به نقل از «ایرنا»

بولیوی و ایران همکاری‌های نفتی خود را از سر می‌گیرند

تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۶۸۸۱۲

به گزارش جمعه ایرنا از نشریه ال دبر بولیوی،  طبق اعلام دفتر وزارت نفت بولیوی، پس از این نشست، گفت وگوهایی برای تبادل نظر در زمینه همکاری‌های مشترک آتی، تقویت مناسبات و روابط برادرانه بین دو کشور صورت خواهد پذیرفت.

وزیر نفت و انرژی بولیوی خاطرنشان کرد: دو کشور این گفت وگوها را در راستای توافقات همکاری امضا شده از سال ۲۰۰۷ پی می گیرند که آن زمان توسط «کارلوس ویگاس» رئیس وقت شرکت میادین نفتی مالی بولیوی (YPFB) آغاز شده بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شرکت میادین نفتی مالی بولیوی (YPFB) و شرکت ملی نفت ایران (NIOC) در نظر دارند در آینده توافقات مهمی نیز در زمینه تبادل و انتقال دانش در زمینه فناوری و ظرفیت های دوجانبه صورت گیرد.

در اواخر سال ۲۰۲۰، بولیوی پس از حدود یکسال قطع روابط لاپاز- تهران در دوره دولت موقت خانم جنینه آنیس سناتور راستگرای افراطی، روابط دیپلماتیک خود را از سر گرفتند.

در پی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بولیوی در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۹ (۲۸ مهرماه ۹۸) که در دور نخست «اوو مورالس» رئیس جمهوری پیشین بولیوی پیروز شد، سازمان کشورهای آمریکایی (OAS) واقع در واشنگتن، بعد از راه‌اندازی کودتا با دستاویز اتهام تقلب و تظاهرات اعتراض آمیز در بولیوی، مورالس را وادار به استعفا کرد و دولت موقت جنینه آنیس را بر سر کار آورد.

یک سال پس از کودتا در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۲۷ مهر ۱۳۹۹، «لوئیس آرسهِ» نامزد حزب سوسیالیست و از نزدیکان «اوو مورالس» با کسب اکثریت آرا پیروز انتخابات شد. اوو مورالس رئیس جمهوری سابق بولیوی نیز پس از ۱۸ ماه تبعید، از آرژانتین به کشور خود بازگشت و مجددا رهبری حزب به سوی سوسیالیسم را در دست گرفت.

«جنینه آنیس» رئیس جمهوری دولت موقت بولیوی به جرم حمایت از تروریسم و توطئه و هدایت کودتای ۲۰۱۹ در این کشور، تا زمان رسیدگی به پرونده اش، برای ۴ ماه به زندان افتاد.

به دنبال کودتای راست گرایان علیه اوو مورالس و انتقال قدرت به جنینه آنیس،  سناتور نژادپرست و رئیس‌جمهوری موقت این کشور، مناسبات میان بولیوی و کشورهای ایران، کوبا و ونزوئلا به شدت کمرنگ شد.

"روخیلیو مایتا" وزیر امور خارجه بولیوی نیز پیشتر با اعلام بازگشایی سفارت این کشور در ایران، از تمایل لاپاز برای احیای روابط با کشورهای ونزوئلا، مکزیک، کوبا، آرژانتین، نیکاراگوئه و ایران که در دوران دولت آنیس به سردی گراییده بود،  خبر داد.

در همین راستا، «رومینا پرز راموس» سفیر جدید بولیوی در ایران، ۵ اسفند ۱۳۹۹ رونوشت استوارنامه خود را تقدیم وزیر امور خارجه کرد.

حدود یک ماه پیش نیز (۱۸ اردیبهشت) سفیر جمهوری اسلامی ایران در بولیوی و معاون رییس‌جمهوری این کشور بر تدوین یک برنامه همکاری تاکید کردند.

برچسب‌ها نفت و انرژی آمریکای لاتین ایران بولیوی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: نفت و انرژی آمریکای لاتین ایران نفت و انرژی آمریکای لاتین ایران بولیوی رئیس جمهوری جنینه آنیس اوو مورالس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۶۸۸۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وحشت بلومبرگ از قدرت ائتلاف‌سازی ایران

اعتراف اخیر بلومبرگ نشان می‌دهد که آمریکا و رژیم اشغالگر قدس شدیداً از هم‌افزایی و همکاری ایران با بازیگرانی مانند روسیه، کوبا، بلاروس، چین، کره شمالی و... وحشت‌زده هستند.

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، در حالی که رسانه‌های غربی در طول سال‌های گذشته و اخیر، همواره بر انزوای ایران در نظام بین الملل به مثابه گزاره و پیش‌فرضی تصنعی و القایی مانور داده‌اند، اخیرا برخی رسانه‌های آمریکایی و اروپایی نمی‌توانند نگرانی خود را بابت قدرت ائتلاف‌سازی استراتژیک ایران با شرکای راهبردی خود را پنهان سازند.

اخیرا پایگاه خبری بلومبرگ گزارشی درباره همکاری نظامی روسیه و جمهوری اسلامی ایران منتشر کرد، امری که باعث نگرانی رژیم اشغالگر قدس و متحدانش شده است. بلومبرگ در این‌خصوص نوشته است " سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، در دیدار با محمدرضا آشتیانی، همتای ایرانی‌اش، در شهر آستانه، پایتخت قزاقستان تاکید کرده است که مسکو آماده گسترش همکاری‌های نظامی مفید و متقابل با ایران است. در چنین شرایطی، نگرانی اسرائیل از پیامد‌های گسترش روابط دفاعی مسکو و تهران جدی‌تر از گذشته شده است، به‌ویژه آنکه روسیه پس از رگبار موشکی ۱۳ آوریل ایران علیه اسرائیل، از تهران طرفداری کرد و وزارت امور خارجه این کشور آن حمله را «دفاع از خود» توصیف کرد. "

واقعیت امر این است که جمهوری اسلامی ایران نه‌تن‌ها قواعد بازدارندگی را به خوبی آموخته و آن را محقق ساخته است، بلکه هم‌افزایی راهبردی با برخی بازیگران کلیدی در حوزه روابط بین الملل را نیز به‌گونه‌ای عملیاتی و به دور از توجه به هیاهوی جریانات طرفدار آمریکا و اروپا در دستورکار قرار داده است.

ابراز نگرانی رسانه‌های غربی (از جمله بلومبرگ) در خصوص ارتقای همکاری‌های امنیتی، نظامی و راهبردی ایران و کشور‌هایی مانند روسیه و چین برخاسته از همین حقیقت است. این موضوع نشان می‌دهد که انتقادات جهت‌داری که در خصوص تعمیق مناسبات دوجانبه ایران و روسیه در طول سال‌های گذشته مطرح شده، تا چه اندازه‌ای غیرواقعی بوده است.

هم‌افزایی راهبردی، فرمولی است که مطابق آن دو بازیگر با توجه به وجود تهدیدات یا فرصت‌های مشترک در حوزه روابط بین الملل، از ظرفیت‌های متقابل یکدیگر در معادلات جهانی استفاده می‌کنند. بدیهی است که هم‌افزایی راهبردی با یک بازیگر، به معنای وابستگی به آن کشور نیست و اتفاقا به معنای درکی واقع‌بینانه در قبال ماهیت مناسبات جهانی و حوزه روابط بین الملل است.

اعتراف اخیر بلومبرگ نشان می‌دهد که آمریکا و رژیم اشغالگر قدس شدیداً از هم‌افزایی و همکاری ایران با بازیگرانی مانند روسیه، کوبا، بلاروس، چین، کره شمالی و .. وحشت‌زده هستند و آن را مایه ایجاد ائتلافی می‌دانند که ثمره آن قطعا در تعارض مطلق با امیال مداخله‌گرایانه و توسعه‌طلبانه غرب در جهان امروز قرار دارد.

همین مسئله نشان می‌دهد که ائتلاف راهبردی با کشور‌های مخالف آمریکا (حتی اگر در مواردی با آن‌ها اختلاف نظر داشته باشیم) باید به‌صورتی جدی و مستمر در دستورکار دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان قرار گیرد تا بتوان از ثمرات آن در ایجاد موازنه قدرت به سود جریان ضد غرب در نظام بین‌الملل استفاده کرد.

البته در طول سه سال اخیر گام‌های موثری در این خصوص برداشته شده و لازم است این نگاه راهبردی، تبدیل به یکی از ثوابت سیاست خارجی کشورمان شود.