به مهمانی با شکوه فرهنگ بیا| افتتاح کوشک باغ هنر
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۰۶۶۰۳
همشهری آنلاین_راحله عبدالحسینی: با این حساب حالا دیگر در اراضی عباسآباد در تکه سوم پایتخت یک مجموعه تمام و کمال از اماکن فرهنگی برایمان ایجاد شده تا بتوانیم با فراغ بال دست به انتخاب بزنیم و از خدمات فرهنگی و هنری بهرهببریم. کوشک باغ هنر با حضور دکتر «پیروز حناچی» شهردار تهران و جمعی از مسئولان و هنرمندان افتتاح شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کوشک باغ هنر حاصل تلاش هنرمندان ایرانی است. این را میشود از معماری خاص این مجموعه متوجه شد که ما را به یاد یک عمارت باشکوه با معماری ایرانی میاندازد. ساختمانی که ۸ ماه زمان برد تا ساختهشود. به گفته «حمید جوانی» معاون فنی و اجرایی شرکت نوسازی عباسآباد در ساخت این بنای فاخر از توان و تخصص مهندسان جوان ایرانی و در حوزه نازککاری و خلق اثر گنبد آن از هنر دست هنرمندان ایرانی بهرهگرفتهشده است.
گنبد آسمان هنرگنبد آسمان هنر کوشک با طرح چهلستون اصفهان همان بدو ورود نگاه مخاطب را میرباید؛ گنبدی که بهدست هنرمندانه «مرتضی مطیعیفرد» استاد گچبری کشور در مدت ۲ سال و نیم ساخته شده است. او در کارنامه خود آثار به یادماندنی بسیاری از جمله خانه امیر نظام، خانه مجتهد تبریزی، ساختمان قائمیه در اصفهان، هتل ارم کیش و مسجد شهرک جم تهران را دارد. استاد مرتضی مطیعیفرد میگوید: «کار گنبد کوشک باغ هنر الهام گرفته از هنر دوران صفوی است.
هنر دوران قدیم را باید در مجموعههای جدید هنری احیا کرد و به نسل جوان آموزش داد. باید تلاش کنیم این هنر زنده بماند. طراحی و اجرا و رنگآمیزی این کار با هماهنگی کامل در این مجموعه انجام شد.» مطیعیفرد از اجرای گنبد آسمان هنر در کوشک باغ هنر ابراز خرسندی میکند و ادامه میدهد: «باعث افتخار است که از هنر اصیل ایرانی در مجموعههای فرهنگی و هنری پایتخت بهرهگرفته میشود.» او که صفر تا صد کار از طراحی تا اجرای گنبد آسمان هنر را برعهده داشته است میگوید: «چنین مجموعهای برای شهروندان یک پاتوق فرهنگی است که حتماً مورد استقبال هم قرار میگیرد.»
نقاشیخط و آینهکاریبعد از گنبد آسمان هنر، گالری کوشک باغ هنر جالبترین بخش این مجموعه است؛ یک گالری وسیع که قرار است آثار هنرمندان در آن نمایش داده شود.
«سیدمحمدحسین حجازی» مدیرعامل نوسازی عباسآباد گالری این مجموعه را جزو یکی از بزرگترین گالریهای پایتخت میداند و میگوید: «گالری ظرفیت به نمایش درآوردن آثار مختلف را در حوزههای تجسمی دارد. این مجموعه در ۲ بخش گالریهای مرکزی و جنبی ظرفیت دارد تا میزبان آثار هنرمندان، پیشکسوتان و استادان تجسمی باشد.» نقاشیخطها، آینهکاریها و تابلوهایی که بهدست هنرمندان بزرگ معاصر طراحی شدهاند هم اینجا به چشم میخورد.
