اگر تحریمها کاهش یابد «توان موشکی» قابل مذاکره است/ وکیلی: ما اصلاحطلبان «صاحبِ مجلسِ عزایِ جمهوریت» نیستیم
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۶۲۱۴۴
جریان اصلاحات به هیچ عنوان نمی تواند از تابلوی دفاع از جمهوریت استفاده کند. دروغ تقلب در سال ۸۸ و دروغ اختیارات محدود از سال ۹۲ تاکنون، صلاحیت دفاع از جمهوریت را از این جماعت سلب کرده است.
سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
******
** وکیلی: ما اصلاح طلبان «صاحبِ مجلسِ عزایِ جمهوریت» نیستیم
«محمدعلی وکیلی» نماینده عضو فراکسیون امید مجلس دهم که در انتخابات مجلس یازدهم- با حدود ۳۲ هزار رأی- از راهیابی به مجلس بازماند، در یادداشتی در روزنامه ابتکار نوشت: «ما اگر از پشت عزای جمهوریت بیرون بیاییم واقعیتهای زیادی منتظرند تا با ما حریف شوند. همه ظرفیت ما خرج همتی شد، سقف رای او مشخص شد. حتی دست به دامان تعصبات قومیتی به عریان ترین شکل برای همتی شدیم اما عیار اقبالمان عریان شد. دیدیم که چگونه تشت اقبالمان فرو افتاده است. ادباری که به لیست جمهور شد (با همه اعتباری که به پایش خرج شد)، نشان داد که ما صاحبِ مجلسِ عزایِ جمهوریت نیستیم! تعارف را کنار بگذاریم».
وکیلی در ادامه نوشت: «اگر برای ریاست جمهوری بهانه رد صلاحیت آورده شود، برای لیست جمهور چه بهانهای داریم. سخن این نیست که ردصلاحیتها، حذفها و تبعیض های سیاسی واقعی نیست؛ اما چرا این همه بهانه را میآوریم تا با واقعیت روبرو نشویم؟ مردم، شعارهای اصلاح طلبی را از زبان حریف بیشتر باور کردند تا از زبان ما...اگر این جریان میخواهد همه لکنت تاریخی زبانش و همه عقیم بودگی اش را به تبعیضهای شورای نگهبان و سخنان امثال من در نشان دادن ادبارِ خودیها، تخفیف دهد، این یعنی خود انتخاب کردهاند که اصلاحطلبی را بر دوش دیگران بگذارند».
همچنین روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «سرنوشت نهاد اجماع ساز چه می شود؟» نوشت: «واقعیت آن بود و البته هست که اصلاحطلبان علاوه بر شیوه بررسی صلاحیتها از سوی شورای نگهبان با مانع مهم دیگری به نام ازدسترفتن سرمایه اجتماعی روبهرو بودند و هستند... پایگاه اجتماعی خاصی با اصلاحات همراه نیست که در انتخابات مجلس، ریاستجمهوری یا شوراها با آنها همراه شود».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «اصلاحطلبان باید بیش از آنکه به فکر ادامه کار تشکیلاتی باشند، برای گفتمانسازی و نهادینهکردن گفتمان خود در بستر اجتماعی تلاش کنند؛ خواه این گفتمانسازی در نهاد اجماعساز شکل بگیرد و به بدنه جامعه منتقل شود، خواه اصلاحطلبان بهصورت مستقل بازهم به جامعه بروند و برای مثال گفتمانها در دانشگاهها، بازار، فضای مجازی و... ایجاد و به جبهه اصلاحات منتقل شود».
روزنامه شرق تصریح کرد: «با این اوصاف وجود یا نبود نهاد اجماعساز اصلاحات(ناسا) بدون درنظرگرفتن اصل بازگشت به جامعه امری بیفایده و عبث خواهد بود».
اصلاح طلبان همواره تلاش کرده اند تا با حمله به شورای نگهبان، خود را مدافع جدی جمهوریت جا بزنند. این در حالی است که حمله به شورای نگهبان صرفا نقش پوشش را برای این طیف ایفا می کند. پوششی برای دیده نشدن سقوط پایگاه اجتماعی اصلاحات و پوششی برای دیده نشدن کارنامه خالی و پوششی برای دیده نشدن بی برنامگی و بیگانگی با مطالبات عموم جامعه.
در انتخابات ریاست جمهوری اخیر، نهاد اجماع ساز اصلاحات(ناسا) در کنار خاتمی و بهزاد نبوی و کروبی و موسوی و حجاریان و تاجزاده و علوی تبار و حزب کارگزاران و حزب اتحاد ملت و مجمع روحانیون مبارز و نهضت آزادی و...جزو بازنده های انتخابات بودند.
