی مثلث انشقاق اصولگرایان را در انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم تشکیل دادهاند، در انتخابات شوراها اوضاع به مراتب نامساعدتر و چندضلعی اختلاف جریان راست سیاسی پیچیدهتر است.
«همنا» همتای «ائتلاف»
اگر مصطفی چمران به عنوان یکی از چهرههای نزدیک به قالیباف در شورای ائتلاف چهره اصلی تدوین فهرست این طیف از اصولگرایان است، سردار مرتضی طلایی نیز چهره دیگری است که هم به واسطه قرابت با قالیباف و هم به دلیل عضویت در شورای شهر پایتخت در دورانی که قالیباف شهردار تهران بود،به چمران بیشباهت نیست. یکی از سیاستمدار اصولگرای دارای پیشینه نظامی که حالا راس نهادی موسوم به «همنا» یا همان جبهه همبستگی نیروهای انقلابی با این استدلال که در تلاش برای ایجاد شور انتخاباتی از طریق افزایش رقابت است، سرگرم تدوین فهرست انتخاباتی خود برای انتخابات شوراهاست. طلایی که چندی پیش در واکنش به عدم همراهی با دیگر اصولگرایان معتقد به «کثرت در عین وحدت» است،گفته که «ما ذیل شورای ائتلاف یا وحدت نیستیم.» این در حالی است که آخرین تحولات در «همنا» از برگزاری جلساتی با حضور اعضای شورای شهر چهارم پایتخت در یکی از حسینیههای تهران حاکی است که ظاهرا هفته گذشته نیز برگزار شده است.
«مدیران جهادی» به «بهشت» میروند؟
اما این تکروی برای تصاحب کرسیهای «بهشت» صرفا به طلایی و چمران محدود نیست و اخیرا جمعی از مدیران دوران شهرداری پایتخت در دوران قالیباف نیز در همین مسیرگام برداشتهاند. تشکلی موسوم به «مدیران جهادی» که طی هفتهها و ماههای گذشته فعال شده و البته ظاهرا چندان راه به جایی نبرده وگویا به در بسته خوردهاند. آنطور که وبسایت دیدبان ایران در گزارشی آورده «تعداد زیادی از مدیران سابق شهرداری تهران در دوران محمدباقر قالیباف که بنا داشتند تحت عنوان مدیران جهادی با محوریت مجتبی عبداللهی وارد گود انتخابات شوند، همگی ردصلاحیت شدند. ناصر امانی معاون سابق برنامهریزی، هاشمیتشکری معاون سابق منابع انسانی و حمل و نقل و ترافیک، هادی ذاکری شهردار سابق منطقه ۱۳، جمال بافرانی شهردار سابق منطقه ۲۱، انجمنی شهردار سابق منطقه ۱۵ و جمع دیگری از مدیران قالیبافی ردصلاحیت شدهاند.» در حالی که این پایگاه خبری- تحلیلی با اشاره به «دخالت در پرونده یاس و عیسی شریفی از یکسو و مساله املاک نجومی از سوی دیگر دامنگیر این مدیران سابق شهری پایتخت برای انتخابات شورای ششم شده» از احتمال ردصلاحیت آنان گزارش داده اما تحولی که از قضا دیروز در راستای بازبینی در وضعیت ردصلاحیتشدگان، آن هم پیرو دستور قالیباف رقم خورد، میتواند امید این طیف از یاران قالیباف را نیز زنده کند که البته این یعنی نگرانی بیشتر اصولگرایان در مسیر دستیابی به اجماع کامل و ارایه فهرست واحد.
«جبهه سوم»؛ «بهار» برای «بهشت»؟
اگر نزدیکان قالیباف به عنوان شهردار اصولگرای سالهای نه چندان دور پایتخت در 3 طیف جداگانه درپی تصاحب کرسیهای شورای ششم آستین بالا زدهاند، برخی نزدیکان دیگر شهردار اصولگرای تهران پیش از دوران قالیباف نیز دست به کار شدهاند. هرچند احمدینژاد بیشتر به عنوان رییسجمهوری پیشین شناخته میشود تا شهردار اسبق و «جبهه سوم انقلاب اسلامی» تشکیلاتی است که از نیروهای نزدیک به طیف احمدینژاد تشکیل شده و حالا ظاهرا سرگرم تدوین فهرستی مستقل از دیگر اصولگرایان برای انتخابات شوراهاست.
