آداب صحبت کردن با دیگران/اول فکر کنید و بعد صحبت کنید!
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۸۹۲۸۷
به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در زندگی با افرادی برخورد کرده اید که با نحوه صحبت کردنشان، شما را مجذوب خود کرده باشند و احترام متفاوتی برای آن ها قائل باشید؟
برخی از افراد بر این باور هستند که خوب صحبت کردن، یک ویژگی ذاتی است و گویا به فردی که میتواند با کلام خود در دیگران نفوذ کند، امکان ویژهای داده شده است و در این میان هم نباید این واقعیت را کتمان کرد که شخصیت اثرگذار و کاریزماتیک دارای ویژگیهای متفاوتی است که نتیجه تعامل و ویژگیهای فردی اعم از ژنتیک، جسمانی و روانی با شرایط اجتماعی یا محیطی است که در آن پرورش یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتر بخوانید
رفتارهایی که باعث ایجاد احساس گناه در کودکان می شونداما نکته قابل توجه این است که ما با یاد گرفتن و تمرین میتوانیم بسیاری از مهارتها را به کار بگیریم و حتی در آن مهارتها توانمند شویم که یکی از این مهارت ها، صحبت کردن است.
رویا نوری جامعه شناس، در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با آداب صحبت کردن با دیگران اظهار کرد: صحبت کردن با دیگران دارای شرایط و آدابی است که هر فردی باید به آن توجه کند. به طور مثال؛ فرد هنگام گفت وگو با دیگری بایدمراقب باشد تا روی خود را از او برنگرداند و به او پشت نکند و صرفا حول محور خود و علایقش با فرد مقابل صحبت نکند و بیش از این که گوینده باشد سعی کند شنونده خوبی باشد و از بیان داستانهای طولانی و تکراری پرهیز کند و درمورد مسائل بسیار خصوصی خود و روابط عاشقانه اش با دیگری صحبت نکند.
وی بیان کرد: اگر فردی هنگام صحبت کردن با دیگری خمیازه اش گرفت حتما باید دهان خود را ببندد و اگر سیگاری است و یا چیزی در دهان دارد با فرد مقابل صحبت نکند و مراقب باشد در صورت کسی که مخاطبش است سرفه یا عطسه نکند.
نوری با اشاره به رازهای یک شخصیت اثرگذار در فرایند صحبت کردن تصریح کرد: زمانی که کسی مشغول صحبت کردن است، حواس خود را صرفا به فرد مقابل معطوف کند و باید تلفن همراه خود را کنار بگذارد و همچنین به طور مرتب به صفحه تلفن همراهش نگاه نکند.
وی گفت: گوینده باید به چشمهای طرف مقابل خود که شنونده است نگاه کند و با پرسیدن سوال و یا بیان جملاتی، چون " بله میفهمم. " به فرد مقابل خود نشان دهد که به مکالمه در حال جریان علاقهمند است و متکلم وحده نباشد و اجازه دهد فرد مقابلش هم صحبت کند.
این جامعه شناس ادامه داد: گوینده نباید وسط حرف فرد مقابل خود بپرد، امّا اگر مجبور شد، کلام او را قطع کند، ابتدا باید مطمئن باشد که دلیل خوبی برای این کار دارد و در این میان، صبر کند جمله فرد مقابل تمام شود و یا با بلند کردن دست یا نگاه کردن به چشمان فرد متکلم به او بفهماند که قصد قطع کردن صحبت او را دارد و تا جایی که میتواند مودب باشد و به خاطر قطع کردن صحبت فرد مقابل خود از او عذرخواهی کند.
نوری افزود: قبل از صحبت کردن، به رفتار و زبان بدن مخاطب خود توجه کند تا متوجه شود آیا تمایلی برای حرف زدن یا ادامه صحبت دارد یا خیر؟! خمیازه کشیدن، برگرداندن نگاه به گوشه و کنار، عقب رفتن و دادن جوابهای کوتاه نشان میدهد که طرف مقابل علاقهای به صحبت کردن با او را ندارد.
وی بیان کرد: گوینده باید واضح و رسا صحبت کند، امّا داد نزند و شمرده صحبت کند و تُن صدای او باید به حدّی باشد که مخاطبش بتواند صدای او را براحتی بشنود بدون این که میزان صدایش باعث ایجاد مزاحمت برای دیگران شود.
این جامعه شناس در پایان خاطرنشان کرد: افراد نباید زیاده گو باشند و درمورد مسائلی که در خصوص آنها اطلاع ندارند، نظر ندهند و همیشه قبل از بیان آن چه در ذهن دارند، خوب فکر کنند تا دقیق و حساب شده صحبت کنند و در این صورت، به اندازه و به موقع صحبت کردن بسیار بهتر از زیاده گویی است چرا که به زبان آوردن صحبتهای بدن فکر میتواند آنها را به دردسر بیندازد و بنابراین، باید این موضوع را در خود به عادت تبدیل کنند که " اول فکر کنم بعد حرف بزنم."
بیشتر بخوانید
فوت و فنهای افراد باهوش برای مسحور کردن دیگران حین مکالمهانتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: روانشناسی صحبت کردن فرد مقابل مقابل خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۸۹۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آشکار شدن فریبکاری غرب در پیچیدن نسخه آزادیخواهی برای دیگران
به گزارش خبرگزاری مهر، در پی خیزش دانشجویان بیدار دانشگاههای آمریکا و اروپا علیه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، حجت الاسلام سید ابوالحسن نواب، با صدور بیانیهای همگان را به تکریم دانشجو، استاد و دانشگاه و به میداندادن به مطالبات دانشجویی دعوت کرد.
متن بیانیه مؤسس و رئیس هیأت امنای دانشگاه ادیان و مذاهب به شرح ذیل است:
بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ
از جمله پایههای نظریِ مدرنیتهی غربی را لیبرالیسم یا آزادیخواهی میدانند. غرب جدید و معاصر بهشکلی غریب به این میراث عصر روشنگری میبالد. امروزه، بهویژه، آمریکاییها از لیبرالیسم، در حدّ و سطح یک دینِ مدرن، دم میزنند تا جایی که زمانی جمعی از فیلسوفان و اندیشمندان نامدار آمریکایی، مجوز هر نوع برخورد خشونتآمیز با مخالفان لیبرالیسم آمریکایی را صادر کردند!
ازجمله، اصول و مضامین پربسامدِ لیبرالیسم در دنیای غرب، آزادی بیان و آزادی اندیشه است. دهههای متمادی است که دنیای غرب، بلوک شرق و جهان سوم را به خاطر نقض لیبرالیسم، محکوم میکند، تحت فشار قرار میدهد و هرگاه مجالی یافته، لشکرکشی نیز کرده است.
زمانی فوکویاما تقدیر بشر و نسخهی پایانی و اجتنابناپذیر جهان و تاریخ را وجه سیاست لیبرالیسم، یعنی لیبرالدموکراسی دانسته بود. او گرچه بعدها تردیدهایی را در این زمینه، ابراز کرد، اما همچنان آمریکاییها تفوق و مزیت خود در دنیای امروز را در فرهنگ لیبرال میدانند، همچنانکه به تفاوت و تفوق نسخهی آمریکاییِ لیبرالیسم باور دارند و میبالند. در یک سخن، لیبرالیسم هم مشروعیتبخشِ فرهنگ و نظام سیاسی آمریکاست، هم مجوزی برای مقابلهی آمریکاییها با دیگر نظامهای سیاسی در دنیا.
در اینجا درپی تحلیل و نقد لیبرالیسم یا نگاهی آسیبشناسانه یا آیندهپژوهانه به لیبرالیسم نیستیم. آنچه دهههاست که ناظران و اندیشهوران را در ایالات متحده و در خارج از آن، به خود مشغول کرده، و به کاوش و پایش، سوق داده است، میزان صداقت سیاستمداران غربی در پایبندی به لیبرالیسم و در ترویج آن است. امروزه تقریباً برای جهانیان روشن شده است که سائقهی اصلی غربیها، بهویژه، آمریکاییها در مواجهه با دیگر دنیاها و دیگر سرزمینها و دیگر نظامهای سیاسی، اصول آزادیخواهی و ارزشهایی چون حقوق بشر و دموکراسی نیست. دموکراسیها و انتخاباتهای آزادی را سراغ داریم که چون در راستای منافع غربیها نبوده، از حمایت آنها برخوردار نشده، بلکه گاهی در برابر سرکوب آنها سکوت کرده یا در سرکوب آنها مشارکت کردهاند، همچنانکه دستکم، در منطقهی ما، فراوان جوامع نالیبرال و نظامهای سیاسی نادموکراتی وجود دارد که از حمایتهای بیدریغ اروپا و آمریکا برخوردار هستند. امروزه کمتر کسی به صداقت غربیها در ترویج و تعمیق لیبرالیسم در دنیا و به محوریت این اندیشه در تعامل آنها با دیگر کشورها و ملتها باور دارد. سیاست و اقتصاد دو محرک اصلیِ غرب در دخالت در دیگر کشورهاست و شعارهای لیبرالی بیش از یک پوشش دنیاپسند نیست.
امروزه فریبکاری غربیها در پیچیدن نسخهی آزادیخواهی برای دیگران، آشکار شده و این، کشف تازهای نیست. آنچه تا اندازهای تازگی دارد، آشکارشدن فریبکاری غرب در لیبرالبودن در داخل اروپا و آمریکاست. زمانی تصور میشد که این آموزه و آرمان، دستکم، در داخل سرزمینهای غربی، خط قرمزی است که عبور از آن، مجاز نیست و این تابو آنقدر مقدس است که به پای آن میتوان دین و حتی عدالت را قربانی کرد، اما امروزه معلوم شده است که غربیها خط تابوها و مقدسات دیگری دارند که حاضرند حتی آزادیخواهی را هم به پای آن ذبح کنند.
حمایت بیدریغ غربیها از اسرائیل و صهیونیزم، پدیدهی تازهای نیست. زمانی تصور میشد که غرب، به دلیل رنج ناشی از گناه و شرم تاریخیاش درقبال یهودیان و یهودستیزی، سودای حمایت از دولت و سرزمین یهودیها را در سر میپروراند. صادرکردن این شرّ نامیمون به خاورمیانه و سپردن تاوان جنایات آلمان و دیگر کشورهای غربی در حق یهودیان، به ملتهای مسلمان کار زشت و ناپسندی بوده است، اما با اینهمه، تصور میشد که غرب با اهداف انساندوستانه، درپی جبران جنایت هولوکاست است. جالب است که گاهی بر سرِ خاورمیانه، این منت را میگذاشتند که حمایت از اسرائیل، بهواقع، حمایت از تنها دموکراسی واقعی در خاورمیانه و باهدف تعمیم لیبرالدموکراسی در این منطقه است.
بهمرور، روشن شد که غربیها فراتر از خیرخواهی برای اسرائیلیها، اهداف سیاسی دیگری را هم در منطقهی ما دنبال میکنند و آن، مهارکردن ملتها و قدرتهای خاورمیانه توسط این رژیم جعلی و تحمیلی است. به بیان دیگر، به اسرائیل بسان چشم، گوش و بازوی غرب در خاورمیانه، مینگریستند.
باتوجه به دولتهای کاملاً همراه با غرب در خاورمیانه و باتوجه به هزینههای سنگینِ مالی، سیاسی و حیثیتیای که غرب به خاطر حمایت از اسرائیل پرداخت کرده و میکند، این پرسش رخ مینماید که چرا همچنان اروپا و آمریکا با گشادهدستیِ تمام و گاه با بیآبروییِ آشکار از اسرائیل حمایت میکنند؟ چرا ولو درظاهر، توازن و سنجیدگیای در تعامل غرب با اسرائیل و کشورهای عربی دیده نمیشود؟
اینک آشکار شده است که حمایت غرب، بهویژه آمریکا از اسرائیل، فراتر از خیرخواهی برای صهیونیستها و حتی فراتر از اهداف خاص سیاسی در این منطفه، ناشی از مقهوریت آنها درقبال، لابیها، سرمایهها و رسانههای قدرتمند صهیونیستیهاست.
نوع مواجههی دولت آمریکا با خیزش دانشجویان دانشگاههای آمریکا که بیصداقتی آنها را در وفاداری به لیبرالیسم زیر سؤال برده است، کاملاً نشان میدهد که قوهی عاقله و ارادهی قاهرهی آمریکا در اسارت کامل قویترین لابی آمریکا، یعنی لابی صهیونیستی است.
درمیان ده یا هفت دانشگاه برترِ ایالاتمتحده که گاه برترین دانشگاههای دنیا به شمار میآیند(Top ten)، اغلبشان در سیطرهی کامل یهودیانِ طرفدار اسرائیل است. هنوز از یادِمان نرفته که چگونه در ۲۰۰۶، رئیس هاروارد رسماً اعلام کرد که مایهی شرم و خجالت من است که رئیس دانشگاهی باشم که در آن با اسرائیل مخالفت میشود.
جنبش دانشجویی حمایت از فلسطین مظلوم که در برترین دانشگاههای آمریکا، یعنی هاروارد، کلمبیا و پرینستون نیز پررونق است، گذشته از امتیازات انسانی و اخلاقیاش و علاوه بر خدمتی که به آرمان فلسطین میکند، دو حقیقت بزرگ را نیز آشکار و آفتابی ساخت: یکی، فریب یا حتی افول لیبرالیسم آمریکایی و دیگری، اسارت سیاست، عقل و مدیریت آمریکایی در دستان صهیونیستها.
ما وظیفه داریم که ضمن حمایت از این جنبش دانشجویی، دنیا را با این حقائق حیاتی، یعنی فریب لیبرالیسم و مقهوریت اروپا و آمریکا درقبال صهیونیستها آشناتر سازیم. جنبش دانشجویی در هرجای جهان، از مهمترین کانونهای تحول در سیاست، فرهنگ و اقتصاد است. سرکوبکردن این جنبش در هرجای دنیا که باشد، هم محکوم است و هم نسنجیده و بهدور از درایت و آیندهنگری. سرکوب جنبش دانشجویی گاهی بهصورت فیزیکی صورت میگیرد و گاهی از راه کشتن رویکرد سیاسی و سوقدادن دانشجو به صِرفِ مطالبات صنفی و گاه صِرفِ آزادی یا حتی بیقیدوبندیهای جمعی و فردی. قدری تحمل و مدارا درقبال انتقادات و اعتراضات سیاسی دانشجویان، کمترین دستاوردش اعتلای نوع و سنخ مطالبات دانشجویی تا سطح آرمانهای والای سیاسی و اجتماعی است.
ما ضمن حمایت از خیزش دانشجویان دانشگاههای آمریکا علیهِ اسرائیل و درمقابل حمایت نامحدود دولت آمریکا از رژیم صهیونیستی، همگان را به تکریم دانشجو، استاد و دانشگاه و به میداندادن به مطالبات دانشجویی دعوت میکنیم.
سید ابوالحسن نواب
مؤسس و رئیس هیأت امنای دانشگاه ادیان و مذاهب
کد خبر 6093359 فاطمه علی آبادی