داستان فقر در کشور ما داستانی سیاسی است، نه اقتصادی
تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۷۱۴۳۱
خبرگزاری آریا - رییس فراکسیون کارگری شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه مردم ایران در انتخابات ریاست جمهوری صدقه و هبه نمیخواهند، حقشان را میخواهند گفت: تا اینجا صداها و وعدههایی که میشنویم همه تکرار شعارهای بی پایه سابق است که خلاصه میشود در توزیع منابع و پول، مانند اهدا وام 500 میلیون تومانی به زوجهای جوان، یارانه 450 هزار تومانی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش شهر به نقل از معاونت ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر تهران افشین حبیب زاده، رئیس کمیته نظارت شورای اسلامی شهر تهران یک شنبه - 9 خرداد 1400- در دویست و نود و هشتیمن جلسه شورا در نطق پیش از دستور خود گفت: من پیش از این به مناسبت های گوناگون از مسئله فقر و مشکلات اقشار فرودست و آسیبپذیر و کارگران گفتهام. امروز سخنانی کوتاه دارم با رئیسجمهور آینده، درباره سرگذشت فقر در چهار دهه گذشته و ضرورت های رسیدگی به آن در آینده و بزنگاهی که امروز در آن هستیم.
او با بیان اینکه داستان فقر در کشور ما داستانی سیاسی است، نه اقتصادی، اظهار کرد: فقر و تورم و گرانی و رکود و بیکاری معلول روابط سیاسی صاحبان منافع خاص و تصورات نادرست تصمیمگیرانی است که اغلب بی هیچ پشتوانهای از دانش سیاست و اقتصاد و تاریخ و جامعهشناسی و حقوق، بر کرسی های سیاستگذاری و قانونگذاری تکیه میزنند.
رییس فراکسیون کارگری شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: قدری به عقب بازگردیم. به یاد بیاوریم شعارهای انقلاب اسلامی را که رفاه و آبادانی و کرامت انسانی و رفع دغدغه معیشت بود. همان شعار هایی که فقرا و مستضعفان بدان پیوستند. میپنداشتیم و قرار هم این بود که هم دنیایمان آباد میشود هم آخرتمان. به پای عمل که رسیدیم، دیدیم که افتاد مشکلها.
حبیب زاده یادآور شد: هنوز عرق انقلاب خشک نشده بود که جنگ تحمیلی راه افتاد. چیزی از خاک وطن مقدستر نبود. همه، به سهم خود، به دفاع از سرزمین شتافتیم. جنگ که تمام شد، لابد وقت تحقق شعارها رسیده بود. اما باز دندان به جگر نهادیم تا سر از خرابی های جنگ بیرون آوریم. از انقلاب تا سال های پس از جنگ صرف آزمون و خطا شد. صرف اینکه سیاستمداران و مدیران تازه به قدرت رسیده در کنار بوروکرات های قدیمی دستگاه اداری کشور، تجربه اندوزند و یاد بگیرند اداره کشور چگونه است، اقتصاد چیست، جامعه چیست، فرهنگ چیست، روابط بینالملل چیست.
او افزود: در دهه 70، موسمِ امید وزیدن گرفته بود که اینک دیگر زمان تحقق شعارهای انقلاب رسیده است. بعد از همه سال های دشوار، اقتصاد به ثباتی نسبی رسیده بود و سیاست های اقتصادی دولت میرفت تا از پوپولیسم و توزیع بیمحابای منابع کشور دور شود و بر مدار عقل و علم قرار گیرد.
حبیب زاده گفت: بعد از سالها تجربه، زعمای کشور با این واقعیت سخت رو به رو میشدند که برای مرفه کردن مردم و آبادانی کشور و تحقق شعارهای انقلاب، اول باید تولید ثروت کرد. اگر میخواهند تامین اجتماعی و مسکن و رفاه و معیشت فراهم کنند، باید کارخانه و تولید و اشتغال و تجارت خارجی رونق داشته باشد. اما دریغ! آن موسم امید یکباره در طوفان سهمگین عوام فریبی و غوغاسالاری گم شد. آن همه سال تجربه اندوزی و هزینهای که صرف آزمون و خطا شد گویی یکشبه بر باد رفت و گربه روی چهار دست و پای خود فرود آمد. خیل نوباوگان سیاست که به کرسی قدرت رسیده بودند و می پنداشتند منابع کشور مال باد آوردهای است که میتوان میان ابواب جمعی ریختوپاش و میان گروههایی از مردم توزیع کرد تا از این راه، محبوبیت و توجهی خرید. هرقدر بخت با مردم ایران یار نبود، با این خیل عوام فریبان یار بود.
او ادامه داد: دورهای که بهترین سال ها برای رشد و توسعه اقتصادی کشور، برای سرمایهگذاری در زیرساختها و واحدهای تولیدی و توسعه صنعتی به پشتوانه درآمدهای نفتی بینظیر تاریخ ایران بود، ... سوخت! مثال افرادی که یکباره ارث هنگفتی به دست آورده باشند، اما ظرف چند سال همه را حیف و میل کنند و آخر سر، محتاج نان شب بمانند.
رییس کمیته نظارت شورای اسلامی شهر تهران به دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد اشاره کرد و گفت: در همه آن هشت سالی که میشد اقتصاد کشور را متحول کرد، در مجموع 14 هزار شغل خالص ایجاد شد. ثمره نشستن افراد خام بر کرسی های بلند و سپردن امور گران به افراد نابَلَد، بر باد رفتن منابع کشور است و زحمت برای مردم. آن ها که بی هیچ شایستگی یکباره به قدرت رسیده بودند، نه تنها تجربه و درس های سه دهه اول انقلاب را به پای سوداهای توخالی کنار گذاشتند ــ تا چرخ را از نو اختراع کنند ــ بلکه تجربه چند هزار ساله حکمت و اندیشه ایرانی را هم وانهادند. قدمای ما از دیرباز میگفتند «تلخترین تلخیها» آن است که مردم حاجتی داشته باشند و آن حاجت را از کسی طلب کنند که اهل و لایق نباشد. سهم فقرا و فرودستان از آن دوره، علی رغم خوشی کوتاهمدتِ ناشی از پخش پول های بادآورده، در نهایت فقیرتر شدن بود. وقتی حرکت صنعت از رونق افتاد؛ تورم اوج گرفت و ارزش پول ملی سقوط کرد؛ مناسبات اقتصادی بهجای امور مولّد رو به سوی فعالیتهای کاذب و ناشفاف غیرتولیدی آورد؛ ساختاری سفت و سخت از تحریم های بینالمللی شکل گرفت که تجارت و اقتصاد ایران را خفه میکرد؛ دیگر به چاه ویلی فروافتاده بودیم که تا سال ها برون رفتن از آن ممکن نبود.
او تاکید کرد: از وقتی به این چاه افتادیم، گویی الزامات زحمت افزای آن هم بر ما تحمیل شد. با اقبال مردم به بازگشت به عقل و تجربه، چند سالی توانستیم از برخی کاردانان در امور اقتصادی و سیاسی استفاده کنیم و نتیجه آن را هم در آرامش نسبی اقتصادی، مهار تورم، و حرکت به سوی تنش زدایی در دولت یازدهم دیدیم. جوانه امیدی که در دل جامعه دوباره سبز شده بود دوباره به دست تندبادی از خارج و داخل پژمرد. در داخل، کاردانانی که چند سالی مشغول آواربرداری از اقتصاد کشور بودند، کنار رفتند و در خارج، سرسختترین دشمنان کشور به قدرت رسیدند.
نائب رییس کمیسیون عمران، حمل و نقل و ترافیک شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: اکنون، 42 سال پس از انقلاب شکوهمند اسلامی، ما ماندهایم و جامعهای که هر روز بیشتر در باتلاق فقر فرو میرود، فقرایی که روزگارشان آنقدر تیره است که چشمی به آینده ندارند، طبقه متوسطی که با شتابی باورنکردنی فرو میریزد و به خیل فقرا و فرودستان می پیوندد، صنعتگران و کارآفرینانی که سرمایههای خود را بر باد میبینند و نه امکان و نه انگیزه چندانی برای سرمایهگذاری بلندمدت در بخش تولید دارند.
او با بیان اینکه زمانی که انقلاب کردیم فقر و بیداد بود، اما تا سال ها بعد از آن، هنوز توش و توان آن را داشتیم که به آینده بنگریم، برخیزیم و در سیمای آیندهای که برمیساختیم، جامعهای بر مدار عدالت و صلح و رفاه را تصور کنیم، اظهار کرد: حال، اما، آنقدر در امروز گرفتاریم که از نگاه به آینده میهراسیم. پدر و مادری که در نان شب سفره فرزندانشان ماندهاند، هزینه مدرسه و قلم و دفتر را ندارند، در هراس سر ماه هستند که اجاره خانه را تأمین کنند، امنیت شغلی و اطمینانی از درآمد و اشتغال ندارند؛ برای آن ها آینده کابوسی است که باید از آن فرار کرد. سرنوشت این انبوه خانوادههای فقیر و فرودست، در این منجلاب اقتصادی که هیچ نقطهای از آیندهاش معلوم نیست، چه خواهد شد؟
حبیب زاده گفت: میخواستیم دنیا و آخرتمان آباد شود، اما هنوز معنای واقعی سخن امیرالمؤمنین را نمیدانستیم که از دری که فقر وارد شود، از در دیگر ایمان بیرون میرود. 4 دهه زمانی کافیست تا آموخته باشیم دنیا را با عقل و کاردانی و تخصص و علم در کنار همراهی و مشارکت مردم باید ساخت. اگر میخواهیم آخرت مردم را آباد کنیم، همانقدر کافیست که دنیای آن ها را ویران نکنیم. این مردم آنقدر آگاه و ریشهدار و نجیب هستند که برای حفظ ایمان خود نیازمند شحنه و زور نباشند.