اصولگرایی با اسم رمز «مستقل»
در این میان اما هستند اصولگرایانی که اگرچه از به کار بردن تعبیر «اصولگرایی» برای خود پرهیز میکنند اما عملا در این راستا فعالیت دارند. در این بین تشکیلاتی که از قضا در جریان انتخابات مجلس یازدهم نیز به موازات شورای ائتلاف اصولگرایان از یکی از نزدیک به 20 فهرست انتخاباتی این جریان سیاسی حمایت میکرد حالا ظاهرا دست به کار تدوین فهرستی برای ورود به انتخابات شورای ششم شده است. حسین مقصودی، نماینده اصولگرای دوره دهم مجلس اخیرا با اشاره به فعالیت گروهی موسوم به «جوانان متخصص» که به گفته او زیر چتر تشکیلاتی به نام «جبهه حامیان قانون» فعال شده از تلاش آنان برای ارایه فهرست در انتخابات شوراها خبر داده بود. تشکیلاتی به دبیرکلی حسن لطفی که در جریان انتخابات مجلس با تاکید بر ارایه فهرست انتخاباتی «مستقل» از «عدالتخواهی»، «مطالبهگری» و «شفافیت» به عنوان اهداف خود گفته و همراهانش را «جوانان عدالتخواه» توصیف میکرد.
«استقلال» به سبک میانهروهای اصولگرا
اگرچه استفاده از تعبیر «مستقل» این سالها مدعیان بسیاری دارد اما شاید این تعبیر بیش از هر طیف و جریان یادآور تحرکات گروهی از اصولگرایان باشد که در مجلس نهم در فراکسیونی موسوم به «رهروان ولایت» عملا صاحب اکثریت کرسیهای پارلمان بود.گروهی که از مجلس دهم با عنوان «مستقلین ولایی» به فعالیت خود ادامه دادند و از قضا هماکنون در مجلس یازدهم نیز فراکسیونی را تشکیل دادهاند. جماعتی که ظاهرا تحرکاتی را برای انتخابات شوراها نیز کلید زدهاند.
ایثارگران به سوی پارلمان شهری
همزمان گروههایی از معتمدین محلات شهر تهران با هماهنگی جمعی از ایثارگران، تحرکاتی را برای انتخابات شورای ششم آغاز کردهاند. تشکیلاتی که به گفته حسین کنعانیمقدم، از جمله چهرههای سیاسی اصولگرا، متشکلند از «گروهی از بچههای جانباز و ایثارگر» که «با مشی اصول انقلاب در حال فعالیت سیاسی هستند.»
موتلفه با لیست موتلفه
جالب آنکه این چهره سیاسی اصولگرا که از فعال شدن 43 حزب و تشکل اصولگرا خبر داده که به باور او در نهایت اغلب این تشکلها و نهادهای موازی در یکی از دو شورای «وحدت» یا «ائتلاف» ادغام میشوند. کنعانیمقدم به «اعتماد» میگوید:«بهطور مثال در حال حاضر جبهه ایستادگی فعال شده که دبیر سیاسیاش نیز بنده هستم. در این جبهه چندتشکل مانند حزب سبز و جوانان مشغول به کار هستند. اما این جبهه برای انتخابات شوراها در چارچوب شورای ائتلاف فعالیت میکند. اما به هر حال تشکلهایی با اسمهای گوناگون وجود دارند که با جبهههای بزرگتر در حال همکاری هستند. البته برخی احزاب هم مثل موتلفه هم هستند که قرار است کاندیداهای خود را معرفی کنند.»
با تک روی به «بهشت» نمیرسند!
از جهتی به باور ناظران این جبهههای کوچک سیاسی در نهایت شانس چندانی هم برای موفقیت ندارند؛ چنانکه واعظآشتیانی در این باره به «اعتماد» گفته است: «تقریبا تمامی گروههای سیاسی اصولگرا زیر چتر دو شورای «وحدت» و «ائتلاف» فعالیت میکنند و اگر گروهی،گزینه خاصی را مدنظر داشته باشد، آن گزینه را به یکی از این دو نهاد معرفی میکند. این دو شورا هم شاخصهایی دارند و بر اساس آن تصمیمگیری میکنند. درنتیجه اینطور نیست که گروهی مستقل وارد انتخابات شود» چراکه به گفته او «این تشکلها به خوبی میدانند اگر مستقل وارد شوند، رای نمیآورند.» او میگوید: «اساسا در تهران این لیستها هستند که با یکدیگر رقابت میکنند و افرادی رای میآورند که در لیستهای اصلی باشند. به تجربه ثابت شده ورود به انتخابات با لیست متفرقه مصداق وقت تلف کردن است و موفق نمیشوند. به خصوص اگر دو شورای «وحدت» و «ائتلاف» بتوانند به توافق برسند و لیستی واحد ارایه کنند،کار برای دیگر نهادها بسیار دشوارتر هم خواهد بود.»
اختلاف ادامه دارد
محمد مهاجری، روزنامهنگار اصولگرا نیز اگرچه گفته که «در حال حاضر دو شورای «ائتلاف» و «وحدت» پرچمدار فعالیتهای اصولگرایان در انتخابات هستند» اما در ادامه تاکید کرده است:«گمانم این است که اصولگرایان اگر در مقابل رقیب متحد قرار نگیرند، این انشقاق میانشان ادامه خواهد داشت و چه بسا تا فردای انتخابات هم ادامه پیدا کند؛ یعنی درصورت نبود رقیب احتمالا حتی این گروههای کوچکتر هم فعالتر شوند و با یکدیگر رقابت کنند. اما اگر از طرف مقابل احساس خطر کنند، ممکن است اختلافات خود را کم کنند و تعداد کاندیداها را کاهش دهند.» مهاجری که ورود اصولگرایان با فهرست و کاندیدای واحد را «احتمالی در حدود صفر» میداند، در توضیح علت این تشتت نیز به «اعتماد» گفته است:«متاسفانه به دلیل نبود تحزب هر کس فکر میکند وحی صرفا به او نازل شده و کل حقیقت در دست اوست؛ درنتیجه حاضر نیستند از موضع خود تنازل کنند. در صورتی که وقتی با آنان بحث میکنیم، متوجه میشویم هیچ برنامه خاصی هم برای اداره امور ندارند».
23302
کد خبر 1511510منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: اصولگرایان شوراهای شهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۰۲۱۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انصراف قالیباف از نمایندگی مجلس جدی است؟ /برنامه ریزی ۵ ساله برای ورود به انتخابات ۱۴۰۸ /دولت رئیسی علیه قالیباف دست به کار شد
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، هاتف صالحی، روزنامهنگار و چهره اصولگرای نزدیک به طیف قالیباف با روزنامه هم میهن گفتگویی داشته که بخش هایی از آن را می خوانید؛
*چرا قالیباف برای ورود به مجلس در انتخابات ۱۴۰۲ با جبهه پایداری ائتلاف کرد؟ به نظر شما این ائتلاف پس از انتخابات هم ادامه خواهد داشت و فراکسیونی در مجلس با حضور شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و پایداری شکل میگیرد؟
برخی رفتارها پراگماتیسمی است که متناقض به نظر میرسد اما در ساحت سیاست یک امر مرسوم و طبیعی است. یکی از اصلیترین شاخصههای جبهه پایداری، مخالفت با محمدباقر قالیباف است. قالیباف هم تاکنون سر سازگاری با جبهه پایداری نداشته است. اما در انتخابات مجلس ۱۴۰۲ این دو با هم ائتلاف کرده و لیست واحدی را تشکیل دادند. اگر جبهه پایداری رویکرد ایدئولوژیک دارد چرا این اتفاق افتاد؟
جبهه پایداری در سالهای اول (۱۳۹۰) که از احمدینژاد جدا شد جزوهای به نام «استقامت در منطقه ممنوعه» را منتشر کرد. اما جبهه پایداری نتوانست به این استقامت پایدار بماند. جبهه پایداری بر این عقیده بود که هر کسی را در حلقه خود نپذیرد و بر این عقیده است که علی لاریجانی، حسن روحانی، محمود احمدینژاد و بهویژه قالیباف را نپذیرد.
قالیباف از دید جبهه پایداری یک تکنوکرات غیرانقلابی است. در این سالها هم تخریب قالیباف توسط این جریان انجام شد. اما برای رسیدن به پیروزی در میدان انتخابات گاهی لازم است که با دشمن هم ائتلاف شود که بهعنوان پراگماتیسم شناخته میشود و مماس با اپورتونیسم (فرصتطلبی) است. رفتار جبهه پایداری در طول این سالها فرصتطلبانه بوده است.
پراگماتیسم (عملگرایی محض) و اپورتونیسم (فرصتطلبی) نسبتی با مبانی ایدئولوژیک جبهه پایداری و استقامت در منطقه ممنوعه ندارد و این نشان میدهد جبهه پایداری از مبانی و ارزشهای اولیه خود دور شده است. چراکه قالیباف عوض نشده و اتفاقاً طی سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۲ بیشتر از مبانی جبهه پایداری دور شده است.
*قالیباف چرا تن به ائتلاف با جبهه پایداری داد با وجود آنکه میدانست این طیف او را تخریب کرده است؟
این کیاست قالیباف بود. او در تعامل با جبهه پایداری، دشمن یک دهه اخیر خود را به یک دوست تاکتیکی تبدیل کرد.
*قالیباف مجبور است برای حفظ ریاست در دوره آینده مجلس با تندروهایی بر سر میز مذاکره بنشیند که او را در انتخابات مجلس در سال ۱۴۰۲ و پس از آن تخریب کردهاند. شما این مذاکرات را چگونه ارزیابی میکنید؟
به نظر من قالیباف دو رقیب اصلی و جدی دارد؛ یکی جبهه رادیکال نوپدید در مجلس دوازدهم و دیگری دولت سیزدهم. من اصلاحطلبان را رقیب قالیباف نمیدانم. یقیناً طیف میانهرو و معتدلان راهیافته به مجلس دوازدهم قالیباف را دشمن خود نمیدانند و براساس پراگماتیسم مجبورند بین قالیباف با افرادی مانند ذوالنوری، رسایی، آقاتهرانی و... قالیباف را ترجیح دهند. قالیباف باید حلقه خود را با جبهه رادیکال نوپدید در مجلس دوازدهم تنظیم کند و با دولت سیزدهم مواجهه تعادلبخشی را در پیش بگیرد.
*چرا حامیان دولت سیزدهم رقیب جدی قالیباف محسوب میشوند؟
قالیباف برسر دوراهی گیر کرده بود و اتاق فکر او به این نتیجه رسیدند که در صورت شرکت در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۴، نباید در انتخابات مجلس ۱۴۰۲ شرکت کند و فرصت را برای سامانبخشی سرمایه اجتماعی خود هزینه کند. در غیراینصورت باید برای کسب کرسی ریاست مجلس وارد انتخابات مجلس ۱۴۰۲ شده و فاتحه ریاستجمهوری را برای ۴ سال میخواند.
تصمیم این بود که قالیباف همچنان رئیس مجلس باقی بماند و اگر قرار است کاندیدای ریاستجمهوری شود، در سال ۱۴۰۸ وارد این کارزار شود اما جریانی که دولت سیزدهم را در دست دارند، بهنوعی موتلف با قالیباف بودند چراکه قالیباف در انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۹۶ به احترام آقای رئیسی کنار کشید و در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ نیز به احترام رئیسی وارد انتخابات نشد. اما دولت قدردان این اقدام قالیباف نبوده، او را دیگری دانستند و تمام تلاش خود را میکنند تا قالیبافِ رئیس تضعیفشدهی مجلس دوازدهم باشد و احتمال ورود قالیباف به رقابت ریاستجمهوری ۱۴۰۴ را به صفر برسانند. به همین دلیل است که دولت از جبهه پایداری پشتیبانی میکند.
*مگر جبهه پایداری در انتخابات مجلس با قالیباف ائتلاف نکرده است؟
جبهه پایداری در انتخابات با قالیباف ائتلاف کرد اما به محض اتمام انتخابات مجلس، در زمین قالیباف بازی نکرد و به رقیب قالیباف برای کسب کرسیهای مجلس تبدیل شد. این به دلیل آن است که رفتارهای پراگماتیسم کوتاهمدت و غیرقابل تحلیل است. در حقیقت نگاهها بلندمدت و ایدئولوژیک نیست بلکه زودگذر است برای کسب هدفهای حداکثری. قالیباف باید مراقب رفتارهای جبهه نوپدید رادیکالها باشد، چراکه رقیب اصلی قالیباف است. این جبهه در ماههای آینده منتقد قالیباف و همچنین دولت ابراهیم رئیسی میشود.
*با این تفاسیر قالیباف میتواند با جبهه نوپدید بر سر ریاست مجلس ائتلاف کند؟
کاری بسیار سخت است. با این وجود نگاه معتدلان و عقلای مجلس به ریاست قالیباف مثبت است. سایر ارکان حاکمیت نیز ریاست مجلس قالیباف را به ریاست تندروها ترجیح میدهند چون قالیباف قابل کنترل و مدیریت است که رفتارهایی قابل پیشبینی دارد. اما جبهه پایداری غیرقابل پیشبینی است و تصمیمات یکشبه اتخاذ میکند. اگر رئیس مجلس از این طیف باشد، دود آن به چشم مجلس، مردم و حاکمیت میرود. این انتخاب بین بد و بدتر است و عقل حکم میکند که «بد» را انتخاب کنند.
