سرنوشت طرح درج نام مادر در کارت ملی به کجا رسید؟ | نبود مشخصات هویتی مادر در سامانه الکترونیک دولت
تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۳۷۰۲۹
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، معصومه ابتکار اظهار کرد: سال گذشته طی مکاتبهای با وزارت کشور و برگزاری نشستهای تخصصی و طرح موضوع در کمیسیون لوایح دولت، خواستار درج نام مادر در کارتهای ملی شدیم.
او گفت: در حالی مسئولیت حضانت فرزندان با مادران است که مادران اختیاری ندارند و حتی مشخصات هویتی آنها در سامانه الکترونیکی دولت وجود ندارد و همین امر مشکلاتی را برای زنانی که سرپرستی فرزندان خود را بر عهده دارند، ایجاد کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ابتکار افزود: درج نام مادر در کارت ملی مطالبه زنان و همسران شهدا بود. بهطور مشخص همسر یکی از شهدای هستهای در فرودگاه و در حالی که تنها کارت ملی به همراه داشت، برای اثبات نسبت خود با فرزندش مورد بازخواست قرار گرفت و گلایهای در این خصوص ایجاد شده بود.
وی ادامه داد: معاونت امور زنان و خانواده رئیس جمهوری سه موضوع حقوقی را در حوزه مطالبات زنان ایثارگر و همسران شهدا پیگیری کرده است؛ یکی از این موضوعات حق پرستاری این زنان بود که شورای حقوقی معاونت در این زمینه نشستهای تخصصی برگزار کرد. در کمیسیون دولت این موضوع را مطرح کردیم و با دستگاههایی نظیر سازمان امور اداری و استخدامی کشور و سازمان برنامه و بودجه صحبتهایی کردیم و این گفتگوها ادامه دارد.
معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری همچنین با اشاره به تدوین لایحهای با موضوع حضانت برای اعطای اختیاراتی به همسران شهدا، تصریح کرد: موضوع حضانت نیز درخواست همسران شهدا بود. در این راستا نشستهای حقوقی با دانشگاه مفید برگزار کردیم و در نهایت دو لایحه در این راستا برای دولت ارسال کردیم. این لوایح در کمیسیون فرعی لوایح دولت به بحث گذاشته و مطرح میشود. از همسران شهدایی که موضوع حضانت مطالبه آنهاست دعوت میکنیم که مسایل خود را با ما مطرح کنند.
به گفته وی از جمله مهمترین رویکردهای معاونت امور زنان و خانواده رییس جمهوری، توجه به گفتگوی ملی خانواده به عنوان راهکار تقویت خانواده، تحکیم، دلبستگی خانواده و انسجام اجتماعی بوده است، چراکه مهارت گفتگو و مهارتهای ارتباطی باید از اعضای خانواده آغاز شود تا بتوان به خانوادههای آرام و در نهایت تعالی جامعه دست یافت.
ابتکار افزود: از دل طرح گفتگوی ملی خانواده، طرح گفتگوی بین نسلی استخراج شد. معاونت در این راستا کار مطالعاتی بسیار خوبی و الگو سازی گفتگوی بین نسلی انجام داد. اینکه چگونه متولدین ۸۰ و ۷۰میتوانند گفتگوی موثر و نه یکطرفه با نسل انقلاب داشته باشند و بتوانند درباره اهداف و انگیزه شهدا سوال کنند، بسیار حائز اهمیت بود.
وی با تاکید بر اهمیت تبیین اهداف شهدا در جنگ تحمیلی برای جوانان امروزی گفت: اینکه در شرایط امروزی جوان چه بهرهای میتواند از مسائل و حرفهای دوران شهدا ببرد بسیار مهم است. ما نتوانستیم رشتههای مستحکم معنویت را به نسل جوانی که با فضای سایبری و اینترنت بزرگ شده و نگاهش فرق کرده منتقل کنیم. از جمله جنبههای مهم گفتگوی بین نسلی ما، گفتگوی جوانان با ایثارگران بود که در این راستا نشستهایی برگزار کردیم.
معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری کلید استمرار ارزشهای ایثارگری و ارزشهای انقلاب اسلامی را گفتگوی بین نسلی دانست و افزود: تا زمانی که گفتگوی بین نسلی فراگیر نشود فاصله بین نسلی بیشتر میشود. متاسفانه در کلیشههایی گرفتار شدیم که بعضا رسانه ملی و سینمای ما نتوانسته از این کلیشهها خارج شود و متناسب با شرایط امروزی با نسل جوان تعامل و گفتگویی ایجاد کند.
وی در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری، گفت: نگرانیم نکند کاری انجام دهیم که حضور، کمرنگ و نمایش قدرتی که از طریق صندوق رای و سلیقه و خواست مردم محقق میشود تضعیف شود. به ویژه برای نسل جوان که پیوند انقلاب با آینده و فرهنگ ایثارگری از طریق نسل جوان انجام میشود. در حالی که اکثریت پای کار انقلاب بودند؛ اکنون اگر جوان پای کار نایستد و به اقلیتی تبدیل شود قطعا نگرانیها افزایش پیدا میکند و این سوال مطرح میشود که ما چه کردیم که میزان مشارکت علیرغم پیوند با نسل جوان و علیرغم حضور و دعای خانواده و مادران شهدا به اینجا رسیده است؟
ابتکار در پایان گفت: شهدا و خانواده شهدا در اوج ایثارگری و نگران سرنوشت ایران هستند. باید دید ما در قبال این عزیزان چه پاسخی داریم. این همواره سوال مهمی است که در مقاطعی نظیر انتخابات نگرانی نسبت به آن بیشتر میشود.
کد خبر 603740 برچسبها خانوادهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خانواده امور زنان و خانواده گفتگوی بین نسلی همسران شهدا نسل جوان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۳۷۰۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاد اما خسته
زنان بهواسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایتهای بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند.
به گزارش ایسنا، جام جم نوشت: حرفهایش را به نتیجه تازهترین تحقیقات علمی ارجاع میدهد که کسی، اما و اگری برایش نیاورد؛ برای همین هم سفت و محکم ادامه میدهد و از پژوهشهایی علمی میگوید که زنانی که فرزندی ندارند، زندگی شادتر و سالمتری نسبت به زنانی که مادر شدن را تجربه کردهاند، دارند.
این بخش کوتاهی از یکی از برنامههای شبکهای فارسیزبان است که بهتازگی تعطیل شده است، اما فارغ از همه پیشزمینهها و قصاوتهایمان نسبت به اهداف این شبکه و زیرسؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهشهای علمی و گفتگو با کارشناسان این حوزه، میتواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام دادههای بهدست آمده حرف میزنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران میگوید که تحقیقاتی اینچنینی را رد میکند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدمهای مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتیشان بهگونهای است که انرژی بالایی دارند و بهطور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژیشان را از تنهایی و سکوت میگیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا میگوید که نمیتوان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدمها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگیهای شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زنها یا قریب بهاتفاق آنها را در یک دسته جای میدهد و راضی یا ناراضی از مادری خود میداند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمیتوان به آنها استناد کرد.
چیزی شبیه گرسنگی
آنچیزی که نمیتوان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نهفقط در وجود انسانها، بلکه در وجود حیوانها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه میکند: «خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر میرسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث میشود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشهای است، اما واقعیت دارد؛ اینکه دختران از همان دوران کودکی و در بازیهایشان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچههای کوچکتر از خودشان یا عروسکهایشان نقش مادر را ایفا میکنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسکبازی و مادری کردن، یک بازی بینالمللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است.
موضوعی که نشاندهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است. این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بندهای قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا بههر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برایشان مهیا نشدهاست! حالا چه میشود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواستهای فرزندخواندگیاش بعد از زن و شوهری که هیچوقت صاحب بچه نشدهاند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچهای دارند و تمایل دارند فرزند بعدیشان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آنقدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمارهای بهدست آمده نشان میدهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور میشد؛ انگار که حالشان با داشتن بچه، بهتر است!
این ظاهر نهچندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر میبینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمیرسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرقهایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعهای باید زیبا و خوشاندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایدهآل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواسشان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و... خب همه اینها باعث میشود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیتهای قبلیاش اضافه شده، آنطور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا میگوید که زنان بهواسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایتهای بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آنوقت است که میتوانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزهشان و از طرف دیگر بهدلیل حمایتهایی که از آنها میشود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.»، اما این حمایت چقدر عملی میشود؟ به نظر میرسد که در روزگاری که همه دولتها به سمت افزایش جمعیت میروند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش میگیرد، بکنند. آنوقت است که اگر مادری بداند بعد از بچهدار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمیگردد و صندلیاش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیتها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بیخوابی میکشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابلتوجهی از این حمایتهای لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین میشود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم میکند.»
انتهای پیام