قمرهایی با ویژگی‌های منحصربه‌فرد در فضا
تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۷۲۸۶۲
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، تک تک نقاط فضا برای دانشمندان و محققان یک سوژه تحقیقاتی است و دارای ابعاد و لایه‌های پیچیده کشف نشده که آن‌ها تلاش می‌کنند تا با نمونه برداری و آزمایش‌های متعدد و متنوع پرده از رازهای آن‌ها بردارند و حقایق آن را برای عموم مردم آشکار کنند. هر کدام از اجرام آسمانی ویژگی‌های خارق العاده ای دارند که اگر سال‌ها بر روی آن‌ها تحقیق و بررسی انجام گیرد باز هم شاید نتوان تمام خواص آن را یافت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حال حاضر شاید یکی از آن اجرام آسمانی که خیلی از ما به واسطه حضور فضانوردان بر روی آن و انجام پروژه‌های تحقیقاتی، با آن آشنایی داریم پنجمین قمر طبیعی بزرگ در منظومه خورشیدی یعنی ماه است. قمری که تا کنون سازمان‌های مختلفی در دنیا در حوزه نجوم ماموریت های فضایی را بر محور آن طراحی و پیاده سازی کرده اند؛ و شاید پل بی راه نباشد که بگوییم ماه سرآغاز بررسی‌های نجومی بوده است و تصاویر و فیلم‌های گوناگونی که توسط کاوشگران و فضانوردان از سطح آن برای زمین ارسال شده است منشا تحقیقات دیگر برای یافتن قمرهای سیارات دیگر بوده است.
منظومه شمسی برخلاف آن چه ما تصور می‌کنیم و تا کنون در مورد آن جستجو انجام گرفته است سیارات، قمرها، ستاره‌ها و اجرام آسمانی زیادی دارد که هنوز هیچ سازمان حوزه هوا و فضا به آن دست پیدا نکرده است و این خودش یک مورد تحقیقاتی فوق العاده برای مسئولان این نهادهای بین المللی است.
به نقل از livescience، به‌جز دو سیاره عطارد و زهره بقیه سیاره‌های منظومه شمسی قمرهای طبیعی دارند. قمر زمین، دنیایی زیبا و مرده پر از آتشفشان‌های باستانی و دهانه‌های برخوردی بی‌شمار است. امروزه بیشتر با قمر زمین آشنا هستیم؛ اما در دوردست‌ها شگفتی‌های جالب‌تری وجود دارند. هر کدام از سیاره‌های غول‌آسا در بخش خارجی منظومه شمسی از مجموعه‌ای عظیمی از قمرها بهره می‌برند که بسیاری از آن‌ها هم‌زمان با خود سیاره از مواد یخی شکل گرفتند. گرچه این قمرها در فاصله دوردستی از خورشید قرار دارند، ویژگی‌های متنوعی دارند که آن‌ها را از یکدیگر متمایز می‌کنند.
درباره فضا سوالات فراوانی هست که هنوز بی پاسخ مانده اند، شاید یکی از سوالاتی عجیبی که در این سال‌ها مطرح می‌شود این باشد، ولی چنین چیزی در منظومه خورشیدی وجود ندارد، اما احتمال اینکه یک قمر به دور قمر دیگری گردش کند، وجود دارد. با این حال، نیروهای گرانشی نوسانی که از جانب سیاره و قمر مادر اعمال می‌شود، در درازمدت باعث ناپایداری مدار خواهد شد. در مقیاس‌های به اندازهٔ کافی بزرگ، قمر یک قمر می‌تواند میلیونها سال دوام آورد.
برخی از خرده‌سیارک‌های منظومه خورشیدی قمر دارند. نمونه معروف این خرده‌سیارک‌ها آیدا و قمر آن داکتایل است. همچنین در طول پنجاه سال گذشته، ماه زمین نیز به دفعات صاحب قمر شده است که اغلب آن‌ها ترکیبات آهنی و عمر کوتاهی داشته اند.
در ادامه گزارش، نگاهی به برخی از عجیب‌ترین و هیجان‌انگیزترین قمرهای منظومه شمسی می‌اندازیم. برخی از این قمرها مثل کالیستو از سیاره مشتری یا میماس زحل به‌صورت منجمد و یکپارچه هستند و میلیاردها سال قبل شکل گرفته‌اند و بر اثر بمباران‌های فضایی خراش‌های عجیبی روی آن‌ها ایجاد شده است.
قمرهای دیگر مثل قمرهای چوپان و پان و اطلس و قمر نرئید نپتون در طول تاریخ تحت‌تأثیر همسایه‌های خود بوده‌اند. برخی از این دنیاهای عجیب براثر نیروهای جزرومدی قدرتمند سیاره خود گرم‌تر شده‌اند و باعث فازهای شدیدی از فعالیت شدند که قمرهایی مثل میراندا را شکل دادند. این نیروها که عامل ایجاد قمرهای جذاب دیگری مثل آیوی مشتری و انسلادوس، قمر یخی زحل شدند، هنوزهم فعال هستند. پوسته خارجی و آرام انسلادوس راز بزرگی در خود پنهان کرده است: حیات فرازمینی.
قمر انسلادوسکاوشگر کاسینی ناسا در سال ۲۰۰۴ به سیاره زحل رسید. از آن زمان بود که انسلادوس، قمر داخلی کوچک این سیاره، بیشتر در کانون توجه قرار گرفت و به یکی از دنیاهای بحث‌برانگیز منظومه شمسی تبدیل شد. این قمر شهرتش را مدیون کشف یخ‌فشان‌هایی است که از نیم‌کره جنوبی آن در فضا منتشر می‌شوند.
این یخ‌فشان‌ها یکی از شواهد وجود آب مایع زیر پوسته یخی و نازک انسلادوس هستند. البته فعالیت عجیب انسلادوس حتی قبل از کاسینی به لطف تصاویر اولیه آشکار شده بود. این تصاویر سطح عجیب و درخشان و دهانه‌های برخوردی را نشان می‌دادند که به پوششی برفی شباهت داشتند؛ با این حال، کشف یخ‌فشان‌ها ثابت کرد انسلادوس دنیایی فعال است.
انسلادوس با قطر ۵۰۴ کیلومتر ترکیبی از سنگ و یخ است و مانند بسیاری از همسایگانش در منظومه زحلی از میلیاردها سال پیش منجمد باقی مانده؛ اما نیروهای جزرومدی که براثر کشش گرانشی بین زحل و دیون، قمر بزرگ‌تر آن به‌وجود آمدند، داخل انسلادوس را گرم و فعال نگه داشتند. بدین‌ترتیب، این قمر یکی از اهداف مهم برای جست‌وجوی حیات در منظومه شمسی است.
با اینکه بخش زیادی از یخ‌های انسلادوس روی سطح آن باز می‌گردند، بخش کمی از یخ‌ها نیز از جاذبه ضعیف این قمر فرار می‌کنند و وارد مدار زحل می‌شوند. این یخ‌ها معمولا در حلقه دونات شکل زحل به نام حلقه E منتشر می‌شوند که خارجی‌ترین و پراکنده‌ترین حلقه زحل است.
کالیستو خارجی‌ترین قمر از گروه قمرهای گالیله سیاره مشتری و سومین قمر بزرگ در منظومه شمسی محسوب می‌شود و تنها اندکی کوچک‌تر از عطارد است. کالیستو بیشترین تعداد دهانه برخوردی را دارد؛ از این‌رو، شهرت زیادی پیدا کرده است. دلیل دهانه‌های برخوردی فراوان موقعیت کالیستو در منظومه مشتری است. جاذبه عظیم مشتری مدار دنباله‌دارها را منحرف می‌کند. یکی از برخوردهای مشهور دنباله‌دار با مشتری برخورد عظیم دنباله دار شومیکر لوی ۹ در سال ۱۹۹۴ بود.
بزرگترین قمرهای مشتری مستقیما در خط آتش قرار دارند؛ اما همسایه‌های داخلی کالیستو تحت‌تأثیر فرایندهای زمین‌شناختی قرار داشتند که همین مسئله باعث محوشدن دهانه‌ها از سطحشان شده است. بااین‌حال، سطح کالیستو از ۴/۵ میلیارد سال پیش بدون تغییر باقی مانده است.
آیدا ۲۴۳ سیارکی از خانواده سیارکی کرونیس است که در کمربند سیارکی منظومه شمسی قرار دارد. این سیارک قمر کوچکی به نام داکتیل دارد که عرض طولانی‌ترین محور آن به ۱/۶ کیلومتر می‌رسد. به‌دلیل جاذبه ضعیف آیدا ۲۴۳، بعید است قمر داکتیل به دام آن افتاده باشد؛ بلکه می‌توان گفت آیدا و داکتیل درکنار یکدیگر شکل گرفته‌اند. آیدا یکی از اعضای خانواده کرونیس با بیش از سیصد سیارک است که همه مداری یکسان دارند.
این گروه یک یا دومیلیارد سال پیش در طول برخورد سیارکی شکل گرفتند. داکتیل هم بخش کوچکی از برخوردی است که وارد مدار اطراف آیدا شده است؛ اما اینجا مشکلی وجود دارد: براساس مدل‌های کامپیوتری، داکتیل تقریبا باید براثر برخورد سیارک دیگر نابود شده باشد؛ بنابراین، چگونه ممکن است بیش از یک‌میلیارد سال عمر داشته باشد؟
براساس نظریه‌ای، خانواده کرونیس جوان‌تر از آن است که به‌نظر می‌رسد و دهانه‌های برخوردی آیدا به‌دلیل طوفانی از برخوردها در فرایند تجزیه اولیه شکل گرفته‌اند. براساس نظریه‌ای دیگر، داکتیل قبلا برخوردی مخرب را تجربه کرده؛ اما دوباره به مدار خود بازگشته است. این توضیح می‌تواند دلیلی برای شکل کروی و عجیب این قمر باشد.
قمر یاپتوسبراساس دو ادعا یاپتوس، قمر زحل، در فهرست قمرهای عجیب منظومه شمسی قرار می‌گیرد. این قمر سال ۱۶۷۱ کشف شد و یک سمت آن کم‌نورتر از سمت دیگرش است. بخشی از نیم‌کره آن که رو به مدار زحل قرار دارد، به رنگ قهوه تیره است؛ در حالی که نیم‌کره دیگر آن خاکستری روشن است. براساس اطلاعات یافت شده در توجیه تفاوت رنگی این قمر، سمت رو به زحل با غباری پوشیده شده است که براثر برخوردهای کوچک شهاب‌سنگی روی دیگر قمرهای کوچک خارجی زحل منتشر شده‌اند.
دراین‌میان، تصاویر کاسینی داستانی پیچیده‌تر را روایت می‌کنند. اغلب مواد تیره سطح یاپتوس از داخل این قمر سرچشمه می‌گیرند و با تصعید یخ غبارآلود از سطح قمر (تبدیل جامد به بخار) رگه‌های تیره را به‌جای می‌گذارند. این فرایند احتمالا با انباشته شدن غبار قمرهای خارجی آغاز می‌شود.
همچنین، یاپتوس سلسله کوهستانی به عرض بیست کیلومتر در استوا دارد که ظاهر متمایز گردومانند به آن بخشیده است. منشأ این سلسله کوهستانی گیج‌کننده است. براساس برخی نظریه‌ها، این کوهستان فسیلی از زمان چرخش سریع‌تر یاپتوس است که در قسمت استوا سر برآورده؛ درحالی‌که برخی دیگر معتقدند این کوهستان حاصل سنگ‌ریزه‌هایی از منظومه حلقوی کهن اطراف این قمر بوده که دچار فروپاشی شده و روی سطح فرود آمده است.
قمر نرئیدنرئید دومین قمری بود که در مدار نپتون کشف شد. شهرت این قمر به‌دلیل مدار عجیب آن است. فاصله نرئید از نپتون بین ۱/۴ میلیون تا ۹/۷ میلیون کیلومتر متغیر است. این مدار معمولا برای قمرهای به‌دام‌افتاده متداول است (سیارک‌ها و دنباله‌دارهایی که به دام جاذبه سیاره‌ها افتاده‌اند)؛ اما اندازه غیرمتداول و بزرگ نرئید داستانی عجیب را روایت می‌کند.
