چه نوع ورزش هایی برای مبتلایان ام اس بهتر است؟
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۸۲۴۵۸
ایران اکونومیست-پژوهشگران یک مطالعه مروری تاثیر ورزش را بر بهبود علائم بیماری اماس بررسی کردند.
بیماری مالتیپل اسکلروزیس یا MS یک بیماری پیشرونده سیستم اعصاب مرکزی است که علایم و مشکلات ناشی از آن بیماری باعث کاهش کیفیت زندگی میشود.
در دهههای قبل، شرکت در فعالیتهای ورزشی برای بیماران به علت افزایش دمای بدن توصیه نمیشد و محققان بر این باور بودند که اجتناب از ورزش میتواند موجب ذخیره انرژی در طول روز و کاهش خستگی شود؛ اما در سالهای اخیر فواید ورزش برای بیماران تایید شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با توجه به همین مسئله پژوهشگران با انجام یک مطالعه مروری تاثیر تمرینات ورزشی در علایم بیماری MS را مورد بررسی قرار دادند و اثرگذارترین نوع تمرین برای این بیماران را ارزیابی کردند.
پژوهشگران برای انجام این مطالعه مقالات علمی پایگاههای اطلاعاتی مختلف را با کلیدواژههای بیماری مالتیپل اسکلروزیس، تمرینات هوازی، تمرینات مقاومتی و تمرینات ترکیبی مورد بررسی قرار دادند.
نتایج به دستآمده از این مطالعه مروری نشان داد که انواع تمرینات ورزشی منظم (هوازی، مقاومتی و ترکیبی) با شدت و مدت مناسب میتواند نقش بسزایی در بهبود علایم این بیماری از طریق بهبود متابولیسم و افزایش قدرت عضله داشته باشد.
این بررسیها حاکی از این است که در نهایت تمرینات ورزشی میتواند باعث جلوگیری از پیشرفت بیماری و افزایش کیفیت زندگی میشود و از این طریق می توان گام مثبتی در جهت مدیریت ناتوانی جسمانی بیماران مبتلا MS و ارتقای سبک زندگی پیش روی این بیماران قرار داد.
در این مقالات عنوان شده است که برای تجویز ورزش در بیماران مبتلا به MS باید ملاحظات خاص در نظر گرفته شود و در برنامه ورزشی افراط نشود. زیرا ورزش بیش از حد منجر به خستگی و وارد شدن استرس به بدن و ذهن میشود.
بر اساس توصیه آکادمی طب ورزشی آمریکا، اولویت با تمرینات هوازی است و تمرینات دیگر (قدرتی، یوگا، تایچی، تعادلی، انعطافپذیری و ورزشهای آبی) میتوانند به عنوان جایگزین در کنار این تمرینات گنجانده شوند و برنامه تمرینی باید حداقل سه جلسه در هفته به مدت ۳۰ دقیقه در ابتدا و با پیشرفت ۶۰ دقیقه در مراحل بالاتر باشد.
به گفته پژوهشگران این مطالعه نکته حائز اهمیت این است که افراد قبل از شروع تمرینات ورزشی باید با پزشک خود مشورت کنند و هر فرد با توجه به شدت بیماری، برنامه ورزشی اختصاصی دریافت کند.
پژوهشگران این تحقیق الهه بهمنی، رستگار حسینی و احسان امیری؛ پژوهشگران فیزیولوژی ورزشی دانشگاه رازی کرمانشاه، بودند و یافتههای آن، بهمنماه سال ۱۳۹۹ به صورت مقاله علمی با عنوان «مطالعه مروری اثر تمرینات ورزشی بر بیماری مالتیپل اسکلروزیس»، منتشر شده است.
ایسنا
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: تمرینات ورزشی مطالعه مروری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۸۲۴۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو
به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کمخطر در نظر گرفته میشدند را مورد بررسی قرار دادند.
سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئینهای موجود در خون برای پیشبینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون میتوان با دقت پیشبینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.
این آزمایش در برخی موارد میتواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژهای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانهای وجود دارد که میتواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کمفشار و مصرف داروهایی برای تسکین علائم میشود.
تشخیص زودهنگام آرتروز زانو میتواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع میتواند افراد را به سمت درمانهای پیشگیرانه سوق دهد. این امر میتواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.
علاوه بر این، دکتر کروس اشاره میکند که روزی شاید این یافتهها به دانشمندان در توسعه درمانهای پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمانهایی میتوانند بر پروتئینهای موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.
آرتروز زانو شایعترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار میدهد. این بیماری که در ابتدا بهعنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته میشد، زمانی رخ میدهد که غضروف داخل مفصل (بهطور معمول در دستها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث میشود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.
با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا میکند. این بدان معناست که بیومارکرها یا نشانههای قابل اندازهگیری در بدن وجود دارند که میتوانند شروع بیماری را سالها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.
در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناختهشدهای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ بهطور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.
محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونههای خون شناسایی کردند که به نظر میرسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونههای خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئینهای شناساییشده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.
برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان میدهد که یک آزمایش نمیتواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.
امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته میشود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیشبینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.
اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودیها در کلینیکها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژادهای دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان بهخصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.
دکتر کروس اشاره میکند پس از تکمیل این مرحله، آزمایشهای بالینی برای درمانهای جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکرها میتوان برای سنجش کارایی داروهای خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیتآمیز بودن این روش در مدلهای حیوانی، چنین داروهایی میتوانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.