شب‌نشینی زهره با مریخ
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۹۲۱۰۴
سیاره زهره و مریخ امشب و فردا شب دوشنبه(۱۲ ژوئیه) در نزدیک‌ترین فاصله خود نسبت به دید ما قرار می‌گیرند و این رویداد حدود ۴۵ دقیقه پس از غروب خورشید در بالای افق غربی قابل مشاهده خواهد بود.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، سیاره مریخ ۹ ماه پیش در فاصله ۶۲.۴۳ میلیون کیلومتری با زمین واقع شد که نزدیک‌ترین فاصله از ماه اوت سال ۲۰۰۳ تاکنون بود و تا ماه سپتامبر سال ۲۰۳۵ دوباره به این نزدیکی نخواهد رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مریخ در این رویداد، سه برابر روشن‌تر از ستاره "شباهنگ" در آسمان ظاهر شد. در حقیقت، مریخ به عنوان سومین جرم درخشان در آسمان شب پس از ماه و زهره قرار گرفت.
ستاره شباهنگ(Sirius) نام یک سامانه ستاره‌ای و درخشان‌ترین ستاره آسمان شب است. شباهنگ کمابیش از همه نقاط مسکونی زمین دیده می‌شود و در نیمکره شمالی به عنوان یک رأس مثلّث زمستانی شناخته می‌شود. شباهنگ با ۸.۶ سال نوری یکی از نزدیک‌ترین ستاره‌ها به زمین است. جرم شباهنگ ۲.۴ برابر جرم خورشید و قدر ظاهری آن منفی ۱.۴۷ است، یعنی تقریباً دو برابر پر نورتر از دومین ستاره پر نور آسمان، "سهیل" است.
اما اکنون مریخ در آن سوی طیف روشنایی قرار دارد. از عصر امروز یکشنبه(۱۱ ژوئیه) حدود ۴۵ دقیقه پس از غروب آفتاب در آسمان غربی-شمال غربی می‌توان آن را مشاهده کرد. بدین ترتیب ناظران با مشاهده اولین جرم که جلب توجه می‌کند، خواهند دانست که با زهره روبرو هستند. پس از یافتن آن، با نگاه به یک درجه سمت چپ زهره می‌توان مریخ را به رنگ نارنجی مایل به زرد مشاهده کرد، اگرچه که به هیچ وجه خیلی درخشان نیست.
در این رویداد نباید انتظار یک شیء درخشان و چشم نواز را داشت، چرا که در حال حاضر مریخ ۳۷۱ میلیون کیلومتر از ما فاصله دارد. بنابراین، مریخ فقط حدود ۱.۷ درصد روشن‌تر از ۹ ماه پیش است و فقط دارای ۰.۵ درصد از درخشش زهره ظاهر می‌شود.
در حقیقت مریخ در حال حاضر با شدت مثبت ۱.۸ می‌درخشد و توصیه می‌شود که برای اطمینان از مشاهده آن از دوربین شکاری استفاده شود.
گفتنی است که شیء دیگری که در مجاورت این دو سیاره در گرگ و میش غروب قابل مشاهده است، کره ماه خواهد بود. اما اکنون هلال ماه بسیار نازک است و تنها ۴ درصد روشنایی دارد. کره ماه در این رویداد حدود ۱۲ درجه در سمت راست این دو سیاره قرار دارد.
هر سه جرم آسمانی پس از غروب خورشید حدود ۹۰ دقیقه در آسمان غرب-شمال غرب باقی می‌مانند.
لازم به ذکر است که ۴۵ دقیقه پس از غروب آفتاب ممکن است آسمان هنوز بیش از حد برای رصد این رویداد روشن باشد و نتوان ماه و مریخ را به راحتی با چشم غیر مسلح دید. بنابراین همانطور که قبلاً اشاره شد بهتر است از دوربین شکاری استفاده شود.
البته پس از گذشت یک ساعت، آسمان به اندازه کافی تاریک خواهد شد که بتوان به راحتی این رویداد را با چشمان غیر مسلح مشاهده کرد.
این صحنه عصر روز بعد تغییر محسوسی خواهد کرد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: سیاره زهره سیاره ناهید مريخ ماه پس از غروب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۹۲۱۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا عنکبوت‌های غول‌پیکر در مریخ وجود دارند؟
ایتنا - آژانس فضایی اروپا عکسی را منتشر کرد که توسط فضاپیمای مارس اکسپرس گرفته شده و نشان می‌دهد آثار واضحی از پدیده «عنکبوت» در سراسر منطقه قطبی جنوبی مریخ پخش شده است.
حقیقت این است که آن‌ها چیزی نیستند که در تصویر دیده می‌شوند، بلکه این طیف‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که نور خورشید بهاری بر روی لایه‌های دی‌اکسیدکربن رسوب‌شده در ماه‌های تاریک زمستانی می‌افتد.
آژانس فضایی اروپا در وبسایت خود توضیح می‌دهد: نور خورشید باعث می‌شود یخ دی‌اکسیدکربن در پایین لایه به گاز تبدیل شود، که شکل فواره‌های بلند، قبل از اینکه دوباره بیفتد و روی پشت‌بام بنشیند، انباشته شده و به یخ بالایی نفوذ می‌کند.
این باعث ایجاد لکه‌های تاریک با عرض ۴۵ متر تا ۱ کیلومتر می‌شود. همین فرآیند الگوهای متمایز «عنکبوت شکل» را ایجاد می‌کند که در زیر یخ حک شده‌اند.
نقاط تاریکی را می‌توان در حومه بخشی از مریخ به نام شهر اینکاها مشاهده کرد. دلیل این نام این است که «شبکه خطی و تقریباً هندسی تپه‌ها» یادآور خرابه‌های اینکاها است.
شهر اینکاها که رسما با نام Angustus Labyrinthus شناخته می‌شود، در سال ۱۹۷۲ میلادی توسط کاوشگر مارینر ۹ ناسا کشف شد.
آژانس می‌گوید: «ما هنوز مطمئن نیستیم که شهر اینکاها دقیقاً چگونه شکل گرفته است. تپه‌های ماسه‌ای ممکن است در طول زمان به سنگ تبدیل شوند. شاید مواد از میان ورقه‌های شکسته سنگ مریخ نفوذ کرده باشند و یا تپه‌ها ممکن است ساختارهای دندانه‌دار مرتبط با یخچال‌های طبیعی باشند.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است