۲ اثر هنری نقاشیخط از آثار علیرضا روحالامین است و ۶ اثر دیگر آثار سعید نقاشیان، لیلی منتظری، حسین احصایی، مصطفی شبستری، سپیده امامنژاد و پریسا داودی نیز در فضاهای مختلف کوشک نصب شده است. در سالن اجتماعات نیز بیت «از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر/ یادگاری که در این گنبد دوار بماند» به سبک ترکیببندی نستعلیق، طراحی و به اجرا گذاشته شدهاست.
هنر و کتاب، همسایه هم شدهاند«شهلا اسدیانی» یکی از هنرمندانی است که در غرفه میناسازی، آثار هنری خلق میکند. او میگوید: «بیش از ۲ دهه است که در این رشته هنری فعالیت میکنم. یکی از خصوصیات خوب این مجموعه فضای باز و فرح بخش آن است. جایی که حتی اگر به هنر هم علاقه چندانی نداشتهباشی به دلیل فضای سبز و هوای خوش جذابیت دارد. این کشش باعث میشود همه اقشار به مجموعه کوشک باغ هنر بیایند و در این حین با کارها و آثار مختلف هنری آشنا شوند. باغ کتاب هم در همسایگی کوشک باغ هنر، انگیزه دیگری برای بازدید از کوشک باغ هنر است.»
آشفتگی روزمره با لطافت هنر رنگ میبازدچراغ غرفه سازگری با حضور استاد «محمدرضا ژاله» روشن شدهاست. پیشکسوتی که هم دستی بر نواختنساز دارد و هم ساختن آن. او میگوید: «در اینکه کوشک باغ هنر یکی از پاتوقهای فرهنگی و هنری تهران خواهد بود شکی نداریم. اما خوب است در هر منطقه تهران چنین مرکزی برای فرهنگ و هنر دایر شود تا مردم هنرمند ساکن هر محله بتوانند کارهای هنریشان را در معرض نمایش بگذارند. وقتی شهروندان با هنر عجین میشوند، لطافت هنر نمیگذارد آشفته و پرخاشگر شوند. این روزها لازم داریم به کمک معجزه هنر خودمان را آرام کنیم.»
آشنایی شهروندان با هنرهای کمتر شناخته شده«مریم گشادهرو» کارشناس ارشد پژوهش هنر است که در غرفه نقاشی روی پارچه به شیوه باتیک در مجموعه کوشک هنر حضور دارد. میگوید: «این هنر مختص آسیای جنوبشرقی است ولی در کشور ما هم رواج دارد.» او درباره راهاندازی کوشک باغ هنر میگوید: «فعالیت چنین مجموعهای بسیار باعث خوشحالی هنرمندان است. اینجا محلی است تا مخاطب با هنر آشنا شود. به ویژه هنرهای کمتر شناختهشدهای مثل چاپ باتیک. وقتی شهروندان با این هنر آشنا شوند، برخی که علاقه داشته باشند، برای یادگیری و آموزش پیشقدم میشوند و باعث میشود هنر چاپ باتیک از خطر زوال و فراموشی در امان بماند.»
هادی آفریده، کارگردان مستند «چنارستان» /هنر، بداخلاقی را از جامعه دور میکند«چه اتفاقی بهتر از اینکه در اراضی عباسآباد، پروژههای فرهنگی، هنری و محیطزیستی اجرا شود.» این را «هادی آفریده» میگوید که کارگردانی مستندهای «خاطرات نیآوران» و «نوروز به وقت تهران» را در کارنامه دارد. آفریده میگوید: «گسترش سرانههای فرهنگی و هنری یکی از دغدغههای همیشگی هنرمندان است.
تهران با این جمعیت به مراکز فرهنگی متعددی نیاز دارد. جایی که گالریها و نمایشگاههای هنری برگزار شود و به نوعی پاتوق فرهنگی علاقهمندان باشد.» آفریده که این روزها مشغول تهیه مستندی با عنوان «کاریز، قصه آب» است میگوید: «افتتاح کوشک باغ هنر خبر خوش این روزها برای ماست که نشان میدهد به این نکته مهم رسیدهایم که شهر غیر از سرانههای خدماتی به سرانههای فرهنگی نیاز دارد.
