دولت جدید چه زمانی رسما آغاز به کار میکند؟
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۹۰۸۱۴
به گزارش خبرنگار احزاب و تشکلهای گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، رئیسجمهور بالاترین مقام منتخب مستقیم کشور، رئیس قوهٔ مجریه و دومین مقام مهم بعد از رهبری است. وظایف وی مشابه وظایف سران دولتها در سایر کشورها است، با این تفاوت که نیروهای مسلح، رئیس قوهٔ قضائیه، صدا و سیما و سایر سازمانهای مهم دولتی، همه تحت کنترل مقام معظم رهبری هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سیزدهمین انتخابات ریاستجمهوری ایران در ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ همزمان با انتخابات ششمین دورهٔ شوراهای اسلامی شهر و روستا برگزار شد. در این انتخابات، هشتمین رئیسجمهور ایران با آرا مردم انتخاب شد. طبق قانون اساسی ایران، حسن روحانی با توجه به دو دورهٔ ریاستجمهوری پیاپی، در این انتخابات حق نامزد شدن نداشت.
نتایج انتخابات ریاست جمهوری روز گذشته شنبه ۲۹ خرداد توسط وزارت کشور اعلام شد و بر این اساس سید ابراهیم رئیسی با میزان ۱۷ میلیون و ۹۲۶ هزار و ۳۴۵ رای از مجموع ۲۸ میلیون و ۹۳۳ هزار و ۴ رای به پیروزی رسید. اما رئیس جمهور منتخب از زمان پیروزی در انتخابات تا آغاز رسمی دوره چهار ساله ریاست جمهوری اش، سه مرحله دیگر پیش رو دارد. شورای نگهبان به عنوان ناظر، باید صحت انتخابات را تأیید کند، رهبر معظم انقلاب حکم ریاست جمهوری او را تنفیذ کند و در نهایت رئیسجمهور جدید در صحن علنی مجلس شورای اسلامی برای "پاسداری از قانون اساسی" قسم یاد کند. میزبان مراسم تنفیذ هم، رهبر معظم انقلاب است.
مرحله اول: تائید شورای نگهبانشورای نگهبان ظرف یک هفته و در صورت ضرورت حداکثر ۱۰ روز پس از دریافت نتیجه انتخابات ریاست جمهوری نظر قطعی خود را نسبت به انتخابات انجام شده به وزارت کشور اعلام خواهد کرد. در این مدت نامزدهای انتخابات و افرادی که از نحوه برگزاری انتخابات شکایتی دارند، فرصت خواهند داشت تا شکایت خود را به شورای نگهبان و مراجع قضایی اعلام کنند.
پس از تایید نتیجه انتخابات از سوی شورای نگهبان اعتبارنامه رئیس جمهوری منتخب توسط شورای نگهبان تنظیم میشود و آیت الله علی خامنه ای رهبر معظم انقلاب طی حکمی که رئیس جمهور پیشین آن را قرائت میکند، رای مردم را در اصطلاح "تنفیذ" میکند.
مرحله دوم: تنفیذ حکم رئیس جمهوریرئیس جمهور منتخب از زمان پیروزی در انتخابات تا آغاز رسمی دوره چهارساله ریاست جمهوری خود بر پایه قانون اساسی وظایف و مسئولیت هایی را بر عهده می گیرد که تمامی آنها با امضای مقام معظم رهبری و خوانده شدن حکم تنفیذ به وی سپرده می شود و او می پذیرد که تمام استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیتهایی که برعهده گرفته بهکار گیرد.
اهمیت مراسم تنفیذ از ۲ نظر بسیار مهم است، یکی اینکه آغاز دوره جدید در مدیریت کشور به شمار می رود که می طلبد در این راه دیگر مسئولان همراه با رئیس جمهور منتخب وارد میدان عمل شوند و دیگر اینکه این مراسم نشان دهنده مردم سالاری است، زیرا مردم از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز در انتخاب مدیران طراز اول کشور نقش آفرینی کرده اند و در سرنوشت خود و کشورشان سهیم بوده اند.
