افزایش بدون مرز اجاره بها/مصوبه های حمایتی ستاد کرونا در حد شعار
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۵۶۶۶۳
خبرگزاری مهر، گروه استانها – آناهیتا رحیمی: اگر خواهان تمدید اجاره منزل هستید باید سر کیسه را قدری شل کنید؛ از افزایش مایحتاج عمومی مردم که بگذریم نوبتی هم باشد نوبت افزایش ناگهانی اجاره بها است که دست مستأجران را در پوست گردو گذاشته است.
از روزی که قیمت خرید مسکن سر به فلک کشیده، منازل و دفاتر اجارهای نیز افزایش یافته است؛ این روزها مستأجران میان قیمت هنگفت خرید مسکن و افزایش اجاره بها، گزینه دوم را انتخاب میکنند تا سرپناهی برای روزهای آتی داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این گزارش میدانی حاکی از آن است که قیمت اجاره بها در نقاط مختلف کلانشهر تبریز، تفاوت فاحشی دارد و مستأجران برای یافتن یک سرپناه با قیمت مناسب، باید هفتهها بگردند تا بلکه بخت با آنها یار شده و یک سقف اجارهای نصیب آنان شود.
حتی شیوع ویروس کرونا و بی رونقی کسب و کار مردم در روزهای محدودیتهای کرونایی نیز نتوانسته است نرخ اجاره بها را کاهش دهد و مصوبههای حمایتی ستاد کرونا برای عدم افزایش اجاره بها تنها در حد حرف و حدیث باقی مانده است به گونهای که صاحب خانهها افزایش اجارهبها را دلیل محکمی بر تورم موجود در بازار میدانند.
واحد اجارهای ما حدود ۸۵ بود که صاحب خانه به یکباره مبلغ دو و نیم میلیون تومان را برای اجاره بها تعیین کرد، این را یکی از مستأجران تبریزی به خبرنگار مهر گفته و افزود: من یکی از رانندگان تاکسی در تبریز هستم که تا کنون به دلیل افزایش قیمت مسکن، قادر به خرید یک واحد نشدهام.
همه مجبورند با افزایش اجاره بها کنار بیایند
سعیدی ادامه داد: خودتان بهتر میدانید راننده یک تاکسی بودن تا چه اندازه سخت است؛ زمانی که نرخ کرایه تاکسی افزایش مییابد تک تک مسافران اعتراض میکنند و طوری وانمود میکنند که گویا از افزایش قیمت کالاهای اساسی و مسکن اطلاعی ندارند.
وی افزود: در حال حاضر از صاحب خانه خود حدود ۱۵ روزی مهلت گرفتهام تا بلکه یک واحد به قیمت مناسب پیدا کنم؛ بدبختی اینجاست زمانی که قیمت مسکن و اجاره بها افزایش مییابد همه مجبورند با این مسئله کنار بیایند چرا که اگر سرپناهی نباشد زندگی به هم میریزد.
مسکن در ایران ارزش سرمایهای پیدا کرده است
این موضوع زمانی که با یک تحلیلگر اقتصادی مطرح شد به خبرنگار مهر گفت: به دلیل تورمهای موجود در بازار، مسکن در ایران کالای مصرفی نبوده بلکه ارزش سرمایهای پیدا کرده است.
محمد کلامی ادامه داد: در نتیجه تقاضایی سوداگرایانه در بازار مسکن ایجاد میگردد که برگرفته از یک نیاز نبوده و در جستجوی سود است.
افزایش قیمت مصالح و زمین
وی افزود: تا زمانی که شرایط تورمی کشور به گونهای باشد که داد و ستد مسکن، دارای سود باشد نگاه سرمایهای در این بازار حاکم خواهد بود که این خود عاملی برای افزایش قیمت مسکن تلقی میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه در پاسخ به سوال خبرنگار مهر مبنی بر اینکه آیا مالیات بر خانههای خالی بر قیمت مسکن تأثیرگذار است یا نه توضیح داد: مالیات بر خانههای خالی به عنوان یک مسکن، میتواند تا حدودی اثرگذار باشد اما درمانگر نیست؛ چرا که مالیات، زمانی میتواند مؤثر واقع شود که میزان مالیات بیش از سود ناشی از تورم باشد.