امیدوارم این مسیر به رشد و پویایی خود ادامه دهد. کوشک باغ هنر باید محلی برای حضور همه اقشار جامعه باشد. چون اماکن فرهنگی و هنری با برنامههای خاص خود حتماً میتوانند نگاه شهروندان را به شهر و زندگی بهتر کنند. هنر میتواند بداخلاقیها را از جامعه بگیرد.»
حبیب صادقی، نقاش /آثار ارزشمند هنرمندان را به نمایش بگذاریم«حبیب صادقی» هنرمند نقاش میگوید که هرچه بتوانیم پروژههای جدیدی برای افزایش سرانههای فرهنگی افتتاح کنیم کار ارزشمندی است. او درباره افتتاح کوشک باغ هنر در اراضی عباسآباد میگوید: «۷۰ موزه در پاریس بخشی از آثار پیکاسو را به نمایش گذاشتهاند. علاقهمندان همواره میتوانند به تماشای آثار بروند. به همین دلیل افتتاح یک مرکز هنری یک بخش و چگونگی نمایش آثار هنرمندان بخش دیگر است. کوشک باغ هنر باید فضای پویایی داشته باشد تا علاقهمندان را به خود جذب کند. نه اینکه هر چند صباحی یکسری آثار روی دیوار برود.
پروژههای فرهنگی و هنری هم نیازمند مدیریت است.» صادقی از تابلوی گلهای آفتابگردان ونگوگ میگوید که بهعنوان پشتوانه یک بانک در ژاپن نگهداری میشود و ادامه میدهد: «اقتصاد هنر مقولهای است که میتواند در رشد جامعه تأثیرگذار باشد به شرط آنکه با مدیریتی صحیح پیش برود. کشور ما باسابقه بسیار طولانی مدنیت، خیلی بهتر و شایستهتر میتواند در حوزه هنرهای تجسمی پیش برود.
افتتاح کوشک باغ هنر با بخشهای متنوع هم کار خوب و ارزشمندی است که میتواند از سوی بانکها و شرکتهای بزرگ حمایت شود. در این صورت هم هنرمندان و هم علاقهمندان با نتایج بهتری روبهرو خواهند بود.» صادقی اضافه میکند که با در اختیار قرار دادن فضای بزرگ و مجهز به هنرمندان تجسمی میتوان هنر ایران را بهتر از قبل به دنیا معرفی کرد: «بهترین نگارگران دنیا از سرزمین ما هستند که در دنیا نقشآفرینی میکنند.
هنرمندان زیادی داریم که هنر نفیس خود را در آتلیهشان گذاشتند و در معرض تماشای شهروندان قرار نگرفته. مدیریت فرهنگی و هنری میتواند به مثابه گنجیاب عمل کند و این آثار نفیس را از آتلیههای شخصی بیرون بکشد و در مجموعه بزرگی مثل کوشک باغ هنر در معرض تماشای علاقهمندان بگذارد. با تماشای این آثار ارزشمند نگاه و سلیقه هنری مخاطبان هم بهتر میشود.»
آزاده موسوی، مستندساز ساکن محله امانیه /استعدادهای پنهان هنری خودی نشان میدهدهنرمند هممحلهای را با مستند «در جست وجوی فریده» در ذهن داریم. موضوع افتتاح کوشک باغ هنر در اراضی عباسآباد را که با او مطرح میکنیم استقبال میکند و میگوید: «کوشک باغ هنر در اراضی عباسآباد با داشتن گالری و سینما یعنی اضافه شدن به سرانههای فرهنگی و هنری پایتخت؛ این افزایش سرانهها میتواند در ارتقای فرهنگ و هنر عمومی بسیار تأثیرگذار باشد.
این اماکن فرهنگی و هنری از سویی با نمایش آثار هنرمندان و از سوی دیگر با حضور مخاطبان خاص حوزه فرهنگ و هنر مکانی است برای کشف استعدادهای پنهان.» از دیدگاه موسوی افزایش سرانههای فرهنگی و هنری همیشه به افتتاح چنین اماکن بزرگ و مجهزی محدود نمیشود: «ایجاد پاتوقهای فرهنگی و هنری در تمام محلههای شهر از سوی شهروندان علاقهمند به هنر مورد استقبال قرار میگیرد و افرادی هم که علاقهمند نیستند با دیدن تأثیر مثبت چنین اماکنی دستکم برای یکبار هم که شده به مرکز فرهنگی و هنری سر میزنند.»
در کوشک باغ هنر چه میبینید؟
کوشک باغ هنر در پهنه شرقی اراضی عباسآباد واقع شده و ۵ هزارمترمربع وسعت دارد. اسکلت ساختمان از نوع بتنی با حدود ۱۴متر ارتفاع از سطح زمین است. این مجموعه فرهنگی و هنری کارکردهای گوناگونی دارد؛ از جمله:
گنبد آسمان هنر
سالن همایش با ظرفیت ۳۰۰ صندلی
سالن سینمای ۳۰۰ نفره
گالری به وسعت ۴۸۰ مترمربع
غرفههای هنر
کلاسهای آموزشی متعدد
فضای اداری ۹۰۰مترمربع
فضای تجاری و باز به متراژ ۷۰۰مترمربع
سالنهای کنفرانس
رستوران و کافیشاپ هزارمترمربع
۵۶۰ هکتار مساحت اراضی عباسآباد در اختیار فضاهای فرهنگی قرار گرفته است.
۹۰ درصد پروژههای عمرانی اراضی عباسآباد تکمیل شدهاست.
۲ سال پیش «باغ هنر» در اراضی عباسآباد افتتاح شد که محل برپایی نمایشگاههای متنوع فرهنگی است.
کد خبر 615684 برچسبها فرهنگ باغ هنر همشهری محله موزه هنر شهر پایتختمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: فرهنگ باغ هنر همشهری محله موزه هنر شهر پایتخت افتتاح کوشک باغ هنر اراضی عباس آباد فرهنگی و هنری سرانه های فرهنگی کوشک باغ هنر کوشک باغ هنر آثار هنرمندان علاقه مندان سرانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۰۶۶۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه به هنر نگاه کنیم و واقعا آن را ببینیم؟
"کارن کی هو" نویسنده حوزه هنری میگوید:"اگر سعی میکردید زندگی تان را بدون هنر دوباره تصور کنید بله، کاملا متفاوت به نظر میرسید. هنر با چیزهایی بیشتر از آن چه مردم فکر میکنند تلاقی میکند".
به گزارش فرارو به نقل از وُکس، این صرفا ون گوگها و مونهها نیستند که آثار هنری شان بر روی دیوار موزهها آویزان شده اند. هنر در آثار هنریای مانند سازه "دروازه ابر" ساخته "آنیش کاپور" هنرمند بریتانیایی هندی تبار در پارک میلینیوم (هزاره) در شیکاگو یا در عمارت مارپیچ ساختمان گوگنهایم در نیویورک نیز وجود دارد.
هنر هم چنین، هنر زینت بخش پوستر فیلمهای سینمایی و تابلوهای ویترین فروشگاهها میباشد. هنرمندان با هنرشان بر لباسهایی که میپوشید، موسیقیای که گوش میدهید و محصولاتی که مصرف میکنید تاثیر میگذارند. به زبان ساده هنر همه جا حضور دارد.
با این وجود، اگر هنر اصلی اساسی از فرهنگ ما میباشد آیا بسیاری از ما احساس میکنیم که آن را درک نمیکنیم؟نتیجه نظرسنجیای انجام شده توسط "یوگاو" در سال ۲۰۲۳ میلادی منتشر شد نشان داد که تقریبا نیمی از پاسخ دهندگان امریکایی گفته بودند که خود را هنرمند نمیدانند. ۵۸ درصد یا حتی میزان بیش تری از پاسخ دهندگان گفته بودند که با جریانها یا سبکهای هنری معروف آشنا نیستند.
