به نقل از «همشهری آنلاین»

تعیین سرنوشت نقاشی داوینچی در دادگاه

تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۶۹۳۸۳

به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از فرانس‌۲۴ نوشت: یک طراحی کوچک منسوب به «لئوناردو داوینچی» هنرمند چیره‌دست ایتالیایی که چندین دهه‌ متوالی از نظرها پنهان مانده بود اکنون به موضوع کشمکش بین مالک نقاشی و وزارت فرهنگ فرانسه تبدیل شده است و دادگاهی در فرانسه درباره این موضوع تصمیم‌گیری خواهد کرد.

در این دادگاه امکان خروج این نقاشی از فرانسه توسط مالک آن مورد بررسی قرار خواهد گفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نقاشی «سن سباستین» را در حالی که به یک درخت تکیه داده به تصویر کشیده است.

طراحی «سن سباستین» اثر داوینچی

این اثر یکی از چندین نقاشی و حکاکی است که «ژان بی» مالک این آثار که اکنون ۸۰ ساله‌ است در سال ۱۹۵۹ به عنوان هدیه از سوی پدرش به مناسبت قبولی در دانشگاه پزشکی دریافت کرده است.

این پزشک که علاقه بیشتری به موسیقی داشت این نقاشی را در جعبه‌ای نگهداری کرد و به مدت نیم قرن آن را فراموش کرده بود.

او در سال ۲۰۱۶ در جریان یک اسباب‌کشی به سراغ این جعبه رفت و تصمیم گرفت این آثار هنری را برای تعیین ارزش به یک حراجی «تاجان» نشان دهد. مدیر بخش آثار استادان قدیم نقاشی بلافاصله طراحی «سن سباستین» را به عنوان اثر هنری یکی از استادان قدیم نقاشی شناسایی کرد و ارزش اثر را  بین ۲۰هزار الی ۳۰هزار یورو برآورد کرد.

«پاتریک دبایسر» دیگر کارشناس آثار هنری نیز به این نتیجه رسید طراحی «سن‌سباستین» فقط می‌تواند به دست «داوینچی» خلق شده باشد. «کارمن بامباچ» کارشناس هنری موزه متروپولیتن نیویورک نیز نظر «دبایسر» را تایید کرد.

با شناسایی این طراحی به عنوان یکی از آثار «داوینچی» ارزش آن به ۸ الی ۱۲ میلیون یورو رسید.

اما از آنجا که پیدایش یک اثر هنری متعلق به «داوینچی» اتفاق رایجی نیست، دولت فرانسه به سرعت در این مسئله وارد شد و این طراحی را به عنوان یک گنجینه ملی معرفی کرد و ۳۰ ماه را به عنوان فرصت خرید این اثر برای موزه لوور تعیین کرد.

قیمت پیشنهادی دولت برای خرید این اثر ۱۰ میلیون یورو بود اما با وجود برآورد جدید، ارزش این نقاشی که به ۱۵ میلیون یورو رسید و مالک این اثر از فروش آن به دولت منصرف شد.

اما این موضوع در همین نقطه به پایان نرسید.

«ژان بی» به سرعت خواستار خارج کردن این نقاشی از کشور شد تا بتواند این اثر را به یک خریدار خارجی بفروشد اما وزرات فرهنگ فرانسه با این تصمیم مخالفت کرد و این موضوع را مطرح کرد که شاید این طراحی در اصل یک اثر مسروقه باشد.

«ژان بی» در دادگاه پیش‌رو تقاضای خود برای صدور مجوز خروج این طراحی را مطرح خواهد کرد.

کد خبر 612914 برچسب‌ها نقاشی - لئوناردو داوینچی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: نقاشی لئوناردو داوینچی سن سباستین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۶۹۳۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رازهای نقاشی مرگ سقراط

افلاطون در رساله فایدون واپسین لحظات زندگی سقراط فیلسوف بزرگ یونان باستان را چنین روایت می‌کند: پس از خطابه دفاعیه علیه محکمه‌ای که خواستار مجازات مرگ برای او شده بود به شاگردانش می‌گوید: نگران من نباشید، شما فقط جسم من‌را در خاک خواهید گذاشت. سپس در میان اشک و غوغای یاران و حتی اندوه زندانبان جام شوکران را از شاگردش کریتو گرفته و می‌نوشد. مایع زهرآگین به‌سرعت بدنش را سست کرده، چشمانش بی‌حرکت مانده و او مرگ را پذیرا می‌شود، تا درسی برای زندگی دیگران باشد.