این تحلیلگر اقتصادی عنوان کرد: قیمت مسکن در ایران از چند عامل مهم تبعیت میکند، افزایش قیمت مصالح، قیمت زمین و میزان سوددهی در بازارهای موازی عواملی است که موجب افزایش قیمت مسکن میشود.
او افزود: با افزایش قیمت مصالح، زمین و حاکم شدن روابط سوداگرانه بر مسکن، قیمت مسکن و به تبع آن اجاره بها نیز افزایش مییابد.
از دست رفتن قدرت خرید مسکن توسط طبقه متوسط جامعه
کلامی در رابطه با وضعیت بازار مسکن در سال ۱۴۰۰ بیان کرد: افزایش شدید قیمت مسکن در سال قبل سبب شده است که طبقه متوسط جامعه قدرت خرید را در این بازار از دست داده و رکود را قابل تصور قابل تصور نماید دولت نیز ظاهراً برنامهای برای رونق بخش مسکن و ارتقای قدرت خرید مصرف کنندگان ندارد.
این تحلیلگر اقتصادی بیان کرد: قیمت در بازار مسکن جدا از شرایط حاکم بر اقتصاد ایران نیست؛ در یک اقتصاد تورمی، تمامی قیمتها از جمله قیمت و اجاره مسکن افزایش خواهد یافت.
ثبات در متغیرهای کلان اقتصادی
کلامی افزود: راهکار اصلی قیمت مسکن و تورمهای موجود در این بازار، ثبات در متغیرهای کلان اقتصادی است در یک اقتصاد بی ثبات راهکارهای دیگر به عنوان مسکن تلقی شده و تأثیری کوتاه مدت و مقطعی دارند.
عضو هئیت علمی دانشگاه ادامه داد: مالیات بر خانههای خالی، بستههای حمایتی از سوی دولت و طراحی مسکنهای مقاوم و ارزان قیمت تا حدودی میتواند به عنوان راهکارهای مقطعی بر بازار مسکن تأثیر گذار باشند.
وی در پایان به لزوم وجود ثبات در مؤلفههای کلان اقتصادی تأکید کرده و افزود: تا زمانی که شرایط تورمی در اقتصاد ایران حاکم است؛ اقدامات انجام گرفته در این راستا حریف تورم نخواهند بود و اگر به دنبال یک درمان قطعی هستیم، ثبات در مؤلفههای کلان اقتصادی است.
افزایش ۲۰ درصدی اجاره بها در تبریز
معاون مسکن و ساختمان راه و شهرسازی آذربایجان شرقی نیز به خبرنگار مهر گفت: اجاره بها به صورت اتوماتیک وار تمدید شده و افزایش نرخ اجاره بها در کلانشهر تهران، ۲۵ درصد میباشد.
مهدی اسحقی نژاد ادامه داد: افزایش نرخ اجاره بها در کلانشهر تبریز، ۲۰ درصد و در سایر شهرها، ۱۵ درست است.
وی به آغاز وام ودیعه مسکن اشاره کرده و گفت: مبلغ ودیعه مسکن در کلانشهر تهران، ۷۰ میلیون تومان، در کلانشهرها ۴۰ میلیون تومان و در سایر شهرها نیز، ۲۵ میلیون تومان میباشد که افراد واجد شرایط با مراجعه به سامانه طرح ملی مسکن، میتوانند از این وام بهرهمند شوند.
اسحقی نژاد بیان کرد: افرادی که طی سال گذشته وام ودیعه مسکن به آنها اختصاص یافته بود، حق استفاده از وام ودیعه مسکن را در سال جاری ندارند.
لزوم خارج کردن بازار مسکن از سوداگری
معاون وزیر راه و شهرسازی نیز، طرح اقدام ملی مسکن، کنترل بازار اجاره و مالیات بر خانههای خالی، در زمره اقدامات دولت و مؤثر بر ایجاد ثبات در بازار مسکن دانسته و افزود: در حالت فعلی بیش از ۵۳۰ هزار واحد مسکن ملی به مرحله اجرا رسیده است.
او افزود: خارج کردن بازار مسکن از سوداگری و افزایش تولید مسکن از طریق ثبات قیمت در بخش مصرفی جزو برنامههای آتی است؛ البته باید گفت تعیین قیمتها در بازار مسکن، تابع سرمایه گذاری و بخش مصرفی است.
محمودزاده گفت: با تصویب نهایی، قیمت اجاره بها در تابستان سال جاری نیز کنترل خواهد شد و دلیلی برای افزایش قیمت مسکن بعد از انتخابات ریاست جمهوری وجود ندارد.
بسیاری از خانوادهها توان پرداخت اجاره بهای بیشتر را ندارند
یکی از مشاورین املاک نیز به خبرنگار مهر گفت: افزایش نرخ اجاره بها در تبریز حدود ۲۰ درست است که همین باعث شده است خانوادههای بسیاری که به دلیل تعداد فرزندان، در واحد بزرگتری اجاره نشین بودند، واحد خود را خالی کرده و به دنبال یک واحد کوچکتر و البته قیمت مناسب باشند.
محمودی ادامه داد: با شیوع ویروس کرونا و تأثیراتی که با ایجاد محدودیتها برای اصناف به وجود میآورد، برخی از صاحب خانهها هوای مستأجران خود را داشته و با همان قیمت قبلی، اجاره نامه را تمدید کردهاند.
او افزود: با افزایش قیمت مسکن، اغلب خانوادهها به دنبال یافتن واحد کوچکتر با یک قیمت مناسب هستند تا جایی که در برخی از مواقع، چندان حساسیتی به کوچک و بزرگ بودن پذیرایی و مدل آشپرخانه نشان نمیدهند.
مسکن، سرپناهی که از مهمترین نیازها برای تشکیل یک زندگی است اما تورم موجود در بازار و ناتوانی در خرید مسکن، خانوادههای بسیاری را اجاره نشین کرده است؛ تحلیلگران اقتصادی بر این معتقد هستند، تا زمانی که شرایط تورم کشور به گونهای باشد که داد و ستد مسکن، دارای سود باشد نگاه سرمایهای بر بازار حاکم خواهد بود که این خود دلیلی بر افزایش قیمت مسکن به شمار میرود.
کد خبر 5243042منبع: مهر
کلیدواژه: قیمت مسکن اجاره بها مستأجران ویروس کرونا انتخابات 1400 کرمانشاه بوشهر گرگان آمار کرونا خطبه های نماز جمعه هفته قوه قضاییه سیدابراهیم رئیسی دهه کرامت عکس استانها واکسن کرونا اردبیل سازمان تبلیغات اسلامی مالیات بر خانه های خالی خبرنگار مهر گفت افزایش قیمت مسکن کلان اقتصادی افزایش اجاره بها نرخ اجاره بها بازار مسکن میلیون تومان اجاره بها خانواده ها قیمت مناسب ودیعه مسکن خرید مسکن سرمایه ای صاحب خانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۵۶۶۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمیرسد | اختیار آینده زندگی ما دست صاحبخانه هاست! | مستاجران به ناچار اجازه میدهند بر سرشان کلاه برود
به گزارش همشهری آنلاین ، فصل امتحانات فقط برای دانشآموزان و محصلها ترسناک نیست. پدر و مادرهای اجارهنشین هم با نزدیک شدن به پایان بهار و سه ماه تابستان برای افزایش نرخ رهن و اجاره خانهشان دلهره میگیرند؛ نرخهایی که یک شبه سر به فلک میکشند و تا آسمان هفتم میرسند؛ بدون هیچ نظارتی، بدون هیچ پاسخگویی.
اکثر خانوادههای ایرانی به ویژه آنها که صاحب فرزند مدرسهای هستند تعطیلات تابستانی را برای جابجایی انتخاب میکنند و همین موضوع باعث شده بازار بنگاههای مسکن و املاکیها با شروع گرمای تابستان داغ شود. این بازار داغ هرچند به مذاق صاحبخانهها و املاکیها خوش میآید اما مستاجران را حسابی کباب میکند.
فصل ترسناک مستاجران
«سعید» جوان سی ساله و متاهل ساکن تهران که در منطقه ۱۸ سکونت دارد در گفتوگو با خبرنگار مهر میگوید: «یک خانه ۶۰ متری در جنوب تهران را سال گذشته با دویست میلیون رهن و چهار میلون تومان اجاره ماهانه کرایه کردم. حالا موعد قراردادم نزدیک شده و صاحبخانه میگوید باید صد میلیون به رهن و ۱ک میلیون و پانصد هزار تومان به اجاره اضافه کنم.»
این جوان که درآمد کارمندی حدود ۱۵ میلیون تومانی دارد، ادامه میدهد: «سال گذشته یک سوم از درآمدم را برای اجاره و شارژ ساختمان میدادم و تقریباً ماهی ۱۰ میلیون برای باقی قسطها و قبضها و مخارج زندگی باقی میماند. حالا قرار است ۱۰۰ میلیون به مبلغ رهن اضافه کنم! این یعنی باید سال پیش ماهی حدود هشت میلیون و سیصد هزار تومان پسانداز میکردم. چنین چیزی با این درآمد ممکن است؟»
او گلایه دارد که هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمیرسد و هیچ قاعده منصفانهای برای نرخ اجارهبها تعیین نمیشود. «با این وضعیت صاحبخانهها فقط اختیار ملک خود را ندارند. اختیار آینده ما هم دست آنهاست. صاحبخانه به من که مستاجرم فرصت زندگی نمیدهد. مستاجر باید امسال باید وام بگیرد که بتواند قراردادش را تمدید کند. سال دیگر باید پول قرض بگیرد که قسط قبلی و افزایش قیمت جدید را پرداخت کند. سال بعدی باید خانهاش را کوچکتر کند. سال بعدی لابد باید کلیهاش را بفروشد!»
«احسان» که حدوداً سی و سه ساله و ساکن شرق تهران است میگوید: «واقعیت این است که اگر زوجهای جوان در قشر متوسط تا چهار پنج سال پیش خانه نخریده باشند، احتمالاً دیگر نمیتوانند از زندگی اجارهنشینی فاصله بگیرند.»
این مرد جوان که روی ماشین کار میکند و به نظر میرسد درآمد اصلی خود را از تاکسیهای اینترنتی به دست میآورد گلایه میکند: «خانهمان هر سال کوچکتر و قدیمیتر میشود. این بار به یک خانه در طبقه سوم بدون آسانسور ناچار شدیم اما میدانید؟ نکته عجیب این است که هرچه قدر انتظارمان را کم کنیم باز هم زورمان نمیرسد. حالا هم من و هم همسرم کار میکنیم تا شاید درآمد دو نفرهمان کفاف زندگی را بدهد.»
این زوج که پنج سال است ازدواج کردهاند، فرزندی ندارند: «فکر میکردیم بعد از تمام شدن درس همسرم بتوانیم بچهدار شویم اما پیدا کردن خانه با فرزند خیلی سختتر است. خیلی صاحبخانهها مخصوصاً ملکهای کوچک زیر هفتاد متر، خانهشان را فقط به زوج بدون فرزند اجاره میدهند یا به ازای هر فرزند مبلغی به رهن یا اجاره اضافه میکنند!»
«داوود» که یکی از مستاجران مرکز شهر است در گفتگو با مهر میگوید: «صاحبخانه سرم منت گذاشته و گفته با ۴۰ درصد افزایش قیمت میتوانم قرارداد را تمدید کنم اما یک ماه دیگر، افزایش نرخ زیر ۵۵ درصد نخواهد بود.»
او که دو فرزند ۷ و ۹ ساله دارد بنگاههای املاک را مقصر میداند: «صاحبخانه میرود از املاکی قیمت میپرسد و املاکیها از حالا قول میدهند تا یک ماه دیگر افزایش قیمتها به حدود هفتاد درصد میرسد. یک ماه دیگر شصت درصد قیمتها را بالا میبرند و اگر کسی هم چیزی بپرسد میگویند تازه قرار بود هفتاد درصد گران شود!»
او میگوید: «بازار مسکن خیلی بیرحم شده است. صاحبخانهها و املاکیها دست به دست هم دادهاند و هیچکس جلودارشان نیست. صاحبخانه من چند واحد مسکونی در تهران دارد؛ با اینکه سن و سالی ندارد و هنوز زیر پنجاه سال دارد کار نمیکند و فقط از طریق اجارهبهایی که دریافت میکند زندگیاش را میچرخاند. داشتن ملک مسکونی، تجارت شده و حالا برای خیلیها محل ارتزاق شده است. البته اقتصاد ما این روش مسموم را به زندگی مردم تزریق کرده ولی همه اینها قشر متوسط و زوجهای جوان را نابود میکند.»
مستاجران خوششانس کدامند؟
بازار مسکن به وضعیتی دچار شده که مستاجران، خودخواسته و به ناچار اجازه میدهند بر سرشان کلاه برود، همان کلاهی که تا میخواهند از دست خلاص شوند یک سال دیگر هم سر آمده و زمان تمدید قرارداد رسیده و باید خوشاقبال باشند که کلاه جدیدی که قرار است بر سرشان برود اندازهشان باشد و ناچار نباشند دنبال خانه جدید بگردند.
چرا کلاه؟ چون در این ایام سرمایهداران و صاحبخانهها و البته بنگاهها معاملات مسکن بهتر میتوانند کیسه خود را پر کنند و این جیب مستاجران است که از پسانداز ناچیز یک سال خالی میشود. چه بسا دیده و شنیده شده صاحب خانههایی منزل خود را خالی و بدون استفاده گذاشتهاند تا در پیک شلوغی به بنگاه بسپارند یا در دیوار آگهی بزنند.
قربانیان چرخه تورم، چهار دهکی هستند که دیگر نه تنها پسانداز برای خرید خودرو یا مسکن برایشان آرزو شده بلکه حتی نمیتوانند مطمئن باشند که سر موعد قرارداد، توان تمدید خانههایشان را در سال جدید دارند.
در حالی که خانههای کوچک و بزرگ زیادی در تهران و کلانشهرها خالی هستند و قانون اخذ مالیات هم نتوانسته طمع صاحبخانهها شکست دهد. در حالیکه هنوز حدود ۶۰ هزار ملک خالی وارد چرخه عرضه و تقاضا نشدهاند، بسیاری از مردم به دلیل افزایش قیمتها به تدریج ناچار میشوند برای زندگی حاشیهنشینی و شهرکنشینیهای اطراف شهرها را انتخاب کنند.
کلاه مستاجران پس معرکه است
«مرتضی عزتی» کارشناس اقتصادی مدتی پیش با توجه به حواشی افزایش کرایه خانه گفت: «دولت حتی اگر بخواهد هم نمیتواند اجاره خانه را کنترل کند. اجاره خانه در ایران بدون در نظر گرفتن تورم مشخص میشود.»
هرچند دولت سیزدهم قرار بود با ساخت ۴ میلیون مسکن، از سختتر شدن تهیه مسکن برای زوجهای جوان و مستاجران جلوگیری کند؛ اما زور تمام راهکارهایی که به کار بسته به تورم افسارگسیخته نرسیده است و نگاهی به بازار مسکن دست کم در تهران نشان میدهد صاحبخانهها بدون هیچ نظارت و قاعدهای، حداقل ۳۰ تا ۱۰۰ درصد اجارهببهار را افزایش دادهاند.
مسکن، به عنوان یکی از بیقاعدهترین حوزهها به دست فراموشی سپرده شده و هر از گاهی شعار یا راهکاری غیر قابل اجرا درباره آن داده میشود. برای مثال سال گذشته شورای عالی مسکن که در تاریخ بیست و چهارم اردیبهشت ماه به ریاست رئیسجمهور برگزار شد، مصوب کرد که حداکثر نرخ افزیش اجاره بها در شهر تهران ۲۵ درصد، در کلانشهرها ۲۰ درصد و در سایر شهرها ۱۵ درصد خواهد بود. اما چیزی که نگذشت که در پایان بهار و آغاز تابستان ۱۴۰۲ مستاجران با نرخهای جدیدی مواجه شدند که هیچ رد و اثری از سقف افزایش در آنها دیده نمیشد.
در حال حاضر هم علیرغم آنکه با نزدیک شدن فصل جابجایی مستاجران، بوی گس گرانی همه جا را برداشته خبری از ورود دولت و مجلس برای چارهیابی یا چارهسازی نیست. بسیاری از نمایندگان مجلس در آستانه وداع از بهارستان هستند و جمع دیگری از آنها درگیر حاشیه جناحبندیهای صحن و انتخاب هیئت رئیسه شدهاند و از مسائل معیشتی مردم غافل.
کدام کاهش؟ کدام استمرار؟
با توجه به آخرین واکنشهای دولت درباه مسکن نیز به نظر میرسد نگرانی چندانی نسبت به این موضوع وجود ندارد. سوم اردیبهشت وزارت راه و شهرسازی به یک گزارش رسانهای واکنش نشان داد و در جوابیهای به تحویل ۵۰۰ هزار مسکن تاکید شده و از اقداماتی نظیر تعیین سقف اجاره بها به عنوان دستاوردهای این وزارتخانه یاد کرده است.
بعد از آن نیز در تاریخ نهم اردیبهشت، رئیس جمهور در جلسه هیأت دولت ضمن «ابراز رضایت» از گزارشات مسئولان اقتصادی دولت درباره «کاهش تورم»، کنترل و کاهش رشد نقدیندگی و کاهش قیمت ارز، استمرار این روند را نیازمند کنترل و مراقبت ویژه دستگاههای مربوط دانست و در این راستا تشکیل منظم شورای اقتصاد و ستاد تنظیم بازار را ضروری دانست.
نکته قابل توجه این است که در دنیایی موازی، شرایط اجاره مسکن برای قشر متوسط و ضعیف، به ویژه در کلانشهرها به یک بحران شبیه شده است. کسی نمیتواند جلودار صاحبخانهای باشد که به ملک خود به عنوان یک کسب و کار نگاه میکند و میگوید: «این هم راه امرار معاش ماست.» سامانههای مختلف هم نتوانستهاند مقابل بنگاهها یمعاملات املاک بایستند.
در چنین شرایطی خبری از افزایش حقوق متناسب با گرانی مسکن هم نیست و کلاه کارگران و کارمندان بیش از همیشه پس معرکه است. تمام اینها باعث شده سبکهای جدیدی از زندگی در جامعه بروز پیدا کند و آگهیهای عجیب و غریب در فضای مجازی کم کم به یک موضوع عادی تبدیل شوند؛ اجاره پشتبام، اجاره زیرزمین و اجاره اتاق خواب نمونههایی از این سبک زندگی جدید است.
یک اتاق خواب ۱۲ متری در محله «یافتآباد» واقع در غرب تهران با شرایط سرویس بهداشتی مشترک، بدون پارکینگ، بدون انباری و داخل حیاط، به قیمت ۲۰ میلیون رهن و ۴ میلیون اجاره داده میشود.
صاحب یک واحد ۹۰ متری واقع در مرکز شهر تهران حوالی تئاتر شهر که زیر همکف است و پارکینگ ندارد، ۷۰۰ میلیون رهن کامل به عنوان قیمت در نظر گرفته است.
اجاره یک پشت بام مسقف در جنوب تهران هم ماهانه ۵۰۰ هزارتومان اجاره دارد و ۱۵ میلیون تومان رهن.
اینها اسمش سیاهنمایی نیست
افزایش بیقاعده و دوباره نرخ اجاره بها صدای مستاجران را در شبکههای اجتماعی حسابی بلند کرده است و برخی از آنها در پلتفرم ایکس گلایههای خود را مطرح کردهاند. آنها با مطالبه از مسوولان، خواستار رسیدگی به وضع موجود هستند.
کاربری به نام محسن نوشته است: «اجاره و رهن خانه بسیار بالا رفته است، آیا نظارتی چیزی وجود دارد؟ کی به کیه؟ دولت و مجلس کجای قصه خوابیدهاند؟»
فردی به اسم یاسر نیز با اشاره به اینکه مسوولان پاسخگو نیستند گفت: «اوضاع مسکن فاجعه شده است؛ اما مسوولین حاضر به پاسخگویی نیستند. من تا تیر فرصت دارم اما صاحب خانه تماس گرفته و اجاره و رهن را بالا برده است. خب ما از کجا بیاوریم؟ درست است صاحب خانه خرج دارد اما درآمد من مستاجر پس چی؟»
یک حساب کاربری به اسم مسعود از اضطراب نزدیک شدن به ماه قرار داد نوشته است: «کم کم روزهای طلایی (کمرشکن) جا به جایی مستاجران نزدیک میشود. کاش مسوولین فکری هم به حال مستاجران و ساماندهی اجاره خانهها میکردند. واقعاً این چندماه برای مستاجران روزگار پر استرسی است. بنگاهداران که عامل اصلی گرانی مسکن هستند همیشه به نفع.... موضع میگیرند.»
گروهی نیز از افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی اجاره خانهها گفتند و سفره دلشان را باز کردند. کاربری در این باره نوشت: «اجاره خانهها دارد کمر مستاجرها را میشکند. حرف هم بزنیم میگویند یک محله پایینتر برو. تحمل این وضع خیلی سخت است.»
شهاب گفت: «صاحب خانهمان واحد ما را برای فروش گذاشته و به من هم گفت دنبال خانه باشم.الان رفتم بنگاه تا قیمت خانهها دستم بیایید الان فقط میتوانم بگویم چه جالب! ۸۰ متر خانه قدیمی ساز را ۲۰۰ میلیون تومان پیش و ماهی ۱۸ میلیون اجاره گذاشتهاند. همان منطقه ۱۸ ای که آقا رییسی تشریف آورده بودند.»
کاربر دیگری به نام مستور نوشت: «اجاره خانه را با درآمد و حقوقها که میسنجم، مستاجر نه تنها جای پیشرفت ندارد بلکه حق زندگی هم ندارد…»
نوید گفت: «قرارداد خانه را تمدید کردم. تا امسال ده تومان اجاره خانه میدادم؛ از اردیبهشت باید ۱۵ تومان بدهم. تازه از صاحب خانه هم بابت انصافش ممنون هستم اما حقوق من چند درصد افزایش داشته است؟ بله، ۲۰ درصد.»
مصطفی هم یادآوری کرد که با قیمتهای رهن و اجاره کنونی چند سال قبل میشد خانه خرید. او گفت: «وضعیت قیمت خانه برای اجاره افتضاح شده است به گونهای که با قیمت ودیعه اجاره خانه در هر منطقه کمتر از ۵ سال پیش میتوانستی خانه بخری.»
کاربر دیگری به نام محمدرضا نوشت: «برای اجاره یک واحد ۷۱ متری ده سال در محله مشیریه (جنوب شرقی) تهران، شما باید ۱۸۰ میلیون پول پیش جور کنید و ماهانه ۹ میلیون تومان پول اجاره بدهید. حقوق یک کارگر حدود ۱۳ میلیون تومان است. رفت و آمد، خورد و خوراک، بهداشت و درمان و… چه میشود.» این کاربر در یک پینوشت تاکید کرد: «اینها اسمش سیاهنمایی نیست!»
یک حساب کاربری دیگر به اسم آذر نوشت: «ما اقشار پایین و کارمند و مزدبگیر و کارگر، هر سال از یک آرزویمان کم کردیم تا بتوانیم ادامه بدهیم. از خانه و ماشین شروع شد؛ تا طلای عروسی و اجاره خانه کوچکتر و جهار کمتر.»
سیاست فرزندآوری؛ معیشت فرزندنیاوری
با توجه به آنچه کارشناسان و سیاستگذاران کشور اعلام کردهاند، خانوادههای ایرانی به ویژه زوجهای جوانی که فرزند ندارند یا تک فرزند هستند، باید به فرزندآوری تشویق شوند. میانگین سنی جمعیت کشور در وضعیت نگرانکنندهای است و شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور در راستایی باشد که سیر نزولی جمعیت جوان کشور را متوقف کند.
اما به نظر میرسد شرایط معیشتی فعلی به ویژه در کلانشهرها اوضاع را به سمتی میبرد که زن و شوهر هر دو ناچارند برای گذران زندگی شاغل باشند و باز هم آخر ماه هشتشان، گروی نهشان باشد. هرچند فرزندآوری صرفاً به اقتصاد مربوط نیست و ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی در بر دارد اما نمیتوان انکار کرد شرایط معیشتی تاثیر قابل توجهی بر این موضوع دارد.
کد خبر 848152 منبع: مهر برچسبها قیمت مسکن و زمین خبر مهم مسکن اجاره