پیاده تا غار دیورش و سفید آب در تاریکی جنگل نورچشمه
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۰۰۰۶۶
چشمه سفیدآب از داخل غاری در دل جنگل های انبوه روستای دیورش بیرون می آید و در مسیر خود رودخانه سفید آب را ایجاد می کند. رودخانه ای که شالیزارهای شیرکوه و دره های توتکابن را سیراب می کند.
خبرگزاری شبستان_رشت، مهری شیرمحمدی؛ خبرگزاری شبستان کوه های سربفلک کشیده، دره های عمیق، دشت های پهناور و جنگل های انبوه و تاریک.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شاید زیباترین غار این شهرستان در جنگل « نورچشمه» پنهان شده باشد. جنگل انبوه و تاریک روستای دیورش، که مبدا آب رودخانه اش از دل یک غار عمیق بیرون می زند، طبیعتی بکر و بی‌نظیر را ایجاد کرده است. برای دیدن این غار به شهرستان رودبار و شهر توتکابن می رویم، پس از دهستان رحمت آباد و بلوکات و گذر از تپه های به گُل نشسته روستای «خرشک»، به سمت روستای «شیرکوه» می رویم. روستایی که دشت های سرسبزش در اردیبهشت ماه با گل های «بابونه» فرش شده است.
بالاتر از مسجد روستای شیرکوه، تابلو سبزرنگی نصب شده که روی آن نوشته شده است: «به طرف منطقه توریستی و گردشگری سفید آب و غار روستای دیورش». روستایی ییلاقی دیورش هرچند فاصله کمی نسبت به شیرکوه دارد، ولی پوشش گیاهی بسیار متنوعی دارد. از اینجا به بعد، پستی و بلندی های جاده بیشتر و بر تعداد درختان جنگلی افزوده می شود. شالیزارهای این منطقه پلکانی است و بیجارهایی که نشا شده اند، زیبایی منطقه را دوچندان کرده است. بیشتر شالیزارها و باغ های این مسیر در واقع خانه باغ های مردم شیرکوه است که با حصارهای فلزی از جاده آسفالته محدود شده است.
بانویی، با منبع آب داخل باغ مشغول کار است. می توان فهمید که این روستا ذخیره آبی کمی دارد. او می گوید: شالیزارها را با آب رودخانه آبیاری می کنیم ولی برای آب شرب، آب چشمه بالای کوه را با شلنگ به پایین دست هدایت کرده ایم و اهالی منبع آب را پر می کنند.
او ۳۰سالی در تهران زندگی کرده و حالا با فوت پدرش به زمین های آبا و اجدادی برگشته است. این بانوی شیرکوهی می افزاید: خانه پدری ام در شیرکوه است. شالیزارهایمان در دیورش است و تابستان ها بالای کوه می آییم.
از او درباره وجه تسمیه نام روستا می پرسم، می گوید: از قدیم اینجا معروف به دیو رَش بود. چرایی این نامگذاری را نمی دانم. شاید چون این منطقه تپه بزرگ و سرسبزی دارد، در تصور مردمان قدیم شبیه دیو، بزرگ بود. او که ما را مهمان کلبه چوبی اش کرد، از زیبایی های جنگل نورچشمه گفت و غار آبی که منبع اصلی آب رودخانه روستاست. با دل سپردن به صدای رودخانه -که از ته دره به گوش می رسید- و آواز پرندگان، خستگی را بدر کردیم. بانوی شیرکوهی لحظه خداحافظی یادآور شد که باید بخشی از مسیر را پیاده بروید. هرچه جلوتر می رفتیم، از آسفالت مسیر کاسته می شد. معلوم بود که باران و برف های زمستان، آسفالت را شسته و از مرمت های بعدی هم خبری نیست.
چوپان جوانی، گله اش را از بالای کوه به سمت شیب جاده هدایت می کرد. در چشم برهم زدنی بزهای گله با صدای زنگوله شان راهنمای بقیه گوسفندان شدند و سگ گله که سم نداشت، شیب مسیر را سر می خورد و پایین می آمد. در میان سر وصدای گله و جویدن برگ درختان انارهای وحشی که کنار جاده رشد کرده بودند، فرصتی برای گفتگو با چوپان دست داد. مرد جوان، پنیر گوسفندی که تازه درست کرده بود، به ما عرضه کرد. چوپان، ابرهای سیاه بالای کوه را نشان داد و گفت:« به‌زودی رگبار می زند. باید گوسفندان را به سرپناه امنی ببرم. »
با دور شدن گوسفندان، بار دیگر ماشین به حرکت درآمد. تا جاییکه به خانه مسافر آقای «بسیا» رسیدیم. خانه ای که ورودی اش با گلهای رز سرخ رنگ تزیین شده بود. او که در حیاط مشغول کار است، اشاره کرد که بعد از این نمی توانید ماشین ببرید و با مهربانی اجازه داد خودرو را در حیاط خانه اش پارک کنیم.
او توضیح داد: باید شیب تند جاده را پایین بروید. بعد از پل آهنی، به مرکز پرورش ماهی می رسید. از آنجا به بعد، حدود نیم ساعت دیگر هم در جنگل به سمت کوه پیاده بروید. مسیر رودخانه را ادامه بدهید تا به منبع آب که همان غار است، برسید.
هرچه جلوتر می رویم، جنگل انبوه تر می شود و ابرها به‌قدری متراکم شده که جنگل تاریک به‌نظر می رسید. نرسیده به مرکز پرورش ماهی، مسیر رود وسیع می شود. آب چشمه به‌قدری شفاف است که در میانه جنگل تاریک به سفیدی می زد و شاید وجه تسمیه «سفید آب» هم همین باشد. بعد گذر از پل آهنی، مسیرجاده مالرو را در امتداد مبدا رودخانه ادامه می دهیم. هرچه جلوتر می رویم، شیب مسیر تندتر می شود و تنها چیزی که زیرپایت را سفت نگه می دارد، ریشه های بیرون زده درختان است. از بالای تپه می توان موج های خروشان سفید آب را دید.
هرچه به بالای کوه می رسیم، از حجم آب کاسته می شود. بخار باران های بهاری، مسیر به‌قدری لغزنده شده که بی عصای کوهنوردی و چوب دستی نمی توان خود را به‌زمین محکم کرد. از بالای کوه، شکاف غار مانندی که آب از دهانه آن بیرون می زند، پیدا بود. اما جریان تند آب مانع از پیش روی به نزدیکی غار بود. افزون بر آن، در آن جنگل تاریک، چنان صدای برهم خوردن ابرهای باران زا می آمد که زهره می ترکاند. با افزایش رعد و برق، به یکبار رگبار در جنگل شروع شد و به ناچار مسیر رفته را با سرعت بازگشتیم. خیس و گل آلود و رودخانه ای که آبش به سرعت بالا می آمد، خطر سیلاب را افزایش می داد. آنگوه که صاحب پرورش ماهی می گفت، بالاتر از غار دیورش، غار بزرگتری به نام درفک هست که خفاش های زیادی در آن لانه دارند. اما رفتن در این مسیر بدون راهنما و بلد راه امکان پذیر نیست و برای رفتن به داخل غار حتما باید چراغ روشنایی داشت.
پایان پیام/595منبع: شبستان
کلیدواژه: توتکابن رودبار طبیعت گردی بالای کوه سفید آب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۰۰۰۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
احشام اهالی ۲۴ روستای گلستان از جنگل خارج شد
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان گفت:در راستای اجرای طرح ساماندهی خروج دام، احشام اهالی ۲۴ روستا و آبادی محاط جنگل در گلستان کوچ داده شده است.
به گزارش خبرنگار استان‌های خبرگزاری دانشجو، حمید سلامتی در بازدید از مناطق جنگلی گالیکش در شرق گلستان اظهار کرد: در طرح ساماندهی خروج دام، اراضی به تصرف دولت درآمده و مناطق بعد از خروج دام جنگلکاری می‌شود.
وی افزود: در راستای اجرای طرح ساماندهی خروج دام ۲۴ روستا و آبادی محاط جنگل در گلستان کوچ داده شده و بالغ بر ۳ هزار و ۵۰۰ هکتار به سطح جنگل‌های استان افزوده شده است.
مدیر کل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان گفت: طرح ساماندهی و خروج دام از جنگل‌ها در روستای عرب کلو و خسرو آباد در سال ۱۳۷۹ شروع شده است.
سلامتی ادامه داد: در روستای عرب کلو ۳۳ خانوار دایم و ۴ خانوار موقت با ۱۹ دامدار حضور داشتند؛ در روستای خسروآباد هم، ۲۶ خانوار دائم و یک خانوار موقت با ۱۲ دامدار حضور داشتند. ۱۲۱ نفر در طرف قرارداد با اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان در روستا‌های این طرح کوچ داده شده است.
مدیر کل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان گفت: در اجرای این طرح حدود ۷۰۰ هکتار جنگلکاری با گونه‌های پهن برگ و سوزنی برگ شده است که حدود ۳۰۰ هکتار زمین‌های خود روستا و ۴۰۰ هکتار جنگل‌های مخروبه در آن محدوده بوده است.
سلامتی افزود: با اجرای این طرح بخش۷ وسیعی از جنگل‌های منطقه به دلیل حذف عوامل تخریب مثل حضور دام و خانوار‌های جنگل نشین با جنگلکاری بازسازی و احیا شده است که در توسع‌ها جنگل و حفظ منابع آب و خاک تاثیر بسیار مطلوبی داشته است.
وی گفت: طرح ساماندهی و خروج دام از جنگل‌ها یکی از طرح‌های خوب بوده است که به دلیل عدم وجود اعتبار تداوم پیدا نکرده است.
طبق گزارش اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان، در این استان شمالی با مساحتی نزدیک به ۲ میلیون هکتار دارای اقلیم معتدل مدیترانه‌ای و دارای سطحی معادل یک میلیون و ۳۳۵ هزار هکتار عرصه‌های منابع طبیعی وجود دارد که ۴۵۲ هزار هکتار آن را عرصه جنگلی هیرکانی است.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت