تمایل به ادامه دورکاری پس از پاندمی کرونا
تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۶۷۳۷۴
بر اساس نتایج به دست آمده از یک نظرسنجی دو سوم از کارمندان تمایل دارند دورکاری پس از پاندمی کرونا ادامه داشته باشد.
خبرگزاری میزان _ یورو نیوز نوشت: بر اساس نتایج این نظرسنجی، دست کم دو سوم کارمندان گفتهاند که با پایان یافتن بحران کنونی همهگیری تمایل دارند به کار از راه دور در خانه ادامه دهند.
این نظرسنجی در ۲۹ کشور و بین ۱۲ هزار و پانصد کارمند شاغل در بخشهای گوناگون انجام شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نظرسنجی یاد شده توسط موسسه ایپسوس برای مجمع جهانی اقتصاد انجام شده و با توجه به گزینه انتخاب نشان میدهد افرادی که طرفدار روزهای کاری آزاد هستند تمایل دارند نیمی از روزهای هفته را در خانه و مابقی را در محل کار بگذرانند.
بیشترین و کمترین تمایل به ادامه دورکاری در کدام کشورها مشاهده میشود؟در فرانسه و بلژیک و همچنین چین بنا به نتیجه این تحقیق تمایل کمتری نسبت به دورکاری وجود دارد و اغلب سوال شوندگان ترجیح میدهند کمتر از دو روز در هفته از خانه کار کنند.
درعوض مردم هند مشتاقترین افراد برای ادامه دورکاری بودند؛ کارمندان هندی اعلام کردهاند که تمایل دارند دست کم سه و نیم روز در هفته دورکاری کنند.
به موجب این نظرسنجی اغلب کارمندان خواهان کار از دور دست کم سه روز در هفته هستند. بیش از بیست و پنج درصد سوال شوندگان گفتهاند که اگر سازمان یا شرکتی که در آن کار میکنند پس از همهگیری کاملا با کار در محل بازگردد، کارفرمای خود را عوض میکنند.
دورکاری توافقییکی از شعب بانک آکسا AXA در بروکسل از هم اکنون شرایط پایان همهگیری را برای خود در نظر گرفته تا بر اساس توافق برنامه کاری حضوری و غیرحضوری کارمندان را به اجرا درآورد.
کارمندان این موسسه مالی از ابتدای ماه سپتامبر آینده میتوانند به موجب یک توافقنامه صنفی تصمیم بگیرند که هر زمان بخواهند در خانه و یا محل کار به تعهدات کاری خود عمل کنند.
ویم پاولز، سخنگوی شعبه بانک آکسا در بروکسل گفت این تصمیم مانع آن میشود که افراد برای نیامدن به محل کار دلایل گوناگون بتراشند.
وی افزود: «این امکان وجود دارد که شما در یک هفته برای کار روی پروژهای پنج روز دورکاری کنید و سپس هفته بعد از آن برای دیدار همکاران و نیز ارائه آنچه که آماده کردهاید سه روز در محل کار حاضر شوید.»
بازنگری اروپا در توافقنامه دورکاریاز سوی دیگر ماریو مارینیهلو، محقق و عضو ارشد اتاق فکر موسوم به «بروگل» از منظر سیاستهای اروپایی به این موضوع نگاه کرده و یادآور شده که توافقنامه فعلی بر سر دورکاری در اتحادیه اروپا منسوخ شده و نیاز به بازنگری و به روز رسانی دارد.
وی تصریح کرد: «چارچوب توافق اروپایی بر سر دورکاری به سال ۲۰۰۲ باز میگردد؛ با گذشت بیست سال از توسعه فناوری و نیز در این میان با توجه به همهگیری، فکر میکنم گفتن این که زمان به روز رسانی فرا رسیده درست و عادلانه باشد.»
نهادهای اتحادیه اروپا در حال نهایی کردن سیاستهای دورکاری هستند، کمیسیون اروپا پیشنهاد کرده است که کارمندانش حداقل دو روز در هفته را در دفتر و حداقل یک روز را در خانه کار کنند. نحوه کار در بقیه روزها منوط به توافق بین کارمندان و کارفرمایان خواهد بود.
بیشتر بخوانید: افزایش خطر مرگ با ۵۵ ساعت کار در هفتهانتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: دورکاری پاندمی تمایل دارند روز در هفته همه گیری محل کار روز ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۶۷۳۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از صدای خودرو به شخصیت افراد پی ببرید
بسیاری از ما صدای ناگهانی و کرکننده تغییر یافته خودرو را تجربه کردهایم که آرامش ما را با سرعتی که میگذرد به میلیونها قطعه تبدیل میکند.
به گزارش خبرآنلاین، اگر در محلهای زندگی میکنید که این صداهای مزاحم آشنا هستند، احتمالاً شما را شگفتزده نخواهد کرد که تحقیقات تمایل به داشتن این نوع خودرو را به سطوح بالاتر سادیسم و روانپریشی مرتبط میکند.
روانشناس جولی ایتکن شرمر از دانشگاه وسترن انتاریو در کانادا بیش از ۵۰۰ نفر را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد تا رابطه بین ویژگیهای شخصیتی «تاریک» و ترجیح خودروهای پر سر و صدا با صدای اصلاح شده را بررسی کند.
شرمر در مورد مطالعه آزمایشی خود در Psychology Today نوشت: «از آنجایی که این تغییرات اگزوز هم برای مردم و هم برای حیوانات مزاحمت ایجاد میکند و هم در برخی از حوزههای قضایی غیرقانونی است، فپی بردن به این موضوع که چرا افراد میخواهند صدای خودروی آنها سر به فلک بکشد، حائز اهمیت و جالب است.
شرمر ۵۲۹ دانشجوی بازرگانی را که میانگین سنی آنها ۱۸ سال بود، مورد بررسی قرار داد که ۵۲ درصد از آنها مرد بودند. این تحقیقات با سه سؤال در مورد احساسات شرکتکنندگان نسبت به خودروهای پر سر و صدا، شناخته شدن با خودروهای خود و پتانسیل تغییر صدای خودرو را مطرح کرد.
آنها همچنین نظرسنجی شخصیت تتراد تاریک را تکمیل کردند، یک مقیاس که ویژگیهای شخصیتی ماکیاولیسم، خودشیفتگی، روانپریشی و سادیسم را میسنجد. این ویژگیها به دلیل ویژگیهای "شیطانی" آنها که شامل خودخواهی و سوء استفاده از دیگران است، تاریک نامیده میشوند.
فرض اولیه شومر آن بود که مردم ممکن است دوست داشته باشند با صدای بلند خودروی خود شناخته شوند و توجه زیادی را به خود جلب کنند که با رفتار خودشیفتگی همسو است. او همچنین پیشبینی میکرد که افرادی با ویژگیهای سادیستی یا روانپریشی، مرتبط با نگرشهای مجرمانه، تمایل بیشتری به خودروهای پر سر و صدا با تغییرات اغلب غیرقانونی داشته باشند. او همچنین پیشبینی کرد که مردان جوانتر ماشینهای پر سر و صدا را ترجیح میدهند چراکه فکر میکنند با این کار امتیاز بیشتری کسب میکنند.
شرمر به سیبیسی نیوز گفت: «به نظر میرسد این کار بیتوجهی بیرحمانه به احساسات و واکنشهای دیگران است.»
مرد بودن و داشتن ویژگیهای شخصیتی سادیستی و روانپریشی حدود ۲۹ درصد از واریانس ترجیح خودروهای پر سر و صدا را تشکیل میدهد. تجزیه و تحلیل نشان داد که جوان بودن امتیاز بالاتری را در مقیاس خودرو در گروه پیشبینی میکند، اما این همبستگی به اندازه کافی برای نتیجهگیری معنادار نبود. ارتباط بین نمرات بالاتر در مقیاس ماشین و هر یک از صفات تتراد تاریک یافت شد، اگرچه در مورد ماکیاولیسم و خودشیفتگی به طور معنی داری نبود.
در حالی که این مطالعه بینشهایی را ارائه میدهد، البته هشدارهایی نیز وجود دارد. شرکتکنندگان در نمونه نسبتاً کوچک و نسبتاً جوان بودند و همه در یک مدرک بازرگانی در همان دانشگاه ثبتنام کردند، بنابراین یافتههای شرمر ممکن است برای جمعیتهای گستردهتر صدق نکند.
این نظرسنجی فقط در مورد تمایل به داشتن خودروهای پر سر و صدا است و ترجیحات داشتن سایر وسایل نقلیه با صدای بلند، مانند موتور سیکلت یا کامیونهای بزرگ را بررسی نکرد. تحقیقات آینده میتواند متغیرهای دیگری مانند گوش دادن به موسیقی با صدای بلند در حین رانندگی را مورد بررسی قرار دهند.