آیا کودک شما در معرض آسم قرار دارد؟
تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۰۱۸۶۱
به گزارش ایسنا، "کریستین جانسون" از محققان این مطالعه در شهر دیترویت در ایالت میشیگان آمریکا گفت: این یافته ها به ما کمک می کند که درک کنیم چه گروه هایی از کودکان بیشتر در معرض آسم هستند. اکنون می توان از این اطلاعات برای ایجاد عوامل تداخلی در آن دسته از کودکانی که در معرض خطر قرار دارند، استفاده کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محققان اطلاعات بیش از ۱۲ هزار کودک را که بین سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴ در ایالات متحده و پورتوریکو متولد شده اند، مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و حداقل برای مدت پنج سال تحت کنترل قرار دادند.
۵۱ درصد این کودکان پسر و ۴۹ درصد دختر بوده اند، همچنین ۵۲ درصد سفید پوست و ۲۳ درصد سیاه پوست بوده اند.
به گفته محققان میزان خطر ابتلا به آسم در کودکانی که حداقل یکی از والدین آنان سابقه آسم داشته، دو تا سه برابر بیشتر از کودکان دیگر بود و بیشتر در سن چهار سالگی این خطر وجود دارد.
همچنین کودکانی با سابقه خانوادگی آسم در سنین چهار تا ۱۴ سالگی در مقایسه با افرادی که سابقه خانوادگی ندارند، دو برابر بیشتر در معرض خطر آسم بودند.
در سنین پایین، پسران با سابقه خانوادگی آسم نسبت به دختران بیشتر احتمال دارد به این بیماری دچار شوند. اما در ۱۴ سالگی میزان آن تقریبا یکسان است. کودکان سیاه پوست صرف نظر از سابقه خانوادگی بیشترین میزان خطر ابتلا به آسم را داشتند.
هرچند، در حالیکه میزان ابتلا به آسم در کودکان سیاه پوست در دوران پیش از دبستان بسیار بیشتر از کودکان سفیدپوست است این میزان در کودکان سیاه پوست پس از ۹ سالگی کاهش پیدا می کند اما در مورد کودکان سفیدپوست این احتمال در اواخر دوران کودکی افزایش پیدا می کند.
به گزارش ایسنا به نقل از مدیسن نت، از هر ۱۲ کودک آمریکایی یک نفر به بیماری آسم دچار است که موجب خس خس سینه، مشکل در تنفس و سرفه شده و می تواند با آسیب دائمی ریوی همراه باشد.
منبع: الف
کلیدواژه: سابقه خانوادگی سیاه پوست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۰۱۸۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارند
خارش پوست یکی از علائمی است که ممکن است در بسیاری از بیماری‌های مختلف بروز کند.
به گزارش ایسنا، خارش یکی از علائم شایع عارضه‌های پوستی است.
در این مطلب به نقل از بی بی سی، به چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارد، می‌پردازیم:
۱. برآورد تقریبی نشان می‌دهد که ما حدود ۹۷ بار در روز خودمان را می‌خارانیم.
۲. احساس خارش بر اثر تماس با حشرات و گیاهان به دلیل سمومی است که بر پوست ما به‌جا می‌گذارند. مواد سمی باعث آزاد شدن هیستامین‌ها در بدن می‌شوند که نوعی واکنش ایمنی بدن است. در این واکنش بافت‌های عصبی پیام‌های احساس خارش را به مغز ما می‌فرستند.
۳. احساس خارش، شبکه عصبی ویژه خود را دارد. تاکنون تصور می‌شد احساس خارش و درد، مسیرهای دریافت یکسانی دارند اما در سال ۱۹۹۷ مشخص شد احساس خارش، بافت‌های عصبی ویژه خود را دارد.
۴. پیام‌های خارش بسیار به کندی منتقل می‌شوند. بافت‌های عصبی سرعت‌های گوناگونی دارند. پیام‌های لمس با سرعتی حدود ۳۰۰ کیلومتر در ثانیه انتقال پیدا می‌کنند. «درد ناگهانی» (برای مثال وقتی به‌طور اتفاقی دست روی شعله گاز قرار می‌گیرد) با سرعتی حدود ۱۳۰ کیلومتر در ساعت منتقل می‌شود. احساس خارش با سرعتی حدود سه کیلومتر در ساعت انتقال پیدا می‌کند که کمی آهسته‌تر از سرعت راه رفتن انسان است.
۵. احساس خارش مانند خمیازه کشیدن مسری است. دانشمندان با نمایش فیلم موش‌هایی که خود را می‌خارانند به گروه دیگری از موش‌ها به این موضوع پی‌بردند. پس از نمایش فیلم، موش‌های تماشاگر هم شروع به خاراندن خود کردند.
۶. احساس مسری خارش بخش کوچکی از مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (بخش قدامی هیپوتالاموس) را فعال می‌کند. عصب‌شناسان هنوز به طور دقیق عملکرد این بخش از مغز را در چگونگی مشاهده و تکرار عمل خاراندن درنیافته‌اند.
۷. خاراندن بهترین راه برای خلاص شدن از مهاجمان خارش‌آور است. خاراندن، به دور کردن حشرات موذی یا دفع اثر گیاهان سمی کمک می‌کند. همچنین باعث گشادی رگ‌های خونی و در نتیجه جریان بیشتر گلبول‌های سفید و پلاسمای خون برای از بین بردن اثرات سمی می‌شود. به همین دلیل است که با خاراندن، پوست سرخ و لکه‌لکه می‌شود.
۸. خاراندن احساس خوشایندی است چون باعث ترشح سروتونین در مغز می‌شود.
۹. خوشایندترین نقطه برای خاراندن در بدن مچ پاست. پژوهش‌ها این موضوع را نشان داده است.
۱۰. هرچه بیشتر خود را بخارانید احساس خارش بیشتر می‌شود. خاراندن پوست باعث آزاد شدن هیستامین بیشتر می‌شود و پیام‌های خارش بیشتری به مغز فرستاده می‌شود. اگر این کار را ادامه دهید باعث آسیب دیدن پوست و ایجاد زخم و عفونت می‌شوید.
۱۱. در بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس (صدفک) یا اگزما (درماتیت) چرخه خارش آزاردهنده می‌شود. در چنین مواردی آنتی‌هیستامین تجویز می‌شود تا اثرات هیستامین را خنثی کند و احساس خارش را کاهش دهد.
۱۲. پژوهش نشان داده است که خارش مداوم و مزمن به اندازه درد مزمن ناتوان‌کننده است. خارش مزمن از اثرات جانبی بیماری‌های گوناگونی مانند بیماری‌های کبدی و لنفوم است.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است