بیابانزایی؛ پدیده ای خاموش و بحرانزا
تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۲۹۵۱۷
به گزارش خبرگزاری فارس از سمنان، به دنبال خشکسالیها و قحطی شدید و گسترده اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی در آفریقا، موضوع بیابانزایی به عنوان یک معضل جهانی مطرح شد.
در این زمینه سازمان ملل UNDP را به عنوان یک آژانس تخصصی بینالمللی، مأمور اقدامات وسیع اجرایی آموزشی مقابله با بیابانزایی در سطح چهار قاره آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و اروپا کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متعاقب آن پدیده بیابانزایی در کنفرانس سال ۱۹۹۲ سران در ریودوژانیرو به عنوان یکی از چالشهای عمده فرا روی جهان در قرن ۲۱ مطرح شد در این کنفرانس از جامعه جهانی خواسته شده است که با موضوع بیابانزایی و خشکسالی بهطور جدی برخورد شود.
در این ارتباط سازمان ملل کمیتهای بین الدول جهت تدوین کنوانسیون بینالمللی مقابله با بیابانزایی راهاندازی کرد، این کمیته پس از سه سال طی جلسات مختلف سرانجام در ۱۷ ژوئن ۱۹۹۴ متن کنوانسیون مزبور را نهایی کرد. بدین علت روز ۱۷ ژوئن معادل ۲۷ خرداد به عنوان روز جهانی مقابله با بیابانزایی نامگذاری شده است و در سال ۱۹۹۶ با عضویت ۵۰ کشور رسماً شروع به کار کرد. تعداد اعضای متعاهد این کنوانسیون در حال حاضر بالغ بر ۱۹۵ کشور است.
جمهوری اسلامی ایران سومین کشور امضاء کننده این معاهده در پاریس بوده و در مورخ ۹ دیماه ۱۳۷۵ این کنوانسیون از تصویب مجلس شورای اسلامی گذشت و ایران رسماً بهصورت یکی از اعضای متعاهد آن درآمد.
این کنوانسیون مشتمل بر یک مقدمه و چهار الحاقیه برای مناطق آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین و کارائیب و شمال مدیترانه است. این معاهده بر لزوم مشارکت ملی در کلیه مراحل تدوین و اجرای برنامه اقدام ملی مقابله با بیابانزایی تأکید داشته و عمده فعالیتها را در سطوح مختلف ملی و محلی حول محور بهبود معیشت ساکنین مناطق مبتلا به با استفاده از دانش و فنآوری بومی، سنتی و فنآوریهای نوین قرار داده است.
جعفر مرادی حقیقی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان اظهار کرد: طبق تعریف سازمان جنگلها مراتع و آبخیزداری کشور، بیابان به مناطق دارای اقالیم خشک و فراخشک که میزان متوسط بارندگی سالیانه آن کمتر از ۱۵۰ میلیمتر و درصد پوشش گیاهی چندساله آن کمتر از پنج درصد باشد اطلاق میشود.
وی افزود: بر همین اساس حدود نیمی از اراضی این استان (۲/۵ میلیون هکتار) فاقد پوشش گیاهی است. این اراضی بیشتر در بخشهای جنوبی و شرق استان شامل کویر مرکزی، کویر حاج علیقلی، شق بیارجمند و … قرار داشته و شامل شورهزار، کفههای رسی و نمکی، سنگلاخ، اراضی بدلند و ناهمواریهای ماسهای و … هستند. همچنین سطح بسیار زیادی از اراضی استان (بهویژه در نواحی مرکزی آن) دارای پوشش بسیار کم و ضعیف است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان با اشاره به اینکه عوامل پیدایش بیابان بهطور کلی به دو بخش طبیعی و انسانی تقسیم میشوند، گفت: عوامل طبیعی که مسبب عمده بیابانهای جهان است، شامل اقلیم- به زبان سادهتر کمبود بارندگی که این عامل مهم خود ناشی از قرار گرفتن در عرضهای میانی کره زمین، دوری از دریا، محصور شدن بهواسطه ارتفاعات، نوع پوشش سطح زمین و .... حادث میشود- ژئومرفولوژی منطقه که شامل سازندهای زمینشناسی، پستی وبلندی و کیفیت خاک و آب منطقه است.
