تاریخچه اسکناس در ایران/ اسکناس مانند پرچم است
تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۰۰۸۸۵
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آخرین بار که به اسکناس دست زدید، کی بود؟ احتمالا یک سال و نیم قبل. وقتی کرونا شایع شد و گفتند اسکناس بسیار آلوده است و می‌تواند یکی از راه‌های سرایت کرونا باشد، بیشتر مردم این کاغذ ارزشمند را از کیف و جیب و مراودات پولی خود حذف کردند و ترجیح دادند به جای رد و بدل کردن اسکناس، از کارت‌های بانکی و نرم‌افزارهای پرداخت الکترونیک استفاده کنند و چنین شد که کیف‌های پول تقریبا خالی شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حذف اسکناس، چه کار بدی
خسرو معتضد که عمری است تاریخ می‌خواند و ریشه همه چیز را می‌داند و درباره اسکناس هم اطلاعات جامعی دارد، می‌گوید: «می‌دانی خانم، ما ایرانی‌ها همیشه از آن‌طرف بام می‌افتیم. مگر مبادلات الکترونیک و دیجیتال پولی در ایران ما از آمریکا، سوئیس، آلمان و فرانسه و بقیه قوی‌تر است؟ آنها چطور هنوز با اسکناس سر و کار دارند و آن را کنار نگذاشته‌اند اما ما که هنوز اول راهیم تصمیم داریم اسکناس را رها کنیم و همه کارهای مالی‌مان را با کارت پول انجام دهیم. شما بیا به من بگو وقتی پستچی برایم کتاب یا بسته می‌آورد من برای دادن انعام به او چه کنم؟ بگویم شماره کارت بده، کارت به کارت کنم؟ زشت نیست؟ اصلا دادن و گرفتن اسکناس و لمس این پول در دست حس خوبی به آدم می‌دهد. یا سوار تاکسی می‌شویم به راننده بگوییم شماره کارت بده! به دستفروش بگوییم شماره کارت بده! این چه کاری است؟ نمی‌دانم... شاید من سالخورده شده‌ام و نمی‌توانم با دنیای جدید دیجیتال و آنلاین ارتباط برقرار کنم یا به آن خوشبین باشم. اما به نظرم علم هرچقدر هم پیشرفت کند امکان ندارد اسکناس حذف شود. اسکناس مثل پرچم یک کشور و نشان‌دهنده هویت یک ملت و کشور است.»
از اسکناس روسی تا نت‌بانک غربی
امروز مصادف است با روزی که گیخاتو، یکی از فرمانروایان مغولی، یک جور خاص از اسکناس را وارد ایران کرد. معتضد می‌گوید: «گیخاتو یکی از آن فرمانروایان بی‌خودی بود که چند صباحی بر ایران حکومت کرد و اسکناسی را که در اصل در چین مرسوم بود و جنس آن از چرم بود به ایران آورد اما مردم زیر بار استفاده از آن نرفتند و قبول نکردند این تکه چرم را که رویش چیزهایی نوشته شده بود به جای سکه طلا و نقره قبول کنند و علیه گیخاتو قیام و سرنگونش کردند. اسکناسی که اکنون هم در ایران مرسوم است، ریشه روسی دارد. قبل از انقلاب روسیه، این کشور پولی داشت به نام «منات» که بین تجار ایران و روسیه رد و بدل می‌شد و اعتبار داشت و عکس شخصیت‌هایی مانند کاترین، الکساندر و بقیه روی آنها چاپ می‌شد. وقتی در روسیه انقلاب شد، منات ارزشش را از دست داد و در همان زمان خیلی از تجار ایرانی ورشکست شدند و برخی از آنها هم سکته کردند و مردند.کشورهای غربی به اسکناس می‌گویند نت‌بانک و زمانی که ناصرالدین شاه در اولین سفرش به اروپا با خود مقدار زیادی سکه طلا برد و از آنها استفاده می‌کرد به او گفتند این چه کاری است. بهتر است به جای حمل این همه طلا و سکه ارزشمند که هم جای زیادی می‌گیرد و هم سنگین است، از این کاغذهای ارزشمند (دسته چک) که اعتبار زیادی هم دارد، استفاده کنید.»