تنفیذ حکم ریاست جمهوری پیش از مراسم تحلیف حکم ریاست جمهوری طبق بند ۹ اصل ۱۱۰ قانون اساسی، پس از انتخاب مردم از جمله وظایف و اختیارات رهبر معظم انقلاب است. تنفیذ حکم رئیسجمهور ایران به وسیله ولایت فقیه، از اختیارات او در قانون اساسی است و هرگز جنبه تشریفاتی و صوری ندارد؛ یعنی، قانونا، تا زمانی که ولایت فقیه حکم رئیسجمهور منتخب را تنفیذ نکند، وی ریاستی بر قوه مجریه ندارد. واژه «تنفیذ» و با توجه به سخن روحالله خمینی که گفتهاست این تنفیذ تا زمانی است که عمل بر طبق بر طبق موازین اسلام باشد. تنفیذ حکم ریاست جمهوری نقش نظارتی تا انتهای دوران ریاست جمهوری دارد و در صورت انحراف رئیسجمهور از اصل تعیین شده، او را فاقد اعتبار و مشروعیت میکند.
طبق بند ۹ اصل ۱۱۰ قانون اساسی، امضای حکم ریاست جمهوری از جمله وظایف و اختیارات رهبر معظم انقلاب است. حجت الاسلام حسن روحانی چهارمین رئیس جمهور ایران در دوره رهبری آیتالله خامنهای است و حکم تنفیذ او، هشتمین حکمی است که رهبر معظم انقلاب صادر کرد.
مرحله سوم: تحلیف در مجلس شورای اسلامیتحلیف رئیس جمهور ایران پس از مراسم تنفیذ حکم او از سوی رهبر معظم انقلاب با حضور رئیس دیوان عالی کشور، اعضای شورای نگهبان قانون اساسی و رئیس قوه قضائیه انجام میگردد. در این مراسم که در مجلس شورای اسلامی انجام میگردد، رئیس جمهور منتخب بر طبق اصل ۱۲۱ قانون اساسی سوگند یاد میکند که همهٔ استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیتهایی که برعهده گرفتهاست، به کار گیرد و در پایان سوگندنامه را امضا میکند.
این مراسم به فاصله کوتاهی پیش از مراسم تحلیف در مجلس شورای اسلامی برگزار میشود. در این مراسم رئیس جمهور پیشین و اعضای اصلی کابینه او، سران قوا و نهادهای اصلی حکومت، مقامهای سیاسی، نظامی و مذهبی و همچنین جمعی از سفرای مقیم تهران حضور دارند. رئیس جمهور منتخب پس از مراسم تحلیف در مجلس شورای اسلامی، کار خود را آغاز میکند.
رئیس جمهور ۱۲ مرداد ماه آغاز به کار می کندحجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی رئیس جمهور دولت یازدهم و دوازدهم روز گذشته شنبه ۲۹ خرداد ماه در جلسه ستاد ملی مبارزه با کرونا درباره زمان شروع به کار دولت گفته است: انشاءالله رئیس جمهور منتخب ملت ۴۵ روز دیگر مسئولیت ریاستجمهوری را عملاً بهعهده خواهد گرفت. بر این اساس رئیس جمهور جدید دولت سیزدهم ۱۲ مرداد ماه آغاز به کار خواهد کرد. حسن روحانی از تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ رئیس جمهور ایران است و دوران ریاست جمهوری حسن روحانی در ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ به پایان میرسد.
متن سوگند رئیس جمهورمن به عنوان رئیس جمهور در پیشگاه قرآن کریم و در برابر ملت ایران به خداوند قادر متعال سوگند یاد میکنم که پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور باشم و همهٔ استعدادها و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیتهایی که برعهده گرفتهام به کار گیرم و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین و اخلاق، پشتیبانی از حق و عدالت، گسترش عدالت سازم و از هرگونه خودکامگی بپرهیزم و از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است، حمایت کنم. در حراست از مرزها و استقلال سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزم و با استعانت از خداوند و پیروی از پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم السّلام، قدرتی را که ملت به عنوان امانتی مقدس به من سپرده است، همچون امینی پارسا و فداکار نگاهدار باشم و آن را به منتخب ملت پس از خود بسپارم.
گزارش از زهرا قاسمی
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: انتخابات ریاست جمهوری انتخابات 1400
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۹۰۸۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محسن رضایی زیر ذرهبین؛ از دوستی قدیمی با قالیباف تا تغییر استراتژی!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سازندگی در یادداشتی، به موضوع تغییر تحرکات سیاسی محسن رضایی پرداخته و نوشته است:
آرایش سیاسی نیروهای اصولگرا برای دوره دوم انتخابات مجلس که ۲۱ اردیبهشت ماه برگزار میشود، تغییر کرد. برخی چهرهها و طیفهای اصولگرا از ائتلافهای قبلی خود خارج شدند و ائتلاف جدیدی را رقم زدند. ازجمله محسن رضایی که تحرکات سیاسیاش در آستانه دور دوم این شائبه را به وجود میآورد که از شانا جدا و به صبح ایران پیوسته است. در آخرین عکسی که از او در کنار رائفیپور و سعید محمد منتشر شد، افرادی حضور داشتند که شاید بتوان آنها را از دشمنان قسمخورده محمدباقر قالیباف دانست. رضایی که تاکنون درخصوص فعالیتهای حزبی مجلس دوازدهم برخلاف دورانهایی که برای ریاستجمهوریاش تلاش میکرد، فعالیت سیاسی خاصی بروز نداده بود، حال با نشستهای مختلف با رقیبان رئیس مجلس دوازدهم، گویا سیاستورزی دبیر سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد فاز جدیدی شده است.
شاید نام رضایی را نسبت به برخی چهرههای شناخته شده اصولگرایی در یک سال اخیر و برای انتخابات پارلمان کمتر شنیده باشیم اما این امر نشان از این موضوع ندارد که برادر محسن، کنج عزلت گزیده بود و رفتوآمدی بین سیاسیون نداشت. او در ائتلاف شانا که ائتلاف اصولگرایان است، حضور داشت و پس از مدتی با جریان شریان جلسه برگزار میکرد. حالا هم چند وقتی است در کنار رائفیپور و سعید محمد، اصلیترین مهرههای طیف نوظهور صبح ایران مینشیند. آن هم همان محسن رضاییای که در طول چهار سال ریاست قالیباف بر مجلس تا آنجایی که در توان داشت، سعی کرد تا مانند دوستانش چندان رئیس مجلس یازدهم را مورد هجمه قرار ندهد، مگر در لفافه.
اصولگرایان هرگز به وحدت درستی نرسیدند و حزبها و ائتلافهایشان نیز همواره درصدد زمین زدن یک یا چند نفر از افراد خودشان بوده است. مثال بارزی که میتوان از قالیباف و دوستانش نام برد اما سوالی که در کنشگریهای ضدونقیض رضایی پیش میآید این است که چطور او به یکباره از سایه خارج شد و در دوره زمانی بسیار نزدیک به هم در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) حاضر و در ادامه در شریان و صبح ایران دیده شد؟ آیا محسن رضایی که همیشه سودای ریاستجمهوری را داشت، حال تنها رقیبش را در سال ۱۴۰۴ محمدباقر قالیباف میبیند (که گویا او هم چندان از اینکه به جای ریاست پارلمان بر صندلی ریاست قوه مجریه تکیه بزند، بدش نمیآید) بنابراین تنها استراتژیای که به ذهنش خطور میکند، یار غار تمام جریانهای اصولگرایی است. آن هم طیفهایی که برای زمین زدن قالیباف از هیچ کاری دریغ نکرده و نمیکنند.
هرچند این گمانهزنی که محسن رضایی چرا تنها قالیباف را رقیب ریاستش بر پاستور میداند و چندان وقعی بر رقابت با رئیسی نمینهد نیز سوالی است که ممکن است پیش آید اما در مقابلش میتوان به این موضوع نیز فکر کرد که اگر این گمانهزنی درست باشد، طبیعتاً محسن رضایی در صورت پیروز شدن رئیسی میتواند جای بیشتری در دولت آینده داشته باشد تا پیروز شدن قالیباف! کمااینکه تمام این جریانهایی که با آنها نشستوبرخاست میکند، با وجود اختلاف، یک هدف مشترک دارند، حذف محمدباقر قالیباف.
اگر کمی به عقب برگردیم نزدیک انتخابات ۱۴۰۰ ریاستجمهوری، رضایی و قالیباف رقابت جالبی با هم داشتند. این دو نفر که در جنگ یکی فرمانده ارشد و دیگری فرمانده زیردست بود، یک بار دیگر نیز یعنی سال ۹۲ با هم مسابقه گذاشته بودند؛ اگرچه هر دو از آن رقابت ناکام بیرون آمدند. مجدداً سال ۹۹ عزم رقابت کردند. رئیس مجلس به اسم نظارت بر قوانین و دبیر مجمع هم به عنوان بررسی مسائل استان به سفرهای استانی میرفتند. آن زمان که جهان در بحران کرونا بود یک سایت خبری از این خبر داد که محسن رضایی در شرایط کرونایی در کمتر از پنج ماه دستکم به ۱۵ استان و البته شهرهای مختلف استان تهران سفر کرده است. البته اصفهان، مرکزی، لرستان و فارس را هم به آن اضافه کنیم. در این فاصله کمتر از یک ماه البته همه سفرهای او نیز با عنوان دبیر مجمع تشخیص انجام شد. همان زمان خبری مبنی بر احتمال نامزدی برادر محسن در انتخابات ۱۴۰۰ ریاستجمهوری نیز منتشر شد. اما سایت رضایی حتی خبر کاندیداتوری او برای مجلس را هم ترفند مخالفان برای سوزاندن او در انتخابات ریاستجمهوری دانست. این درحالی است که رضایی بالاخره در قامت رقیب رئیسی به میدان مبارزه وارد شد و باخت.
برنامههای سفرهای قالیباف هم تقریباً شبیه محسن رضایی بود. مثلاً در برنامه سفر کردستانش با فعالان فرهنگی و اجتماعی سنندج و با شورای اداری استان جلسه داشت. آن زمان همچنین ویدئوهایی از دیدارهای مردمی قالیباف نیز منتشر شده بود که بسیار یادآور سفرهای استانی محمود احمدینژاد بود. در نهایت محمدباقر قالیباف در قامت ریاست قوه مقننه و محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام آینده را ادامه دادند.
البته ناگفته نماند در ریاستجمهوری سال ۱۴۰۰ رضایی تلاش کرد با شکلدهی به یک ائتلاف بین خودش، سعید محمد و مرحوم رستم قاسمی، نوعی کنشگری انتخاباتی منجر به برد و یا منجر به وزنکشی را شکل دهد اما او نیز همچون تمام نامزدهای دیگر آن انتخابات، مستحیل در فرآیند برد ابراهیم رئیسی شد و نه تنها در ایام همان انتخابات نیز حرف درشتی علیه رئیسی نگفت بلکه در پساانتخابات نیز همچون عمده دیگر نامزدها وارد دولت رئیسی شد. اگرچه این یک سوال سیاسی جالب است که چرا تمام نامزدهای اصولگرای انتخابات ۱۴۰۰ به صورت یکجا (به غیر از جلیلی که خودش نخواست به دولت برود) وارد دولت رئیسی شدند و چه سیاستی پشت این کار نهفته بود؛ لکن این روایت قصد دارد صرفاً به محسن رضایی بپردازد. آنطور که عصر ایران تحلیل میکند، سابقه و اطلاعات سیاسی نشان میدهد که محسن رضایی پس از خروج از سپاه علاقه خاصی به حضور در دولت داشته است. گزارشهایی وجود دارد که او حتی در دولت خاتمی نیز ابراز تمایل به حضور در کابینه داشت. او از سال ۸۴ به این سو عملاً یک پای ثابت عمده انتخابات ریاستجمهوری بوده است. انتخاباتهایی که محسن رضایی بهرغم انتخاب گفتمانهای مختلفی از «دولت عشق» گرفته تا «پیوستن به اشکالگیرندگان بر انتخابات ۸۸ سپس انعزال از آنها» توفیقی در آنها به دست نیاورد. هرچه بود اما محسن رضایی پس از انتخابات ۱۴۰۰ بخشی از تمایل پیشگفته را عملی کرد و به عنوان «معاون اقتصادی رئیسجمهور رئیسی» وارد دولت رئیسی شد؛ ورودی که البته از ابتدا هم پیشبینی میشد که بیفرجام باشد. بنابراین، این نخستین بار پس از سالها بود که محسن رضایی از سمت دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام کنار میرفت.
به هر حال تحرکات جدید سیاسی محسن رضایی بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و او خواهد بود، اما با پیشینهای که از این دو سیاستمدار و فرمانده قدیمی داریم، طیف اصولگرایان از هر جریان و حزبی ترجیح میدهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به رضایی رای دهند و همانطور که ابراهیم رئیسی را به ریاست رساندند، حال اگر رئیسی مهره سوخته آنها شود، نفر بعدی رضایی باشد تا رئیس مجلس یازدهم. اینکه این اقدام علیه قالیباف چه دستاوردی برای رضایی دارد و حذف قالیباف از گردونه به نفع چه کسانی است؛ نکاتی هستند که باید منتظر ماند تا در آیندهای نه چندان نزدیک با رصد کردن تحرکات سیاسی آنها نتیجه گرفت. اما در عین حال فعالیتهای این روزهای محسن رضایی همواره این گمانهزنی را تقویت میکند که او سودایی جز کاندیداتوری دوباره برای ریاستجمهوری ندارد و گویا در عمل رقیبی قدرتمندتر از محمدباقر قالیباف نمیبیند.
۲۷۲۱۹
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904295