مرادی گفت: عوامل انسانی شامل تخریب گیاه، تخریب آب و تخریب خاک به هر شکل و نوعی باشد، نظیر چرای بیرویه، قطع درختان، بوتهکنی، استفاده بیرویه از آبهای زیرزمینی، کشاورزی در اراضی غیر مستعد، آبیاری نامناسب و... است.
وی خاطرنشان کرد: بر اساس مطالعات صورت گرفته در سطح استان سمنان در خصوص عوامل مؤثر و شدت بیابانزایی که در چهار کلاس بیابانزایی قرار گرفتهاند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان عنوان کرد: شدت بیابانزایی خیلی شدید با بیشترین سطح (بیش از ۴۶ درصد کل استان) شامل اراضی فاقد پوشش گیاهی جنوب استان را پوشش میدهد.
مرادی افزود: دومین کلاس بیابانزایی شدت بیابانزایی زیاد در سطحی معادل ۱۳ درصد استان اغلب در حاشیه کویر و برخی مناطق کالپوش، فرومد، غرب ایوانکی و ... قرار دارد و سومین کلاس را شدت بیابانزایی متوسط با مساحت نزدیک به ۳۷ درصد کل استان را در بر میگیرد.
وی اضافه کرد: بر اساس مطالعات انجام شده شدت بیابانزایی کم با کمترین سطح معادل 4 درصد که عامل اصلی بیابانزایی در آن تخریب گیاه بهواسطه چرای بیرویه و شیب زیاد اراضی است و عمدتاً در بخشهای شمالی استان قرار دارند که چهارمین کلاس بیابانزایی محسوب میشود.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان با اشاره به عوامل غالب بیابانزایی و درصد گستردگی آنها در سطح استان گفت: عواملی نظیر غالب طبیعی که خود بر سه دسته نوع اقلیم حاکم با ۵۸ درصد از سطح کل استان، شرایط ژئومرفولوژیکی با ۲/۶ درصد از سطح کل استان و محدودیتهای کمی و کیفی منابع آب و خاک با ۱۷ درصد تقسیم میشود.
مرادی دومین عامل غالب بیابانزایی را غالب انسانی عنوان کرد که بر پنج دسته بوته کنی با ۲۴/۰ درصد، چرای بیرویه با ۲/۱۵ درصد، تغییر کاربری اراضی غیر اصولی با ۱۵/۰ درصد، افت سطح سفره آب زیرزمینی با ۰۷/۳ درصد و عدم مدیریت صحیح اراضی با ۱۴/۰ درصد از سطح کل استان سمنان تقسیم میشود.
وی اظهار کرد: استان سمنان بهعنوان یک استان با سیمای عمدتاً بیابانی (سومین استان بیابانی کشور) بشدت با این معضل درگیر بوده و پروسه فرسایش بادی و عوارض ناشی از آن، هرساله خسارت بسیار زیادی را به تأسیسات اقتصادی و منابع زیستی آن وارد میکند، که این مناطق کانون بحرانی فرسایش بادی نامیده میشود.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان بیان کرد: بهطور خلاصه سطحی بالغ بر یکمیلیون و ۳۷۱ هزار و ۶۷۵ هکتار از اراضی استان سمنان در ۱۹ منطقه تحت تأثیر فرسایش بادی (بهعنوان یکی مهمترین جنبههای بروز پدیده بیابانزایی) قرار دارد، که حدود ۸۳۵ هزار و ۱۷۳ هکتار آن بهعنوان کانونهای بحرانی فرسایش بادی شناخته شده که خسارت آن سالانه بهطور متوسط ۳۳۰ میلیارد ریال است.
مرادی خطرات بیابانزایی را عواملی نظیر نابودی پوشش گیاهی و منابع تولید علوفه، افزایش رواناب سطحی و خطر سیل، شور شدن اراضی و کاهش حاصلخیزی خاک و تولید مزارع تحت تأثیر گرد و غبار، فرسایش بادی و افزایش گرد و غبار در سطح منطقه، نابودی منابع آب و اُفت سطح آب زیرزمینی، تخریب و ایجاد خطر در خطوط مواصلاتی، نابودی حیاتوحش و زوال محیط زیست و افزایش بیماریهای مانند بیماریهای تنفسی در اثر گرد و غبار حاصل از فرسایش بادی عنوان کرد.
وی خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی ایران به اذعان سازمانهای ذیربط بینالمللی بهعنوان یکی از موفقترین کشورهای جهان در زمینه کنترل فرسایش بادی (بهعنوان یکی از مهمترین مصادیق پدیده بیابانزایی) بوده است که توانسته در طول چهار دهه گذشته با اجرای عملیات کنترل فرسایش بادی و بیابانزدایی خسارات ناشی از این پدیده را کنترل کند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان گفت: مجموع این اقدامات توانست نام ایران را در شمارِ یکی از پنج کشور ممتازِ جهان در امر تثبیت شنهای روان مطرح ساخته و حتی سبب دعوت از ایران برای در اختیار گذاردن تجربیاتِ مفید خویش به برخی از کشورهای منطقه شده است که حاصل این اقدامات در سطح کشور انجام عملیات مقابله با بیابانزایی و کنترل فرسایش بادی در سطحی بیش از ۲ میلیون هکتار است.
مرادی با بیان اینکه در این راستا اداره کل منابع طبیعی استان سمنان از نخستین استانهای پیشگام در این زمینه بود، گفت: این اداره طبق وظایف خود و برای مقابله با این پدیده مشکلساز، از سال ۱۳۴۷ با سختی و مشقت فراوان، برای کنترل فرسایش بادی اقدام به انجام عملیات بیولوژیک (نهالکاری) بهعنوان مؤثرترین و کارآمدترین عملیات در مناطق بیابانی بخصوص اطراف شهرها، روستاها و راههای مواصلاتی کرده که نتیجه آن علاوه بر کنترل این پدیده، در بسیار از این مناطق باعث ایجاد فضای سبز و تلطیف هوا، ترسیب کربن، تولید علوفه و .... شده است.
وی عنوان کرد: تأثیر این اقدامات به نحوی بود که بسیاری از ساکنین محلهای فوق مشکلات و نگرانیهای گذشته را فراموش کردند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان تأکید کرد: باید در ذهن داشته باشیم شرایط محدودکننده اکوسیستمهای بیابانی از جمله کمبود بارندگی و پراکنش نامناسب، تبخیر و تعرق شدید، تشکیلات شور زمینشناسی، درجه حرارت بالا، وزش بادهای شدید و حرکت ماسههای روان، لایههای سخت خاک و.... همگی موجب سختی انجام عملیات بیولوژیک و کشت گیاهان محدودی در این مناطق بوده بهطوری که در ابتدای کار بسیاری از افراد این کار را غیرممکن میپنداشتند و پس از موفقیت، از آن بهعنوان معجزه یاد کردند.
مرادی با بیان اینکه یکی از گیاهانی که در این مهم بسیار مثمر ثمر بود درختچه تاغ است، افزود: این درختچه در آب و هوای خشک و زمینهای سنگین و شور نواحی کویری و همچنین در خاکهای سبک و شنی رشد و نمو میکند، به همین دلیل از اهمیت بسزایی در رابطه با تثبیت شنهای روان در مناطق کویری کشور برخوردار است.
وی اظهار کرد: تاغ به دلیل حفظ رطوبت خاک موجب رشد و نمو سایر گیاهان طبیعی نیز میشود، بهطوری که منطقه تاغ کاری شده پس از مدتی بهصورت مرتع مشجری در میآید.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان عنوان کرد: مشکل این گیاه همانند دیگر گیاهان مناطق بیابانی، رشد کند و بطئی آن است که از زمان استقرار تا به رشد کامل رسیدن آن بسیاری طولانی است؛ ولی آنچه مهم است پس از استقرار با توجه به نیازهای بسیار کم و مقاومت بینظیر آن در شرایط نامناسب محیطی بهمانند سد مستحکمی از شدت بادها در سطح خاک کاسته و باعث کاهش و کنترل فرسایش بادی میشود.
مرادی در مجموع اقدامات این اداره کل در جهت جلوگیری از بیابانزایی و کنترل فرسایش بادی را شامل اقدامات تشویقی و حمایتی به منظور حفظ پوشش گیاهی منطقه و ایجاد راهکارهایی جهت این منظور با مشارکت ساکنین منطق، انجام مطالعات مدیریت مناطق بیابانی و کنترل کانونهای فرسایش بادی در سطح استان و انجام مطالعات بیابانزدایی و مدیریت جنگلهای دست کاشت بیابانی عنوان کرد.
وی اجرای طرحهای تثبیت تپههای ماسهای (احداث بادشکن)، انجام پروژههای نهالکاری و بذرکاری در سطح استان با استفاده از گونههای گیاهی مقاوم تاغ، آتریپلکس، قره داغ، اسکمبیل و ...، حفاظت، مراقبت و آبیاری پروژههای اجرا شده، انجام پروژه کنترل هرز آب جهت توسعه پوشش گیاهی در اراضی بیابانی استان، اجرای طرحهای مدیریت جنگلهای بیابانی دست کاشت در تاغ زارهای دست کاشت قدیمی و اجرای طرحهای توانمندسازی در روستاهای مناطق بیابانی (طرح ترسیب کربن) را از دیگر اقدامات این اداره کل را در راستای جلوگیری از بیابانزایی و کنترل فرسایش بادی در استان سمنان برشمرد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان در مورد اجرای طرح ترسیب کربن نیز اظهار کرد: این طرح از طرحهای بینالمللی برای مدیریت اراضی بیابانی با محوریت مشارکت مردمی است.
مرادی گفت: در این طرح که با مشارکت برنامه عمران ملل متحد و صندوق جهانی تسهیلات زیستمحیطی از سال ۱۳۹۲ در استان اجرا میشود، ضمن توجه به معیشت و زندگی روزمره مردم، زمینههای لازم برای کاهش فشار بر پوشش گیاهی فراهم میشود.
وی خاطرنشان کرد: هماکنون این پروژه، در روستاهای محدوده حاشیه کویر مرکزی در جنوب شهرستانهای دامغان و شاهرود و روستاهای کلاتههای شرقی و فرومد شهرستان میامی، در مجموع ۳۰ روستا با جمعیتی بالغ بر ۱۴ هزار و ۶۰۸ نفر و مساحت یکمیلیون و ۱۷۰ هزار هکتار در حال اجراست.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان گفت: در حال حاضر و در جهت کنترل و تثبیت ماسههای روان در کانونهای بحرانی فرسایش بادی، اداره کل منابع طبیعی استان سمنان اقدام به متمرکز کردن پروژههای مطالعات و اجرایی بیابانزدائی خود را در این مناطق کرده است.
مرادی عنوان کرد: به این منظور تاکنون در سطح استان حدود۱۱۳ هزار هکتار تاغ زار دست کاشت موفق ایجاد کرده است، که تا حدود زیادی معضل فرسایش بادی بهویژه در اطراف شهرها و راههای اصلی استان کنترل کرده است.