شما شاید بخواهید ستایش گر هنر باشید، اما برای تبدیل شدن به فردی هنردوست باید با هنر ارتباط برقرار کنید.
به هنر به عنوان یک ماجراجویی تعاملی نگاه کنیدگاهی اوقات استفاده از راهنماهای صوتی یا گوش دادن به صحبتهای هنرمندان برای روشن شدن تاریخچه یک اثر کمک کننده است، اما لزوما همواره به شما کمک نمیکند با هنر ارتباط برقرار کنید.
رمزگشایی معنای یک اثر مستلزم نگاه کردن به کالبدی بودن آن است. اتصال یک اثر هنری به سایر مصنوعات فرهنگی و در عین حال انتقال تجربیات زندگی خود از این باور سوررئالیستی پیروی میکند که معنا از مثلث سه ضلعی خود اثر، نیت هنرمند و واکنش بیننده به آن ناشی میشود.
معنای هنر از تعامل بین بیننده و هنرمند ناشی میشود. آن چه بیننده از یک اثر استنباط میکند صرفنظر از نیت هنرمند که خالق اثر بوده اهمیت دارد. از این منظر برای فهم یک اثر هنری باید کمتر احساس ترس به خود راه دهیم، زیرا هیچ راه درست یا غلطی برای خوانش یک اثر هنری وجود ندارد و صرفا ایدههایی هستند که میتوانند توسط هنرمند بسط یافته یا هدایت شوند.
"مولی اووندن" هنرمند و شاعر در مینه سوتا در این باره میگوید:" نیازی ندارم بیننده نقاشی هایم دقیقا منظورم را بداند، اما دوست دارم به اصطلاح با اثرم دست بدهد. این بیشتر در مورد گشودگی به روی یک گفتگو یا دعوت به یک تجربه است". این رابطه با در نظر گرفتن بازدید از موزه یا گالری به عنوان یک اقدام فعال و نه منفعل ممکن است به تحکیم رابطه با هنر کمک کند.
یک مطالعه ۲۰ ساله که در سال ۲۰۱۷ میلادی مجددا تایید شد نشان داد که ما به طور متوسط صرفا به مدت ۲۷ ثانیه به یک اثر هنری در موزه یا گالری نگاه میکنیم که شامل عنوان و اطلاعات همراه آن میشود. "دیل" هنرمند چند رشتهای میگوید:"تلاشی برای خلق اثری وجود دارد که نیازی نیست زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره آن کنید". با این وجود، او معتقد است که تفکر انتقادی برای هر هنری هم از طرف هنرمند و هم از طرف بیننده امری حیاتی میباشد.
اووندن میگوید:"ما در مدرسه یاد میگیریم چگونه در مواجهه با شعر یا هر اثر هنری دیگری همه اجرا را شناسایی کرده و آنها را از هم جدا کنیم". با این وجود، او در کار خود به عنوان یک مربی هنری سعی میکند مخاطب را وادار کند که به این فکر کند که پس از آن تشریح چه رخ میدهد. او میگوید: "وقتی همه چیز از هم پاشید یاد نمیگیریم که چه کار کنیم و به نوعی اثر را رها میکنیم". اووندن بر این باور است که رابطه بین بیننده و اثر در روند جمعآوری دوباره جهان شکل میگیرد.
اگر هنر فرآیندی از تخیل است که واقعیت را قابل تصور، به یاد ماندنی و گاهی حتی قابل پیش بینی میسازد همانطور که "سوزان لنگر" فیلسوف فرهنگی گفته بود چنین تعاملی میتواند حتی فراتر از این نیز پیش برود، زیرا باعث ایجاد احساساتی میشود که ما هر روز با آن در تماس نیستیم احساساتی مانند انزجار و ترس. برای مثال، با تماشای آثار دیل متوجه میشویم که تعدادی از قطعات او الهام بخش طنز هستند و هم چنین تجربه بومیان امریکا را به تصویر میکشد، زیرا انسانیت به تصویر کشیده شده و حقیقت نگران کنندهای را در مورد تسخیر آمریکا نشان میدهد.
دیل با اشاره به این که نقش او به عنوان یک هنرمند آن است که ایده هایش را با صداقت بیان کند میگوید: "من سعی نمیکنم اثری را خلق نمایم و سپس به این فکر کنم که مخاطبان آن را دوست خواهند داشت". هنر صادقانه حتی میتواند مخاطبان را به شدت ناراحت کند. دیل میگوید:"با این وجود، این ناراحتی بخش مهمی از کار است".
در این مورد بخشی از عدم فهم هنر مخاطب میتواند ناشی از بی میلی برای مقابله با آن ناراحتی باشد. همان گونه که لنگر نوشته آموزش هنر آموزش احساس است وقتی هنر باعث ایجاد احساساتی میشود که ما همیشه به آن دسترسی نداریم ممکن است برای مدیریت آن کار دشواری پیش روی مان قرار داشته باشد. با این وجود، در جریان دست و پنجه نرم کردن با آن احساسات است که ارتباط با هنر و در نهایت درک و فهم آن شکل خواهد گرفت.
چگونه میتوان تمایل به ناراحتی را آموزش داد؟ اووندن در این باره میگوید حتی به عنوان یک عاشق مشتاق هنر او متوجه میشود که واکنش احساسی همیشه آسان نیست. او میگوید: "این میتواند واقعا طاقت فرسا باشد".
مراقب زوزههای تجربه خود باشیدشاید بتوان نحوه ارتباط مان با هنر را دلیلی بر کاتارسیس* دانست. این کاری است که آثار هنری انجام میدهند. در طول زندگی انسانی مان ما حجم قابل توجهی از درد اندام خیالی* را داریم از دست دادن پدر و مادر در دوران کودکی یا نوجوانی، حضور در جنگ و حتی چیزی به اندازه داشتن یک معلم بدجنس. سپس به دنبال پیدا کردن راهی برای مقابله با آن از طریق کار کردن یا گوش دادن به یک آهنگ یا طرق مختلف دیگر خواهیم بود.
"کارن کی هو" میگوید اگر فکر کردن به هنر را به عنوان راهی برای تغییر زمان یا تغیبر تجربه خود آغاز کنید و اگر از پاسخ سطحی "این یک عکس خوب است" فراتر بروید آن زمان تماشای یک اثر هنری میتواند تلاشی واقعا جالب توجه باشد.
او به نمایش آثار "یوهاس ورمیر" نقاش هلندی قرن هفدهمی در موزه رایکس آمستردام اشاره میکند که با استقبال چشمگیری مواجه شد و بازدیدکنندگان را از سراسر نقاط جهان به سوی خود جلب کرد. علیرغم آن که ممکن است فکر کنید زندگی تان ارتباط اندکی با زندگی اشراف هلندی قرن هفدهمی دارد آثار ورمیر در به تصویر کشیدن زیبایی لحظههای روزمره برای تان الهام بخش خواهد بود تا از نو به زندگی خود نگاه کنید. او میگوید:"امیدوارم وقتی به انجام آن کارها فکر میکنید متوجه شوید که زیبایی در آن لحظه نیز وجود دارد".
* کاتارسیس اصطلاحی است که ارسطو برای تزکیه روحی و روانی تماشاگر از تراژدی عنوان میکند. کاتارسیس به نوعی شبیه همذات پنداری یا حس سمپاتیک در تماشاگر است.
*اندام خیالی یا Phantom Limb سندرومی روانی است که فرد هم چنان اندام بدنی از دست رفته را حس کرده و حتی درد را در آن ناحیه احساس میکند. در واقع این احساس درد در ناحیه اندام از دست رفته انکار واقعیت تلخی است که در صورت اتمام درد فرد باید با آن روبرو شود.