وقتی جریان اصلاح طلب در ماجرای قتل همسر دوم نجفی آن کارنامه را بجا می گذارد و در ماجرای حقوق های نجومی از مدیران حرام خوار دفاع می کند و در ماجرای برجام، از وعده لغو بالمره تحریم ها به وعده «هدف از برجام اصلا اقتصادی نبود» می رسد، نتیجه آن می شود که در بزنگاه انتخابات، نامزد این طیف فقط حدود دو میلیون و چهارصد هزار رأی کسب می کند.
جریان اصلاحات به هیچ عنوان نمی تواند از تابلوی دفاع از جمهوریت استفاده کند. دروغ تقلب در سال ۸۸ و دروغ اختیارات محدود از سال ۹۲ تاکنون، صلاحیت دفاع از جمهوریت را از این جماعت سلب کرده است.
**اگر تحریم ها کاهش یابد «توان موشکی» قابل مذاکره است
روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان «راز توقف پیشرفت در وین» به قلم «علی بیگدلی» فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: «از مواضع مقامات اروپایی و امریکایی چنین برمیآید که طرف غربی، برنامه مشخص و هماهنگ شدهای را به ایران پیشنهاد کردهاند و تهران به دلیل آنکه آن را تامینکننده شروط مدنظر مقامات ارشد کشور نمیداند تاکنون از پذیرش آن سر باز زده است. تهران تلاش دارد تا موافقت ایالات متحده را برای لغو تمامی تحریمهایی که پس از خروج دونالد ترامپ از توافق هستهای وضع شد، جلب کند در حالی که شواهد و مواضع طرف امریکایی نشان میدهد دستیابی به این هدف عملا غیرممکن است».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «جو بایدن...برخی تحریمهایی را که در دوره ریاستجمهوری ترامپ علیه ایران وضع و اعمال شده را بیارتباط با موضوع برجام ارزیابی میکند و از همین رو موافق لغو آنها نیست، در مقابل ایران لغو همه این تحریمها را شرط بازگشت به برجام میداند و بر این باور است که عدم لغو تحریمها در این مرحله باعث میشود، طرف مقابل بخواهد از آنها برای وادار ساختن ایران برای نشستن بر سر میز مذاکره در موضوعات غیرهستهای نظیر سیاستهای منطقهای یا برنامه موشکی استفاده کند».
در ادامه این یادداشت آمده است: «طرفین میتوانند با یک ابتکار از این شرایط عبور کنند. پیشنهاد... آن است که تهران و واشنگتن بر سر مسائل برجامی یعنی تحریمهای اصلی نفتی و بانکی و بیمه و... در مقابل اجرای بخش عمده تعهدات هستهای توافق کنند و بعد در ادامه به گفتوگو بر سر مسائل مورد اختلاف نظیر تحریمهایی که ایالات متحده مایل به لغو آنها نیست مذاکره کنند. رخ دادن این اتفاق باعث میشود ایران از مزایای اقتصادی توافق بهرهمند شود و با دستیابی به منابع مالی خود شرایط و کاهش ضعف داخلی در حوزه اقتصاد شرایط بهتری نیز برای مذاکره پیدا کند».
علیرغم تجربه عبرت آموز و پرهزینه برجام، اصلاح طلبان همچنان مشغول گره زدن معیشت مردم به مذاکره با آمریکا هستند.
هدف آمریکا از مذاکره با ایران، به هیچ عنوان لغو تحریم ها نیست. آمریکا در پی آن است تا صرفا با وعده نسیه لغو تحریم ها، مولفه های قدرت ایران را یکی پس از دیگری از کار بیندازد.
هسته ای رفت ولی تحریم ها ماند؛ چرا؟ چون هدف آمریکا و اروپا این بود که با ابزار مذاکره، تحریم ها پابرجا مانده و صنعت هسته ای ایران دچار محدودیت گسترده شود، در ماجرای موشکی و منطقه ای نیز دقیقا همین روند مدنظر طرف غربی است.
طیف تندرو اصلاح طلب که مصداق بارز «کاسبان تحریم» هستند، در مسیر لغو تحریم ها سنگ اندازی کرده و دولت را به امتیازدهی یکطرفه و چوب حراج زدن بر مولفه های قدرت تشویق می کنند.
**کاهش مشارکت تقصیر منتقدان دولت روحانی بود!؟
«علی ربیعی» سخنگوی دولت و وزیر استیضاح شده کار که در سال ۸۸ نیز عضو ستاد موسوی بوده است، در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: «یکی از مهمترین موضوعاتی که در پی هر انتخاباتی برای نظام سیاسی اهمیت مییابد، میزان مشارکت است...از سال ۹۲ غالب تریبونهای رسمی به خطای انتخاب مردم اشاره و بر هیچانگاری دستاوردها تأکید میکردند. برساخته شدن عدم دستاورد مردم و بیاثری رأی یکی از علل مهم ناامیدی بود».
ربیعی در بخش دیگری از این یادداشت نوشت: «وقتی ناامیدی از صندوق ۸ سال در ذهن مخاطب نشسته باشد طبیعی است که انتظار مشارکت پایین خواهد آمد».
یکی از نقاط ضعف جدی دولت روحانی، عدم انتقادپذیری و فاصله گذاری با کارشناسان و صاحبنظران است. سخنگوی دولت در این یادداشت، کاهش مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری را به گردن منتقدان دولت انداخته است.
وی هیچ سهمی برای کارنامه دولت در کاهش مشارکت در نظر نگرفته است. آیا عملکرد دولت روحانی در ۸ سال اخیر در میزان مشارکت در انتخابات اخیر نقش نداشت!؟
آیا کارنامه دولت در بورس مثبت بود؟ در قیمت گذاری و توزیع مرغ چطور؟ آیا کارنامه دولت در حوزه مسکن و اجاره بهای واحد مسکونی قابل دفاع است؟ آیا دولت روحانی در مدیریت بازار ارز کارنامه موفقی به جا گذاشت!؟
آیا دولت آقای روحانی در اجرای طرح سهمیه بندی بنزین در آبان ۹۸، موفق عمل کرد!؟ در اجرای سیاستگذاری دلار ۴۲۰۰ تومانی چطور!؟
آیا دولت روحانی در مبارزه با فساد کارنامه موفقی داشت!؟ آیا هیچ پرونده اقتصادی از بستگان روحانی و جهانگیری و نعمت زاده و آخوندی و...موجود نیست!؟
آیا دولت آقای روحانی به وعده های برجامی عمل کرد!؟ دولت روحانی به مطالبات کارگران، معلمان، مرزنشینان، تولید کننده ها، صادرکنندگان، شرکت های دانش بنیان و...به صورت جدی رسیدگی کرد؟
منبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا اتوبوس خبرنگاران ویژه های مشرق بهزاد نبوی حزب اتحادملت حزب کارگزاران برنامه موشکی ترامپ سید محمد خاتمی وین کروبی جهانگیری آخوندی مجمع روحانیون مبارز دولت روحانی حجاریان محمدعلی وکیلی مجلس علی ربیعی برجام مصطفی تاجزاده شورای نگهبان ویژه های مشرق ناسا موسوی کاسبان تحریم انتخابات مجلس یازدهم ویژه های مشرق علوی تبار دونالد ترامپ عباس آخوندی علی بیگدلی ستاد موسوی جبهه اصلاحات توان موشکی جو بایدن دفاع از جمهوریت نهاد اجماع ساز شورای نگهبان ریاست جمهوری لغو تحریم ها دولت روحانی اصلاح طلبان اصلاح طلب آیا دولت هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۶۲۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش عباس عبدی به سخنان مهدی نصیری: اصلاحطلبی و براندازی دو راهبرد غیر قابل جمع است
به گزارش جماران؛ گفت و گوی عباس عبدی تحلیلگر مسائل سیاسی با خبرآنلاین در پی می آید:
پس از گفتگوی آقای نصیری با بیبیسی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاحطلبان داخلی مطرح شد دلیل آن چیست؟
واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضعگیری صریحی میکردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کردهاند. ولی چون نمیخواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان میکنند موضعگیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاحطلبان انداختهاند.
فکر میکنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهیالیه حکومت را تا منتهیالیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.
واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفتهاند. علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بیصداقتی یا توطئهچینی و دودوزهبازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه میکنند و میگویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی میشوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آنها عبور نمایند.
درباره عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکتهای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیضها و بیعدالتیهای رفتاری جاری است که موجب میشود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای حجاب چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همینگونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.
فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟
ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیشگفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزارههای اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامهای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.
به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟
پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگیها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرفهای خودشان را میزنند ولی در سطح همکاری بعید میدانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.
به عنوان آخرین سوال فکر میکنید ایده او برای کسانی جذاب است؟
دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایدهها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرفها را دیگرانی هم در خارج زدهاند ولی بسرعت به حاشیه رفتهاند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف میزد، قدری از این فضا بهرهمند میشوند. به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است.
ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی ارادههای افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاحطلبی نیست. فارغ از این که با کدامیک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواستهاند تحت عنوان تحولخواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحولخواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم میتواند شامل اصلاحطلب شود و هم برانداز.
در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.