براساس یافته‌های کاوشگر وویجر ۲ در سال ۱۹۸۹، قمر تریتون از کمربند کویپر وارد مدار نپتون شده است. تریتون مدار قمرهای اصلی نپتون را مختل کرد و باعث خروج بسیاری از آن‌ها شد؛ اما بسیاری از ستاره‌شناسان هم معتقدند نرئید می‌تواند بازمانده‌ای باشد که در مرز گرانشی نپتون باقی مانده است.
قمر آیوآیو داخلی‌ترین قمر از گروه چهار قمر بزرگ گالیله است که در مدار مشتری، بزرگترین سیاره منظومه شمسی، قرار دارد. با اینکه سه قمر خارجی‌تر دنیاهایی آرام و منجمد با ترکیبی از سنگ و یخ هستند، چشم‌انداز آیو ترکیبی خشن از رنگ‌های زرد و نارنجی و قهوه‌ای و پر از فرم‌های معدنی عجیب و متغیر است که ترکیبی از سولفور هستند و به شکل‌های مختلف در سطح آیو پراکنده شده‌اند. آیو آتشفشانی‌ترین قمر در کل منظومه شمسی است. سطح عجیب این قمر اولین‌بار در پرواز فضاپیمای پایونیر در اوایل دهه ۱۹۷۰ رصد شد؛ اما قمری‌بودن آتشفشانی آن، تنها چند هفته قبل از رسیدن کاوشگر وویجر ۱ به آن در سال ۱۹۷۹ پیش‌بینی شده بود.
قمر آیو در نبرد گرانشی بین همسایه‌های خارجی و سیاره مشتری گرفتار شده است و همین مسئله مانع از قرارگرفتن آن در مداری کامل می‌شود. تغییرات اندک فاصله آیو از مشتری (کمتر از ۰/۵ درصد در مدار) به ایجاد نیروهای عظیم جزرومدری منجر می‌شوند که فضای داخلی این قمر را در تمام جهات می‌کوبند. سنگ‌ها به‌دلیل اصطکاک گرم می‌شوند و هسته این قمر را مذاب نگه می‌دارند.
با اینکه اغلب سنگ‌های آیو مشابه سنگ‌های زمین از نوع سیلیکاتی هستند، نقاط ذوب بسیار زیادی دارند؛ درنتیجه، اغلب به شکل اقیانوس‌های داغ ماگما شکل می‌گیرند که تا ده‌ها کیلومتر زیر سطح آیو جریان دارند. بخش زیادی از فعالیت سطحی آیو به سنگ‌های سولفوری وابسته است که در دقمرای پایین‌تر هم به شکل مذاب باقی می‌مانند. فعالیت‌های آتشفشانی در آیو هر نوع ماده یخی آیو را از بین برده‌اند و باعث ایجاد دنیایی خشک و بدون یخ شده‌اند. این در حالی است که دمای میانگین سطح آیو می‌تواند به منفی ۱۶۰ درجه سانتیگراد هم برسد.
هایپریون ظاهر عجیبی دارد: سطح آن مانند اسفنج یا مرجانی با حفره‌های تیره و شیارهای تیز است که از یخ و سنگ‌های روشن‌تر تشکیل شده‌اند. بااین‌حال، این تنها ویژگی عجیب هایپریون نیست: هایپریون اولین کشف از نوع قمرهای غیرکروی بود و مداری مختلف‌المرکز دارد. چرخش هایپریون با دوره مداری آن منطبق نیست و در الگویی نامنظم به دور زحل می‌چرخد؛ به‌طوری‌که محور چرخش آن به‌طور پیش‌بینی‌نشدنی نوسان می‌کند. هایپریون هم مانند دیگر قمرهای منظومه شمسی از یخ آب تشکیل شده است؛ اما سطح آن به شکل عجیبی تیره است.
طبق تخمین‌های فضاپیمای کاسینی، چگالی هایپریون ۵۵ درصد چگالی آب است؛ درنتیجه، بخش زیادی از فضای داخلی آن خالی است. براساس نظریه‌ای محبوب، یکی از دلایل ویژگی‌های عجیب هایپریون آن است که این قمر بازمانده قمری بزرگ‌تر بوده است که احتمالا بین تایتان و یاپتوس قرار داشته و براثر برخورد با دنباله‌داری عظیم نابود شده است. مواد باقی‌مانده مجددا متراکم شدند و قمر هایپریون را تشکیل دادند.
قمر تایتانتایتان، بزرگترین قمر زحل در منظومه شمسی، از ویژگی‌هایی منحصربه‌فردی برخوردار است. تایتان، تنها قمر دارای جو ضخیم است. مدارپیمای کاسینی با ابزارهای رادار و مادون‌قرمز به جو مات این قمر نفوذ و چشم‌اندازهایی از رودخانه‌ها و دریاچه‌های این قمر را آشکار کرد که در کل منظومه شمسی بی‌مانند است. تایتان در فاصله ۱/۴ میلیارد کیلومتری از خورشید قرار دارد و دمای میانگین سطح آن به منفی ۱۷۹ درجه سانتیگراد می‌رسد.
بخش زیادی از جو قمر تایتان را گاز بی‌اثر نیتروژن تشکیل می‌دهد. این گاز یکی از مؤلفه‌های اصلی هوای زمین است؛ اما جو مه‌آلود و رنگ متمایز ابرهای آن به‌دلیل درصد اندک متان شکل گرفته‌اند. شرایط تایتان کاملا برای چرخه متانی (تبدیل متان از حالت گاز و مایع و جامد) مناسب هستند. این چرخه مشابه چرخه آبی در اقلیم زمین است.
در دقمرای پایین، سطح تایتان منجمد می‌شود و در دقمرای متوسط، قطرات مایع به شکل باران روی سطح فرود می‌آید و در دریاچه‌ها انباشته و در نواحی گرم‌تر تبخیر می‌شود و به داخل جو بازمی‌گردند. افزون بر این، تایتان فصل‌های متغیری دارد و از این نظر به زمین شباهت دارد؛ البته سال تایتان برابر با ۲۹/۵ سال زمینی است. در هر فصل تایتانی دریاچه‌ها از قطبی به قطب دیگر منتقل می‌شوند. با توجه به این ویژگی‌ها، تایتان یکی از اهداف جست‌وجوی حیات فرازمینی است؛ گرچه اغلب زیست‌شناسان یافتن حیات و موجودات زنده در چنین فضای خشن و شرایط شیمیایی را بعید می‌دانند و اغلب معتقدند انسلادوس، همسایه آبی تایتان، چشم‌انداز امیدبخش‌تری ارائه می‌دهد.
میراندا، قمر اورانوس، یکی از قمرهای عجیب در کل منظومه شمسی است. تصاویر وویجر وصله‌ها و رگه‌های عجیبی را روی سطح این قمر نشان می‌دهند. در برخی بخش‌های میراندا، دهانه‌های برخوردی به‌چشم می‌خورد و در برخی بخش‌های دیگر هیچ‌گونه دهانه برخوردی دیده نمی‌شود که نشان می‌دهد این بخش جوان‌تر است و کمتر درمعرض بمباران‌های شهابی قرار گرفته است. یکی از ویژگی‌های برجسته میراندا وجود الگویی از بیضی‌های هم‌مرکز است که به مسیر مسابقه اتومبیل‌رانی شباهت دارند؛ درحالی‌که در بخش‌های دیگر الگوهای V شکل موازی خراش‌هایی را شکل داده‌اند.
براساس نظریه‌ای، میراندا دنیایی فرانکشتاین است؛ یعنی تکه‌های قمری کهن در مدار اورانوس متراکم شده و میراندا را شکل داده‌اند. ستاره‌شناسان احتمال می‌دهند قمر پیشین احتمالا براثر برخوردی میان‌سیاره‌ای متلاشی شده و ممکن است این رویداد به‌دلیل انحراف شدید در محور اورانوس رخ داده باشد.
بااین‌حال، پژوهش‌های بیشتر نشان دادند چنین نظریه‌ای در توصیف ویژگی‌های سطحی متنوع میراندا ناتوان است. درعوض، می‌توان نیروهای جزرومدی را دلیل ظاهر عجیب میراندا عنوان کرد. امروزه، میراندا در مداری تقریبا مدور قرار دارد؛ اما در گذشته مدار آن در رابطه رزونانسی با اومبریل، قمر بزرگ‌تر اورانوس قرار داشت؛ در نتیجه، دو قمر مرتب در تراز با یکدیگر قرار داشتند و همین مسئله باعث شد مدار میراندا وارد بیضی طویل‌تری شود و نیروهای جزرومدی شدیدی تجربه کند. کشش و رانش و گرمای داخلی یکی از عوامل رگه‌ها و ترک‌های سطحی میراندا هستند.