به گزارش ایرنا، پرسش‌های سیاسی و فلسفی سقراط شهروندان آتن را به تردید در حقیقت خدایان پانتئون و اصالت ارزش‌ها در اخلاق یونانیان فرامی‌خواند. او بخاطر این پنداشت‌ها به ناباوری نسبت به خدایان و فاسد کردن جوانان متهم شد که مجازاتش مرگ بود؛ مطابق رسم زمانه با نوشیدن جام‌زهر. سقراط بی‌مناقشه حکم قضات را پذیرفت و حتی شاگردانی را که وی را به نوشتن تقاضای عفو و یا فرار از آتن تشویق می‌کردند، به‌شدت سرزنش کرد. صحنه واپسین دم حیات او تا لحظه نوشیدن جام شوکران، بار‌ها توسط هنرمندان مختلف به تصویر کشیده شده که یادمانی‌ترین آن‌ها اثر چشمگیر نقاش نئوکلاسیک فرانسوی ژاک لوئی داوید است باعنوان مرگ سقراط (La Mort de Socrate) که حالا در موزه متروپلیتن نیویورک نگهداری می‌شود.

داوید این نقاشی ۱۳۰ در ۱۹۶ سانتی‌متری را بدون التزام دقیق به روایت افلاطون و برمبنای نگاهی ستایش‌آمیز به سقراط برای پذیرش شجاعانه مرگ خلق کرد تا تصویری حماسی از عزت و کرامت باشد. در مرکز صحنه سقراط با ردای سفید و در هیبتی قهرمانانه روی تخت نشسته با قامتی استوار دست راستش را برای گرفتن جام سرخ شوکران دراز کرده است. او با دست چپ به بالا اشاره می‌کند؛ به آسمان و جهان پس از مرگ. بدین‌سان در آخرین دقایق عمر نیز از موعظه و خطابه باز نمی‌ایستد؛ ترجیح می‌دهد بمیرد، اما از باور‌ها و تعالیم خود دست نکشد. این آخرین درس اوست برای شاگردانی که پیرامون وی در اندوه و اضطراب بسر می‌برند.

افلاطون، شاخص‌ترین آنها، غم‌زده و سر در گریبان، جلوی تخت نشسته و پشت‌به صحنه وقوع تراژدی را انتظار می‌کشد. مرد جوانی که فنجان شوکران را بسوی سقراط گرفته، از شدت تأثر روی برگردانده تا شاهد نوشیدن زهر توسط فیلسوف نباشد. مرد دیگری دست روی زانوی او گذاشته تا شاید وی را از این‌کار منصرف سازد. دیگرانی که تاب دیدن صحنه را ندارند، در عمق دالانی درحال دور شدن هستند. مضمون اصلی صحنه‌پردازی، تمجید از رویکرد فیلسوف به مرگ است و ابراز همبستگی با او که مرگ را نه پایان هستی، بلکه سویه دیگری از زندگی می‌پندارد.

ژاک لوئی داوید نقاش برتر زمانه خویش بود و در آثار تماشایی‌اش روایت‌های تاریخی را با فلسفه روشنگری در می‌آمیخت تا متفکرانه‌ترین نمونه‌های نقاشی آکادمیک را پدید آورد. زبان تصویری او فاخر متناسب با علائق طبقه اشراف فرانسه بود، لیکن برای قاطبه مردم نیز قابل فهم و عمیقاً الهام‌بخش بود. شاگردان وی، بعد‌ها از سبک کلاسیک و روایت‌های سخت و محکم آن فاصله گرفته به سوی امواج پرشور هنر رمانتیک رفتند. آثار او طلایه‌دار تمدن مدرن بودند، آکنده از بشارت‌های اخلاقی و روح انقلابی. در فرانسه او نقاش محبوب سه رژیم پیاپی بود؛ ابتدا در دربار لوئی شانزدهم سپس در عصر انقلاب و نهایتاً در دوره امپراطوری ناپلئون بناپارت. هر سه رژیم از آثار تاثیرگزار وی برای تبلیغ مشروعیت و اقتدار خویش بهره می‌گرفتند، اما در نهایت به اتهام خیانت به زندان انداخته شد.

نقاشی مرگ سقراط دو سال قبل از انقلاب کبیر فرانسه خلق شد و القاگر حس مقاومت در برابر بی‌عدالتی، پیام‌آور روشنگری و فداکاری قهرمانانه بود. داوید در روند انقلاب فعالانه شرکت داشت و تصاویری از نماد‌های شجاعت و ایثار خلق کرد. او سال‌های پایانی عمرش را در بیماری و تبعید گذراند. وساطت‌ها برای بازگشت او به فرانسه به‌ثمر ننشست تا این‌که در ۱۸۲۵ در بروکسل از دنیا رفت. در ۲۰۰‌مین سالگرد انقلاب (۱۹۸۹) دولت فرانسه تلاش کرد بقایای داوید را به کشورش بازگرداند، اما دولت بلژیک با این استدلال که قبر او بنایی تاریخی است، از این‌کار امتناع ورزید.