نتفلیکس چگونه نگاه مردم جهان را تغییر می‌دهد؟
تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۲۹۵۳۷
حالا «جهان‌محلی‌سازی» حاوی یک غافلگیری هست؛ نتفلیکس قصد دارد محتوای محلی‌سازی شده خود را در سطح جهانی فراتر از بازارهای محلی توزیع کند. برد جهانی نتفلیکس کلیشه‌های قدیمی را از بین نمی‌برد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ پائولو سیجیسموندی؛ استاد بالینی ارتباطات در دانشکده ارتباطات و خبرنگاری دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در مطلبی که درباره نتفلیکس نوشته آورده است سرمایه‌گذاری بزرگ نتفلیکس روی محتوای خارجی و مخاطب بین‌المللی می‌تواند چشم‌انداز رسانه‌ای جهان را متحول سازد و نگاه مردم به جهان را تغییر بدهد
به یاد دارم که در دوران کودکی در ایتالیا، مجموعه تلویزیونی آمریکایی «روزگار خوش» را تماشا می‌کردم که ماجراجویی‌های فانز و ریچی کانینگهام و دیگر نوجوانان محله‌شان را در آمریکای دهه ۱۹۵۰ به تصویر می‌کشید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مجموعه بهمراه دیگر سرگرمی‌های آمریکایی که به وفور در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در ایتالیا یافت می‌شدند، سال‌ها پیش از آن‌که روی خاک آمریکا قدم بگذارم، تصور من از این کشور را شکل دادند. امروز من ایالات متحده را خانه خود می‌خوانم، و دریافت و فهم خودم را از پیچیدگی‌های آن دارم. قادر هستم که «روزگار خوش» را به‌عنوان احیای نوستالژیک یک شهر کوچک آمریکاییِ ایدئال و بدور از ناسازگاری ببینم.
مجموعه روزگار خوش بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۴ از شبکه اِی‌بی‌سی پخش می‌شد
«روزگار خوش» محصول هالیوود بود، که مسلماً هنوز مرکزیت صنعت جهانی سرگرمی در آن قرار دارد. از این جهت، اخبار اخیر مبنی بر اقدام نتفلیکس به بازگشایی دفتر در ایتالیا و سرمایه‌گذاری عظیم بر تولید محتوای محلی به قصد توزیع جهانی آن بر روی پلتفرم خود (در ادامه راهبردی که پیش‌تر در دیگر کشورهای اروپایی اجرا کرده‌اند)، من را به فکر فرو برد. این امر بطور بالقوه می‌تواند حرکتی تعیین‌کننده در صنعت جهانی سرگرمی باشد. و حتی ممکن است نگاه مردم دنیا را به جهان تغییر دهد.
یاد گرفتن بواسطه تماشا کردن
بنده در ۱۵ سال اخیر، از محل دیده‌بانی پر تنعم و رفاه لس آنجلس، چشم‌انداز جهانی رسانه را مورد کاوش و بررسی قرار داده‌ام. یکی از ابزارهای ما مردم، در مسیر زندگی‌مان، برای فهم جهان پیرامونی خود، تلویزیون و سینما هستند؛ که محتوای‌شان را به آرشیو تجربیات شخصی‌مان و نظرات‌مان در مورد دیگران اضافه می‌کنیم. در صورت عدم وجود تجربه مستقیم با مردم یا ملت‌ها، ما در مورد آنچه نمی‌دانیم گمانه‌زنی می‌کنیم. این فرایند منابع گوناگونی را شامل می‌شود؛ از جمله، مطالعه کردن، جستجو در گوگل، و دریافت اطلاعات از حساب‌های کاربری که به آنها اعتماد داریم. اما اغلب این رسانه است که بیش از هر مسیری مردم را با دیگر فرهنگ‌ها مواجه می‌سازد.تلویزیون و سینما با تصاویر و داستان‌های قدرتمند این درزهای دانش را پر کرده و به تفکر ما نسبت به فرهنگ‌های مختلف جهت می‌دهند. اگر پیام رسانه در طی زمان دارای انسجام باشد، ممکن است که ما آنها را به‌عنوان گزاره‌های مسلم فهم کنیم. عدم دقت در بازنمودهای رسانه کاملاً محتمل است. اما بدون شک، این بازنمودها کامل نیستند. دلیلش آن است که فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی لزوماً برای به تصویر کشیدن واقعیت ساخته نمی‌شوند؛ آنها برای سرگرمی طراحی شده‌اند.
آنجلینا جولی در حال فیلمبرداری «توریست» در ونیس ایتالیا، در سال ۲۰۱۰
در نتیجه، این آثار می‌توانند گمراه‌کننده باشند؛ البته اگر غرض‌ورزانه نبوده و براساس کلیشه‌ها و در جهت تداوم‌بخشی به آنها نباشند. برای مثال، کمبودی در زمینه کلیشه‌های ایتالیایی و ایتالیایی-آمریکایی در سرگرمی آمریکا وجود ندارد. از مجموعه فیلم‌های «پدرخوانده» که جوایز متعددی را برنده شده، بگیرید تا مجموعه تلویزیونی «سواحل جرزی» که مورد تحسین منتقدان بوده است؛ ایتالیایی‌ها اغلب به‌عنوان افرادی مبتذل، بی‌سواد، و مرتبط با جرائم سازمان‌یافته (یا هر سه تای آنها) نشان داده می‌شوند.
رسانه پنجره‌ای رو به جهان
اما نحوه مواجهه مردم با رسانه‌های سرگرمی در حال تغییر است. امروزه، پلتفرم‌های پخش اینترنتی همچون نتفلیکس، آمازون پرایم، اپل تی‌وی پلاس و دیزنی پلاس، در مجموع در سرتاسر جهان یک میلیارد مشترک دارند.
نتفلیکس در زمینه تولید محتوای اختصاصی نسبتاً تازه وارد است و همانند نقش‌آفرینان سنتی هالیوود از مجموعه بزرگی از محتوا بهره‌مند نیست که بتواند بر آن اتکا کرده و به ۲۰۴ میلیون مشترک خود در ۱۹۰ کشور خوراک بدهد. بنابراین این شرکت بطور فزاینده‌ای در حال تولید محتوای اختصاصی است؛ از جمله تعدادی از آثار غیر انگلیسی از کشورهایی نظیر مکزیک، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، و برزیل.
می‌توان این موضوع را مثالی از «جهان‌محلی‌سازی سرگرمی» دانست؛ یعنی یک شرکت که در سطح جهانی فعالیت می‌کند، محتوایش را متناسب با سلایق مخاطب محلی در سرتاسر جهان منطبق می‌سازد.برای مثال هم‌اکنون همین رویه برای بسیاری از برنامه‌های واقع‌نمای پرطرفدار برقرار است. «بت آمریکایی» (امریکن آیدل) اقتباسی آمریکایی از «بت پاپ» (پاپ آیدل) اروپا است. بطور مشابه «عامل ناشناخته» (ایکس فکتور)، «برادر بزرگ‌تر»، و «رقص با ستارگان» نیز ریشه‌های بین‌المللی دارند.
اما حالا، جهان‌محلی‌سازی حاوی یک غافلگیری نیز هست: نتفلیکس قصد دارد محتوای محلی‌سازی شده خود را در سطح جهانی و فراتر از بازارهای محلی توزیع کند. برد جهانی پلتفرم نتفلیکس فی نفسه کلیشه‌های قدیمی را از بین نمی‌برد. منتقدین فرانسوی از مجموعه «امیلی در پاریس»، تولید آمریکا با توزیع جهانی نتفلیکس، بابت تصویرسازی کلیشه‌ای و رمانتیک از این شهر به شدت انتقاد کرده‌اند.
مدیران تلویزیونی خارجی باید برنامه‌هایی برای نتفلیکس بسازند که هم به مذاق مخاطبان محلی خوش بیاید و هم همزمان با رعایت اصالت در تصویرسازی از کشورشان دارای ظرفیت بین‌المللی نیز باشند. اگر تیم ایتالیایی نتفلیکس فکر می‌کنند مخاطب بین‌المللی از ایتالیا انتظار آثاری همچون «پدرخوانده» دارند، ممکن است مخاطبان بین‌المللی از تولیدات‌شان استقبال کنند، اما این موضوع برای ایتالیایی‌ها صدق نخواهد کرد.
نتفلیکس برای آن‌که بتواند حقیقتاً رسانه‌ای بین‌المللی شود، می‌بایست نه تنها در کشورهای اروپایی که صنایع فرهنگی توسعه‌یافته‌ای دارند بلکه در کشورهای کوچکتر و کشورهای دارای صنایع سرگرمی نوظهور نظیر ملت‌های آفریقایی نیز اقدام به تولید محتوای محلی اختصاصی کند.
فرصت‌ها و چالش‌های نتفلیکس
واژگون‌سازی مسیر سنتی آگاهی‌بخشی رسانه به درک ما نسبت به مردم و سرزمین‌های خارجی از طریق بازنمایی صحیح‌تر آنها می‌تواند یکی از آثار جانبی این راهبرد نتفلیکس باشد. اما این خواسته‌ای دشوار است و طبیعتاً تضمینی برای تحقق آن وجود ندارد. ظرفیت تحول‌گرایانه نتفلیکس ریشه در بسترسازی برای تولیدکنندگان خلاق محلی به منظور بازگو کردن قصه در مورد فرهنگ‌های خودشان و توزیع بین‌المللی واقعی آن دارد. تحقق این امر به تمایل نتفلیکس برای پیاده‌سازی این راهبردی به نحوی منسجم، پایدار، دربرگیرنده، و باملاحظه بستگی دارد. مواجهه گسترده با گستره متنوعی از محتوای رسانه‌ای بین‌المللی می‌تواند در طی زمان نحوه نگاه مردم آمریکا و جهان را نسبت به فرهنگ‌هایی که هیچ‌گاه در تماس مستقیم با آنها قرار نداشته‌اند و شاید هیچ‌گاه نیز نخواهند داشت، دستخوش تغییر قرار دهد. تنها یک کلیک لازم است؛ انتخابی حتی ناآگاهانه برای تماشا کردن یک مجموعه تولیدی خارجی.
البته نحوه کار نتفلیکس، یعنی استفاده از الگوریتم‌هایی که براساس انتخاب‌های قبلی به مخاطب محتوا پیشنهاد می‌دهند، می‌تواند مواجهه ابتدایی با محتوای خارجی را به تأخیر بی اندازد. عملکرد هوش مصنوعی در تغذیه ما از آنچه بیشتر طالبش هستیم، می‌تواند در نهایت قوه‌ای غافلگیرکننده در مسیر تحول باشد و موجب بازنگری ما در مورد آنچه تصور می‌کنیم می‌دانیم، بشود.
انتهای پیام/
منبع:مهر
منبع: دانا
کلیدواژه: تولید محتوای روزگار خوش بین المللی محلی سازی نگاه مردم فرهنگ ها کلیشه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۲۹۵۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رنگارنگ‌ترین محله‌های شهری جهان
بوکاپ درکیپ‌تاون، سانتا مارتا ریودوژانیرو، تیرانا در آلبانی، بالات در استانبول، شفشاون در مراکش، لابوکا در بوئنوس آیرس و مانارولا در سینکوتره، رنگارنگ‌ترین محله‌های شهری جهان هستند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرها و محله‌های رنگارنگ اغلب فراتر از بهره‌گیری از رنگ‌ها برای تغییر محیط هستند. در این مناطق خیره‌کننده و عجیب‌وغریب می‌توان قلب واقعی یک شهر را پیدا کرد. در ادامه با چند نمونه از این شهرها آشنا می‌شویم.
بوکاپ، کیپ‌تاون، آفریقای جنوبیکیپتاون به‌عنوان یکی از متنوع‌ترین شهرهای جنوب خط استوا از نظر قومیتی، میزبان مجموعه‌ای از فرهنگ‌ها، سبک‌های معماری سنتی و همه رنگ‌هایی است که با آن همراه است. این تضادهای شگفت‌انگیز در محله درخشان بوکاپ واضح‌تر از بقیه نقاط شهر است.
این منطقه مسکونی محل اجتماع مسلمانان کیپ‌تاون است که در تعدادی از بهترین خانه‌های تراس‌دار سبک هلندی و گرجستانی قرن نوزدهمی شهر زندگی می‌کنند. ساکنان برای جشن گرفتن پایان آپارتاید یا جدانژادی شروع به رنگ‌آمیزی خانه‌های خود با رنگ‌های معنوی کردند و امروزه به علت تنوع و زیبایی محله، خرید ملک در آن تقاضای زیادی دارد.
سانتا مارتا که زمانی بسیار پر هرج‌ومرج بود، با کمک‌های دولتی، چند هزار گالن رنگ و کمک مردم محلی ماهر تغییر کرد و از نقاشی‌های دیواری تا نورپردازی یک خیابان کامل جان تازه‌ای گرفت. هنرمندان محلی همچنین بخش‌هایی از مناطق محروم سانتا مارتا را با رنگ‌های روشن رنگین‌کمان نقاشی کردند تا غرور و روحیه جامعه را تقویت کنند.
تیرانا شهری پر از ساختمان‌های بتنی خاکستری دوران کمونیستی بود، اما اکنون شهری رنگارنگ است که شهردار وقت آن در سال ۲۰۰۰ به‌عنوان بخشی از پروژه پاک و سبز، طرح تغییر شهر را آغاز کرد. امروزه این شهر مملو از ساختمان‌هایی با رنگ‌های صورتی روشن، زرد، سبز و بنفش است.
بالات یک کالیدوسکوپ رنگی با تاریخی شگفت‌انگیز و غنی است.، خانه‌های عثمانی صد ساله آن در سال‌های اخیر با رنگ‌های قرمز، آبی و سبز به شکوه درخشان سابق خود بازگشته‌اند. پس از تغییر چهره، بالات با چندین کافه شیک، بوتیک و گالری هنری در گوشه و کنار خیابان‌های پرپیچ و خم، به یکی از جذاب‌ترین مکان‌ها برای گردش تابستانی تبدیل شده است.
در بالای کوه‌های ریف در کشور مراکش بهشتی نیلگون قرار دارد؛ شهر کوچک شفشاون با نام مستعار مروارید آبی که به ظاهر فیروزه‌ای خیره‌کننده و هزارتوی خود مشهور است. ساکنان قدیمی شهر برای خنک نگه داشتن خانه‌هایشان و دور نگه داشتن حشرات از آنها، شروع به رنگ‌آمیزی نیمه پایینی ساختمان‌هایشان به رنگ آبی کردند. امروزه این شهر کوهستانی پالت خیره‌کننده‌ای از ساختمان‌های آبی چشم‌نواز است.
لابوکا محله قدیمی طبقه کارگر بوئنوس آیرس است که به باشگاه فوتبال دیوانه‌وار بوکا جونیورز و رنگ‌های بسیار متنوع شهرت دارد. این محله که در دهانه رودخانه ریچولو قرار دارد، در گذشته چندین کارخانه کشتی‌سازی را در خود جای داده بود. این کارخانه‌ها مواد ضایعاتی مانند تخته و فلز را فراهم می‌کردند که به‌عنوان مصالح ساختمانی برای خانه‌های رنگارنگ آن استفاده می‌شد. ساختمان‌ها امروزه با رنگ‌های صورتی، زرد و آبی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و با وجود انبوهی از گردشگران، لابوکا همچنان محله‌ای قدیمی برای طبقه کارگر است.
افسانه‌های محلی حاکی از آن است که بوکا جونیورز هنگام انتخاب رنگ‌های تیم خود تصمیم گرفت از رنگ‌های کشتی بعدی استفاده کند که به بندر لا بوکا می‌رود. آن کشتی سوئدی بود و در نتیجه تیم رنگ زرد و آبی را به عنوان رنگ‌های جدید خود انتخاب کرد.
مانارولا قدیمی‌ترین روستا از پنج روستای ماهی‌گیری قرون وسطایی در سینکوتره واقع در ساحل لیگوریا و یک محل جذاب برای گردشگری است. این دهکده با رنگ‌های روشن روی صخره‌ها ساخته شده و توسط تراس‌های شیب‌دار مشرف به دریای نیلگون مدیترانه احاطه شده است.
حاکم جیپور در سال ۱۸۷۶ دستور داد تا برای استقبال از ورود ادوارد، شاهزاده ولز، شهر را به رنگ صورتی رنگ‌آمیزی کنند. ساکنان امروزی این شهر قدیمی به‌طور قانونی از نقاشی ساختمان‌های صورتی محله منع شده‌اند، به این معنی که پس از گذشت نزدیک به ۱۵۰ سال، رنگ سنتی این پایتخت راجستانی همچنان صورتی درخشان است.
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد