انتقاد روزنامه جوان از سریال «دودکش ۲»

«دودکش ۲» که حدود دو هفته است از شبکه اول سیما پخش می‌شود با چنین مشکلی مواجه شده و معلوم است از نداشتن یک فیلمنامه منسجم رنج می‌برد. فصل اول دودکش در ماه رمضان سال ۹۲ پخش شد و بازپخش آن از شبکه‌های مختلف سیما بنا به موقعیت‌های فیلمنامه‌ای توانست مخاطب زیادی را به خود اختصاص بدهد. پس از آن مجموعه «پادری» به عنوان ادامه آن ساخته و پخش شد، اما مورد توجه قرار نگرفت و حالا دودکش ۲ را برزو نیک‌نژاد در ادامه همان دودکش‌یک که محمدحسین لطیفی ساخته بود، کارگردانی کرده است که به نظر می‌رسد آسیب و لطمه اصلی همین جا خودش را نشان داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آقای کارگردان فهمی متفاوت از ویژگی‌های قوام‌دهنده سری اول داشته و نتوانسته همان اجزا را کنار هم بچیند و فقط بازیگران کار مشترک هستند. پیش از این محمدحسین لطیفی توانسته بود سریال «ساخت ایران‌یک» را با جذابیت خاصی بسازد، اما نیک‌نژاد در ادامه نتوانست فصل دوم آن را حتی با موفقیت نسبی ادامه بدهد.

۱۳ قسمت از دودکش ۲ پخش شده، اما خبری از یک اتفاق مهم در آن نیست، می‌توانیم بخشی از رخدادهای سطحی این سریال را با سریال پایتخت مقایسه کنیم، یعنی اگر در هفت فصل پایتخت ارسطو به دنبال تشکیل خانواده و ازدواج بود، حالا در دودکش بهروز هم از فصل اول تا فصل دوم با تمرکز بیشتر به دنبال پیدا کردن دختر دلخواهش برای ازدواج است، این تکرار مسائل در فصل دوم نه تنها به هیچ وجه متقاعد کننده نیست بلکه دیگر حتی جذابیت موضوعی هم ندارد، به طوری که انگار قصه‌ای برای تشکیل موقعیت‌های دراماتیک یا کمدی شکل نگرفته است و هر آنچه در قسمت‌ها شاهد هستیم دیالوگ و موقعیت‌پردازی‌های فکر نشده و فی‌البداهه هستند و موقعیت‌ها با کلیشه‌های فصل اول گره خورده است، یعنی کارگردان هیچ تلاشی برای به دست آوردن شخصیت و موقعیت‌های جدید نکرده است و آنچه از شخصیت می‌بینیم تلاش‌های محمدحسین لطیفی در اجراست که نیک‌نژاد در این فصل آن را فارغ از قصه دوباره‌سازی کرده است، حالا جای عالیه با بازی الناز حبیبی در فصل اول با گندم (الهام اخوان) تغییر کرده است، به موازات این تکرار ما با دیالوگ‌های تکراری هم مواجهیم و ایضاً تکیه‌کلام‌های فیروز مشتاق و نصرت را که تغییری در آن‌ها نمی‌بینیم، شاهدیم.

هشت سال از دودکش‌یک می‌گذرد و این در بطن داستان و بزرگ شدن کودکان سریال مشخص است، اما تکیه‌کلام‌ها هیچ تغییری نکرده فقط نقش بهروز اغراق شده و حتی به خنگ بودنش هم افزوده شده است و اضافه کنید که نصرت با بازی بهنام تشکر لحن گفتاری نامرسومی دارد و منطق این گونه لحن گفتاری که نشانی از مردی ندارد، مشخص نیست، از طرفی روند بی‌اخلاقی در خانواده به اوج خود رسیده و کل‌کل‌های فیروز، نصرت و بهروز نه تنها ربطی به شوخی کمدی ندارد بلکه خانواده را زیر سؤال می‌برد، البته این موضوع در فصل یک هم وجود داشت، اما چگالی این بی‌اخلاقی‌ها یا کل‌کل‌های بی‌مورد یا زیر سؤال بردن نوع زندگی هم کمتر بود یا با توجه به کارگردانی ساختار مطلوب‌تری داشت.

نیک‌نژاد برای رسیدن به شوخی‌های موقعیتی به ورطه تکرار گرفتار شده است، حتی شغل قالیشویی هم در این فصل به درستی نشان داده نمی‌شود و تمرکز قصه بیشتر روی بهروز است، اما این تمرکز جواب نداده چراکه شرایط کلی سریال برای جلو رفتن قصه نیاز به اتفاقات جدیدتر دارد که تا قسمت ۱۳ رخ نداده است.

نیک‌نژاد سعی کرده از نصرت به عنوان یک بلاگر استفاده کند که موضوع روز باشد ولی آن هم جواب نداده و نکته جدیدی هم در بازی‌ها دیده نمی‌شود. انگار به مجموعه بازیگران هشدار داده‌اند فقط تکرار نقش کنند، حتی اگر هشت سال گذشته باشد! تنها فرق دودکش‌یک با دودکش ۲ بزرگ شدن کودکان است و اضافه شدن چند کودک دیگر و شدیدتر شدن خل‌بازی‌های بهروز که آن‌ها هم دردی را از ناتوانی این سریال دوا نمی‌کند.

۵۸۵۸

کد خبر 1536604

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: سریال ایرانی تلویزیون برنامه های تلویزیونی موقعیت ها نیک نژاد دودکش ۲ فصل اول

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۶۵۹۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد آقای اقتصاد به سیاست های تعدیل اقتصادی

به گزارش خبرنگار مهر ۱۸ اردیبهشت ماه سال روز وفات حسین عظیمی آرانی است که اساتید و کارشناسان علم اقتصاد او را به عنوان یکی از چهره‌های برتر علم اقتصاد می‌شناسند که نقدهای جدی به سیاست تعدیل اقتصادی داشت و بارها نسبت به این سیاست که مورد حمایت دولت پنجم به بعد بود انتقادات جدی وارد کرد.

تحصیلات دوره ابتدایی را در شهرستان آران گذراند و در سال ۱۳۴۴ دوره دبیرستان را در شهرستان کاشان در رشته ریاضی فیزیک به اتمام رساند. همان سال با ورود به دانشگاه تهران در رشته اقتصاد مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۳۴۹ دوره فوق لیسانس (کارشناسی ارشد) اقتصاد با گرایش توسعه دانشگاه تهران، موفق به اخذ بورس تحصیلی دانشگاه آکسفورد انگلستان شد. پس از عزیمت به انگلستان، به فراگیری علم اقتصاد در یکی از معتبرترین دانشگاه‌های نوبل آور جهان پرداخت. در سال ۱۹۸۰ میلادی دوره دکتری رشته اقتصاد توسعه این دانشگاه را با درجه عالی به پایان رساند. موضوع رساله او " بررسی رابطه رشد اقتصادی، توزیع درآمد و فقر با توجه به مسائل ایران بود.

مسئولیت‌های اجرایی

شروع فعالیت‌های کاری زنده یاد حسین عظیمی از سال ۱۳۴۵ با کارآموزی در سازمان برنامه و بودجه وقت آغاز شده و تا سال ۱۳۴۶ ادامه یافت. از سال ۱۳۴۸ در مؤسسه تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران به طور رسمی مشغول به کار شد که تا سال ۱۳۵۱ ادامه یافت. در سال ۱۳۴۵ به خدمت مؤسسه برنامه ریزی ایران درآمد؛ مؤسسه ای که تحت پوشش دوگانه سازمان برنامه و بودجه ایران و سازمان ملل متحد فعالیت می‌کرد. در این دوره مسئولیت اجرایی تحقیقات و ارائه آموزش‌های کاربردی برنامه و بودجه مؤسسه را به عهده گرفت و تا سال ۱۳۵۶ به فعالیت خود در این مؤسسه ادامه داد.

از سال ۱۳۵۹ تا سال ۱۳۶۸ در سازمان برنامه و بودجه در رده‌های مختلف مختلف شغلی از جمله کارشناس، مشاور، معاونت دفتر، ریاست دفتر و عضویت در ستاد مرکزی برنامه و بودجه فعالیت کرد.

از سال ۱۳۸۱ با قبول مسئولیت ریاست مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی که از ادغام دو مؤسسه آموزشی و پژوهشی در برنامه ریزی و توسعه به وجود آمده بود، به یکی از ارکان مهم سازمان مدیریت و برنامه ریزی بازگشت مؤسسه ای که در سال ۱۳۴۵ نیز سابقه خدمت در آن را تجربه کرده و با این انتصاب و فعالیت‌های اجرای – تحقیقاتی خود در این مؤسسه را مجدداً آغاز کرد. این آخرین مسئولیت اجرایی او بود.

شاید سرنوشت این بوده که شروع و پایان کارش در مؤسسه باشد. زنده یاد دکتر عظیمی در مدت کوتاهی که ریاست مؤسسه را بر عهده داشت تلاش گسترده‌ای را برای تهیه مقدمات برنامه چهارم توسعه آغاز کرد در اسفند ۱۳۸۱ بزرگترین همایش اقتصاد ایران با عنوان چالش‌ها و چشم انداز اقتصاد ایران را با حضور بیش از ۳۵ مؤسسه تحقیقاتی و حضور بیش از ۶۰۰ نفر از صاحب نظران محققین و دانشگاهیان کشور برگزار کرد.

فعالیت‌های دانشگاهی

در سال ۱۳۴۹ اولین تدریس دانشگاهی خود را در دانشگاه تهران تجربه کرد و وارد جرگه معلمی شد. علاوه بر دانشگاه تهران، دانشجویان دانشگاه‌های علامه طباطبایی و تربیت مدرس تهران نیز در کلاس درسش، علم اقتصاد را آموخته اند. از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۲ به عنوان استاد مدعو در دانشگاه آکسفورد انگلستان که زمانی در آن تحصیل می‌کرد، به آموزش علم اقتصاد پرداخت. پس از جدا شدن از سازمان برنامه و بودجه در سال ۱۳۶۸، به عضویت هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی درآمد و به عنوان مدیر گروه اقتصاد واحد علوم. تحقیقات تهران به تعلیم و تربیت دانشجویان رشته اقتصاد در مقاطع تکمیلی پرداخت و تا پایان عمر، با حفظ این سمت، معلمی می‌کرد.

مجموعه آثار عملی

زنده یاد حسین عظیمی در تولید آثار علمی مکتوب، تلاش ارزنده‌ای داشت. علاوه بر مجموعه سخنرانی‌هایی که از ارزش علمی بسیار بالایی برخوردار بوده و قابل جمع آوری و تألیف هستند، مجموعه آثار مکتوب او به بیش از پنج هزار صفحه استاندارد می‌رسد.

مجموعه آثار منتشر شده زنده یاد عظیمی شامل ۸ جلد کتاب تألیفی و ترجمه شده و حدود یکصد مقاله علمی است که اکثر مباحث آنها در حوزه علم اقتصاد در مجلات معتبر علمی منتشر شده است. از جمله کتاب‌هایی که وی به رشته تحریر درآوده است می‌توان به بانک‌های توسعه‌ای با تکیه بر بانک توسعه صنعت و معدن ایران؛ مقدمه‌ای بر نظریه اقتصاد سنجی؛ تورم مقدمه‌ای بر علم اقتصاد؛ سیاست اجتماعی در کشورهای توسعه نیافته؛ مدارهای توسعه نیافتگی در اقتصاد ایران؛ چشم انداز اقتصاد ایران؛ ایران امروز در آئینه مباحث توسعه اشاره کرد.

نظریات حسین عظیمی، از روش شناسی خاصی برای تحلیل تمدن جدید صنعتی یاهمان توسعه وارایه پیشنهادات برای توسعه اقتصادی ایران برخوردار است. ایشان اعتقادی به علم اقتصاد واحد نداشته و معتقد بود که علم اقتصاد در کشورهای در حال توسعه (در حال گذر) همان اقتصاد توسعه است و تدریس نظرات غیر توسعه‌ای کشورهای غربی برای کشورهای در حال توسعه کاربرد ندارد. از این‌رو، دکتر عظیمی معتقد بود که باید از نظرات شکل گرفته در غرب استفاده کرد اما بایدآن‌ها را بومی و توسعه‌ای کرد. بسیاری از تئوری‌های غربی نامناسب هستند که باید کنار گذاشته شوند. در این خصوص مهارت دکتر عظیمی در غربال سازی اندیشه‌های علمی بود. ایشان به خوبی در انطباق دادن نظریات اندیشمندان توسعه در بعد از جنگ جهانی دوم با شرایط اجتماعی- اقتصادی ایران مهارت داشت و به خوبی عدم تطابق بسیاری از نظریات را بیان می‌کرد.

عظیمی در اولین سمینار بازسازی اقتصاد ایران پس از جنگ، که در سال ۱۳۶۸ برگزار شد، به صراحت نقایص و اشتباهات فاحش سیاست‌های تعدیل اقتصادی در برنامه اول توسعه را تشریح نموده و به درستی، بحران اقتصادی ناشی از آن را پیش‌بینی کرده بود.

کد خبر 6100139 محمدحسین سیف اللهی مقدم