افتادن دندان نشانه کدام بیماری است؟
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۳۵۱۷۵
بررسیها نشان میدهد، خطر ابتلا به اختلال شناختی در بزرگسالانی که دندان های بیشتری از دست داده بودند، در مقایسه با افرادی که دندانی را از دست نداده بودند، در حدود ۵۰ درصد بیشتر بوده و این وضعیت برای تشخیص زوال عقل تقریبا ۳۰ درصد بیشتر است.
به گزارش برنا؛ محققان دانشگاه نیویورک در پروژه تحقیقاتی موسوم به اهمیت حفظ سلامت دهان و دندان و نقش آن در کمک به حفظ عملکرد شناختی، دریافتند افراد مسنی که در دوره میانسالی به بعد، دندان خود را از دست می دهند در معرض بیشتر خطر نقص شناختی و زوال عقل قرار می گیرند و این خطر با از دست دادن دندانهای بیشتر افزایش می یابد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
البته این محققان تاکید کردند این خطر در افراد مسنی که دارای پروتزهای مصنوعی هستند، افزایش پیدا نمی کند بنابراین این پژوهش ها مشخص می کند که درمان به موقع با ایمپلنت دندانی ممکن است از خطر نقص شناختی و زوال عقل جلوگیری کند.
به گزارش سیناپرس،بی وو (Bei Wu)، یکی از نویسندگان و پژوهشگران این مطالعه و از اساتید دانشگاه نیویورک در بیانیه ای مطبوعاتی گفت: « یافته های ما بر اهمیت حفظ سلامت دهان و دندان و نقش آن در کمک به حفظ عملکرد شناختی تأکید می کند. مهم است که درک عمیق تری از ارتباط بین ضعف سلامت دهان و دندان و کاهش وضعیت شناختی داشته باشیم.»
انجمن آلزایمر تخمین می زند که زوال عقل تا شش میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد اما حدود ۱۱ درصد از بزرگسالان در سطح ملی دچار درجاتی از افت وضعیت شناختی می شوند.
طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، از هر شش بزرگسال ۶۵ ساله و بالاتر، یک نفر با افزایش سن، دندان خود را از دست می دهد.
وو و همکارانش توضیح دادند که از دست دادن دندان ها می تواند منجر به مشکلات جویدن شده که متعاقبا ممکن است به ایجاد کمبودهای تغذیه ای کمک کند یا تغییرات شیمیایی به طور بالقوه مضر را در مغز به وجود آورد.
در ضمن این پژوهشگران اعلام کردند که ممکن است ارتباطی بین بیماری لثه، علت اصلی از بین رفتن دندان و افت شناختی وجود داشته باشد.به گزارش سیناپرس، از سوی دیگر، از دست دادن دندان ممکن است نشان دهنده مشکلات اقتصادی-اجتماعی مادام العمر از جمله کاهش دسترسی به مراقبت های بهداشتی با کیفیت و درمان بیماری های دهان و دندان باشد که همچنین خطر ابتلا به افت شناختی در فرد را افزایش می دهد.
لازم به توضیح است که برای به دست آوردن این یافته ها، وو و همکارانش داده های ۱۴ پژوهش مرتبط با از دست دادن دندان و اختلال شناختی را که شامل اطلاعات ۳۴ هزار و ۷۴ بزرگسال بود را جمع آوری کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. در بین این افراد، ۴ هزار و ۶۸۹ نفر دچار نقص عملکرد شناختی یا کاهش آن شده بودند.
نتایج قابل توجه این بررسی ها نشان می دهد، خطر ابتلا به اختلال شناختی در بزرگسالانی که دندان های بیشتری از دست داده بودند، در مقایسه با افرادی که دندانی را از دست نداده بودند، در حدود ۵۰ درصد بیشتر بوده و این وضعیت برای تشخیص زوال عقل تقریبا ۳۰ درصد بیشتر است.
محققان همچنین اعلام کردند، بزرگسالانی که دندانهایشان را از دست داده اند، در صورت نداشتن پروتز مصنوعی یا ایمپلنت، در مقایسه با دندان های مصنوعی ۴۸ درصد بیشتر دچار نقص شناختی می شوند. لازم به تاکید است که تعداد بیشتر دندان های از دست رفته نیز با خطر بیشتر افت شناختی مرتبط بوده و با هر دندان از دست رفته اضافی ۱/۴ درصد خطر ابتلا به اختلال شناختی و ۱/۱ درصد خطر تشخیص زوال عقل افزایش پیدا می کند.
به گفته شیانگ چی (Xiang Qi) از دیگر پژوهشگران این پروژه تحقیقاتی، رابطه ای به نام (قرار گرفتن در معرض واکنش) بین تعداد دندان های از دست رفته و خطر کاهش عملکرد شناختی وجود دارد.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله JAMDA، مجله پزشکی پس از وضعیت حاد و مراقبت های طولانی مدت، به چاپ رسیده و قابل دسترس است.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: نیویورک سلامت درمان آلزایمر ایالات متحده مشکلات تغذیه مغز درمان بیماری ایالات متحده درمان بیماری مشکلات مشکلات اقتصادی نیویورک دست دادن دندان اختلال شناختی عملکرد شناختی خطر ابتلا دهان و دندان درصد بیشتر داده بودند زوال عقل دندان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۳۵۱۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخمهای مزمن در دیابتیها
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. دکتر حسامالدین علامه در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه زخمهای مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخمهای دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار میگیرند؛ زخمهای دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد میشود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا میشوند. وی با بیان اینکه زخمهای عروقی دومین عامل ابتلا به زخمهای مزمن هستند، اظهار کرد: زخمهای عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم میشوند. بررسیها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخمهای شریانی است. همچنین زخمهای وریدی به دلایل نارساییهای عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد میشود. چاقی، نارساییهای قلبیعروقی و برخی از سرطانها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد میکنند نیز سبب ابتلا به زخمهای مزمن وریدی میشوند. علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخمهای مزمن میشود، زخمهای «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد میشود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماریهایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان میشود به ویژه در سالمندانی که سکته کردهاند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شدهاند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار میگیرند، اغلب دچار زخم مزمن میشوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران درباره زخمهای مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطانها منجر به زخمهای مزمن میشوند که این زخمها جزو موارد نادر زخمهای مزمن هستند. همچنین برخی از بیماریهای صعبالعلاج میتوانند زخم مزمن ایجاد کنند. وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخمهای مزمن دچار میشوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی میکنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتیها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا میشوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بیحسی ناحیه پا میشود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیبهای وارده به پا نمیشوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خونرسانی نامناسب کاهش مییابد. وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا میشود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی میتوان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه میکنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماریهای کبد را جدی بگیرید