به نقل از «تسنیم»

انتقاد مجید قیصری از افزایش عناوین ترجمه در بازار کتاب/ آغاز به کار مدرسه رمان پس از ۱ سال وقفه

تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۸۹۳۵۲

مجید قیصری، نویسنده، با انتقاد از افزایش عناوین ترجمه در بازار کتاب، برگزاری دوره‌های مدرسه رمان را اتفاق مبارکی دانست. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، نشست خبری ششمین دوره آغاز به کار مدرسه رمان روز گذشته، هفتم تیرماه، با حضور علی‌محمد مودب مدیرعامل موسسه شهرستان ادب، علی‌اصغر عزتی پاک مدیر بخش داستان و جمعی از نویسندگان در شهرستان ادب برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

علی محمد مؤدب در این نشست با تاکید بر اینکه امروز ما در ملاقات خاطره دیروز و رویای فردا ساخته می شود، گفت: انسان بدون رویا نمی‌تواند امروز و فردای خود را طراحی کند و رویا آن چیزی است که تمدن را شکل می‌دهد و می‌سازد. بدون رویا نمی‌توان داشته‌ها را حفظ کرد و فردا را ساخت. تمدن‌ها زمانی به بن‌بیت رسیدند که رویای خود را فراموش کردند و از دست دادند.  

وی با بیان اینکه امروزه ما با سیطره رسانه‌های جدید و از رهگذر آن با واردات خیال مواجهیم، افزود: در چنین شرایطی امروزه ما باید به صورت مدام خودمان را در عالم ذهنیت پیدا کنیم و بسازیم. امروز بدون دیروز و امروز بدون فردا معنا ندارد. انقلاب ما شعارها و رویاها و روایت های خود را در همه شئون زندگی داشت و آن شعارها برای آنکه ادامه پیدا کند و کماکان زنده بماند باید تبدیل به قصه و روایت شود.

مدیرعامل موسسه شهرستان ادب با تاکید بر اینکه رویاها و شعارها باید در هنر و ادبیات به هم برسند، یادآور شد: هنرمند اصیل می‌تواند به سمت شگفتی‌ها حرکت کند و این حرکت، او را به سمت کشف سوق خواهد داد. ما امروزه به شدت نیازمند رویاپردازی و ساختن آینده، با در نظر گرفتن روایت‌های دیروز هستیم. ما امروز در بخش‌های مختلف هنر از جمله سینما نیازمند قصه هستیم. اما عادت کرده‌ایم که مبهوت دیگران باشیم و آنچه را داریم، در نظر نگیریم و تحقیر کنیم. ما باید بتوانیم که خودمان روایت پردازی کنیم. دیگران نمی توانند روایت ما را بنویسند. تلاش مدرسهِ رمان در قالب یک نهاد رسمی برای برنامه ریزی به جهت تربیت رمان نویس بسیار مبارک است و قطعاً بعدها جامعه برکات بسیاری از این تلاش خواهد دید.

علی اصغرعزتی پاک نیز در ادامه این نشست با اشاره به وقفه ایجاد شده در برگزاری ششمین دوره مدرسه رمان به دلیل شرایط ویژه‌ای که کرونا ایجاد کرد، گفت: ملاقات با یکدیگر، استفاده از حضور اساتید و ... از جمله ویژگی‌های دوره‌های مدرسه رمان است؛ به همین دلیل راغب نبودیم که ششمین دوره به صورت مجازی برگزار شود.

وی با بیان اینکه رویکردهای اصلی مدرسه رمان همچنان حفظ خواهند شد، افزود: اصلی‌ترین رویکرد این است که کسانی را برای شرکت در این دوره‌ها بپذیریم که با فضای داستان آشنا باشند و نخواهند از پایه شروع کنند. تقریباً همه دوستانی که شرکت می‌کنند، اثری منتشر شده دارند؛ بنابراین مخاطبان مدرسه رمان، نویسندگان صفرکیلومتر نیستند. 

مدیر بخش داستان موسسه شهرستان ادب بر استادمحور بودن در دوره‌های مدرسه رملن تاکید و اضافه کرد: هدف اصلی در برگزاری این دوره‌ها  تغییر نگاه به نویسندگی و جدی گرفته شدن نویسندگی به عنوان امری مولد و آینده ساز است. آقایان شاه آبادی و محمدحسن شهسواری و خانم بلقیس سلیمانی مدرسان مدرسه رمان از نخستین دوره آن بودند و بعد حجم کار بالا رفت و تصمیم به چاپ 15 عنوان کتاب در سال گرفته شد و این به لحاظ سخت افزاری، کار دشواری بود. از دوره سوم تصمیم گرفته شد تا کار با دو استاد ادامه پیدا کند. محمدحسن شهسواری نیز از سال گذشته تصمیم گرفت که آموزش رمان را به شیوه قبلی اش متوقف کند و معتقد است که دیگر تدریس برایش بس است اما کماکان به ما همفکری می دهد و در جلسات خاص شرکت می کند. اما دیگر به عنوان استادِ ناظر رمان حضور نخواهد داشت. خودش تصمیم گرفته که هیچ جا دیگر نباشد و به ما اعلام کرد که مدرسه رمان آخرین جایی است که از آنجا بیرون می آید.

این داستان نویس و منتقد اضافه کرد: در دوره ششم آقایان شاه آبادی و شهریار عباسی مدرسان مدرسه رمان خواهند بود. ما پیش از عید سه کتاب «همه»، «محرمانه میدان» و «چپ دستها» را منتشر کردیم و امروز هم از سه عنوان دیگر رونمایی خواهیم کرد. 

مجید قیصری، نویسنده، نیز در این نشست با انتقاد از افزایش عناوین ترجمه در بازار کتاب گفت: همه جا را فضای ترجمه برداشته است. با توجه به این شرایط، کار مدرسه رمان خیلی عالی است. یک نفر را که در خلوت خود می نشیند و می‌نویسد، مدیریت می‌کند. سخت تر از این کار، انتشارش است. آنها بسیار زحمت می کشند در این اوضاع آشفته بازار نشر و تیراژ محدود کتاب ها آثار را به بهترین شکل به دست مخاطب برساند.

وی افزود: نویسندگان باید خودسازی داشته باشند و روندی مثل مدرسه رمان که پیشترمشابه اش نبوده در این امر موثر است. کدام نهاد را دیده‌اید که حاضر باشد هزینه کند و زحمت بکشد برای تربیت نویسنده. آنها همت کردند و شش سال است که این کار پرزحمت را مدام انجام می دهند. استمرار مدرسه رمان بسیار مهم است و من به آنها خداقوت می گویم. 

آغاز به کار ششمین دوره مدرسه رمان شهرستان ادب«شاخ دماغی‌ها»؛ نخستین محصول مدرسه رمان شهرستان ادب منتشر شدآموزش عناصر داستان‌نویسی در مدرسه رمان

 

عزتی پاک نیز در ادامه صحبت های قیصری گفت: یکی از افتخارات ما این است که آثار تولید شده در مدرسه رمان به شدت تنوع دارد واین به خاطر اصل مورد احترام ما است که نویسنده و ایده او اهمیت اصلی را دارد. موسسه و اساتید مدرسه رمان صرف در کنارشان هستند تا کار از دست نرود.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: ترجمه داستان شهرستان ادب ۸ ۴۲ درصد ۳ ۴۶ درصد ترجمه داستان شهرستان ادب شهرستان ادب ششمین دوره مدرسه رمان دوره ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۸۹۳۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نداشت

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.

در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.

در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.

همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛

تحصیل در آمریکا

دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.

بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی

دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.

در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه پیدا کرد. این‌داستان‌نویس سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.

دانشور سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید. او سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.

با فرارسیدن سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.

دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته‌ او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.

درگذشت

سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.

الهام قاسمی

کد خبر 6089822 الناز رحمت نژاد