درسی از خیانت کوفیان برای مرتجعین عرب / سه ویژگی منفی اعراب خودباخته در قرآن
تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۳۴۸۵۶
ماجرای بی‌وفایی کوفیان، حکایت سران کشورهایی از اعراب است که اکنون با تهدید و ارعاب دشمن، تن به ذلت می‌دهند تا حدی که دست در دست آنان به کشتار مسلمانان مظلوم می‌پردازند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شهر کوفه یکی از حادثه‌خیزترین مناطق در بین شهرهای عراق بود. این شهر که سبقه‌ای بسیار طولانی دارد، در عصر اسلامی بازسازی شد و در زمان حکومت امیرالمؤمنین (ع) مرکزیت یافت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته ضروری است بدانیم اکثریت یاران امام حسین (ع) مانند حبیب بن مظاهر از اهالی کوفه بودند؛ چه اینکه در میان سرزمین‌هاى اسلامى، عراق و کوفه بیشترین هواداران و محبان امیرالمؤمنین علیه‌السلام را در خود جاى داده بود و پیوسته این امر بر کوفه حاکم بود. ابن‌عساکر از قول شخصى به نام معمّر نقل کرده که از اهل کوفه تعجب مى‌کنم، مثل اینکه کوفه بر محبت على بنا شده است. (تاریخ دمشق (ترجمه امام علی ع )، تحقیق: محمدباقر محمود، ج 3، ص 311)
در هر صورت این شهر به دلایل مختلفی کارنامۀ مثبتی از خود بر جای نگذاشت؛ بی‌وفایی اکثریت اهل کوفه در زمان حکومت امیرالمؤمنین (ع) نسبت به آن حضرت، شهرۀ عام بود و معاویه بارها از حماقت آنها علیه تضعیف حکومت امام (ع) بهره برد. بی‌بصیرتی و عدم پایبندی کوفیان به عهدهای الهی، ریشه در چند دهه استحالۀ آنها در زمان زمامداری حاکمان اسلامی و مکر معاویه داشت و از عمدۀ کوفیان، افرادی سست‌عنصر ساخته بود به طوری که با کوچک‌ترین تهدید دشمن، به بزرگ‌ترین دشمن عترت تبدیل شدند.
ماجرای بی‌وفایی کوفیان، حکایت سران کشورهایی از اعراب است که اکنون با تهدید و ارعاب دشمن، تن به ذلت می‌دهند تا حدی که دست در دست آنان به کشتار مسلمانان مظلوم می‌پردازند؛ کارنامۀ مشترک این دسته از اعراب را خداوند در قرآن اینگونه به بادیه‌نشینان نسبت می‌دهد «الْأَعْرابُ أَشَدُّ کُفْراً وَ نِفاقاً وَ أَجْدَرُ أَلاَّ یَعْلَمُوا حُدُودَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ عَلى رَسُولِهِ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ» یعنی اعراب در کفر و نفاق [ از دیگران ] سختتر و به اینکه حدود آنچه را که خدا بر فرستاده‌اش نازل کرده، ندانند، سزاوارترند. و خدا داناى حکیم است. (توبه97)
در این آیه به دو ویژگی مهم و یک خصلت منحصر به فرد این عده از اعراب یاد شده که شامل: کفر، نفاق و عدم علم نسبت به حدود الهی است؛ مهم‌ترین حدودی هم که خداوند در فرآیند نزول قرآن ( ما أَنْزَلَ اللَّهُ عَلى رَسُولِهِ) بر آنها قرار داد، رعایت حرمت خاندان وحی بود که آن را به راحتی زیر پا گذاشته و نسبت به این ا مر تحدی کردند. در هر صورت اینها سه عنصری که همواره در طول تاریخ، در بین اعراب خودباخته دیده می‌شود و در هر دوره‌ای به منصۀ ظهور می‌رسد.
جملات وداع امام حسین(ع) با جناب مسلم قبل از اعزام به کوفهانتهایپیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: امام حسین ع امام حسین ع امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۳۴۸۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مریم خمینی نوه امام در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»