به نقل از «تسنیم»

دیپلماسی ذلت از دیدگاه قرآن (۲) |تعهد یک‌جانبه مایه‌ى ذلّت است

تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۰۸۸۵۹

از امدادهاى الهى، افشاى روحیه‌هاى دشمن براى مسلمانان است، تا اغفال نشوند وهوشیار باشند و اوج حماقت در اینجاست که به این هشدارهای خداوند اعتنا نشود. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، اسلام نه دین انزوا است تا جدا از جهان زندگی کردن و نه سلطه­‌پذیر و نه سلطه­‌گربودن. هم اصل انزوا را باطل می­‌داند و هم سلطه‌­گری را امضا نمی‌­کند و هم سلطه­‌پذیری را ننگ می­‌داند، زیرا معیار این روابط را قسط و عدل تنظیم می­‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر بر اساس قسط و عدل، رابطه تدوین و تنظیم شد، انسان نه از قدرت خود سوء‌استفاده می­‌کند و نه اجازه می‌­دهد مقتدری از قدرت او بد استفاده کند.

آیات قرآن­ گرچه رابطه با کافران را با احراز شرایطی مجاز دانسته، اما رابطه با مستکبران کافر را به‌طور­ کلی نفی کرده­ است، چرا که هرچند کافر آموزه‌های الهی را نمی‌پذیرد، اما ممکن است به اصول انسانی پایبند باشد، اما مستکبر به دلیل خوی پستِ حیوانی‌اش علاوه بر اینکه با آموزه‌های وحی در ستیز است، اصول اولیۀ انسانی را زیر پا می‌گذارد و به راحتی از قول خود عقبگرد می‌کند.

خوی پست اسکتبار همواره عهدشکنی، اهانت و تحقیر طرف مقابل است، و به­ دلیل آنکه تنها منافع پلید خود را مدنظر قرار می­‌دهد، همواره تلاش دارد خود را بر دیگری تحمیل کند؛ از این جهت خداوند در قرآن به هیچ وجه اجازۀ مسامحه با مستکبران را صادر نکرده بلکه دستور داده تا با آنان مقابله به مثل صورت گیرد.

دیپلماسی ذلت از دیدگاه قرآن (1) | چرا نباید با دشمن مذاکره کرد؟

اما خداوند در آیاتی چند از قرآن به افشای اهداف و نیات پنهان این دست از کافرانِ مستکبر می‌پردازد و علت دشمنیِ آنان را نه در امور ظاهری بلکه در سناریوهای شومی که در سر می‌پرورانند معرفی می‌کند. آیات 118 تا 120 آل‌عمران بدون نیاز به هیچ تفسیری به این مسئله اشاره دارد و می‌فرماید «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِکُمْ لا یَأْلُونَکُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفی‏ صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ» یعنی ای کسانی که ایمان آورده‌‏اید، از غیر خودتان‏، [دوست و] همراز نگیرید. [آنان‏] از هیچ نابکاری در حق شما کوتاهی نمی‌کنند. آرزو دارند که در رنج بیفتید. دشمنی از لحن و سخنشان آشکار است‏؛ و آنچه سینه‏‌هایشان نهان می‏‌دارد، بزرگ‌تر است‏. در حقیقت‏، ما نشانه‌‏ها[ی دشمنی آنان‏] را برای شما بیان کردیم‏، اگر تعقل کنید.

بر اساس این آیه، شگردهاى دشمن شامل فساد «لا یَأْلُونَکُمْ خَبالًا»، فشار «وَدُّوا ما عَنِتُّمْ» و نفاق «ما تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ» است، از این رو خداوند روابط صمیمى با دشمنِ توطئه‌گر را نشانه‌ بى‌عقلى می‌داند.

در آیۀ بعد در ادامۀ بحث خود می‌فرماید «ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا یُحِبُّونَکُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْکِتابِ کُلِّهِ وَ إِذا لَقُوکُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ یعنی هشیار باشید شما کسانی هستید که آنان را دوست دارید، و [حال آنکه‏] آنان شما را دوست ندارند و شما به همه کتاب‌ها[ی خدا] ایمان دارید؛ و چون با شما برخورد کنند، می‏‌گویند: «ایمان آوردیم‏.» و چون [با هم‏] خلوت کنند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را می‏‌گزند. بگو: «به خشم خود بمیریدکه خداوند به راز درون سینه‌‏ها داناست‏.»

نکته‌ای که در این آیه نهفته است، آن است که از امدادهاى الهى، افشاى روحیه‌هاى دشمن براى مسلمانان است، تا اغفال نشوند وهوشیار باشند و اوج حماقت در اینجاست که به این هشدارهای خداوند اعتنا نشود. این آیه بیان می‌دارد دوستى و تعهد باید دو جانبه باشد وگرنه مایه‌ى ذلّت و خودباختگى و احساس حقارت است، آنجا که فرمود «تُحِبُّونَهُمْ وَ لا یُحِبُّونَکُمْ» و اینکه گمان نکنید که محبّت شما، دشمنان کینه‌توز را نسبت به شما مهربان مى‌کند؛ همچنان که برخورد خداوند با کافران و منافقان تند و سخت است و آنها را شایستۀ نابودی می‌داند، حداقل عکس‌العمل مؤمنان اعلان نفرت و برائت از آنهاست.

همچنین در آیۀ بعد به لایه‌ای دیگر از دشمنی آنها اشاره کرده، می‌فرماید «اگر به شما راحتی رسد آنان را بدحال می‏‌کند؛ و اگر به شما گزندی رسد به آن شاد می‏‌شوند؛ إِنْ تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِها» و در مقام راهکار، دعوت به صبر کرده، می‌فرماید «وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ بِما یَعْمَلُونَ مُحیطٌ؛ و اگر صبر کنید و تقوا پیشه کنید، نیرنگشان هیچ زیانی به شما نمی‌‏رساند؛ یقیناً خداوند به آنچه می‏‌کنند احاطه دارد.»

سعید شیری

انتهای‌پیام/

 

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اتحادیه اروپا آمریکا تفسیر قرآن قرآن کریم اتحادیه اروپا آمریکا تفسیر قرآن قرآن کریم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۰۸۸۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هند در قرارداد بندر چابهار کمتر از یک چهارم مبلغ به تعهد خود عمل نموده!

تین نیوز

 

دبیر کل انجمن کشتیرانی: طرف هندی در قرارداد توسعه بندر چابهار برای عدم سرمایه گذاری و پیشبرد اهداف بهانه های فراوانی دارند یکی از آن ها تحریم است.

به گزاش تین نیوز به نقل از نبض بازار، مسعود پل مه دبیر کل انجمن کشتیرانی در خصوص قرارداد مابین ایران و هندوستان برای توسعه بندر چابهار ضمن برشمردن مشکلات و موانع پیشرفت این پروژه گفت: در ابتدای امر ما باید به فعالیت طرف هندی در بندر چابهار توجه کنیم. طبق قرارداد امضا شده مابین طرفین، وظیفه طرف هندی سرمایه گذاری در چابهار برای توسعه فعالیت بندری بوده نه تامین بار، پس اگر قرار باشد سرمایه گذاری صورت بگیرد و درنهایت نتیجه مطلوبی نداشته باشد، قطعا برای طرفین قرارداد خصوصا طرف خارجی، صرفه اقتصادی ندارد. در عین حال باید قید شود در مقابل، طبق امضای قرارداد مابین ایران و هندوستان، قرار بر این بوده که هندوستان چیزی حدود ٢٢٠ میلیون دلار در بندر چابهار سرمایه گذاری کند در حالی که بر اساس اطلاعاتی که بدست آمده، هندی ها کمتر از یک چهارم مبلغی که تعهد داده بودند در چابهار سرمایه گذاری کردند. جالب اینجاست که نصف بیشتر همین یک چهارم هم مبلغ تجهیزاتی است که هندی ها وارد چابهار کرده اند.

تحریم های اقتصادی بزرگترین مانع پیشرفت توسعه بندر چابهار است

مسعود پل مه در ادامه عنوان کرد: در حال حاضر بندر چابهار برای بالابردن سرعت تخلیه کشتی ها، به تجهیزات راهبردی نیاز دارد. متاسفانه در این قرارداد و پروژه شاهد هستیم که شرایط و تجهیزات لازم برای پیشبرد به گونه ای رقم نخورده که علاوه بر انتفاع کشور ما در این بخش، طرف مقابل نیز سودی از بندر چابهار ببرد.

وی گفت: طرف هندی در قرارداد توسعه بندر چابهار برای عدم سرمایه گذاری و پیشبرد اهداف قرارداد بهانه های فراوانی دارند یکی از آن ها تحریم است. آن ها اعتقاد دارند بخاطر وجود تحریم های سنگین، قادر به انتقال تجهیزات به بندر چابهار نیستند. مورد دوم، گردش تجاری پایین بندر چابهار است. مشخص است که طرفین قرارداد یعنی هندی ها با این اوضاف و اوضاع برای ورود سرمایه به کشور و بندر چابهار به صرافت و تکاپو نمی فتند و همین موضوعات باعث می شود که قرارداد توسعه آنگونه که انتظار داریم پیش نرفته است.

سرمایه گذاران داخلی به راحتی می توانند جایگزین طرف هندی شوند

پل مه دبیر کل انجمن کشتیرانی در ادامه تصریح کرد: متاسفانه طی چند سال اخیر و از زمانی که این قرارداد مابین ایران و هندوستان بسته شد و اهمال های فراوانی از سوی هندوستان انجام گرفت، ماهم کوتاهی کردیم و به این فکر فرو نرفتیم که جایگزین خارجی داشته باشیم یا از پارامتر ها و آلترناتیو های داخلی و سرمایه گذاران بخش خصوصی استفاده کنیم. کما اینکه الان سرمایه گذارانی هستند که حاضرند جایگزین طرف هندی شوند و در نهایت مدیریت لازمه را در به سرانجام رساندن کار به خرج بدهند.

پل مه ضمن اشاره به اهمال دولت در عدم توسعه بندر چابهار عنوان کرد: قطعا نمی توانیم از نقش دولت در توسعه یافتگی بندر چابهار غافل شویم، کم کاری دولت در احداث زیر ساخت های لجستیکی و اتصال ریل از بدیهی ترین کار هایی بود که باید دولت برای پیشبرد این امر انجام می داد، ولی متاسفانه هنوز اقدام مثبتی در این زمینه صورت نگرفته است. امن ترین، ارزان ترین و بدیهی ترین سیستم حمل و نقل در حوزه جغرافیایی شرق و جنوب شرقی کشور می تواند ریل باشد. متاسفانه زمان مشخصی نیز برای بهره برداری از ریل در این مسیر توسط دولت برنامه ریزی نشده است.

فعالیت اقتصادی در بندر چابهار توجیه ندارد

وی عنوان کرد: در کنار همه این مسائل نواقص دیگری نیز داریم. ما برای فعالیت بخش خصوصصی کامیون دار و متصدی باید شرایط مطلوب محیطی و زیستی را تامین بکنیم. اگر بندرچابهار را با بندر عباس یا بندر امام خمینی از لحاظ امکانات رفاهی، در دسترس بودن بار و بسیاری مزایای دیگر مقایسه کنیم، طبیعی است که وقتی کامیونی به سمت چابهار می رود توجیه اقتصادی برای آن ندارد و سعی می کند حمل و نقل و بار خود را به سمت بندر های امام و بندرعباس ببرد.

مسعود پل مه در پایان عنوان کرد: این مواردی که گفته شد عواملی است که می تواند ناکارآمدی و اهمال را در بندر چابهار افزایش بدهد و شرایط را برای اینکه این بندر بتواند تاثیر حداقلی بر اقتصاد کشور داشته باشد، دیگر فراهم نباشد. بدیهی است که ما با توجه به شرایط جغرافیایی و اقتصادی کشور از هر فرصتی برای توسعه چابهار بهره ببریم. اگر بندر چابهار و یا پروژه های سواحل مکران فعال شود حلقه های متعددی از زنجیره تامین بوجود خواهد آمد. وقتی کشتی های بزرگ و اصلی در بندر چابهار پهلو بگیرند، تخلیه و بارگیری کنند، قطعا ما نیاز به عوامل خدمات بندری داریم، بسیاری از تجار به چابهار نقل مکان می کنند، برای بارگیری و انتقال نیاز به کامیون داریم، در رن هایت تولید ثروت آنجا در بازه زمانی کوتاهی شکل خواهد گرفت. طبیعی است همین انتفاع به اکثریت مردم نیز خواهد رسید.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید