به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

سیاست ایران در مقابله با معضل جهانی مواد مخدر صرفا مبتنی بر مبارزه نیست

تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۶۰۶۷۹

به گزارش  حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، کاظم غریب‌آبادی در نشست تخصصی «یاری‌گران زندگی-همکاری‌های فرابخشی و بین‌المللی-پیشگیری از اعتیاد» که به مناسبت بزرگداشت سالروز جهانی مبارزه با موادمخدر برگزار شد، بیان کرد: جامعه بین‌المللی اقدامات مختلفی را در راستای مقابله با معضل جهانی موادمخدر انجام داده است، اما باوجود تمامی تلاش‌هایی که انجام شده شاهد این هستیم که هم کشت غیرقانونی، هم تولید و هم مصرف موادمخدر و هم قاچاق آن همچنان به طور فزاینده‌ای در حال افزایش است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در وین با اشاره به گزارش دفتر مقابله با جرم و مواد مخدر سازمان ملل که اخیرا درمورد وضعیت موادمخدر در جهان در سال گذشته میلادی منتشر کرد، گفت: این گزارش یافته‌های بسیار مهمی را منعکس می‌کند، از جمله در رابطه با منطقه ما اذعان می‌کند که هیچ پیشرفتی در کشور همسایه ما که به عنوان بزرگترین تولیدکننده موادمخدر در منطقه است در زمینه کنترل کشت و تولید موادمخدر حاصل نشده، این تدوام کشت و تولید به این معناست که قاچاقچیان موادمخدر فعال‌تر شدند و این عواقب و پیام‌های بسیار خطرناکی را هم برای کشور‌های منطقه و هم خود منطقه و هم برخی از نواحی جهان به عنوان مقصد موادمخدر در بر دارد و همچنین عواقب سویی را برای به ویژه کشور‌های در حال توسعه و برنامه‌های توسعه آن‌ها دارد.

وی با بیان اینکه در جمهوری اسلامی ایران انواع موادمخدر در سال ۲۰۲۰ رشد بیش از ۴۱ درصدی داشت (کشف و ضبط آن نسبت به سال ۲۰۱۹)، که این هم دارای دو پیام است؛ پیام اول اینکه نشان می‌دهد فعالیت‌های مقابله‌ای ما بسیار موثر بوده است، البته پیام دوم هم نشان‌دهنده علامت هشداردهنده در مورد افزایش بی‌سابقه موادمخدر در منطقه و به ویژه جمهوری اسلامی ایران است که به عنوان یک کشور ترانزیت تحت تاثیر آن قرار دارد.

غریب‌آبادی ادامه داد: در گزارش ۲۰۲۰ دفتر مقابله با جرم و موادمخدر سازمان ملل به نکته مهم دیگر هم اشاره شده و آن نقش و سهم ایران در مقابله با این معضل جهانی است. در واقع در این گزارش اشاره شده که در اثر فعالیت‌های ایران، تامین مشتقات تریاک در مسیر بالکان و کشور‌های مقصد کاهش پیدا کرده است و این اذعان بسیار مهمی است. یعنی ما همچنان اعتقاد داریم که باید با موادمخدر مقابله کرد. به همین دلیل از واژه بین المللی که در این زمینه انتخاب شده واژه مقابله و مبارزه است و این بسیار کلیدی است و صرفا نمی‌توان تک بعدی برای رسیدگی به این معضل جهانی عمل کنیم و به طور مثال فقط به دنبال شیوه‌های پیشگیری یا به دنبال شیوه‌های درمان باشیم، بلکه مقابله یک پایه اصولی و اساسی است و کاری که ایران انجام داده کمک کرده تا در کشور‌های مقصد و مسیر بالکان، صادرات قاچاق این مواد کاهش پیدا کند.

سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در وین یادآور شد: مبارزه با موادمخدر باید در چارچوب همکاری بین‌المللی شکل و یک حمایت هماهنگ صورت گیرد. متاسفانه بار اصلی مقابله بر روی دوش کشور‌های اصلی مانند جمهوری اسلامی ایران است و کشور‌های مقصد به ویژه کشور‌های غربی اهتمام لازم را در این خصوص به عمل نمی‌آورند.

غریب‌آبادی ادامه داد: این همکاری‌ها ابعاد مختلفی میتواند داشته باشد؛ تبادل اطلاعات، حمایت‌های مالی، عدم تضعیف فعالیت‌های مقابله‌ای، عدم تضعیف کنوانسیون‌های بین‌المللی برای مبارزه با مواد مخدر از طریق قانونی کردن برخی انواع موادمخدر، همکاری در جهت تامین تجهیزات مقابله‌ای و کنترل مرز‌ها از جمله محور‌هایی است که حداقل کشور‌های مقصد که عموما کشور‌های غربی هستند می‌توانند با کشور‌هایی که هم تولیدکننده مواد هستند و به ویژه در مسیر ترانزیت قرار دارند به عمل آورند، اما متاسفانه این همکاری تاکنون قانع کننده نبود.

وی افزود: مبارزه با موادمخدر مسئولیت مشترک است، نه صرفا مسئولیت کشور‌های تولیدکننده و یا کشور‌هایی که در مسیر ترانزیت قرار دارند. اگر به این مشکلات، تحریم‌های یک جانبه و عیرقانونی و ظالمانه را هم اضافه کنیم وضعیت بسیار وخیم‌تر میشود. تحریم‌ها بر کشور‌های هدف و کشور‌های ترانزیت در کاهش ظرفیتشان برای مقابله با موادمخدر تاثیر می‌گذارد.

سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در وین با بیان اینکه سیاست ایران در مقابله با معضل جهانی مواد مخدر صرفا مبتنی بر مبارزه نیست، گفت: بلکه سیاست متعادل و هماهنگ را در پیش گرفته است. ما سالیان سال پیشگام کشف بالاترین مقادیر موادمخدر هستیم. ایران همچنان رکورددار است و در گزارش ۲۰۲۰ دفتر مقابله هم به این موضوع اشاره شده است.

وی افزود: در کنار این سیاست و اصل مقابله، هم در زمینه پیشگیری، هم درمان و هم کاهش آسیب، فعالیت‌های بسیار گسترده‌ای با هدایت ستاد مبارزه با موادمخدر و با مشارکت دستگاه‌های مختلف و سمن‌ها انجام شده که این هم همواره مورد اذعان دفتر مقابله با جرم و موادمخدر سازمان ملل هم قرار گرفته است و ایجاد مرکز درمان منطقه‌ای در ایران به دلیل ظرفیت‌های گسترده‌ای است که جمهوری اسلامی ایران داشت صورت گرفت.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: غریب آبادی مواد مخدر سازمان ملل جمهوری اسلامی ایران مبارزه با موادمخدر مبارزه با مواد کشور های مقصد دفتر مقابله معضل جهانی بین المللی مواد مخدر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۶۰۶۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چالش های اتحادیه اروپا در خاورمیانه چیست؟/ نگاه بروکسل به پرونده هسته ای ایران با اسرائیل متفاوت است/ اتحادیه اروپا می تواند با ایران در مقابله با تهدیدهای مشترک همکاری کند

به گزارش جماران، Geopoliticalmonitor  یک  نشریه اطلاعاتی بین‌المللی مستقر در تورنتو، کانادا  است که چشم‌اندازی تحلیلی در مورد موقعیت‌ها و رویدادهایی که تأثیر اساسی بر امور سیاسی، نظامی و اقتصادی دارند ارائه می‌کند. این نشریه در تازه ترین نوشتار به بررسی جایگاه اتحادیه اروپا در منطقه خاورمیانه ( غرب آسیا) پرداخته و می نویسد: خاورمیانه به دلیل نزدیکی جغرافیایی و پیوندهای تاریخی، اقتصادی و سیاسی، منطقه ای با اهمیت استراتژیک برای اتحادیه اروپا است. با این حال، این منطقه همچنین منبع بی ثباتی و درگیری است که تهدیدی جدی برای امنیت و منافع کشورهای عضو اتحادیه اروپا محسوب می شود.

تشدید جنگ اخیر بین اسرائیل و حماس، خشونت‌های مداوم در کرانه باختری اشغالی و درگیری‌های اسرائیل و حزب‌الله در مرز لبنان بر پیچیدگی و فوریت اوضاع در این منطقه افزوده است. اتحادیه اروپا چگونه می تواند با اتخاذ یک استراتژی جدید جهانی و تغییر رویکرد سیاسی و امنیتی خود نقشی فعال و موثر در خاورمیانه ایفا کند؟ ابزارها، چالش ها و فرصت هایی که اتحادیه اروپا در منطقه دارد چیست؟

سیاست اتحادیه اروپا در خاورمیانه

اتحادیه اروپا در دو دهه گذشته دو استراتژی اصلی را در قبال منطقه خاورمیانه دنبال کرده است: سیاست همسایگی اروپا (ENP) و مشارکت اروپا - مدیترانه (EMP).

هدف این راهبردها جلوگیری از گسترش بحران های امنیتی در کشورهای همسایه به اتحادیه اروپا با ترویج هنجارهای اروپایی مانند لیبرال دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون بوده است. با این حال، ثابت شده است که این راهبردها برای مقابله با تحولات سریع و پویا در منطقه ناکارآمد و ناکافی هستند.

این راهبردها نتوانسته‌اند به ریشه‌های مشکلات و درگیری‌های منطقه مانند فقدان اصلاحات سیاسی و اقتصادی، به حاشیه رانده شدن و سرکوب مردم، مداخله بازیگران خارجی و  مسائل حل‌نشده منطقه رسیدگی مانند درگیری اسرائیل و فلسطین رسیدگی کنند.

رویدادهای اخیر منطقه ای مانند بهار عربی و ظهور ساختارهای جدید قدرت و بازیگران فراملی، محدودیت ها و ناکارآمدی های این راهبردها را نشان داده است. آنها همچنین بر لزوم بازنگری و بازتعریف نقش اتحادیه اروپا در نظام بین‌الملل به‌ویژه در منطقه خاورمیانه تأکید کرده‌اند.

اتحادیه اروپا در سند استراتژی جهانی خود در سال 2016 به این نیاز اعتراف کرده و نوشت: امنیت داخلی و خارجی به هم مرتبط هستند و چالش‌ها و تهدیدات کنونی مانند تروریسم و خشونت در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا فرصت مشترکی برای  کشورهای اتحادیه اروپا برای ساختن اروپای قوی تر بر اساس منافع و اصول است.  اتحادیه اروپا همچنین اعلام کرد که قصد دارد سیاست امنیتی و دفاعی خود را از طریق توسعه قابلیت‌های نظامی بیشتر و افزایش همکاری‌های خود با ناتو و سایر شرکا افزایش دهد. در نهایت، بروکسل تعهد خود را برای حمایت از انتقال سیاسی و اقتصادی در منطقه از طریق ارائه کمک‌های مالی و فنی بیشتر، تقویت گفتگو و همکاری، و ارتقای یکپارچگی و ثبات منطقه‌ای ابراز کرد.

چالش های اتحادیه اروپا در خاورمیانه

با این حال، اتحادیه اروپا برای ایفای نقش فعال و موثر در خاورمیانه با سه مانع مواجه است:

اولاً، فقدان یک رویکرد منسجم و جامع نسبت به منطقه در سطح اتحادیه وجود دارد. این امر ناشی از منافع و دیدگاه های متفاوت کشورهای بزرگ اروپایی است که دستیابی به یک سیاست مشترک را در برخورد با مسائل و بازیگران پیچیده و متنوع در منطقه دشوار می کند. این مشکل منجر به سیاست های مستقل کشورهای بزرگ و قدرتمند اروپایی مانند فرانسه و آلمان شده است که برای کسب نفوذ و موقعیت ژئواستراتژیک، تعاملات دوجانبه با بازیگران منطقه ای را دنبال می کنند. عامل دیگری که نقش اتحادیه اروپا را محدود می کند، بحران اقتصادی است که ظرفیت مالی اتحادیه را برای مدیریت و پاسخگویی به نیازهای این منطقه بحران زده کاهش داده است. ضعف ساختاری اتحادیه اروپا، فقدان مکانیسم قضایی برای اجرای تصمیمات و قطعنامه‌های آن و اهرم‌های ناکافی سیاست خارجی آن از دیگر عواملی هستند که ظرفیت تصمیم‌گیری اتحادیه را تضعیف می‌کنند.

ثانیاً خاورمیانه دارای ساختارها، مشکلات، بحران ها و بازیگران سیاسی متنوع و پیچیده ای است. حکومت‌های منطقه عمدتاً مبتنی بر اراده و رای مردم نیستند، بلکه بیشتر مبتنی بر اشکال مختلف استبداد، فرقه‌گرایی، ملی‌گرایی و قبیله‌گرایی هستند. این منطقه همچنین با انواع مختلفی از بحران ها مانند جنگ های داخلی، درگیری های قومی، بلایای انسانی، تروریسم و افراط گرایی مواجه است. بازیگران در منطقه نه تنها دولت‌ها، بلکه بازیگران غیردولتی مانند شبه‌نظامیان، گروه‌های شورشی، جنبش‌های مذهبی و قدرت‌های منطقه‌ای هستند. این عوامل، اتخاذ یک سیاست ثابت و مشخص برای منطقه را برای اتحادیه دشوار می کند، زیرا باید به طور جداگانه و مستقل به هر موردی رسیدگی کند.

در نهایت، مسائل فرا آتلانتیک نیز مانع از نقش فعال و مؤثر اتحادیه اروپا در خاورمیانه شده است، زیرا ایالات متحده و اسرائیل اغلب با نقش مستقل اتحادیه اروپا مخالفت کرده‌اند، در عوض ترجیح می‌دهند که اتحادیه اروپا نقش مکمل را در چارچوب سیاست‌های آنها ایفا کند. ایالات متحده و اسرائیل منافع و دیدگاه های متفاوتی از اتحادیه اروپا در مورد مسائل مختلف منطقه مانند برنامه هسته ای ایران، درگیری اسرائیل و فلسطین، بحران سوریه و نقش قدرت های منطقه ای دارند.

فرصت های اتحادیه اروپا در خاورمیانه

با وجود این چالش ها، اتحادیه اروپا نیز با استفاده از قدرت نرم و ابزارهای دیپلماتیک خود و همچنین کمک های اقتصادی و بشردوستانه خود فرصت هایی برای ایفای نقش مثبت و سازنده در خاورمیانه دارد.

اتحادیه اروپا می تواند از شهرت و اعتبار خود به عنوان یک واسطه بی طرف و صادق و همچنین تجربه و تخصص خود در حل مناقشه و ایجاد صلح،  برای میانجیگری و تسهیل گفتگو و همکاری میان طرف های درگیر در منطقه استفاده کند. اتحادیه اروپا می‌تواند از اصلاحات و انتقالات سیاسی و اقتصادی در منطقه با ایجاد مشوق‌ها و مشروط‌سازی‌ها و همچنین انعطاف‌پذیری و تمایز بیشتر برای کشورهایی که مایل و قادر به اجرای هنجارها و ارزش‌های اروپایی هستند، حمایت کند. اتحادیه اروپا  می‌تواند با حمایت از سازمان‌ها و ابتکارات منطقه‌ای موجود، مانند اتحادیه عرب و طرح صلح عربی، و با ایجاد بسترها و مکانیسم‌های جدید برای گفت‌وگو و همکاری، مانند اتحادیه مدیترانه و دیالوگ 5+5 مسیر این گفت و گوها را هموار سازد. اتحادیه اروپا می‌تواند با سایر بازیگران بین‌المللی و منطقه‌ای مانند ایالات متحده، روسیه، چین، ترکیه و ایران برای مقابله با چالش‌ها و تهدیدهای مشترک در منطقه، مانند اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی، تروریسم جهانی، تغییرات آب و هوایی و مهاجرت همکاری و هماهنگی کند. در نهایت، اتحادیه اروپا می تواند از روابط تجاری و انرژی خود با منطقه و همچنین کمک های توسعه ای و بشردوستانه خود برای تقویت توسعه اقتصادی و اجتماعی، کاهش فقر و نابرابری و بهبود شرایط زندگی و حقوق بشر مردم منطقه استفاده کند.