کاوشگرهای وویجر با ثبت تصاویری دقیق از میماس قمر زحل در دهه ۱۹۸۰ دانشمندان را در شوک فرو بردند. این قمر شباهت زیادی به ستاره مرده در فیلم علمی‌تخیلی جنگ ستارگان دارد. دهانه برخوردی بزرگی یکی از نیم‌کره‌های این قمر را پوشانده است و دقیقا هم‌اندازه و شبیه به بشقاب لیزری نابودکننده‌ای است که جورج لوکاس به آن اشاره کرده بود؛ اما میماس بیش از یک عنصر فرهنگ عامه است. میماس داخلی‌ترین قمر زحل است که در مداری نزدیک‌تر از انسلادوس و دورتر از پان و اطلس به دور زحل می‌چرخد. قطر این قمر به ۳۹۶ کیلومتر می‌رسد؛ به‌همین‌دلیل، کوچک‌ترین جرم منظومه شمسی با شکل کروی است.
پان و اطلس قمرهای زحل، کوچک‌ترین قمرهای منظومه شمسی هستند. این قمرها با وجود اندازه کوچک می‌توانند بر منظومه حلقه زحل تأثیر بگذارند. این دنیاهای کوچک را شاید بتوان بهترین نمونه‌های شناخته‌شده از قمرهای چوپان برشمرد. قمرهای چوپان قمرواره‌های کوچکی هستند که در منظومه‌های حلقه‌ای سیاره‌های غول‌آسا قرار دارند. همان‌طور که از نامشان پیدا است، این قمرها به ذرات موجود در سیستم زحل کمک می‌کنند کنار یکدیگر قرار بگیرند و درعین‌حال، ذرات دیگر را پاک‌سازی می‌کنند.
پان عامل ایجاد شکاف انکه (Encke Gap) است؛ تفکیک برجسته‌ای که در حلقه درخشان A دیده می‌شود؛ درحالی‌که اطلس خارج از حلقه A قرار دارد. مهمترین ویژگی هر دو قمر سطح هموار آن‌ها است که مانند بشقاب‌پرنده یا گردو به‌نظر می‌رسند. بونی بوراتی از آزمایش پیشرانش جت ناسا معتقد است این قمرها در پوششی از ذرات کوچک قرار دارند و فضای بین حلقه‌ها را پاک‌سازی می‌کنند.
در نهایت می‌توان گفت در کهکشان راه شیری که محل سکونت ما است سیاره‌های زیادی هستند که در اطراف هر کدام از آن‌ها قمرهایی (جرم آسمانی که به دور جسم نسبتا بزرگی در مدار مشخصی در حال چرخش است) وجود دارد و تعداد قمرهای هر سیاره و اندازه آن‌ها با سیارات دیگر متفاوت است. علم نجوم پر از شگفتی‌ها و اسرار جالب است که سبب شده تا خیلی از مردم دنیا علاقه‌مند به یادگیری و پا گذاشتن در این مسیر باشند کما اینکه در عرصه‌های دیگر نیز تاثیر پذیری از فضا و نجوم کاملا دیده می‌شود و بسیاری از صنایع با استفاده از داده‌های نجومی به دست آمده محصولی را تولید می‌کنند از حوزه سینما گرفته که فیلم‌های مختلفی درباره فضا و کهکشان راه شیری و اجرام آسمانی خارق العاده‌ای مثل قمرها ساخته شده است تا صنعت بازی و اسباب بازی سازی.