وی بیان کرد: در سال ۱۳۹۹ نیز از محل صندوق توسعه ملی و درآمد عمومی حدود ۷۰ میلیارد ریال اعتبار برای عملیات اجرایی مقابله با گرد و غبار و فرسایش بادی در استان سمنان مصوب شده است که عملیات اجرایی آن که در سطح هفت شهرستان بیابانی استان در حال اجرا است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان این عملیات اجرایی را شامل آبیاری نهالکاریهای سنواتی گذشته حدود چهار هزار و ۵۰۰ هکتار، مدیریت رواناب همراه با عملیات بیولوژیک یک هزار و ۲۰۰ هکتار، مدیریت جنگلهای دست کاشت بیابانی یک هزار و ۳۲۵ هکتار، احداث بادشکن غیرزنده بر روی تپههای ماسهای ۴۰ کیلومتر و عملیات قرق و مدیریت چِرا در سطح هفت هزار و ۴۰۰ هکتار عنوان کرد.
انتهای پیام/۷۴۰۰۷/ز/م/
منبع: فارس
کلیدواژه: بیابان زایی سمنان ایران پدیده خشکسالی کویر بیابان مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان جعفر مرادی زیست محیطی پوشش گیاهی ترسیب کربن مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان مقابله با بیابان زایی کنترل فرسایش بادی فرسایش بادی مناطق بیابانی بیابان زایی سطح استان عنوان یکی عنوان یک پوشش گیاهی شدت بیابان بین المللی گرد و غبار اجرای طرح کل استان دست کاشت اداره کل بی رویه جنگل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۲۹۵۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خطر ریزگردهای قم بیخ گوش تهران
مدیر کل منابع طبیعی استان قم گفت: یکی از علل اصلی پدیده گرد و غبار در قم وجود بیابانهاست که تبدیل به کانونهای ایجاد ریزگردها شده و اگر زود برطرف نشود فراتر از قم رفته و پایتخت را هم دربر میگیرد.
محمد شعاعی در گفتوگو با تسنیم در قم در رابطه با معضل حل نشده گرد و غبار در استان گفت: مهمترین مسئلهای که در سالهای اخیر با آن درگیر هستیم موضوع گسترش بیابان، فرسایش خاک و گرد و غبار است که زندگی مردم و شهروندان قم را دچار اختلال کرده است.
وی افزود: از نظر آماری بیش از 84 درصد از مدیریت عرصههای استان در اختیار منابع طبیعی است که معمولا در 4 محور حفظ، احیا، توسعه و بهره برداری تعریف شده و موضوع پدیده گرد و غبار گره خورده به بحث بیابان، که تقریبا حدود 20 درصد یعنی 200 هزار هکتار عرصههای بیابانی داریم.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قم با بیان اینکه 300 هزار هکتار از مساحت قم مستعد تولید گردوخاک است، گفت: حدود 105 هزار هکتار از عرصههای بیابانی قم عرصههایی هستند که تبدیل به کانونهای ایجاد گرد و غبار شده است.
بیشتر بخوانید
احتمال تبدیل دریاچه نمک قم به کانون جدید گردوغبار کشور
وی خاطرنشان کرد: گردوغبار و ریزگردها در سالهای اخیر برای قم یک معضل شده و اگر این معضل زود برطرف نشود فراتر از استان خواهد رفت و حتی میتواند پایتخت را هم در بر بگیرد.
شعاعی، تاریخچه آغاز بحث بیابانزدایی در استان قم را از سال 1349 دانست و در این راستا عنوان کرد: با توجه به اعتبارات تخصیص یافته، کارهای زیادی انجام شده و از سال 1349 که طرح مقابله با بیابان آغاز شده، کارهایی صورت گرفته اما متأسفانه سرعت بیابانیشدن از سرعت عملیات بیشتر بوده است.
وی تصریح کرد: علل مختلفی زمینهساز این امر شده، که یکی از آن بحثهای طبیعی چون؛ اقلیم، گرم شدن زمین و چیزهایی که در طبیعت اتفاق میافتد؛ مانند دخالتهای بشری و ... و همچنین بحث قطع حق آبه های زیست محیطی که شاید بیشترین ضربه را وارد کرده، به طور مثال منطقه شرق قم زمانی چراگاه دامها بوده که اکنون تبدیل به بیابان شده است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قم درباره احیای عرصههای بیابانی استان عنوان کرد: حدود 15 هزار هکتار مناطق بیابانی از سال 1349 تاکنون در مناطق مختلف احیا شده، که نمونه شاخص آن، منطقه کوه نمک در مسیر قم_ جعفریه است که کانون ایجاد ریزگردها بوده و از سال 70 مهار و تقویت شده است.
شعاعی تصریح کرد: چهار کانون مولد این ریزگردها در استان شامل حسین آباد میش مست، مسیله، قم و کوه نمک را داریم که باید تدابیری ویژه و فوری برای کنترل و جلوگیری و مهار آن در نظر گرفته شود.
شعاعی خاطر نشان کرد: در بحث احیا، طبق آییننامه مبارزه با پدیده گرد و غبار، 14 دستگاه متولی مبارزه با گرد و غبار هستند که باید همه پای کار بیایند، طرحی که پیگیر آن در استانداری و سازمان مدیریت هستیم، این کار را باید در سطح ملی و به عنوان ابر پروژه معرفی کنیم، چون اگر زود به داد آن نرسیم استانهای همجوار از جمله تهران را هم درگیر خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدحسین بازگیر مدیرکل محیط زیست استان قم نیز با بیان اینکه اکوسیستم دریاچه نمک قم به شدت شکننده شده است، گفت: ستاد ملی مدیریت گردوغبار کشور اعلام کرده اگر دریاچه نمک آسیب ببیند، فلات بخش مرکزی نیز آسیب خواهد دید و کانون گردوغبار و ریزگردها در منطقه فعال خواهد شد.
به گفته بازگیر دریاچه نمک، یکی از فرصتهای خوب استان قم است که بین سه استان قم، اصفهان و سمنان قرار گرفته و وسعتی حدود 200 هزار هکتار دارد و از دشت مسیله پشتیبانی میکند و خوشبختانه هنوز به وضعیتی که گرد و غبار و ریزگرد ایجاد کند نرسیده است.
مدیرکل محیطزیست استان قم با بیان اینکه متأسفانه به دلیل قطع حقابه ها و خشکسالی گسترده، اکوسیستم این منطقه به شدت شکننده شده است، گفت: متأسفانه کم کم با تهدید این فرصت گرانبها روبهرو میشویم و حق آبه هایی که باید به تالابهای اقماری دریاچه، مثل؛ تالاب مُرّه، تالاب حوض سلطان، تالاب بند علی خان در استان تهران و ... برسد، نرسیده و رودخانهها، ورودی و آوردهای گذشته را ندارد، در بالادست، هم سدهای زیادی و هم برداشتهای زیادی داشتیم.
وی تصریح کرد: لازمه مدیریت و ساماندهی آن کارهای فرااستانی است که در سفر قبلی رئیس جمهور به استان قم، موضوع دریاچه نمک در یک کارگروه ملی به تصویب رسید و بیش از یک سال کار انجام شد و یک برنامه جامعی برای مدیریت این حوزه تهیه و با دستگاههای مختلفی که مرتبط با این حوزه اند، همچون وزارت کشور، وزارت نیرو و جهاد کشاورزی، وزارت صمت و ... تبادل اطلاعات صورت گرفت و در این راستا طرحی نوشته شد که در ششمین جلسه ستاد ملی تالاب های کشور به تصویب رسید.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: توفان بیش از ۲ هزار نفر را در سیستان و بلوچستان راهی بیمارستان کرد مدارس ابتدایی بخش مرکزی سرخس به دلیل هجوم ریزگردها فردا تعطیل است کارشناس محیط زیست: باید سبک زندگی خود را تغییر دهیم وگرنه باید برای شرایط وخیم تر مانند اصفهان و سمنان و یزد آماده شویم