سید محمد حسینی؛ از سوتیِ «سیمین» تا تشبیه «مریم»!
تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۳۵۰۰۰
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- «جریان اصلاحات و حامی دولت، زودتر رنگ تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری خود را مشخص کنند. سرکردۀ آلبانی نشینان می‌خواهد سفارش دوخت لباس بدهد!»
این توییت همراه با دو تصویر از مریم رجوی رییس فرقۀ مجاهدین خلق (منافقین) با دو پوشش به رنگ های سبز و بنفش، شاهکاری است از آقای سید محمد حسینی رفسنجانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد که خواسته بگوید این سازمان صحنه گردان اتفاقات سال 1388 و خرسند از انتخاب حسن روحانی بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این در حالی است که هر بار که روابط ایران با جامعۀ جهانی بهبود یافته اولین گروهی که عَلَم مخالفت برداشته همین سازمان بوده است و اصلا شروع ماجرای هسته‌ای در سال 81 و در دولت خاتمی را همین‌ها کلید زدند و از روحانی و برجام ناراضی بودند وقتی ترامپ از برجام خارج شد همین‌ها بیش از دیگران ذوق کردند.
با منطق آقای سید محمد حسینی می توان ادعا کرد مخالفان برجام لباس خود را با او سِت می کنند!
او که وزیر احمدی نژاد بوده بهتر از دیگران باید بداند که اسراییل تا چه حد از آن دوره بهره برد تا جایی که وزیر خارجه ایران معتقد است ناخواسته به آنها خدمت شد.
دربارۀ توییت‌گذار محترم بد نیست بدانیم یکی از امضا کنندگان استیضاح عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت اصلاحات در 22 سال پیش در همین روزها و در اردیبهشت 1378 بود و یکی از دلایلی که مهاجرانی ابقا شد و از کمند استیضاح جست، سوتی‌های همین جناب حسینی در مجلس پنجم بود که به عنوان نمایندۀ شهرستان رفسنجان راه یافته بود.
برادران بزرگ‌تر البته به هاشمی رفسنجانی گرایش دارند و به سبب همین انتساب از رفسنجان به مجلس پنجم راه یافت اما پس از دوم خرداد 1376 گرایش های سیاسی خود را آشکارتر کرد و برای رأی نیاوردن مهاجرانی و بعد استیضاح او بسیار کوشید.
شاهکار او این بود که وزیر وقت ارشاد را به خاطر اعطای جایزه به «سیمین بهبهانی» در مراسم تجلیل از رُمان نویسان انقلاب کرد و مهاجرانی پاسخ داد: آقای حسینی! اولا آن خانم سیمین دانشور بود نه سیمین بهبهانی. دکتر سیمین دانشور رُمان‌نویس است و خالق «سووشون» وهمسر جلال آل احمد حال آن که سیمین بهبهانی شاعر و غزل‌سراست و ثانیا اگر به سیمین بهبهانی هم به خاطر غزل‌های او جایزه می دادیم خطا نبود اما ربطی به رُمان ندارد.
آقای احمدی نژاد در سال 88 جناب حسینی را برای وزارت ارشاد درنظر گرفت اما اختیار نصب معاون مطبوعاتی و سینمایی را از او گرفت و هر دو را خود نصب کرد: محمد علی رامین و شمقدری و جناب حسینی هم تمکین می‌کرد.
انتساب حامیان آخرین نخست وزیر ایران و معترضان 88 و رأی دهندگان به رییس جمهوری کنونی ایران به سازمانی که بقایای فرسوده شدۀ خود را در آلبانی گرد آورده و براندازترین تفکرات را دارد، تبلیغ و به سود آنهاست یا به زیان آنها؟
اگر به سود آنهاست رفتار سید محمد حسینی رفسنجانی را چگونه می توان توجیه کرد و اگر به زیان آنان است چگونه از پیوند خوردن به جریانات داخلی متضرر می شوند؟
نکتۀ مهم تر این است که جناب سید محمد حسینی که با این دقت یک‌سانیِ رنگ لباس مریم رجوی و رنگ ستادهای انتخاباتی میرحسین موسوی در سال 88 و حسن روحانی در سال 92 را رصد می‌کند چگونه است که عملکرد سال‌های اخیر رییس خود در دوران وزارت را رصد نمی‌کند؟
راستی گفتار و رفتار آقای احمدی نژاد چه رنگی است؟ این که دیگر نه سیمین دانشور نویسنده است و نه نه سیمین بهبانی شاعر که نشناسد.