*بعضی از افراد با جبهه پایداری و لیست شانا وارد مجلس نشدند، بلکه با حمایت امنا و رائفیپور به بهارستان رسیدند. این افراد چه رویکردی را در رابطه با قالیباف در پیش خواهند گرفت؟
در ادبیات سیاسی امروز کشور مراد از جبهه پایداری صرفاً تشکیلات سیاسی نیست، بلکه تفکر پایداری است. این همان تفکر رادیکال نوپدید در ساحت سیاست جمهوری اسلامی ایران است که قوارهای ندارد و مشمول رفتارها، نگرشها و تصمیمهای پارادوکسیکال است. بنابراین این افراد هم جزو پایداری محسوب میشوند و از لحاظ تفکری مماس با جریان پایداری قرار میگیرند. همان خطری که قالیباف از جانب جبهه پایداری حس میکند از سوی این افراد هم احساس میشود.
از نظر قالیباف تمام این افراد یک جریان هستند بنابراین باید تقابل تنظیمگر یا مواجهه تعادلبخش با این افراد داشته باشد. یعنی وارد دعوا با آنها نشود و تقابل آشکاری نداشته باشد. زمان انتخابات ۱۴۰۲ بیتقواییهایی در عرصه رسانه انجام و اسنادی منتشر شد و حاکی از آن است که ساحت سیاست (رفتارهای سیاستورزی منتهی به انتخابات) در شرایط کنونی کشور ناپاک و آلوده است و اخلاقمدارانه نیست.
*قالیباف در دوره دوازدهم چهارمین منتخب تهران است؛ آنهم در انتخاباتی که مشارکت در حداقل خود قرار داشت. قالیباف بدون داشتن پشتوانه مردمی میتواند مطالبات آنها را دنبال کند؟
اگر قالیباف تغییری در رویکرد خود در قبال مردم نشان دهد شکی نیست که مورد اقبال مردمی قرار میگیرد.
*اگر این تغییر را در رویکردش ایجاد کند چطور تندروها را از خود راضی نگه میدارد؟
سختی کار همین است. قالیباف باید طوری رفتار کند که با مشکل مواجه نشود.
*اما این پروسه بلندمدت است و به انتخاب ریاست مجلس دوازدهم نمیرسد.
بله. این پروسه بلندمدت است و راهی برای ورود به ریاستجمهوری ۱۴۰۸ است. موضوع این است که وجاهت شخصی (با افشاگریهای جبهه پایداری در انتخابات مجلس) و آینده سیاسی قالیباف در معرض خطر است. بنابراین قالیباف باید تکلیف خود را مشخص کند. قالیباف در این دو ماه (تا انتخابات ریاست مجلس دوازدهم) میتواند تنها نظر معتدلان و اصلاحطلبان راهیافته به مجلس را جلب کند و راه سختی در این خصوص ندارد.
*به نظر شما قالیباف میتواند ریاست مجلس را به دست آورد؟
من ریاست قالیباف در مجلس دوازدهم را تقریباً قطعی میدانم. اما تمام سعی جبهه پایداری و دولت این است که قالیباف رئیس مجلس نشود اگر هم به ریاست رسید، رئیس مجلس تضعیفشدهای باشد تا خطر قالیباف در انتخابات ریاست ۱۴۰۴ را کاهش دهند تا بهعنوان رقیب مقتدری مطرح نشود. قالیباف خطری بالقوه برای ابراهیم رئیسی محسوب میشود چراکه شرایط ریاستجمهوری را دارد و همیشه دوست داشته که سکان ریاستجمهوری را به دست بیاورد.
*اگر قالیباف در دوره دوازدهم رئیس مجلس نشود، بهعنوان یک نماینده چه رویکردی را در پیش میگیرد؟
اگر فرض کنیم قالیباف رئیس مجلس دوازدهم نشود و بهطور ناپلئونی این کارزار را ببازد؛ قالیباف نماینده مردم تهران در مجلس میشود و باید ۴ سال درگیر راهروهای مجلس شود. آیا قالیباف این شرایط را میپذیرد؟ قطعاً خیر. شکی نیست که قالیباف از مجلس انصراف میدهد و آماده انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۸ میشود.
*یعنی ۵ سال در هیچ مسئولیتی به کار گمارده نمیشود؟
به هر حال او در یکی از نهادهای حاکمیتی مانند ستاد اجرایی فرمان امام (ره)، بنیاد مستضعفان یا مراکز دیگر حاکمیتی مسئولیت قبول میکند و در این ۵ سال فرصت دارد تا سرمایه اجتماعی خود را افزایش دهد و برای حضور در انتخابات ۱۴۰۸ آماده شود.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903031