کشف یافتههای جدید پارینهسنگی از جنوب شرق ایران
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۴۶۲۶۴
طی کاوشهای باستانشناسان در «منظر فرهنگی بم و دشتهای نرماشیر، فهرج و ریگان» کشفیات تازه متعلق به دوره پارینهسنگی به صورت پراکنده اما در مقیاسی بزرگتر به دست آمدهاند که یافتههای به دستآمده آن را میتوان مربوط به دوره پارینه سنگی قدیم یعنی حدود ۳۰۰ تا ۲۵۰ هزار سال قبل دانست.
به گزارش برنا؛ بررسیهای باستانشناسی در منظر فرهنگی بم و دشتهای نرماشیر، فهرج و ریگان از نیمههای دهه ۱۳۸۰ آغاز شده و پس از وقفههایی تا امروز ادامهدار بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در فصلهای اخیر مطالعاتی و در بررسیهای باستانشناسی در این محوطهها در جنوب شرق ایران شواهد جالب توجهی از فرهنگهای پارینهسنگی قدیم و میانه شناسایی شدهاند. حتی میتوان گفت کشفیات مربوط به دوره پارینهسنگی هرچند به طور پراکنده در این منطقه سابقه داشته ولی در این مقیاس تاکنون شناسایی و گزارش نشده بود.
نتایج مقدماتی مربوط به این تحقیقات که مدتی قبل در مجله «IRJMETS» توسط سه باستانشناس محسن زیدی، سیروس برفی و شهرام زارع منتشر شده به معرفی اجمالی ۱۲ محوطه پارینهسنگی پرداخته که در مناطق فهرج و ریگان شناسایی شدهاند. بر اساس این مقاله، بیشتر محوطههای شناساییشده روی نهشتههای آبرفتی رودخانههای «نسا» و «گز بهمن» و مسیلهای منتهی به بستر این رودخانهها قرار گرفتهاند.
تعدادی از محوطهها نیز روی تراسهای رودخانههای فصلی مانند «دشتوک» در مرز استان کرمان و سیستان و بلوچستان قرار گرفتهاند که این نشان میدهد دسترسی به منابع آب از جمله عوامل مهم در پراکندگی محوطههای پارینهسنگی شناساییشده در این مناطق است.
محدوده جغرافیایی بررسیشده را میتوان مربوط به حاشیه جنوبی کویر لوت و از نظر تقسیمات اداری و سیاسی، بخش وسیعی از دشتهای بم – نرماشیر و ریگان در شرق استان کرمان دانست. منطقه مورد بررسی از شمال و شمال غرب به کویر لوت، و از غرب و جنوب به رشته کوه بارز محدود میشود که همین عامل باعث شده تنوع آب و هوایی برّی، خیلی خشک، گرم و معتدل داشته باشد.
دستابزارهای سنگیِ گردآوریشده از سطح این محوطهها که بیشتر از جنس سنگهای آتشفشانی موجود در منطقه هستند، عمدتاً با تکنیک لوالوا و با ضربه مستقیم ساخته شدهاند و قابل انتساب به دوره پارینهسنگی قدیم و به ویژه پارینهسنگی میانی هستند.
این منطقه در پژوهشهای مربوط به خروج انسان اولیه از آفریقا و مهاجرت به مناطق دیگر اهمیت قابل توجهی دارد، از سوی دیگر کشف این محوطهها همچنین این فرضیه را که فلات ایران به طور اعم و جنوب شرق ایران به طور اخص به عنوان یکی از کریدورها و مسیرهای اصلی ارتباطی که غرب و شرق را در دوران پارینه سنگی به هم پیوند میداده، قوت میدهد.
مطالعه باستانشناختی مناطق مذکور در چارچوب طرح بررسیهای باستانشناسی با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی، پژوهشکده باستانشناسی و اداره کل میراث فرهنگی استان کرمان و توسط تیمی باستانشناس به سرپرستی شهرام زارع در حال انجام است.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ایران استان کرمان سیستان و بلوچستان مهاجرت اداره کل میراث فرهنگی کشف پارینه سنگی یافته های جدید جنوب شرقی ایران باستان شناسی شناسایی شده پارینه سنگی محوطه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۴۶۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشای راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت
هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت» را باز کردند، مجموعهای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوهای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخآمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا میکند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.
به گزارش روزیاتو، متون مصر باستان تهدید کردهاند که هرکسی که بقایای یک عضو مومیاییشده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، بر اثر بیماری که هیچ پزشکی توان تشخیص آن را ندارد کشته خواهد شد. با این حال راس فلوز معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگهای مرموز وجود داشته است.
هاوارد کارتر اولین دانشمندی که وارد مقبره توت عنخآمون شد
این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات، ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زبالههای سمی است که عمداً داخل آرامگاه مهر و موم شده قرار داده شده بود.
سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند به احتمال زیاد به دوز کشنده بیماری تشعشع و سرطان مبتلا میشود.
فلووز در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر چه در دوران باستان و چه معاصر با بروز غیرمعمول سرطانهای مربوط به فرآیند خونسازی، استخوان/خون/لنف روبهرو بودهاند که علت اصلی شناختهشده آن قرار گرفتن در معرض اشعه است».
قرار گرفتن در معرض این مواد میتواند منجر به سرطانهای خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستانشناس را گرفت. او اولین فردی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش پا به درون مقبره شاه توت گذاشت و تابوت حفاظتشده فرعون را پیش روی خود دید.
هاوارد کارتر (راست) در حال قدم زدن با لرد کارناروون (چپ) بیرون مقبره توت عنخآمون در سال ۱۹۲۲
لرد کارناروون تا سالها اولین قربانی «نفرین فرعون» تلقی میشد
کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از مبارزهای طولانی با لنفوم هوچکین که گمان میرفت ناشی از مسمومیت با تشعشعات باشد، درگذشت.
لرد کارناروون، سرمایهگذار بریتانیایی این پروژه و یکی دیگر از مردانی که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشت، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی ناشی از گزش شدید پشه درگذشت. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.
ناهار در مقبره؛ تمام باستانشناسان حاضر در این عکس در دهه ۵۰ زندگیشان درگذشتند
سایر افراد درگیر در این حفاری بر اثر خفگی، سکته مغیز، دیابت، نارسایی قلبی، ذاتالریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در دهه ۵۰ سالگی خود از دنیا رفتند.
آرتور ویگال، مصرشناس بریتانیایی، که در مراسم بازگشایی مقبره توت عنخآمون شرکت کرده بود به بال و پر دادن به افسانه نفرین متهم شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره «در عرض شش هفته» خواهد مرد. خود ویگال هم در ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
در حالی که میتوان این مرگها را عجیب دانست، نظریه نفرین نیز احتمالاً با اتفاقات عجیبی که هنگام باز شدن مقبره اتفاق افتاد تقویت شده است.
طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، در حول و حوش زمانی که حفاریها مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی برق عجیب و طوفان شن شد.
در یک نقطه دیگر در طول حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزهای هولناک کشید و ناگهان افتاد و مُرد.
با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره شاه جوان ختم نشده است. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبرههای مصر باستان، در حد ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده، تأیید میکند.
این مطالعه که در Journal of Scientific Exploration منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالای تشعشعات در ویرانههای مقبره پادشاهی قدیم، در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقارا نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه نیز یافت شد.
گلدانهای حاوی مواد ناشناس که زیر هرم پلهای کشف شدند
مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکانهای مختلف مقبرههای سقارا اندازهگیری کردهاند.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پلهای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشدهاند و این نشان میدهد که سموم با بقایای مومیایی دفن شدهاند.