هیچ کدام از اینها که گفته شد البته درد نیست. سطح بینش سیاسی و اطلاعات تاریخی او همین است. درد این است که او چهار سال وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و متولی فرهنگ و هنر مملکت بوده است! لینک کوتاه: asriran.com/003I6b
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: سید محمد حسینی سیمین بهبهانی احمدی نژاد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۳۵۰۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیمینی که دانشور بود
سیمینِ دانشور و جلال آلِ احمد زوجی بی‌نظیر بودند و به هم می‌برازیدند! سیمین نویسندهٔ جریان‌سازی نبود اما آثارش صاحب‌سبک و منحصربه‌فرد است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، زنده‌یاد سیمین دانشور را می‌توان پرچمدار داستان‌نویسی مدرن زنان معرفی کرد. هرچند نام دانشور در کنار جلال همواره و همیشه به یاد می‌آید، اما او هیچ‌گاه زیر سایه نام زنده‌یاد آل احمد قرار نگرفت. او به زنان ایران جرأت نوشتن داد؛ امری که بیشتر در گذشته در انحصار مردان بود و کم‌کم در دهه‌های گذشته شاهد تغییر بوده است.
هشتم اردیبهشت‌ماه سالروز زنی است که دنیای داستان‌نویسی زنان ایران را وارد مرحله جدیدی کرد؛ مرحله‌ای که پس از او نام‌هایی در یادها مانده و می‌ماند که ادبیات معاصر بخشی بزرگی از هویت خود را مرهون قلم آنهاست؛ از فریبا وفی و زویا پیرزاد گرفته تا شهرنوش پارسی‌‌پور و دیگران. سالروز میلاد او بهانه‌ای شده است تا برخی از اهالی فکر و فرهنگ یادی کنند از خالق «سووشون». احمدرضا بهرام‌پور، پژوهشگر و منتقد ادبی، در بخش‌هایی از یادداشتی که به همین مناسبت نوشته، آورده است:
سیمینِ دانشور و جلالِ آلِ‌احمد نیز زوجی بی‌نظیر بودند و به هم می‌برازیدند! آل‌احمد متفکّر و نویسندهٔ همه فن حریفی بود. او چهرهٔ جریان‌سازی بود و دریچه‌ای که به‌خصوص از منظرِ گفتمانِ فرهنگی به روی داستان‌نویسان گشود با همهٔ اما‌و‌اگرهایش هم‌چنان پیروانی دارد. مؤلفه‌های نثر پرتکاپوی او که مهم‌ترین دستاوردِ نویسندگی‌اش بود، در نویسندگان پس از او تکثیر شده‌است. دانشور زمانی با آل‌احمد آشنا شد که هرکدام‌شان تجربه‌هایی را در عالم نویسندگی از سرگذرانده بودند. او نیز مانندِ جلال، هم در محافلِ روشنفکری (به‌ویژه «کانون نویسندگانِ ایران») فعّال بود و هم آثاری در زمینه‌های داستان‌نویسی، ترجمه و زیباشناسی در کارنامه‌اش دارد.
زنی با عطری از گل‌های نارنجدر بخش دیگری از این یادداشت آمده است: سیمین نویسندهٔ جریان‌سازی نبود اما آثارش صاحب‌سبک و منحصربه‌فرد است. این دو، به‌رغمِ آن‌که در پاره‌ای مسائل و مباحث چندان هم‌رأی نبودند، اما «کُفوِ» هم بودند و به‌رغم اتفاق‌هایی که ممکن بود به جدایی‌شان بینجامد، عمری در کنارِ هم عاشقانه زیستند.
نامه‌هایی که جلال و سیمین به هم نوشتند در چند جلد منتشر شده و حاکی از این دلدادگی‌ها است. سیمین نه دنباله‌روِ جلال و جار و جنجال‌هایش بود و نه در برابرِ او قرار می‌گرفت؛ او همواره درکنارِ جلال می‌ایستاد، البته با حفظِ حریمِ شخصی و مراقبت از استقلالِ فکری و ادبی‌ِ خویش. و جلال حضورِ مستقیم و غیرِ مستقیم و نمادین در آثارِ او نیز دارد. یوسفِ مبارزِ سووشون و سرِ پرشوری که دارد، غرب‌ستیزی‌های جلال را به‌یادمی‌آورَد. در جزیرهٔ سرگردانی نیز شخصیتِ واقعی و تاریخیِ آلِ‌احمد در بخش‌هایی از داستان حضور دارد.
همچنین قرار است به مناسبت سالگرد تولد زنده‌یاد دانشور و سالگرد ازدواج سیمین و جلال مراسمی فردا، 9 اردیبهشت‌ماه ساعت 14:30 در خانه-موزه جلال آل احمد واقع در تجریش، دزاشیب، خیابان شهید رمضانی، کوچه سیمین دانشور، کوچه پسندیده، بن‌بست ارض، پلاک 1 برگزار شود.
انتهای پیام/
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز