نگاهی به شعارهای انتخاباتی کلیدداران پاستور در دوره‌های مختلف
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۵۸۱۲۹
انتخابات، عصاره مردم سالاری در هر حاکمیتی است. در بستر انتخابات احزاب سیاسی، خود را در معرض رأی مردم قرار می دهند و توده ها نیز به عنوان مخاطب اصلی ایده ها و چهره های جریان های سیاسی در این عرصه نقش آفرینی می کنند. شاخص توسعه یافتگی سیاسی با میزان مشارکت سیاسی و نهادینه شدن آن در نهادهای مدنی ارتباطی دوسویه و مستقیم دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چنان که وجه تمایز نظام های سیاسی دموکراتیک و غیردموکراتیک در میزان و فرایند مشارکت سیاسی تعیین می شود. نوع شعار و محتوای برنامه های نامزدهای انتخاباتی، بستر مشارکت حداکثری شهروندان را فراهم می سازد و این باعث اعتماد مسوولان به مدیریت و اداره جامعه می شود.
شعارهای انتخاباتی به مثابه یک کنش سیاسی متاثر از بافت اجتماعی و انعکاس دهنده شرایط موجود هستند و چگونگی بازتاب آنها در سطح محلی، ملی و جهانی سبب برانگیخته شدن به انتخاب شخص متناسب با گفتمان انتخاباتی خاص می شود. با پیروزی انقلاب اسلامی افزایش نقش مردم در ساختار سیاسی، یکی از معیارهای مهم جمهوریت در کنار اسلام تلقی شد؛ چنانکه حتی نوع نظام برحسب میزان رأی مردم ایران تعیین و متناسب با آن ساختار مدیریتی لازم طراحی شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی از ۱۳۵۸ تا ۱۴۰۰ خورشیدی دوازده دوره انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده که ویژگی مهم آنها مشارکت بالاتر از ۵۰ درصد مردم بوده است.
شعارهای انتخاباتی در هر دوره متناسب با شرایط داخلی و خارجی دچار تحولاتی شده اند و نامزدها متناسب با نیاز جامعه آن زمان مفاهیم کلیدی خاصی را که اقناع ذهنی شهروندان را تامین کند در تبلیغاتشان به کار برده اند. رقابت های انتخاباتی از طریق تبلیغات، شعارها و پاسخ نامزدها به نیازهای جامعه ای صورت می گرفت که به دورانی متمایز از دوران قبل قدم گذاشته بود.
انتشار پوستر برای تبلیغات نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، از همان دوره اول در ایران آغاز شد. شیوه ای که هم اکنون هم کاربرد دارد. در ۴۲ سال گذشته و در دوازده دوره انتخابات ریاست جمهوری در کشور، هفت تن توانستند با شعارها و برنامه های انتخاباتی خود، بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزنند و کلید دار پاستور باشند و اینک در ۱۴۰۰ خورشیدی باید دید چه فردی می تواند صلاحیت لازم را برای رییس جمهور شدن را کسب و کلید پاستور را از آن خود کند.
دوره اول، ابوالحسن بنی صدر
ابوالحسن بنی صدر پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نخستین رییس جمهوری با شعار «عدالت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی» در صدر امور اجرایی قرار گرفت. وی در پوسترهای تبلیغاتی به عنوان فردی معرفی می شد که به دنبال وحدت ملی، بازسازی اقتصادی و تامین امنیت جامعه است.
دوره دوم، محمدعلی رجایی
وی که نامزد مقام ریاست جمهوری در ۶۰ خورشیدی بود در شعارهای خود از عبارت «جامعه اسلامی» استفاده کرد. سوابق سیاسی، عضویت در حزب جمهوری اسلامی و ساده زیستی او باعث استقبال مردم انتخابش در دومین دوره ریاست جمهوری شد.
دوره سوم و چهارم، آیت الله سیدعلی خامنه ای
در دوره ایشان ایران و عراق در جنگ بودند. در پوسترهای تبلیغاتی رهبر انقلاب که با ۱۶ میلیون رأی به عنوان رییس جمهور ایران برگزیده شدند، شعار «حکومت اسلامی» به چشم می خورد. در مراسم تنفیذ هم، قطع ریشه استکبار و ضعف های اجتماعی و اقتصادی را نوید دادند. ایشان در پوسترهای انتخاباتی خود که به صورت سیاه و سفید و با طراحی از چهره خودشان منتشر شده بود با تاکید بر «حکومت اسلامی» از این عبارت استفاده کرده بودند: «حکومت اسلامی آن حکومتی است که مردم را به فکر کردن دعوت می کند و هدایت ذهن مردم را بر عهده می گیرد.»