انتهای پیام/
کد خبر: 1102167 برچسب‌ها دانستنی هامنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: دانستنی ها دهانه های برخوردی منظومه شمسی شکل گرفته اند اجرام آسمانی براثر برخورد بخش زیادی باقی مانده قرار دارند قمر بزرگ ترین قمر دهانه ها سیاره ها ویژگی ها نیم کره شده اند روی سطح قمر زحل بزرگ تر سطح آن سنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۷۲۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چه زمانی از تیرآهن هاش استفاده کنیم؟
تیرآهن، یکی از مهمترین عناصر در صنعت ساختمانی و سازه‌های فلزی است که به عنوان اسکلت اصلی ساختمان‌ها و سازه‌های مختلف استفاده می‌شود. - اخبار اقتصادی -
این ماده اساسی از زمان‌های قدیم در ساخت و سازهای مختلف به کار گرفته می‌شود و به دلیل ویژگی‌های مکانیکی و استحکام بالا، جایگاه ویژه‌ای در صنعت ساختمانی دارد. اما انتخاب نوع مناسب از تیرآهن، بسته به نوع و شرایط استفاده، می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت و عمر مفید سازه‌ها داشته باشد. یکی از انواع تیرآهن که به ویژه در برخی از نیازهای خاص صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرد، تیرآهن هاش است. در این مقاله به معرفی و مزایای استفاده از تیرآهن هاش، همچنین کاربردهای آن در صنایع مختلف خواهیم پرداخت.
تیرآهن چیست و انواع آن کدام است؟
تیرآهن یکی از مهمترین عناصر ساختمانی است که در صنایع مختلف، از ساختمان‌سازی تا صنایع خودروسازی و ماشین‌سازی به کار می‌رود. این ماده فلزی از آهن و کربن تشکیل شده و ویژگی‌های استحکام و انعطاف‌پذیری بالایی دارد. قیمت روز تیرآهن بسته عوامل مختلف از تنوع بالایی برخوردار است. انواع این فراورده از تیرآهن‌های معمولی که به صورت یک بلوک مستطیلی یا مربعی شکل هستند، تا تیرآهن هاش که دارای بال‌های عریض و مستطیلی هستند و برای نیازهای خاصی مانند استفاده در سازه‌های فلزی، پل‌ها و ساختمان‌های بلند استفاده می‌شوند. از تیرآهن در ساختارهای فلزی ساختمان‌ها برای تقویت و پایدارسازی سازه‌ها استفاده می‌شود، همچنین در صنایع خودروسازی برای تولید قطعات از جمله قاب، جعبه‌های فرمان و سیستم‌های ضدآفتاب و در صنایع ماشین‌سازی برای تولید انواع قطعات و قاب‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فولادسل به عنوان یکی از شرکت‌های بازرگانی ارائه دهنده خدمات خرید و فروش، با ارائه لیست قیمت روزانه خرید این مقاطع را برای شما سهولت می‌بخشد. برای دریافت لیست قیمت روزانه آهن آلات می‌توانید به سایت فولادسل به آدرس fooladsell.com مراجعه کنید.
انواع تیرآهن
تیرآهن معمولی و تیرآهن هاش دو نوع اصلی تیرآهن هستند که هرکدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. از تیرآهن معمولی که به صورت بلوک‌های مستطیلی یا مربعی با تقاطع‌های نوارهای مستطیلی تولید می‌شود برای استفاده در ساختارهای ساختمانی معمولی، ساخت و سازهای کوچک و سازه‌های فلزی کوچک استفاده می‌شود. همچنین در صنایع مختلف برای تولید قطعات ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از سوی دیگر تیرآهن هاش، دارای بال‌های عریض و مستطیلی است که به آن شکل ویژه‌ای از ناحیه تقاطع می‌دهد. تیرآهن هاش به دلیل بال‌های عریض‌تر خود برای تقویت سازه‌های بلند، پل‌ها، ساختمان‌های فولادی و سازه‌هایی که نیاز به استحکام بالا و پشتیبانی از بارهای سنگین دارند، استفاده می‌شود. قیمت تیرآهن هاش به دلیل این ویژگی‌ها، دستخوش تغییرات زیادی می‌شود. همچنین در ساخت قطعات خودرو و ماشین‌آلاتی که نیاز به استحکام بالا دارند، استفاده می‌شود.
به طور خلاصه، تیرآهن معمولی برای استفاده در ساختارهای کم ترکیب و کاربردهایی که نیاز به استحکام متوسط دارند مناسب است، در حالی که تیرآهن هاش برای ساختارهای بلند و سازه‌هایی که نیاز به استحکام بالا و پشتیبانی از بارهای سنگین دارند مناسب‌تر است.
مزایای تیرآهن هاش
تیرآهن هاش به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود دارای مزایای بسیاری است که در بهبود کیفیت سازه‌ها و استفاده در صنایع مختلف تأثیرگذار است. برخی از مزایای این نوع تیرآهن عبارتند از:
استحکام بالا: تیرآهن هاش به دلیل بال‌های عریض و شکل ویژه‌ای که دارد، دارای استحکام بالا و مقاومت در برابر بارهای سنگین است. این ویژگی باعث می‌شود که سازه‌های ساختمانی و پل‌ها که از تیرآهن هاش استفاده می‌کنند، استحکام بالاتری داشته باشند و بتوانند بارهای زیادی را تحمل کنند.کمترین وزن و حجم: به دلیل طراحی ویژه و شکل بال‌های عریض، تیرآهن هاش دارای وزن و حجم کمتری نسبت به تیرآهن معمولی است. این ویژگی باعث می‌شود که نیروی خنک‌کننده و فشارهای اضافی به سازه‌ها وارد نشود و استفاده از آن در سازه‌هایی که نیاز به کاهش وزن دارند، مناسب باشد.راحتی در نصب و اجرا: به دلیل شکل ویژه بال‌ها و طراحی مناسب، نصب و اجرای تیرآهن هاش بسیار آسان است. این ویژگی باعث می‌شود که زمان و هزینه‌های مربوط به نصب و اجرا به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یابد.پایداری در برابر عوامل محیطی: تیرآهن هاش دارای مقاومت بالا در برابر عوامل محیطی مانند زنگ زدگی، خوردگی و تغییرات دمایی است. این ویژگی باعث می‌شود که سازه‌های ساخته شده با استفاده از تیرآهن هاش، دارای عمر طولانی‌تری باشند و نیاز به تعمیرات و نگهداری کمتری داشته باشند.
با توجه به این مزایا، تیرآهن هاش به عنوان یک انتخاب ایده‌آل در صنایع مختلف از جمله صنایع ساختمانی، پل‌سازی، خودروسازی و ماشین‌آلات استفاده می‌شود و بهبود کیفیت و عملکرد سازه‌ها را تضمین می‌کند.
کارخانه‌های تولید کننده تیرآهن بال پهن
کارخانه ذوب آهن اصفهان به عنوان یکی از برندهای برجسته در صنعت فولادسازی ایران شناخته می‌شود. این کارخانه با استفاده از تجهیزات مدرن و نیروهای متخصص، تولید انواع تیرآهن با کیفیت بالا را به عهده دارد. با اتکا به استانداردهای بین‌المللی و تکنولوژی روز، کارخانه ذوب آهن اصفهان به پیشتازی در داخل کشور و شناخت بین‌المللی دست یافته است. همچنین، تیرآهن‌های متنوع تولید شده توسط این کارخانه، از جمله محصولات مورد تقاضا در بازارهای داخلی و خارجی محسوب می‌شوند.
کارخانه آریان فولاد نیز به عنوان بزرگترین کارخانه خصوصی تولید کننده محصولات فولادی در خاورمیانه شناخته می‌شود. این مجموعه با رعایت استانداردهای بین‌المللی، تیرآهن‌های با کیفیت و متنوعی را با سایزهای مختلف تولید می‌کند و بخشی از تولیدات خود را به کشورهای خارجی صادر می‌کند. از جمله ویژگی‌های برجسته این کارخانه، ارائه خدمات با کیفیت و پشتیبانی مناسب برای مشتریان است.
کارخانه شاهین بناب با تمرکز بر کیفیت و خدمات پس از فروش، جایگاه قابل توجهی در بازار فولادسازی دارد. کارخانه فولاد یزد احرامیان نیز با رعایت استانداردهای ملی و ارائه تیرآهن‌های با کیفیت، اعتماد مشتریان را جلب کرده و جایگاه مناسبی در بازار فولادسازی ایران دارد. همگی از این کارخانه‌ها با توجه به تمرکز بر کیفیت و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، به عنوان گزینه‌های مناسبی در تأمین تیرآهن برای صنایع مختلف، از جمله صنایع ساختمانی و خودروسازی، شناخته می‌شوند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور