به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

حقایقی جالب از تاریخچه اختراع دوربین فیلمبرداری/ آیا ادیسون اختراع دیگران را به نام خود ثبت کرد؟

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۳۲۶۵۴

به گزارش خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از نوفیلم اِسکول، اختراع دوربین فیلم یک اتفاق عظیم بود. در آن زمان، هیچ کس نمی‌دانست که این اختراع، یک تجربه سازنده برای بشر خواهد بود. هیچ کس نمی‌توانست پیامد‌های گسترده آن را پیش بینی کند.

این متن به تاریخچه اختراع دوربین فیلمبرداری و تأثیر آن می‌پردازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین درباره مخترع دوربین فیلمبرداری اطلاعاتی ارائه می‌دهد. بیایید یکی یکی به این سوالات پاسخ دهیم.

چه کسی دوربین را اختراع کرده است؟

ما نمی‌توانیم در مورد فیلم صحبت کنیم، بدون اینکه در مورد ظهور عکاسی ثابت صحبت کنیم. اولین عکس تا حدی موفق از دوربین عکسبرداری در سال ۱۸۱۶ توسط نیسفور نیپس (Nicéphore Niépce) ساخته شد.

این یک دوربین با دیافراگم سوراخ و بدون لنز و با کاغذ روکش کلرید نقره بود. او اولین عکس را روی یک دوربین خانگی گرفت. در ادامه اولین عکس زنده که توسط نیپس گرفته شده را مشاهده می کنید.

به غیر از او، یوهان زاهن در اختراع دوربین نیز اعتبار دارد. در سال ۱۶۸۵ بود که او طرحی را برای اولین دوربین رفلکس دستی ابداع کرد.

چه زمانی دوربین فیلمبرداری اختراع شد؟

دوربین فیلمبرداری نوعی دوربین عکاسی است (اما نه یک دوربین ثابت) که توالی سریع عکس‌ها را بر روی سنسور تصویر یا فیلم می‌گیرد. این اختراع یک جهش بزرگ به جلو برای دنیا بود.

بسیاری از دانشمندان در حال آزمایش این فناوری بودند، اما هیچ یک از آن‌ها آن را کامل نکردند. یکی از اولین تلاش‌ها تفنگ کرونوفوتوگرافی (عکسبرداری متوالی با تناوب معین) بود که در سال ۱۸۸۲ توسط اتین-ژول ماره، دانشمند فرانسوی اختراع شد. این اختراع می‌توانست در هر ثانیه ۱۲ تصویر ثبت کند؛ اما این اختراع هم یک دوربین فیلم برداری نبود.

بسیاری از افراد با استفاده از این فناوری آزمایش‌های متعددی انجام دادند. در سال ۱۸۸۸، مخترع مشهور آمریکایی توماس ادیسون نقشه‌هایی را برای ساخت دوربینی تهیه کرد که بتواند تصاویر متحرک را روی یک استوانه ضبط کند؛ اما این اختراع هم اولین دوربین فیلم برداری نبود.

چه کسی اولین دوربین فیلم برداری را اختراع کرده است؟

لوئیس لو پرنس (Louis Le Prince) یک دوربین تک لنز ساخت و در سال ۱۸۸۸ از آن برای ساخت یک فیلم کوتاه بی صدا از افرادی که در یک باغ قدم می‌زدند استفاده کرد. این اولین دوربین فیلم برداری بود و کشف بزرگی به شمار می‌رفت.

قدیمی‌ترین فیلم موجود چشم اندازباغ روندهی اثبات این واقعیت است که باید لو پرنس را مخترع اولین دوربین فیلم برداری دانست. در سپتامبر ۱۸۹۰، لو پرنس درست قبل از ثبت اختراع دستگاه خود و استفاده از آن در آمریکا، از روی زمین ناپدید شد. همسرش مطمئن بود که او به قتل رسیده است. در سال ۲۰۰۸ یک مجله ادعا کرد که شواهد نشان می‌دهد ادیسون ترور لو پرنس را ترتیب داده است. این موضوع را مجله علمی بی بی سی فوکوس گزارش داده است؛ بنابراین چه کسی اولین دوربین فیلم برداری را اختراع کرده است؟

قطعاً می‌توان ویلیام کندی دیکسون را مخترع دوربین فیلمبرداری دانست. او یک مخترع اسکاتلندی بود که تحت استخدام توماس ادیسون یک دوربین فیلمبرداری اولیه طراحی کرد؛ اما ادیسون به اعتبار این اختراع پایان داد.

پس از آزمایش زیاد و استفاده اولیه از فیلم ۱۹ میلی متری و کادر افقی، دیکسون سرانجام بر روی فیلم ۳۵ میلی متری با نسبت تصویر ۱.۳۳:۱ متمرکز شد. این یک قالب استاندارد است که تا امروز در سینما همچنان مورد استفاده است.

اما دیکسون وارد عمل شد و همه چیز را از آنجا کنترل کرد. این یک کلاهبرداری است، اما مردم هنوز هم دیکسون را مخترع دوربین فیلم برداری می‌دانند.

بیشتر بخوانید: 

بهترین فیلم‌هایی که درباره گودزیلا ساخته شدند ترسناک‌ترین فیلم‌ها درباره خانه‌های تسخیر شده توسط ارواح

توماس ادیسون و دوربین سینما

توماس ادیسون در سال ۱۸۹۳ حق ثبت اختراع دوربین فیلم برداری خود، کینتوگراف را دریافت کرد. ادیسون و تیمش در اوایل دهه ۱۸۹۰ دوربین و بیننده آن را توسعه داده و چندین تظاهرات برگزار کردند. اکنون به وی لقب اولین مخترع دوربین فیلمبرداری را نسبت داده اند.

کینتوگراف

اولین دوربین فیلمبرداری کینتوگراف نام داشت. این اولین دوربینی بود که بر روی یک نوار متحرک از فیلم عکس می‌گرفت. در کینتوسکوپ (دستگاه اولیه نمایش تصویر متحرک) و کینتوگراف ادیسون، از فیلم سلولوییدی استفاده شد که توسط جورج ایستمن در سال ۱۸۸۹ اختراع شد. این فیلم ۳۵ میلیمتری بود، دقیقاً مانند آنچه امروز استفاده می‌کنیم؛ اما این فیلم‌ها هرگز پروجکت نشدند و تنها یکبار از طریق یک روزنه نشان داده شدند.

کینتوسکوپ

کینتوسکوپ (Kinetoscope ) صنعت فیلم برداری را راه اندازی کرد، اما محدودیت‌های فنی آن را برای ارائه، نامناسب ساخت. طبق دانشنامه بریتانیکا، شکافی درمقابل تصویر، اثر استروبوسکوپی را ایجاد می‌کند. در کینتوسکوپ، فیلم با سرعت ۴۰ فریم در ثانیه حرکت می‌کند و یک شکاف در چرخ شاتر با قطر ۱۰ اینچ، فیلم عکاسی را در معرض نور قرار می‌دهد. روشنایی توسط یک لامپ برقی که مستقیماً در زیر فیلم قرار گرفته فراهم می‌شود.

فیلم از روی قرقره‌ها عبور کرده و انتهای آن به هم متصل شده و یک حلقه مداوم ایجاد می‌کند. این حلقه در ابتدا ۲۵ تا ۳۰ فوت طول داشت، اما بعداً تقریباً به ۵۰ فوت افزایش یافت. یک موتور جریان مستقیم که توسط باتری ذخیره سازی ادیسون تغذیه می‌شود، فیلم را با سرعت یکنواخت جابجا می‌کند.

اولین فیلم چه زمانی ساخته شد؟

طبق تعریف، فیلم متحرک مجموعه‌ای از تصاویر است که بر روی صفحه نمایش داده می‌شود و حس حرکت را ایجاد می‌کند. در اوایل دهه ۱۸۰۰ عکاسی وجود داشته و مخترعان در حال آزمایش حرکت تصاویر بوند. در سال ۱۸۷۸، ادوارد مایبریج، ۲۴ دوربین متصل به سیم‌های سه تایی را برای عکس گرفتن از یک اسب در حال تاخت راه اندازی کرد.

می‌توان گفت از نظر فنی، این اولین فیلمی بود که ساخته شد. وی بعد‌ها آن را توسعه داد و تصاویر را بر روی یک دستگاه پروژکتور بسیار ابتدایی به نام زوپراکسیسکوپ، اختراع جدید خود، ارائه داد.

پیامد‌های اختراع دوربین سینما

این اختراع به مخترعان فرانسوی لوئیس و آگوست لومیر الهام بخشید تا وسیله‌ای با نام سینماتوگراف، را اختراع کنند. سینماتوگراف، وسیله‌ای بود که هم به عنوان دوربین فیلمبرداری و هم به عنوان دستگاه نمایش فیلم و پروژکتور به کار می‌رفت. این اختراع به مخاطبان زیادی امکان دیدن فیلم را می‌داد.

دوربین‌های امروز

بنابراین، ما امروز از نظر فناوری دوربین کجا هستیم؟ امروزه همه ما می‌توانیم یکی از قدرتمندترین و پیشرفته‌ترین دستگاه‌های مشاهده و تصویربرداری تصویر را که از نظر تکنولوژیکی شناخته شده است، لمس کنیم. می‌توان بر روی این دستگاه بازی کرد؛ و حتی موقعیت مکانی خود را ردیابی کرد. بله. این دستگاه تلفن شماست.

منبع: nofilmschool

بیشتر بخوانید:

فیلم‌های معمایی که از انتها شروع می‌شوند! چرا بازیگران همیشه روی صفحه نمایش آراسته و بدون نقص به نظر می‌رسند؟

 

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: دوربین فیلمبرداری توماس ادیسون یک دوربین ساخته شد فیلم ها روی یک بر روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۳۲۶۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گنجی که فقط کچل‌ها دارند

کچل شدن و ریزش موهای سر، شاید از دید افرادی که دچار آن می‌شوند اتفاق خوشایندی نباشد، اما در عین حال دارای فوایدی است که تنها افراد کچل مشمول آن هستند.

به گزارش ایسنا، به نقل از اقتصادنیوز: باورتان می‌شود که کچل بودن می‌تواند برای انسان، مفید باشد؟ اگر در صحت این مسئله شک دارید باید بگوییم که سخت در اشتباهید و کم پشتی مو برخلاف تاثیر منفی روی ظاهر، اثرات مثبتی در سلامت انسان دارد.

با اینکه ریزش مو و دیدن کمتر شدن تارهای موهای سر، برای هیچ کس اتفاق خوشایندی نیست اما باید بدانید که کچل شدن آنقدر هم اتفاق بدی نیست. پس به جای اینکه مدام روی جنبه‌های منفی‌اش تمرکز کنید، سعی کنید که به مزایای آن هم فکر کنید.

۱. خطر کمتر ابتلا به سرطان 

تحقیقات در مورد سرطان پروستات نشان می‌دهد مردانی که در سنین جوانی به ریزش مو دچار می‌شوند، ۴۵ درصد خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات دارند. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مقدار زیادی تستوسترون یکی از علت‌های کچلی در بین مردان است و رشد تومور را در آنها کاهش می‌دهد که قطعا در کاهش ابتلا به سرطان نیز در آنها موثر است. 

۲. سوخت و ساز بالاتر

درست است که کچلی ممکن است ظاهر خوبی را روی سر ایجاد نکند  اما این مردان به دلیل سطح بالای تستوسترون بیشتر از مردان با موی کامل سوخت و ساز و متابولیسم دارند و بیشتر تناسب اندام دارند و وزن آن‌ها سالم بوده و بدنشان نیز ماهیچه‌ای‌تر است. مطالعات نشان می‌دهد که سطح بالای تستوسترون غلظت کمتری از چربی را روی صورت ایجاد می‌کند که باعث صورت ماهیچه‌ای‌تر و قوی‌تر می‌شود. 

۳. مردانه‌تر شدن

مطالعه دیگری در این باره اثرات کچلی را روی صدها مرد جوان و نگاه خانم‌ها به آن‌ها در مقایسه با مردان با موی کامل بررسی کرده است. نتیجه مطالعات این بود که مردان کچل‌تر به طور ناخوداگاه در ذهن افراد، مردانه‌تر به نظر می‌رسیدند و تصور بر این بود که حتی قدشان نیز بلندتر است. مثلا خانم‌ها حدس می‌زنند که این مردان شغل‌هایی مثل کار در ارتش یا اتش نشانی را داشته باشند  زیرا آن‌ها را مردتر و قوی‌تر می‌دیدند.  

۴. ذخیره پول و زمان

شامپو، نرم‌کننده، شانه، کرم و ماسک مو همه این‌ها هزینه‌هایی هستند که افراد کچل از آن‌ها مصون هستند. مردانی که کچل می‌باشند، نیازی به پول خرج کردن برای موهای خود ندارند و همچنین می‌توانند زمان بیشتری را هم ذخیره کنند و هر روز درگیر حالت دادن به موهای‌شان نباشند. این مردان زودتر از بقیه هم حمام می‌کنند. 

۵. زیبایی با کلاه

هیچ کلاهی به گونه‌ای ساخته نشده که روی موها هم زیبا قرار بگیرد. در واقع کلاه روی سر افرادی خوب جلوه می‌کند که مو ندارند. کافی است که مردان کچل کلاه آفتابی و یک عینک دودی شیک داشته باشند و جذابیت نفس گیرشان را به رخ همه بکشند. این مردان می‌توانند هر مدل کلاهی سر کنند. 

۶. وضعیت بهتر در قراردادهای تجاری

مردان کچل معمولا توانایی مدیریتی بهتری دارند و قدرتمندی بیشتر در آن‌ها دیده می‌شود. این ویژگی‌ها ناخوداگاه در نظر دیگران نیز القا می‌شود و همین باعث می‌شود که دیگران بیشتر آن‌ها را جدی بگیرند. مطالعات نشان می‌دهند مردانی که موهای‌شان ریخته است، اما ترسیده‌اند که کل موهای‌شان را بتراشند و در واقع نیمه کچل مانده‌اند، ضعیف و ناامن بنظر می‌رسند. به همین دلیل متخصصان پیشنهاد می‌کنند که اگر نصف موهای‌تان ریخته بود، نصف دیگر را هم بتراشید. تحقیقات نشان می‌دهد که تاثیرگزارترین و قوی‌ترین لیدرهای جهانی مردانی بودند که کلا مو نداشتند مثل وینستون چرچیل، والدیمیر لنین، ماهاتما گاندی و ولادیمیر پوتین.

۷. روبرو نشدن با بزرگ‌ترین ترس مردان

طبق مطالعات، ترس از کچل شدن یکی از بدترین ترس‌هایی است که مردان با آن روبرو هستند. در واقع فکر کردن به این موضوع به شدت آزار دهنده است. بسیاری از مردان نزد مشاور پوست و مو می‌روند و هر ماه از دارو و محصولات خاص مو استفاده می‌کنند تا تعداد موهایی که در طول روز می‌ریزد، کمتر شود  اما اگر شما کچل باشید، یعنی با این ترس و نگرانی کنار آمده‌اید و دیگر دغدغه‌ای در این باره ندارید.  

۸. پیر نشدن 

شاید مردان در سنین جوانی با کچل شدن از هم سن و سالانشان بزرگ‌تر نشان دهند اما با گذشت زمان، همه چیز برعکس می‌شود. آن‌ها در سنین پیری مویی ندارند که سفید شود و در نتیجه همین باعث می‌شود که جوان‌تر به نظر برسند. 

۹. توجه دیگران به حسن رفتارتان

زمانی که مو نداشته باشید، دیگر حواس دیگران بیش از حد به ظاهرتان جلب نمی‌شود. آن‌ها به طور اتوماتیک کمتر روی صورت‌تان تمرکز می‌کنند  و این یک خبر خوب است. از طرفی ویژگی‌های خوب صورت‌تان بیشتر به چشم می‌آید. اما در کنارش ویژگی‌های رفتاری‌تان هم بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد که یک مزیت بزرگ دیگر است. 

۱۰.  بدن سفت‌تر و عضلانی تر

کچل بودن سر یعنی کوچک‌تر به نظر رسیدن آن نسبت به سری که مو دارد. همین موضوع باعث می‌شود که بدن شما هم در قسمت بالا به طور اتوماتیک بزرگ‌تر، پهن‌تر و عضلانی‌تر به نظر برسد و ظاهر مردانه‌تری را به دیگران نشان دهد. 

۱۱. تحمل راحت‌تر فصل تابستان

زمانی که سرتان پر از مو باشد، قطعا روزهای گرم تابستان برای‌تان غیر قابل تحمل می‌شود و گرما به شدت کلافه‌تان می‌کند. عرق کردن لابلای موها اصلا حس خوبی نیست که کچل‌ها از آن در امان هستند و راحت‌تر گرمای تابستان را تاب می‌آورند. 

۱۲. زیبا بنظر رسیدن در عکس‌های قدیمی

زمانی که کچل باشید، یعنی همیشه یک استایل دارید. خب همین باعث می‌شود که اگر بیست سال بعد هم به عکس‌های قدیمی خود نگاهی بیاندازید، سوژه خنده دیگران نشوید  زیرا هیچ مدل موی مسخره‌ای ندارید که باعث تمسخر دیگران شود. 

انتهای پیام