رویترها و تاسیس بانک در ایران
ناصرالدین شاه از این پیشنهاد خوشش آمد و اجازه تاسیس بانک در ایران را به رویتر( ثروتمند یهودی آلمانی) می‌دهد اما چاپ اسکناس در ایران رایج نشد، چون باز هم مردم مقاومت می‌کردند و نمی‌پذیرفتند از یک تکه کاغذ به جای طلا و نقره استفاده کنند.۱۶سال بعد پسران رویتر به ایران می‌آیند و بنا می‌شود معادن ایران به‌جز طلا و نقره را بگیرند و به‌جایش راه‌آهن سراسری در ایران راه‌اندازی کنند. رویترها بسیار کلاهبردار بودند و حاج ملا کنی و روحانیون دیگر با کمک مردم جلوی آنها را گرفتند و اجازه کار به آنها ندادند و این قرارداد به هم خورد. در سومین سفری که ناصرالدین شاه به انگلستان رفت، رویترها ناصرالدین شاه را تهدید کردند از او در دادگاه استکهلم شکایت می‌کنند. ناصرالدین شاه ترسید و اجازه تاسیس «بانک شرقی» را به آنها داد که کل این اتفاقات در کتاب «تاریخ بی‌خبری» منتشر شده است. بانکی در لندن تاسیس می‌شود به نام بانک شرقی ایران که خصوصی است و صاحب آن برادران رویتر هستند. دولت انگلستان که متوجه می‌شود ایران بانک ندارد و این بانک سود زیادی به جیب می‌زند، یک‌سال بعد این بانک را از رویترها گرفت و به نام بانک شاهنشاهی شروع به کار کرد. بانک شاهی که می‌گفتند و مردم تصور می‌کردند بانک شاه ایران است ماجرایش این بود، بانک امپریال انگلستان. شعبه‌ای از این بانک در ضلع شرقی میدان توپخانه تاسیس شد که هنوز هم هست و به نام بانک تجارت فعالیت می‌کند. ساختمانش بسیار باشکوه بود و چراغانی‌اش می‌کردند و یکی از دیدنی‌های تهران بود. زمان رضاخان این ساختمان به طور کلی بازسازی شد. یکی از امتیازاتی که این بانک گرفت چاپ نت‌بانک (اسکناس) بود که در لندن چاپ می‌شد و عکس ناصرالدین شاه روی آن بود. اسکناس‌هایی که در لندن چاپ می‌شد رویش نوشته بود در تهران نقد می‌شود. نمی‌توانستی این اسکناس را مثلا در رشت خرج کنی. در بانک شاهی تهران روی این اسکناس‌ها نوشته می‌شد در کدام شهر می‌تواند خرج شود و امضا می‌کردند. این اسکناس‌ها تا زمان رضاخان با عکس ناصرالدین شاه چاپ می‌شد. پشتوانه چاپ اسکناس‌ها هم جواهرات نادری بود و هست که از هند به ایران آورد.
سیر تصاویر روی اسکناس‌ها
زمانی که رضاخان، حکومت را به دست گرفت، بهش برخورد که اسکناس‌ها با عکس ناصرالدین شاه که قجری است، چاپ می‌شود( آن زمان چاپ اسکناس به بانک ملی و بعد از آن به بانک مرکزی سپرده شد) و دستور داد اسکناس‌ها با عکس خودش چاپ شود.
اولین عکس با کلاه پهلوی سال ۱۳۰۹ منتشر شد و بعد با کلاه گرد. اسکناس‌ها هم یک قرانی، یک تومانی، پنج تومانی و۲۰ و ۵۰تومانی منتشر می‌شد.
در زمان مصدق، اسکناس‌های بزرگ را حذف کردند چون می‌گفتند انگلیسی‌ها امکان دارد از این اسکناس‌ها علیه ایران استفاده کنند. اسکناس‌ها زیبا هم چاپ می‌شد البته دستگاه چاپ نداشتیم و در انگلیس و آمریکا چاپ و به ایران آورده می‌شد.
در دهه۴۰ که چاپخانه اسکناس کامل شد، چاپ اسکناس هم کلا به ایران واگذار شد. چاپ اسکناس با اجازه دولت و مجلس است و نباید زیاد چاپ شود چون ارزشش کم می‌شود، اتفاقی که چند سالی است در ایران رخ داده و می‌دهد و ارزش پول کم شده است.
محمدرضا پهلوی هم عکس خودش را روی اسکناس‌ها چاپ می‌کرد و یک طرف آن را به زیبایی‌های ایران اختصاص می‌داد. بعد از پیروزی انقلاب، چون پول شاهنشاهی اعتبار نداشت، سال ۵۸ اسکناس‌ها را جمع‌آوری کرده، روی عکس شاه را سیاه کردند و مهر زدند تا اعتبار داشته باشد.
بعد که چاپ اسکناس مجوز گرفت اول عکس حوزه علمیه قم روی اسکناس‌ها آمد و ارزش‌های انقلابی. بعد از چند سال، عکس امام راحل روی اسکناس‌ها آمد و طرف دیگرش مثلا دانشگاه تهران بود یا مفاهیمی مثل جهاد سازندگی یا کارگران.
منبع: روزنامه جام جم
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اسکناس خسرو معتضد ناصرالدین شاه روی اسکناس ها چاپ اسکناس چاپ می شد بانک شاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۰۰۸۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جشنواره اسب دوانی ترکمن ۱۴۰۳ + تاریخچه Turkmen Racing Horse Festival
جشنواره اسب دوانی ترکمن (Turkmen Racing Horse Festival) هر سال در آخرین یکشنبه ماه آوریل برگزار می‌شود و هدف آن بزرگداشت یکی از قدیمی‌ترین نژادهای اسب جهان و نماد غرور ملی ترکمنستان است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جشنواره اسب‌دوانی ترکمن Turkmen Racing Horse Festival، هر سال در آخرین یکشنبه ماه آوریل برگزار می‌شود که سال جاری مصادف با بیست‌وهشتم آوریل (نهم اردیبهشت ۱۴۰۳) است. این جشنواره یک تعطیلات مهم و نماد غرور ملی است، اما در ترکمنستان یک یکشنبه کاری محسوب می‌شود و مدارس و ادارات در طول آن باز هستند.
ترکمنستان کشوری واقع در منطقه جنوب غربی آسیای مرکزی و همسایه قزاقستان، افغانستان، ایران و ازبکستان است. دریای خزر در امتداد مرز غربی این کشور قرار دارد و اسب‌ها بخش جدایی‌ناپذیری از تاریخ و فرهنگ آن هستند، از این‌رو یک فصل کامل در آن به مسابقات اسب‌دوانی اختصاص دارد. نژاد اسب آخال‌تکه، افتخار ترکمنستان است که احتمال دارد یکی از قدیمی‌ترین نژادهای اسب در جهان باشد.
نژاد آخال‌تکه حداقل سه‌هزار سال قدمت دارد و تکامل‌یافته نژاد اسب ترکمن هستند که در قرون وسطی به عشایر کوچ‌نشین ترکمنستان تعلق داشتند و اکنون منقرض شده‌اند.
این نژاد اسب به چند دلیل بسیار کمیاب است؛ از نظر تاریخی، به دلیل کمبود غذا و آب برای اسب‌ها و انسان‌ها، این نژاد مجبور بود برای زنده ماندن خود را سازگار کند و مقاوم‌تر شود. همچنین تعداد زیادی هم‌خونی در جمعیت این اسب‌ها رخ می‌دهد که منجر به آسیب‌پذیری یا تهدید شدن آنها توسط اسب‌های برجسته شده است. امروزه تنها حدود شش‌هزار اسب آخال‌تکه در جهان وجود دارد.
تاریخ جشنواره اسب‌دوانی ترکمن ۱۴۰۳تاریخ جشنواره اسب‌دوانی ترکمن در سال ۲۰۲۴ روز بیست‌وهشتم آوریل مصادف با نهم اردیبهشت ۱۴۰۳ است.
جشنواره اسب‌دوانی ترکمن‌ها زمانی برای گردهمایی علاقه‌مندان به اسب و سوارکاری است و گرامیداشت نماد ملی ترکمنستان، اسب آخال‌تکه است. این نژاد بومی ترکمنستان و اسبی باشکوه و ایده‌آل به‌ویژه برای مسابقات اسب‌دوانی است، زیرا به سرعت، هوش و استقامت شهرت دارد. رنگ روشن آنها، همراه با پوست بسیار براقی که از موهای بسیار ظریف و ابریشمی تشکیل شده است، به این اسب‌ها لقب «اسب‌های طلایی» را می‌دهد.
ترکمنستان یک سنت باستانی سه‌هزار ساله در مسابقات اسب‌دوانی دارد که مطابق با آن اسب‌های آخال‌تکه به‌دلیل ویژگی‌های برترشان مانند قدرت و استقامت، به‌منظور شرکت در مسابقات به‌طور انتخابی پرورش داده می‌شوند. این اسب‌ها در گذشته علاوه بر مسابقه، برای حمل‌ونقل نیز استفاده می‌شدند، اما امروزه به‌طور انحصاری برای مسابقه پرورش داده می‌شوند و نماد غرور ملی هستند، تا آنجا که عکس آنها روی تمبرهای پستی، اسکناس‌ها و نشان ملی ترکمنستان دیده می‌شود.
ترکمنستان در اواخر دهه ۱۸۰۰، بخشی از امپراتوری روسیه شد و زمانی که این اتفاق افتاد، روس‌ها مزارع پرورش اسب‌های آخال‌تکه را در حدود سال ۱۸۸۱ تأسیس کردند. روس‌ها سال ۱۸۸۵ برای وارد کردن این نژاد یک ثبت رسمی اسب آخال‌تکه در سطح بین‌المللی ایجاد کردند. با این حال هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۲۲ شکل گرفت، تحولات اقتصادی و سیاسی با تعطیلی این مزارع پرورش همراه بود که این امر منجر به کاهش شدید تعداد اسب‌ها شد. تنها در سال ۱۹۷۹ بود که این نژاد به ایالات متحده برده و دوباره پرورش داده شد.
این نژاد از اسب‌ها که به قدرت و استقامت معروف هستند، یکی از پرطرفدارترین اسب‌های جنگی بوده‌اند و امروزه در شرایط بیابانی پرورش داده می‌شوند، زیرا قادر به تحمل دمای شدید هستند و ویژگی‌های تطبیقی بسیاری دارند که موجب بقای آنها شده است.
یکی از معروف‌ترین اسب‌های آخال‌تکه به نام ابسنت، در دهه ۱۹۶۰ در مجموع شش مدال را در مسابقات مختلف اسب‌دوانی المپیک کسب کرد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»