دوره پنجم و ششم، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی
چند ماه پیش از رییس جمهور شدن آیت الله هاشمی رفسنجانی اتفاقات مهمی رخ داد؛ با درگذشت امام خمینی(ره) از سوی مجلس خبرگان آیت الله خامنه ای رهبر ایران شد و با حذف مقام نخست وزیری همه وظایف اجرایی بر عهده رییس جمهور قرار گرفت. در این میان جنگ ایران و عراق هم پایان یافت و مجموعه این شرایط باعث شد که شعارهای آیت الله هاشمی رفسنجانی حول محور «اقتصاد و بازسازی اقتصادی» شکل گیرد. شعار اصلی ایشان، توسعه اقتصادی بود. او می خواست کشاورزی و صنایع را توسعه و بازار را رونق دهد و با همین رویکرد برای بار دوم رئیس جمهور ایران شد. دولت ایشان «سازندگی» لقب گرفت و از این رو به طور رسمی با شعار «سازندگی» قدم به عرصه رقابت های ریاست جمهوری نهاد.
دوره هفتم و هشتم، سیدمحمد خاتمی
سیدمحمد خاتمی با شعار جامعه مدنی، قانون گرایی، توسعه سیاسی و نهادینه کردن آزادی با بیش از ۲۰ میلیون رأی به ریاست جمهوری ایران رسید. موجی از انتظارات سیاسی و فرهنگی در ایران به راه افتاد و جنبشی معروف به دوم خرداد شکل گرفت. خاتمی چهارسال بعد نیز در هشتمین دوره ریاست جمهوری با شعار «فردای بهتر برای ایران اسلامی» با بیش از ۲۱ میلیون رأی انتخاب شد.
دوره نهم و دهم، محمود احمدی نژاد
در ۱۳۸۴ خورشیدی معروف ترین پوسترهای انتخاباتی، پوستر معروف محمود احمدی نژاد بود که با جمله «پول نفت باید سر سفره های مردم دیده شود» در خیابان ها به چشم می خورد. او در پوسترهای زرد رنگ تبلیغاتی خود از شعار هوای تازه و دولت امید استفاده کرده بود. نامزد دولت های نهم و دهم به طور ویژه، بحث عدالت و برابری های اجتماعی را از طریق مواردی همچون «اعطای سهام عدالت و بعدتر اعطای یارانه» به مردم دنبال می کرد و در اظهاراتش تعبیر «دولت اسلامی» را به کار می برد.
وی رسیدگی به «طبقه محروم» را جزء شعارهای انتخابای خود قرار داده بود. احمدی نژاد در انتخابات ۱۳۸۸ خورشیدی با شعار «عدالت و مهرورزی» بار دیگر به ریاست جمهوری ایران برگزیده شد. شعارهای وی در این دوره حول محورهایی چون «عدالت، خودباوری، دین مداری، تحول گرایی، مبارزه با فساد، تمرکزگرایی، مبارزه با رفاه طلبی و تجمل گرایی مدیران، توجه به قشرهای محروم و مستضعف و حاشیه نشینان» و مفاهیمی همچون عدالت، ما می توانیم/ آوردن نفت به سفره های مردم/ پیش به سوی دولت اسلامی متمرکز بود.
دوره یازدهم و دوازدهم، حسن روحانی
در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، شعارهای اقتصادی و بهبود معیشت مردم همچنان در صدر برنامه ها قرار داشت. حجت الاسلام روحانی هدف خود را از ورود به عرصه انتخابات چنین بیان کرد: آمده ام برای پیشرفت بیشتر، همه ما باید دوباره بیاییم برای اسلام اعتدالی، دوباره بیاییم برای اسلام رحمت، دوباره بیاییم برای انقلاب عقلانی و انسانی، در کنار هم بایستیم و ایران را با هم بسازیم.
وی در کارزار انتخاباتی خود، شعار «نجات اقتصاد، احیای اخلاق و تعامل با جهان» را مطرح کرد؛ همچنان که در شعارهای دوره دوم، چهار مقوله «دولت مردم، راستی و درستی، نجات ایران، کار و کرامت» را در رقابت های انتخاباتی به کار می برد.
حسن روحانی در دوازدهمین انتخابات هم برنامه‌های دیگری برای دولت دوازدهم اعلام کرد. «اگر می‌خواهید ایران بازار واردات برای جهان باشد به دیگران رأی بدهید. اگر می‌خواهید مرکز صادرات باشیم، راه اعتدال را برگزینید و به مردم قول می‌دهم که در دولت دوازدهم فقر مطلق در ایران برای همیشه رخت بر بکند.» از جمله سخنان وی در این دوره از رقابت بود.
برچسب‌ها اصولگرایان انتخابات ریاست جمهوری امام خمینی مشارکت های مردمی اصلاح طلبان پروندهٔ خبری انتخابات ۱۴۰۰منبع: ایرنا
کلیدواژه: اصولگرایان انتخابات ریاست جمهوری امام خمینی اصولگرایان انتخابات ریاست جمهوری امام خمینی مشارکت های مردمی اصلاح طلبان انتخابات ریاست جمهوری رییس جمهور برنامه ها آیت الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۵۸۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مهاجری خطاب به ذوالنور: از رئیسی و دولت حساب‌کشی کنید
به گزراش «تابناک»، محمد مهاجری در روزنامه اعتماد نوشت: آقای ذوالنور به افول جایگاه مجلس اشاره کرده و به عنوان نمونه، دخالت‌های بیرونی در قانونگذاری را برشمرده است. با اینکه طبق قانون اساسی، قانونگذاری منحصرا در اختیار مجلس قرار دارد، اما سال‌های زیادی است که نهاد‌هایی همچون شورای انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و... دستورالعمل‌هایی را ابلاغ می‌کنند که در حکم قوانین لازم‌الاجراست. آقای ذوالنور نخستین چهره سیاسی نیست که چنین انتقادی را بیان می‌کند. پیش از او نمایندگان دوره‌های قبل مجلس - به خصوص آقای علی مطهری - بار‌ها این موضوع را گفته‌اند، اما دوستان اصولگرا همچون جناب ذوالنور حاضر به پشتیبانی از این ایده نشدند.
جای این پرسش جدی وجود دارد که چرا چنین جراتی وجود دارد که جایگاه مجلس نادیده گرفته شود و شعار در راس امور بودن آن عملیاتی نشود؟ بگذارید از همین انتخابات اخیر مجلس در اسفند ۱۴۰۲ شروع کنیم. متاسفانه فرآیندی که از ماه‌ها قبل آغاز شد و مجلس یازدهم هم با اصلاح قانون انتخابات به آن کمک کرد، شرایطی را به وجود آورد که مجلس دوازدهم از هم‌اکنون با شائبه ناکارآمدی مواجه شود.
بخش بزرگی از نمایندگان مجلس یازدهم که شاید آقای ذوالنور هم جزو آنها باشد مدتی قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم از آقای رییسی دعوت کردند وارد میدان رقابت ریاست‌جمهوری شود. این اقدام اگر در قالب یک فعالیت تعریف شده حزبی صورت می‌گرفت کاملا قابل دفاع بود، زیرا وقتی یک حزب سیاسی از کاندیدایی حمایت می‌کند مسوولیت اقدام خود را هم می‌پذیرد. اما اقدام فردی نمایندگان مجلس یازدهم معنای اقدام حزبی نداشت، بلکه نمایندگان استقلال خود را به حراج گذاشتند و عملا چک سفید امضا به رییس دولت دادند و به همین دلیل همه نمایندگانی که آن نامه را امضا کردند، باید در برابر ناکارآمدی دولت سیزدهم پاسخگو باشند. انتخابات مجلس دوازدهم متاسفانه با مشارکت کم صورت گرفت و آرای نمایندگان نیز بسیار پایین بود و از جمله در تهران، نفر اول کمی بیش از ۵۰۰ هزار رای (معادل ۵ درصد رای واجدان شرایط شرکت در انتخابات) کسب کرد. در اکثر حوزه‌های انتخابیه نیز افراد منتخب کمی بیش از ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص داده‌اند.
حتما آقای ذوالنور توجه دارند که هر چه پایگاه مردمی مجلس (و البته ریاست‌جمهوری) ضعیف‌تر باشد، نهادهای دیگر حاکمیت تلاش می‌کنند نقش آن را در مقدرات کشور کمرنگ کنند. مجلس دوازدهم علاوه بر ضعف پیش گفته، به مدد شورای محترم نگهبان از چهره‌های خاصی برخوردار شده که برخی از آنها به تنهایی قادر به نابودی حیثیت کل مجلس هستند.
جای شکرش باقی است که یکی از این افراد با تذکر رهبر معظم انقلاب، دست‌کم تا اطلاع ثانوی از تنش‌زایی و پرخاشجویی فاصله گرفت، اما باید منتظر ماند و با آغاز مجلس جدید، فصل تازه‌ای از هنرنمایی این گروه را به تماشا نشست. دقیقا آنچه را آقای ذوالنور از بابت پایین آمدن شأن مجلس نگرانش است، همان چیزی است که خود او حتی اگر در ایجادش موثر نبوده، در برابر آن سکوت تاییدآمیز داشته است.
با این همه اگر بخواهیم خوشبینانه به آسیب‌شناسی نماینده محترم قم بنگریم و فرض کنیم که او با این نگاه به دنبال اصلاح مجلس است، گریزی نیست جز اینکه امیدوار باشیم همین مجلس ضعیف کم رای، نقایص خود را با عملکرد مثبت جبران کند. حساب‌کشی جدی و دقیق از دولت، نظارت بر عملکرد دستگاه‌های اجرایی و برخورد بدون رودربایستی با وزرای ضعیف و شخص رییس‌جمهور و نیز آتش نزدن قرارداد‌های بین‌المللی (که حتما جناب ذوالنور آن را به یاد دارد!) می‌تواند کفاره‌ای برای جبران اشتباهات گذشته باشد. امید که آقای ذوالنور - که از الان در قامت کاندیدای ریاست مجلس- سخن می‌گوید، حتی اگر به چنین منصبی هم نرسید، در رفع آسیبی که آن را فهم کرده است، برآید.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد