به نقل از «ایران آنلاین»

ناسا موثرترین راه آبیاری گیاهان در فضا را دنبال می کند

تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۳۵۲۸۴

اطمینان حاصل کردن از این که گیاهان مواد مغذی مورد نیازشان را از طریق آبیاری به دست می‌آورند همیشه برای کشاورزان در زمین و همچنین برای فضانوردان در فضا چالش برانگیز بوده است.

اداره‌ی کل ملی هوانوردی و فضا(ناسا) پس از اتمام پروژه‌ی "مدیریت آبرسانی به گیاهان(Plant Water Management) اکنون یک قدم به ایجاد موثرترین راه آبرسانی و هوادهی به گیاهان در فضا نزدیک شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این پروژه بخشی از تحقیقات تامین غذا برای فضانوردان در سفرهای طولانی مدت به ماه و مریخ است. تایلر هچ (Tyler Hatch) دانشمند این پروژه می‌گوید: ناسا در گذشته نشان داده است که پرورش گیاهان در فضا به عنوان منبع غذایی از منظر باغبانی امکانپذیر است.

در پروژه‌های پیشین فضانوردان دریافتند که یکی از مشکلات پرورش گیاهان در فضا، رساندن آب و هوا به ریشه‌ی آن‌ها در شرایط بی‌وزنی است زیرا ریشه‌ها در فضا به شکل متفاوتی رشد می‌کنند.

هچ و گروهش با زیست‌ گیاه‌شناسان در مرکز فضایی کندی ناسا کار کردند تا نیازهای گیاهان و مشکلاتی که بر سر راه رشد گیاهان در فضا وجود دارد را بیابند.

محققان بر روی دو راه اصلی آبرسانی به گیاهان متمرکز شدند. اولین راه روش سنتی استفاده از خاک بود و روش دوم "آب کشت" بود. در این روش از خاک استفاده نمی‌شود و گیاه درون آب قرار می‌گیرد.

محققان از گیاهان شبیه‌سازی شده برای انجام این آزمایش استفاده کردند زیرا استفاده از گیاهان واقعی به علت طول عمر آن‌ها، کاری چالش‌برانگیز است. محققان از پارچه نمدی، فوم و اسفنج برای ساخت گیاه مصنوعی استفاده کردند بنابراین نیازی به استفاده از گیاه واقعی نبود.

استفاده از آب میوه که دارای مواد مغذی و شکر است به شبیه‌سازی شرایط موجود در گیاهان روی زمین کمک کرد. همچنین رنگ آن هنگام جذب شدن به راحتی قابل مشاهده بود.

داده‌های به دست آمده بر روی ویژگی‌های ظاهری آزمایش و سرعت جذب مواد مغذی توسط گیاه تمرکز داشت. دوربین‌ها نیز این فرایند را ضبط کردند.

اولین مرحله‌ی عملیاتی پروژه‌ی "مدیریت آبرسانی به گیاهان" در ایستگاه فضایی ، اواخر ماه فوریه به پایان رسید. محققان اطلاعات ارزشمندی به دست آوردند و امیدوارند در آینده آزمایش‌های بیشتری انجام دهند./ایسنا

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: گیاهان در فضا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۳۵۲۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا برای طوفان‌های شدید خورشیدی در مریخ آماده می‌شود

دو فضاپیمای ناسا توجه ویژه‌ای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه می‌کنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریت‌های آینده به سیاره سرخ آماده کنند.

به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدان‌های مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه می‌کند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکه‌های خورشیدی روی سطح خورشید افزایش می‌یابد و شعله‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرمی تاجی ایجاد می‌کند که جریان‌های قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا می‌فرستد.

به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفان‌های خورشیدی محافظت می‌کند، مریخ از این محافظ‌ها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدت‌ها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیب‌پذیرتر است.

بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ می‌آیند، متحد می‌شوند.

شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیه‌ای گفت: برای انسان‌ها و دارایی‌های روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که می‌توانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.

هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ می‌رسند و میزان انرژی آنها را مطالعه می‌کنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ می‌رسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکول‌های مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازه‌گیری می‌کند، که از این طریق محققان می‌توانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.

دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD می‌گوید: شما می‌توانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساس‌تر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، می‌رسد.

ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار می‌کنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخ‌نورد هشدار داده می‌شود که به دنبال تغییرات در داده‌های RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیم‌های فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش می‌یابد فراهم می‌کند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیب‌پذیر را خاموش کنند.

بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطه‌ای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار می‌گیرد، ایجاد می‌شود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، می‌تواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخ‌زده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.

مقامات ناسا در این بیانیه می‌گویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطب‌ها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.

آنها افزودند: دانشمندان نمی‌دانند که آیا طوفان‌های گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک می‌کنند و آن را در بالای سیاره بالا می‌برند و در آن جا جو در طی طوفان‌های خورشیدی از بین می‌رود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچه‌ها و رودخانه‌ها به سیاره‌ای تقریبا بی‌آب تبدیل شده است.

انتهای پیام