رییس کمیته نظارت شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه اکنون که وارد گام دوم انقلاب میشویم، باید پرسید رئیس جمهور بعدی چگونه میخواهد با ابرچالشهای اقتصادی مانند فقر و تورم و بیکاری مواجه شود؟، گفت: تا اینجا صداها و وعدههایی که میشنویم همه تکرار شعارهای بیپایه و پرفریب سابق است که خلاصه میشود در پخش و توزیع منابع و پول. یکی میخواهد وام 500 میلیون تومانی به زوجهای جوان بدهد، آن یکی یارانه 450 هزار تومانی. انگار آمدهاند رأی مردم را به نرخ روز پیشخرید کنند. سیاستمداری که کاردان و دلسوز و میهن پرست باشد، پا روی وجدان و شرافت و عقل نگذاشته و رو به مردم حقیقت را میگوید. میگوید نه پولی در بساط است که دولت بخواهد وعده پوچ بدهد، نه اساسا دولت کارخانه چاپ و توزیع پول است. صلاح مُلک و ملّت هم در این فریبکاری ها و مخارج هزینهزا نیست. باید اول ثروت تولید شود و دخلی باشد که بتوان از محل آن ثروت، خرج کرد.
او افزود: زمانی پول نفت فراوان بود، و سیاستمدار نالایق بهجای آنکه درآمد نفت را برای آیندگان ذخیره یا برای توسعه ساختار اقتصادی کشور سرمایهگذاری کند، همه را بر باد داد. امروز از آن پول نفت هم خبری نیست. هر سیاستی که به دنبال توزیع و خرج پول میان جمیعت باشد، موجب افزایش هزینه های دولت میشود، دولتی که از کسری بودجه شدید در رنج است و توان تامین مخارج جاری خود را هم، در این هنگامه تحریم های سنگین و رکود اقتصاد، به زحمت دارد.
این عضو ارشد خانه کارگر تصریح کرد: مردم ایران، چه خیل انبوه فقیران چه جمعیت به نسبت اندک اغنیا، صاحب کرامت و شرافت هستند. صدقه و هبه نمیخواهند. آنها حق خود را میخواهند، حق کار کردن، ثروت اندوختن و ساختن زندگی خود و جامعه را میخواهند.
او گفت: رئیس جمهور بعدی قرار است سکان اقتصادی کشور را به سوی رشد اقتصادی، رونق کارخانهها، توسعه و تنوع ترکیب تولیدات صنعتی، افزایش تجارت و گسترش بخش خصوصی مولد و آزاد بگرداند، یا میخواهد فرمان سیاستهای اقتصادی کشور را به ذهنهای خام و رویازدهای بسپارد که پیکر نحیف اقتصاد کشور را قربانی مبارزه با دشمنان خیالی داخلی و خارجی میکنند و دون کیشوتوار به جنگ غولهای خودساختهای تحت نام لیبرالها و نئولیبرالها و راستها و چپها و غیره میروند؟ قرار است دولت در حوزههای مولّد برای رشد صنعتی و مشاغل پایدار و افزایش تجارت محصولات سرمایهگذاری کند، یا باز با دستاویز به ایده شکستخورده «مسکن به عنوان پیشران اقتصاد!»، سرمایه عظیمی از کشور را خرج منافع انبوهسازان و ساختوساز کند تا کالایی غیرقابل تجارت تولید شود و باز مانند سابق، نقدینگی در خانههای خالی یا مالها و مگامالها حبس شود و سرانجام مشاغل پایداری هم ایجاد نشود؟ قرار است سیاست خارجی کشور را به سود توسعه اقتصادی و رهایی مردم به ویژه فقرا از رنج و گرفتاری تنظیم کنیم، یا باز به آتش دشمنی های بیثمر و انزوا آور بدمیم؟ خلاصه بگویم قرار است به آینده ایران بیاندیشیم، یا به سال 84 بازگردیم؟
این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان اینکه نه فرصت زیادی برای بازسازی اقتصاد کشور داریم و نه با این مخمصه های پیچیده داخلی و بینالمللی، گزینههای زیادی در پیش رویمان فراهم است، گفت: قرار است با استمداد از علم و دانش و تخصص، قدم به قدم راه آرامش و توسعه و رفاه برای ملّت را بپیماییم، یا با برگماشتن افراد نالایق و اذهان شعارزده، در زیر حجاب شعارها و وعدههای دروغین، منافع خاص و گروهی را به هزینه مصالح کشور و ملّت پیش ببریم؟ انتخاب رئیس جمهوری بعدی کدام است؟ عقلانیت و تخصص و مصالح عمومی، یا فریب و ناشایستگی و منافع خاص؟
او در پایان عنوان کرد: ای کاش رئیسجمهور بعدی، خط بطلانی بر خط و ربط های جناحی و ایدئولوژیک بکشد و القائات خطرناک افراد خام یا مغرضی که اقتصاد و سیاست و کیان کشور را به مخاطره میاندازد، کنار بگذارد، و در مسیر منافع ملّی گام برداشته و بکوشد اجماعی از نخبگان و متخصصان و نیروهای سیاسی ورای روابط جناحی ایجاد کند، شاید بتوان از این بزنگاه تاریخی و حیاتی کشور را گذر داد و در تاریخ دراز این سرزمین کهن سال، نامی نیک از خود باقی گذاشت. باشد که قضاوت تاریخ از دوران ما مایه سربلندی باشد، نه سرافکندگی.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: شورای اسلامی شهر تهران اقتصادی کشور سرمایه گذاری اقتصاد کشور رئیس جمهور حبیب زاده بر باد سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۷۱۴۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاهد «یقهگیری» نمایندگان مجلس دوازدهم نخواهیم بود
«عبدالوحید فیاضی» منتخب مردم نور و محمودآباد در مجلس دوازدهم در گفتوگو با خبرنگار مهر، با اشاره به آرایش سیاسی مجلس آینده اظهار کرد: فراکسیونی که منافع ملی را اولویت اصلی خود دانسته و خود را ملزم به تحقق مطالبات مردم بداند، قطعاً مهمترین فراکسیون و فراکسیون اکثریت مجلس دوازدهم باید باشد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا تفاوتهای سیاسی و حزبی منتخبان مجلس آینده باعث میشود که آنها در مجلس آینده با یکدیگر وارد چالش شوند، افزود: در حال حاضر شاهد تنوع و تکثر از لحاظ گرایش سیاسی و حزبی بین منتخبان مجلس دوازدهم هستیم اما قطعاً تمام تلاش خود را میکنیم که این تفاوتها منجر به اختلاف اساسی بین نمایندگان مجلس آینده یا به عبارت دیگر، یقهگیری آنها نشود.
فیاضی درباره گزینه احتمالی ریاست مجلس دوازدهم، گفت: از آنجایی که شاهد تکثر و گستردگی گرایشهای سیاسی بین منتخبان مجلس دوازدهم هستیم، پیشبینی درباره ریاست مجلس دوازدهم تا حدودی سخت است.
منتخب مردم نور و محمودآباد در مجلس دوازدهم در ادامه درباره راهکارهای تحقق شعار سال، اظهار کرد: مجلس دوازدهم باید در آغازین روزهای خود درباره راهکارهای رفع مشکلات اقتصادی کشور با رویکرد جهش تولید مسایل لازم را در نظر گیرد.
فیاضی گفت: مسأله مهم بعدی درباره مشارکت مردم است و مجلس دوازدهم باید مکلف باشد که درباره مشارکت مردم بازنگریهای لازم را داشته باشد؛ مشارکت مردم باید در حوزههای مختلف سیاسی و اقتصادی و کاملاً به صورت همهجانبه در نظر گرفته شود چراکه حکمرانی درست زمانی محقق میشود که مشارکت مردم را شاهد باشیم.
منتخب مردم نور و محمودآباد در مجلس دوازدهم گفت: ما بعضاً از جهش تولید و رفع تورم حرف میزدیم اما مشارکت مردم را نادیده میگرفتیم و به همین دلیل، فرمایش مقام معظم رهبری درباره مشارکت مردم در امر تولید میتواند بسیار مؤثر باشد و زمینه مشارکت مردم را در عرصه اقتصادی فراهم کند.
وی تصریح کرد: در امر اقتصادی، موانعی برای مشارکت مردم وجود دارد که برخی از این موانع، مربوط به موانع تولید و صدور و دریافت مجوز کسب و کار است که مجلس و دولت باید با همکاری یکدیگر، به دنبال گرهگشایی از مشکلات اقتصادی مردم و مشارکت مردم در حوزه اقتصاد باشند.
فیاضی تاکید کرد: اصلاح نظام بانکی و ارزی هم مسأله بسیار مهمی است چراکه ما در حال حاضر شاهد افزایش شدید قیمت ارز هستیم که به علت فقدان مدیریت در حوزه ارز است؛ دلارزدایی هم بسیار ضرورت دارد چراکه سلطه دلار به نظام اقتصادی ما آسیب وارد کرده و باید با سیاستهای درست کاری کنیم که نقش دلار در اقتصاد کشور به مرور کمرنگ شود.
کد خبر 6084389 زهرا علیدادی