امیر عابدزاده؛ پسری که از نام پدر کاسبی نکرد
تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۳۲۵۲۹
امیر عابدزاده پسر اسطوره دروازبانی ایران تنها به واسطه صلاحیت و توانایی خودش به تیم ملی دعوت شده و اکنون حتی میتواند داعیهدار پیراهن شماره یک تیم ملی باشد و عابدزاده از این نظر قابل ستایش است هیچگاه زیر سایه اسم پدر در فوتبال ایران برای خود کاسبی نکرد.
خبرگزاری میزان - ورزش سه نوشت: احمدرضا عابدزاده در حالی قدم به ششمین دههی زندگیاش میگذارد که پسرش پس از چند سال سختکوشی حالا بدون هیچ حرف و حدیثی و تنها به واسطه صلاحیت و توانایی خودش به تیم ملی دعوت شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وقتی آمار عملکرد امیر عابدزاده را در باشگاه ماریتیمو مرور میکنیم و هر بار که چشممان به جمال واکنشهای حیرتانگیز او در لیگ پرتغال روشن میشود و خبرهایی از پیشنهادهای تیمهای بزرگتر به او را میخوانیم، بیاختیار پسر بچهای را به یاد میآوریم که با لباس دروازهبانی کودکانهاش در کنار پدری که محبوبترین چهره ورزشی آن زمان ایران بود، از پلههای استادیوم آزادی بالا میآمد و همراه پدری که خود را در میان تشویقهای بی امان هوادارانش برای حضور در میدان گرم میکرد، شیرجه میرفت و توپ میگرفت. حال آن پسر بچه خود وارد مسیری شده که انگار سرنوشت محتوم او بوده است؛ سرنوشتی به نام دروازهبانی.
امیر در بین برگزیدگان لیگ پرتغال در فصل ۲۰-۲۱
فرزند ورزشکار معروف بودن اگرچه برای شروع دوران ورزشی یک امتیاز محسوب میشود، اما به هیچ وجه متضمن موفقیت نیست. ضمن اینکه مقایسه شدن با پدر ورزشکار، نیز غیرقابل اجتناب است؛ بنابراین به دست آوردن هویت مستقل در دوران حرفهای کاری سخت و گاه نشدنی است. اگر ورزشکار پدر، خود یک اسطوره باشد آنگاه رسیدن به هویتی مستقل در دوران حرفهای برای فرزندان، سختتر هم میشود. وقتی پدرت احمدرضا عابدزادهای باشد که در قله دروازهبانی ایران ایستاده و سالهاست که عملکرد هر دروازبانی که پیراهن شماره یک تیمملی را میپوشد با او مقایسه میشود، باید کاری ناممکن کنی تا بتوانی نامت را از زیر سایه پدر خارج کنی. چقدر باید توپ بگیری و مهاجمان حریف را ناکام بگذاری و در چه جهنمهایی سوزانتر از جهنم ملبورن و حوهورباروی مالزی و ریاض عربستان باید بدرخشی و سربلند بیرون بیایی تا شاید آنوقت نامت را بالاتر از عقاب آسیا ببرند.
با این نوع نگاه، امیر عابدزاده بودن «دشواری وظیفه» است. باید پوستی کلفت داشت و روحی بزرگ تا زیر سنگینی نام پدر خم نشوی و عطای گلری را به لقایش نبخشی. اما خوشبختانه امیر برعکس اغلب فرزندان نازک نارنجی اسطورهها، پوست کلفتی و پشتکار پدر را به ارث برده و برای همین وقتی به صورت تدریجی از چرخه دروازهبانی فوتبال ایران حذف شد، سعی نکرد با اعتبار نام پدر برای خود کاسبی نان و آب داری راه بیندازد؛ بلکه عزم رفتن به اروپا کرد و دوباره از صفر و همچون یک دروازهبان در ابتدای دوران حرفهای خود، گامی نو و تازه برداشت. همانند پدرش که وقتی رسول کربکندی نام او را در دوران جوانی از تیم خط زد، روز بعد و روزهای بعد هم باز سر تمرین رفت و آنقدر اصرار کرد تا بالاخره عیار خود را به مربیان اصفهانی ثابت کرد.
هیچکس حتی احتمالا خود احمدرضا فکر نمیکرد امیر با این قیافه بچه درسخوانها در نوجوانی حالا داعیدار پیراهن شماره یک تیم ملی باشد.
باید اعتراف کرد که تنها کسانی که امیر را در ابتدای مسیر حرفهایاش جدی گرفتند و باور داشتند خود او و پدرش بودند. حتی متعصبترین هواداران عابدزاده نیز امیدی به اینکه امیر بتواند خودی در فوتبال ایران نشان دهد نداشتند. حتی وقتی با پرسپولیس قرارداد بست همه اعتقاد داشتند که او تنها به خاطر نام پدرش توانسته با پرسپولیس قرارداد ببندد و شاید هم حق با آنها بود. چون که کسی عملکردی از او ندیده بود. برای همین هم هیچگاه در فوتبال ایران جدی گرفته نشد و این دقیقا نقطهی آغاز جهش امیر در فوتبال بود. زمانی که مسیری را انتخاب کرد که دیگر نام پدر بر بالای سرش سنگینی نکند. به جایی رفت که دیگر کسی او را به عنوان پسر احمد عابدزاده نشناسد بلکه او را قبل از هر چیز به نام خودش بدون هیچ پیشوند و پسوندی و تنها به خاطر عملکرد و تواناییهایش بشناسند.
در حال ارسال ساید والی با پیراهن ماریتیمو؛ تیمی که تابستان قصد فروش امیر را دارد.
آنچه مشخص شده این است که امیر تا حدود زیادی پشتکار و جدیت پدرش در دوران بازی را به ارث برده است. هرچند او فیزیک رویایی پدرش را ندارد، اما برای کسی که از کودکی خود را در استادیومهای ورزشی و در کنار غول دروازهبانی ایران دیده، دروازهبانی کردن انتخابی ازلی و ابدی بوده است و اینگونه امیر عابدزاده راهی جز پیمودن مسیرهای پیشرفت ندارد.
حالا او به نقطهای رسیده که حتی میتواند داعیهدار پیراهن شماره یک تیم ملی باشد و چه چیزی زیباتر و بهتر از این برای احمدرضا عابدزاده که پسرش بتواند جانشین پیراهن شماره یک او در تیم ملی باشد؟
امیر عابدزاده از این نظر قابل ستایش است که کم نخواست و از نام پدر کاسبی نکرد. فوتبال را برای تفریح نخواست و به آن کاملا حرفهای نگاه کرد. سختی کشید و تمرین کرد و سخت جنگید تا به جایگاهی برسد که دیگر کسی دعوت شدن او به تیم ملی را به خاطر فرزند عقاب آسیا بودن نداند. حالا احمدرضا عابدزاده میتواند امیر را در تولد پنجاه و پنج سالگی خود به عنوان بزرگترین شاهکارش در زندگی معرفی کند، شاهکاری بالاتر از همه شاهکارهایش در ملبورن و لیون و پکن و همین آزادی خودمان!
بیشتر بخوانید: تمجید سایت پرتغالی از طارمی: «او مهار ناپذیر بود» + فیلم گلهاانتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: فوتبال امیر عابدزاده پیراهن شماره یک تیم ملی احمدرضا عابدزاده فوتبال ایران امیر عابدزاده تیم ملی دروازه بانی تیم ملی حرفه ای نام پدر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۳۲۵۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دستاوردهای ایران، همرده با کشورهای پیشگام در حوزه جنگافزارسازی است
امیر سرتیپ دادرس، گفت: آنچه امروز در دستان نظام اسلامی وجود دارد، همرده با آخرین دستاوردهای فنی - مهندسی کشورهای پیشگام در حوزه جنگافزارسازی بوده و لازم است تا این برتری در حوزه جنگ سخت را با بهرهگیری از مهارتهای نیروهای انسانی و قدرت نرم جوانان کشور، به موفقیت دوچندان بدل کرد.
به گزارش ایسنا، امیر سرتیپ محمدحسین دادرس جانشین فرمانده کل ارتش، با حضور در آیین افتتاحیه بیست و ششمین دوره هیات معارف جنگ شهید سپهبد علی صیاد شیرازی، ضمن ابراز مسرت از حضور دانشجویان دانشگاههای افسری در این دوره هیات معارف جنگ، گفت: همانطور که امام خمینی (ره) فرمودند «دوران هشت سال دفاع مقدس، دانشگاه انسانسازی بود»؛ بدین معنا که تمامی آحاد جامعه، با هر رنگ و جنسیتی، از هر قومیت و گویشی، برای پاسداری از آب و خاک میهن اسلامی خود به پا خاسته و با وجود تمام تفاوتهای رفتاری و زیستی، از انقلاب و نظام اسلامی دفاع کردند.
وی افزود: تبدیل شدن به انسانهایی وارسته و متعالی برای حراست از آب و خاک کشور و عبور از کسوتها و تعلقات دنیوی و دست یافتن به صفات و نشانههای الهی بر روی زمین، رسیدن به تجرد معنوی که افراد را به اصل خود نزدیکتر کرده تا به پاسداشت ارزشها و هنجارهای ناب انقلاب اسلامی پرداخته و از این رهگذر بتوان در مقابل هر دشمنی از شرق تا غرب عالم ایستادگی کرد، همان مراد و منظوری است که امام خمینی (ره) از دانشگاه بودن جنگ و دوران هشت سال دفاع مقدس مد نظر داشتند.
امیر سرتیپ دادرس با تأکید بر توأمانی شناخت گذشته برای نیل به موفقیت در آینده، اظهار کرد: همکاری و تعامل میان تمام افراد دستاندرکار و نیز ایستادگی به پای ارزشها و اصول بنیادین نظام اسلامی، با وجود انواع هجمههای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، اصلی است که میتواند نظام مقدس جمهوری اسلامی را در مقابل هرگونه توطئه، تحمیل یا تغییر ارزشهای غیرمرتبط با اسلام ناب محمدی رهایی بخشد.
وی حضور مؤثر در فضای مجازی را برای انتقال ارزشهای دفاع مقدس و تقویت بنیههای انقلابی ضروری دانسته و تصریح کرد: با حضور در عرصه فضای مجازی میتوان ضمن برخورداری از آخرین اطلاعات، در راه دفاع و حفاظت از ارزشهای والای هشت سال دفاع مقدس نیز کوشش کرد تا بدین ترتیب بتوان با تقویت اعتقادات و تکیه بر ارزشهایی که در دوران جنگ تحمیلی، سبب برتری ما بر دشمنان شدهاند، برای روزها و حوادث آتی نیز آمادگی و بصیرت خود را حفظ کنیم.
امیر سرتیپ دادرس در پایان خاطرنشان کرد: آنچه که امروز در دستان نظام اسلامی وجود دارد، همرده با آخرین دستاوردهای فنی- مهندسی کشورهای پیشگام در حوزه جنگافزارسازی بوده و لازم است تا این برتری در حوزه جنگ سخت را با بهرهگیری از مهارتهای نیروهای انسانی و قدرت نرم جوانان کشور، به موفقیت دوچندان بدل کرد.
انتهای پیام