ایرج راد: تئاتر، کمتر از حمایت معنوی بهرهمند شده است
تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۳۲۷۷۸
به گزارش ایرنا، ششمین نشست مجازی نهاد درباره ماهیت و کارکرد خانهها و انجمنهای هنری با موضوع «خانه تئاتر؛ دیروز، امروز، فردا» شامگاه سوم مرداد ماه در صفحه اینستاگرام خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در این برنامه آسیه مزینانی به گفتوگو با ایرج راد، رییس شورای عالی خانه هنرمندان ایران و رئیس هیات مدیره خانه تئاتر پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ایرج راد نیز در ابتدای این نشست گفت: عزیزان، هموطنان و کسانی که سالهای سال در روزگار جنگ سختی کشیدهاند، حتی بعد از روزگار جنگ هم سختیهای فراوان دیدهاند و امروز اعتراضات به حقی دارند که ما هم معترف به آن هستیم. امیدواریم که این اعتراضات بتواند به جای مطلوبی برسد.
وی درباره بیانیه خانه تئاتر بیان کرد: این وظیفه ما، خانه تئاتر و در حقیقت وظیفه همه تئاتریها است که در مواقعی از این دست و این چنین همراه هموطنان عزیزمان و بخصوص کسانی که سالهای سال در جنگ فداکاری و از خودگذشتگیها کردند، جانشان را فدا کردند، زندگیشان را از دست دادند، برای ایران افتخار آفریدند، باشیم. این وظیفه کوچکی بود که بر عهده ما گذاشته شد، این کار را انجام دادیم و امیدوار هستیم که بتوانیم وظایف بزرگتر، ارزندهتر، بالندهتر و بیشتری را در خدمت به این مملکت و مردم این مملکت مانند مردم عزیز خوزستان انجام دهیم.
هنرمندان با تمام زحماتشان، آنچنان که باید و شاید مورد حمایت قرار نگرفتهاند
راد در بخشی از این نشست به تاریخچه شکلگیری خانه تئاتر اشاره و در این باره عنوان کرد: هنرمندان تئاتر همواره با زحماتی که میکشیدند سعی کردند چراغ تئاتر این مملکت را روشن نگه دارند و آنچنان که باید و شاید از این هنرمندان حمایت نشده است. همواره این را گفتم که اگر حمایتهای معنوی از هنر تئاتر شود و مسائل دیگر را هم میتوانیم حلشده بپنداریم اما متاسفانه حمایتهای معنوی از تئاتر هرگز نمیشود و نشده است و به خصوص در این سالها و دوران کرونا هنرمندان عزیز تئاتر با مسائل و مشکلات عدیدهای روبرو هستند که قابل وصف نیست.
وی ادامه داد: ما هر آنچه که در توانمان بود داشتیم و تقاضا کردیم که به هنرمندان کمک شود و حمایت شوند. به خاطر اینکه نه در جایی استخدام هستند، نه حقوق بازنشستگی میگیرند، نه حقوق ایام بیکاری دارند و نه امکان کار برایشان فراهم است. حتی آن زمان که امکان بسیار مختصر کار فراهم بود، درآمد آنچنانی هنرمندان تئاتر از راه تئاتر نداشتند.
رییس هیات مدیره خانه تئاتر گفت: در سال ۱۳۷۷ بود که برای تشکیل موسسه فرهنگی هنری خانه تئاتر دعوتی شد. این دعوت از طریق اداره کل هنرهای نمایشی شکل گرفت و ما چهار نفر از تئاتریها بودیم که برای نوشتن اساسنامه خانه تئاتر به عنوان هیات موسس دعوت شدیم؛ من، اصغر همت، آتیلا پسیانی و محمود عزیزی. به هر حال ما سعی کردیم که کار را آغاز کنیم ولی مشکلات عدیدهای داشتیم. بعد از تدوین اساسنامه در تئاتر شهر عده زیادی از تئاتریها آمدند و در آنجا اعلام موجودیت کردیم. یکی از کسانی که در آن جلسه سخنرانی کرد شادروان حمید سمندریان بود که درباره لزوم صنف صحبت کرد.
از نظر بودجه در وضعیت مطلوبی نیستیم
رییس هیات مدیره خانه تئاتر با اشاره به تلاشها برای تجهیز مکان خانه تئاتر و برقراری تسهیلات برای اعضا گفت: قراردادی که برای مکان با شهرداری داشتیم، قراردادی اجارهای بود و میخواستند ما را از آنجا اخراج کنند. آن موقع به فکر افتادم که باید خانه تئاتر مکانی برای خود داشته باشد تا بیرونش نکنند. ما در وضعیت بدی قرار داشتیم اما فعالیتهایمان ادامه داشت.
اما از نظر بودجه در وضعیت سختی قرار دادشتیم و پس از مدتی پیگیری قرار شد که وزارت ارشاد به ما سالی ۵۰ میلیون تومان کمک کند، بعد از مدتها به ۱۰۰ میلیون تومان و بعد از مدتی با دادن صورت عملکرد با ۱۵۰ میلیون تومان موافقت شد اما معمولا تا ۱۲۰ میلیون تومان پرداخت میشد.
وی یادآور شد: بالاخره مکانی را در خیابان سمیه که یک ساختمان خیلی قدیمی ۸۰ ساله بود خریداری کردیم و به این نتیجه رسیدیم باید تخریب و از نو ساخته شود. ۱۱ سال طول کشید تا ساختمان این خانه ساخته شود.
کمکهای ما در دوران کرونا بیشتر حکم مُسکن داشتند
راد گفت: درباره قضایای مربوط به بیماری کرونا نیز خانه تئاتر از پا ننشست، همواره فعال بود و سعی کرد تا آنجایی که ممکن است با مسئولان تماس بگیرد؛ چه مسئولان در شهرداری، چه مسئولینی که حکومتی هستند، در راس امور قرار دارد و توانمندیهایی دارند. خانه تئاتر تمام تلاش خود را کرد که بتواند تا آنجا که ممکن است کمکهای مالی بگیرد اما کمکها آنقدر کم بود و شاید بیشتر در حد مسکنهای چند روزه برای اعضا بود، همینطور بستههای حمایتی را بگیرد که باز هم در حدی نبود که بتواند جوابگو باشد.
وی تصریح کرد: آن زمانی که کسانی در بعضی جاها به دنبال پول و ثروت بودند، هنرمندان تئاتر در یک اتاق کوچک تمرین به دنبال این بودند که یک بله را چطور بگویند که اثر گذار باشد و معنی درست را بدهد. آنها به دنبال معنی واقعی، انسانیت و فرهنگ بودند. آنها پر و انباشته از ثروتی هستند که به چشم نمیآید، ثروتی که خیلیها نمیبینند. آنها کسانی نیستند که دست تکدیگری دراز کرده باشند.
هنرمندان تئاتر آدمهای بسیار با شرف و صبوری هستند که با تمام وجودشان این مملکت و این مردم را دوست دارند و سعی میکنند کاری انجام دهند، در این زمینه مسئولیتی داشته باشند و بتوانند مسئولیتشان را به خوبی انجام دهند. بنابراین آن چیزی که ما میگوییم این است که این حقشان است که باید داده شود. حقوق واقعی آنان و نتیجه زحماتشان است که باید داده شود.
رییس هیات مدیره خانه تئاتر خاطرنشان کرد: هنرمندان بسیاری را داشتیم که سالهای سال برای این مملکت افتخار آفریدند، الان در میان ما نیستند و رفتند. من متاسفم که در جایی که باید، هیچ نامی از این هنرمندان برده نمیشود، این هنرمندان در دل تمام مردم ایران جای دارند، همه جا با آنها هستند و حضور دارند.
وزارت ارشاد متولی صدور مجوز اجراهای نمایشی است
آسیه مزینانی به پرسشهای رسیده درباره لطمات نظارت و ارزشیابی و اعمال سلیقههای متنوع و حتی فراتر از قانون اشاره کرد و پرسید که خانه تئاتر چقدر در این حوزه وارد شده و تلاش کرده این مشکلات تا حدی کمتر و کمی تحملپذیرتر شود، مرتفع کند؟
راد تصریح کرد: خانه تئاتر در این زمینه هم همواره صحبتهایی کرده که وقتی شما برای یک اجرایی مجوز میدهید، چرا میآیید و جلوی آن اجرا را دوباره میگیرید؟ وقتی مجوز دادید، چرا هر شب کسانی به سالن میآیند و باز یادداشتهایی بر میدارند و باز میخواهند قسمتهایی از آن کار حذف شود یا گفته نشود؟ این چگونه برنامهریزی است؟ اساس قضیه به هم میریزد. ما نمیدانیم به هر حال از کجا باید جواب بگیریم. اگر وزارت ارشاد متولی دادن مجوز است، مجوز داده و اشکالی دارد، باید از وزارت ارشاد بپرسند که چرا این مجوز را دادید. چرا هنرمند را مورد بازخواست و سوال قرار میدهند؟
رئیس هیات مدیره خانه تئاتر درباره انتظارات این نهاد از دولت جدید گفت: این چیزی است که خانه تئاتر باید در جمع خود بنشیند و آنجا خواستههایش را مطرح کند. خواستههای فردی هیچ وقت در این زمینهها خیلی مهم نیست، خواستههای جمع مطرح است. خواسته همه دستاندرکاران تئاتر مطرح است که آن هم از طریق صنف میتواند بیان و منتقل شود.
برچسبها ایرج راد تئاتر خانه تئاتر خانه هنرمندان ایرانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: ایرج راد تئاتر خانه تئاتر ایرج راد تئاتر خانه تئاتر خانه هنرمندان ایران هیات مدیره خانه تئاتر هنرمندان تئاتر میلیون تومان وزارت ارشاد ایرج راد سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۳۲۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موافق اجرای نمایش در سالنهای خصوصی نیستم/ اقتصاد تئاتر رضایتبخش نیست
داود زارع گاریزی، که این روزها تهیهکنندگی نمایش «طلوع خونین» کاری از مسعود طیبی را برعهده دارد در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: طیبی را از حدود ۵ سال پیش و به واسطه حضور در کلاسهای بازیگری و بیان و بدن او میشناسم و از نزدیک با نمایشها و اجراهای وی آشنا شدم. او متنی با عنوان «انتقام سیاوش» داشت که من دوست داشتم آن را روی صحنه ببریم. این متن مدرنیزه شده سیاوش شاهنامه بود و از ویژگیهای جالبی برخوردار بود که با ایرادات مرکز هنرهای نمایشی عنوان اثر به «طلوع خونین» تغییر کرد.
وی درباره میزان موفقیت این اثر در اجرا تشریح کرد: گروه اجرایی نمایش «طلوع خونین» با اعتقاد بر اینکه باید چراغ تئاتر روشن نگه داشته شود برای اجرای این اثر زحمات زیادی کشیدند و بازیگران چیزی حدود ۱۰ماه به تمرین اثر پرداختند ولی با توجه به شرایط جامعه، تئاتر ما آنچنان که باید حمایت نشد. من از شرایط جامعه ناراضی هستم و با اینکه تولید، تبلیغات و اجرای یک اثر نمایشی هزینههای بسیار گزافی دارد، اما هیچ ارگانی از تولید تئاتر حمایت نمیکند و جامعه هنری هم پشتیبان و حامی یکدیگر نیستند. این شرایط به گونهای است که حتی وقتی از بازیگرانی که به واسطه تئاتر به جایگاه و نامی رسیدهاند، دعوت میکنیم برای دیدن اثر به سالنهای نمایشی نمیآیند.
این تهیه کننده تئاتر ادامه داد: علیرغم اینکه عاشق تئاتر هستم و دوست دارم به عنوان تهیهکننده از نمایش و فعالیت جوانان حمایت کنم، اما دلم پر از درد است و نمیدانم نمایش بعدی را تولید کنم یا نه؟ تا کی میتوان ادامه داد و در بحث فروش متحمل ضرر و زیان شد؟
وی درباره کمک ارگانهای دولتی بیان کرد: هر ارگان دولتی یک واحد فرهنگی دارد و طبیعتا برای خانوادههای کارمندان و نیروهای خود یک بسته فرهنگی دارند و میتوانند از تخفیفهای نمایشها بهرهمند شوند و از طریق آوردن خانوادههای هنردوست به سالنها از تئاتر حمایت کنند.
زارع گاریزی درباره اجرای نمایش «طلوع خونین» در تماشاخانه ایرانشهر اظهار کرد: ۲۰درصد از فروش یک اثر نمایشی مختص سالن است، که نسبت به سالنهای خصوصی که ۴۰ تا ۵۰درصد از فروش نمایش را طلب میکنند، بسیار شرایط مساعدتری دارند. همچنین نوع سالن و امکانات فضای نمایش و موقعیت جغرافیایی و دسترسی آن برای مخاطب اهمیت زیادی دارد. من موافق اجرای نمایش در سالنهای خصوصی نیستم، چون هزینههای گزافی از گروههای نمایشی گرفته میشود. اما تماشاخانه ایرانشهر یکی از سالنهای خوب دولتی با امکانات و دیسیپلین خوبی است و من از اجرای نمایش در این سالن راضی هستم. دراین تماشاخانه از نمایش «طلوع خونین» هم به لحاظ تبلیغاتی و هم از نظر احترام به گروه اجرایی و مخاطب حمایت خوبی شد و امکان بسیار خوبی برای گروه نمایش مهیا شد.
وی ادامه داد: مرحوم آتیلا پسیانی قبل از فوت خود اشاره کرد که از تئاتر باید حمایت شود و هنرمندان نباید از تئاتر فاصله بگیرند، اما متاسفانه برخی هنرمندان وقتی وارد عرصه تئاتر میشوند، دستمزدهای نجومی میگیرند و چون اقتصاد تئاتر رضایتبخش نیست هزینه مضاعفی برای تهیه کننده اثر و کم شدن رغبت برای تولید از حمایت تئاتر میشود.
این تهیه کننده تئاتر «طلوع خونین» گفت: در این اجرا علیرضا جلالیتبار، هیچ بحثی نسبت به میزان دستمزد با ما نکرد. او تئاتر را دوست دارد و فردی بسیار حرفهای و باشخصیت است و فقط به تئاتر و اجرا فکر میکند و من از نحوه برخوردش نکات زیادی را آموختهام.
وی در پایان اظهار کرد: ما میتوانستیم در کار فروش بهتری داشته باشیم، ولی تبلیغات هزینه گزافی دارد و گروه «طلوع خونین» بیش از ۱۵۰میلیون صرف طراحی و ساخت اقلام تبلیغاتی کرده در حالی که فروش نمایش تا الان ۱۶۰میلیون تومان به رسیده است. جدای از این هزینه دستمزد بازیگران و عوامل و طراحیها و ... چیزی حدود ۶۵۰میلیون هزینه داشت. با اینکه از گروه نمایشیام بسیار راضی هستم و افراد کارشان را به نحو احسن انجام دادهاند، اما این میزان فروش در مقابل این حجم تلاش برای من دلشکستگی ایجاد کرد. از تئاتر ما حمایت نشد تا گروه نمایشی دیده شوند.
نمایش طلوع خونین تا اواخر هفته آینده، هر شب ساعت ۲۱:۰۰ در سالن استاد ناظرزاده کرمانی روی صحنه است.
انتهای پیام/