به نقل از «اقتصاد آنلاین»

کرنبری؛ مکملی برای سلامت قلب

تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۹۴۳۶۸

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از عصر ایران، کرنبری  که تحت عنوان " توت خرس " نیز شناخته می شود، گیاهی رونده، همیشه سبز و از نزدیکان  تمشک آبی و سیاه دار سرخ  است. رایج ترین گونه از کرنبری ها با نام علمی Vaccinium macrocarpon بومی آمریکای شمالی است اما انواع دیگر به صورت وحشی در طبیعت نیز یافت می شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لازم به ذکر است که به علت طعم بسیار تیز و ترش، به ندرت این گیاه را خام مصرف می کنند. از این رو معمولا از آبمیوه کرنبری به صورت خام استفاده می شود که اغلب هم طعم آن به کمک شیرین کننده های مصنوعی متعادل سازی خواهد شد. روش مصرف دیگر که ساده ترین راه انتقال کرنبری به بدن به شمار می رود چیزی نیست جز مکمل های دارویی حاوی عصاره و یا پودر خشک شده این گیاه متفاوت(موجود در داروخانه ها). البته انواع پودر و دمنوش کرنبری نیز در بازار ایران موجود است.

کرنبری سرشار از ویتامین ها و ترکیبات گیاهی مفیدی است که حتی برخی از آنها قادر به محافظت از بدن در برابر ابتلا به عفونت های مجاری ادراری هستند. در واقع شاید این کاربرد مهم ترین علت فرمولاسیون کرنبری در مکمل های دارویی باشد.

محتوای تغذیه ای

کرنبری تازه متشکل از 90 درصد آب و 10 درصد محتویات دیگر است که بخش اعظم این ظرفیت باقی مانده را کربوهیدرات و فیبر به خود اختصاص می دهد. ترکیبات مغذی به ازای یک فنجان کرنبری خام و شیرین نشده (معادل حدودا 100 گرم) به قرار زیر خواهند بود:

- کالری: 46

- آب: 87 درصد

- پروتئین: 0.4 گرم

- کربوهیدرات: 12.2 گرم

- شکر: 4 گرم

- فیبر: 4.6 گرم

- چربی: 0.1 گرم

شکر موجود در ساختار کرنبری اساسا شامل قندهای ساده مانند سوکروز، گلوکز و فروکتوز است. فیبر نیز به صورت محلول و نامحلول است و از نمونه های اصلی آن می توان به پکتین، سلولز و همی سلولز اشاره کرد. از آن جایی که این گیاه حاوی فیبر محلول است، مصرف بیش از حد آن منجر به بروز علائم گوارشی مانند اسهال می شود.

ترکیب تغذیه ای کرنبری تنها محدود به موارد مذکور نیست و در این میان می توان از انواع ویتامین ها و مواد معدنی به خصوص ویتامین ث نیز نام برد:

-  ویتامین ث : ویتامین ث که تحت عنوان آسکوربیک اسید هم شناخته می شود، از جمله آنتی اکسیدان های غالب در کرنبری به شمار می رود و برای حفظ سلامت پوست، ماهیچه ها، استخوان و سیستم ایمنی ضروری است.

-  منگنز : در بیشتر غذاها یافت می شود و برای رشد، متابولیسم و سیستم آنتی اکسیدانی بدن عاملی حیاتی است.

- ویتامین E: یک کلاس از آنتی اکسیدان های ضروری محلول در چربی است.

- ویتامین K1: این ویتامین برای روند انعقاد خون لازم است و یکی از مهم ترین ترکیبات بدن به شمار می رود.

-  مس : یک عنصر کمیاب است و اغلب به میزان کمی در رژیم غذایی غربی وجود دارد. مصرف ناکافی مس ممکن است به تاثیرات منفی قابل ملاحظه ای بر سلامت قلب منتهی شود.

کرنبری همچنین دارای ترکیبات گیاهی و آنتی اکسیدان های فعال زیستی است، به ویژه پلی فنول های فلاونولی. این دسته از اجزای گیاهی بیشتر در پوست کرنبری تجمع می یابند:

- کوئرستین: فراوان ترین آنتی اکسیدان پلی فنولی موجود در کرنبری محسوب می شود. در واقع کرنبری ها از جمله غنی ترین میوه های منبع کوئرستین به شمار می روند.

- میریستین: یکی دیگر از آنتی اکسیدان های عمده پلی فنولی کرنبری است که فواید سلامتی متعددی به همراه دارد.

- پئونیدین: در کنار سیانیدین، پئونیدین نیز مسئول رنگ قرمز میوه های کرنبری و اثرات متنوع آن بر سلامتی سیستم بدن است.

- اسید اورسولیک: یک ترکیب تری ترپنی است. در بسیاری از داروهای گیاهی سنتی وجود دارد و دارای اثرات ضد التهابی قوی است.

- پروآنتوسیانیدین‌ تایپ آ: به نام تانن های متراکم نیز شناخته می شوند و در مقابل عفونت های مجاری ادراری موثر هستند.

پیشگیری از عفونت های مجاری ادراری

عفونت های ادراری یکی از شایع ترین انواع عفونت های باکتریایی به ویژه در میان زنان محسوب می شود. این عفونت اغلب توسط باکتری روده ای اشریشیا کلی به دنبال اتصال پاتوژن به سطح داخلی مثانه و دستگاه ادراری ایجاد خواهد شد.

این در حالی است که پروآنتوسیانیدین‌ تایپ آ مانع از چسبیدن باکتری به دیواره مثانه و مجاری ادراری شده و به عنوان یک اقدام پیشگیرانه علیه ابتلا به عفونت احتمالی عمل می کند. هرچند کرنبری فواید سلامتی متنوعی دارد، اما امروزه بیشتر مکمل های تولید شده حاوی عصاره این گیاه برای پیشگیری از ابتلا به عفونت های مجاری ادراری و همچنین درمان کمکی مورد استفاده قرار می گیرند.

سلامت سیستم قلبی- عروقی

بر اساس مقاله منتشر شده توسط مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا، کرنبری حاوی آنتی اکسیدان های مختلفی است که به احتمال زیاد برای سلامت دستگاه قلبی- عروقی مفید هستند. در این میان می توان به آنتوسیانین ها و کوئرستین اشاره کرد. به نظر می رسد که فرآورده های حاوی کرنبری یا آبمیوه های طبیعی آن از مسیرهای زیر به سلامت قلب کمک کنند:

- افزایش کلسترول خوب یا HDL بدن

- کاهش کلسترول بد یا LDL خصوصا در بیماران مبتلا به دیابت

- محافظت از LDL در برابر اکسیداسیون

- کاهش سفتی عروقی در افراد مبتلا به بیماری های قلبی

- کاهش فشار خون

- کاهش سطح  هوموسیستئین  خون و در نتیجه پایین آمدن خطر التهاب عروق خونی

در مجموع همانطور که گفته شد، مصرف اصولی و به اندازه کرنبری برای افراد سالم بی خطر خواهد بود. با این حال استفاده افراطی از این گیاه منجر به ناراحتی معده شده و مخاطرات گوارشی را به همراه دارد. همچنین دیده شده که مصرف بیش از حد کرنبری ریسک ابتلا به سنگ کلیه را در افراد مستعد افزایش می دهد.

پربیننده ترین آخرین آمار کرونا در ایران (۱۴۰۰/۵/۱۰) ابتلای افزایشی کودکان به کرونای دلتا دهمین محموله واکسن توسط هلال احمر وارد کشور شد نامه نمکی به رهبر معظم انقلاب برای تعطیلی ۲هفته ای آخرین آمار کرونا در ایران (۱۴۰۰/۵/۹)

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: قلب عفونت های مجاری ادراری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۹۴۳۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چطور هم وزن کم کنیم و هم از افتادگی پوست جلوگیری کنیم؟

به گزارش خبرآنلاین ،هر چند کاهش وزن تدریجی و درست اثر چندانی بر پوست شما نمی‌گذارد؛ اما کاهش وزن سریع قطعاً باعث افتادگی پوستتان خواهد شد، و همین مسئله برای خیلی از افرادی که روند کاهش وزن را شروع می‌کنند باعث اضطراب و نگرانی می‌شود.

بهداشت نیوز در خبری نوشت:احتمال دارد بعد از یک کاهش وزن قابل‌توجه دچار افتادگی و آویزان شدن پوست شوید که مطمئناً بسیار ناخوشایند و ناراحت‌کننده است. این افتادگی و شل‌شدن پوست فقط جنبه ظاهری ندارد و چین‌خوردگی‌های سنگین پوست که به هم سابیده می‌شوند می‌توانند مشکلاتی مثل درد و التهاب و عفونت نیز ایجاد کنند.
پس چه باید بکنید که کاهش وزن شما این تبعات را به دنبال نداشته باشد؟ یادتان باشد که این فقط کاهش وزن نیست که بر پوست شما اثر می‌گذارد، بلکه سن، ژنتیک، انتخاب‌های سبک زندگی مثل سیگارکشیدن و ضدآفتاب نزدن و اینکه چه مدت با اضافه‌وزن زندگی کرده‌اید و چقدر وزن کم کرده‌اید نیز همگی می‌توانند تعیین کنند با کاهش وزن دچار افتادگی پوست شوید یا نه یا چقدر درگیر این مسئله شوید. همیشه توصیه می‌شود زیر نظر متخصص تغذیه و مربی ورزشی و حتی شاید یک متخصص پوست و مو وزن کم کنید.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید؛ اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. به‌طورکلی ایده‌آل این است که هر شش هفته، یک کیلوگرم وزن کم کنید

آیا افتادگی پوست عوارضی دارد؟

. سابیدگی: وقتی لایه‌های اضافی پوست روی‌هم می‌افتند، همدیگر را می‌سابند و درد و خارش و بثورات ایجاد می‌کنند.
. عفونت: وقتی پوست‌های شُل روی‌هم می‌افتند، تمیزکردن بین آنها سخت می‌شود. باکتری‌ها تجمع می‌کنند و تکثیر می‌شوند و عفونت ایجاد می‌کنند. گاهی در صورت شدت این عارضه ممکن است عفونت وارد بدن هم بشود.
. ناراحتی حین ورزش: پوست اضافی می‌تواند درد و ناراحتی ایجاد کند، خصوصاً حین ورزش‌کردن. مطالعه‌ای نشان داد زنانی که بعد از عمل بای‌پس معده دچار افتادگی پوست شده بودند، می‌گفتند پوست آویزانشان حین ورزش برای آنها مانع و سختی ایجاد می‌کند و ضمناً باعث خجالت آنها می‌شود.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید و اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. در واقع شما باید به روند کاهش وزن خود به چشم یک راه‌حل بلندمدت نگاه کنید نه یک راه‌حل فوری.
هدف این است که به پوست خود به‌اندازه کافی زمان بدهید تا به‌مرور خودش را با کاهش وزن تطبیق دهد. کاهش وزنی که با سرعتی بیشتر از آنچه توصیه شده روی بدهد، به کلاژن و بافت‌های الاستین پوست آسیب می‌زند. هم کاهش وزن و هم افزایش وزن هر دو اثرات چشمگیری بر الاستین پوست می‌گذارند. مثلاً کسی که سال‌ها اضافه‌وزن داشته به‌احتمال زیاد قابلیت ارتجاعی پوستش (الاستین) آسیب دیده است، بنابراین کاهش وزن سریع فقط شرایط پوست را بدتر می‌کند. کاهش وزن آهسته کمکتان می‌کند بیشتر چربی از دست بدهید تا عضله و در نتیجه پوست شما خودش را با این روند سازگار می‌کند.
ضمناً به سبک زندگی‌تان نیز باید توجه کنید، مثلاً به‌اندازه کافی آب بنوشید، با تغذیه درست مواد مغذی به پوستتان برسانید، به طور منظم ورزش کنید، ضدآفتاب بزنید و اگر سیگار می‌کشید ترک کنید. اینها عادت‌هایی هستند که باید در تمام طول مسیر کاهش وزنتان به آنها اهمیت بدهید.

با افتادگی پوست بعد از کاهش وزن چه کنیم؟

اگر اخیراً وزن زیادی کم کرده‌اید یا عمل بای‌پس معده انجام داده‌اید پس حتماً درگیر شلی و افتادگی پوست هستید. اما می‌توانید کارهایی انجام دهید تا ظاهر بهتری پیدا کنید. اگر دوست ندارید سراغ روش‌های تهاجمی مثل جراحی زیبایی بروید و دلتان می‌خواهد با روش‌های طبیعی افتادگی پوستتان را کاهش دهید، باید تمرینات قدرتی و عضله‌ساز را وارد روتین ورزشی‌تان کنید. همچنان به‌اندازه کافی آب بنوشید و تغذیه درستی داشته باشید که شامل پروتئین و ویتامین سی و اسیدهای چرب امگا۳ و حتی مکمل‌های کلاژن باشد و به تقویت قابلیت ارتجاعی پوستتان و کلاً سلامت پوستتان کمک کند.
یک سری از مطالعات نشان داده‌اند مصرف مکمل کلاژن خوراکی می‌تواند رطوبت پوست را بهتر کرده و قابلیت ارتجاعی آن را بیشتر کند و کلاژن موضعی که مستقیماً روی پوست استفاده می‌شود به کاهش چین‌وچروک و زبری پوست کمک می‌کند. البته برای نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثر کلاژن بر افتادگی پوست بعد از کاهش وزن هنوز به تحقیقات گسترده‌تری نیاز است. یادآوری می‌کنیم که همیشه پیش از مصرف هر گونه مکملی ابتدا با پزشکتان مشورت کنید.

جلوگیری از شل شدن پوست بعد از رژیم لاغری

البته می‌توانید از روش‌های پزشکی غیرتهاجمی نیز کمک بگیرید، مثل سفت کردن پوست با رادیوفرکوئنسی (RF). در این شیوه با استفاده از امواج الکترومغناطیسی با فرکانس پایین، تولید کلاژن و قابلیت ارتجاعی پوست تقویت می‌شود.
اما این درمان‌ها نیز اثرگذاری محدود خاص خود را دارند، مثلاً بر پوست شُل بهتر اثر می‌گذارند تا بر پوست آویزان. پوستی که آویزان شده ابتدا باید با عمل جراحی برداشته شود، مثلاً با روش ابدومینوپلاستی یا بادی لیفت.
اگر تصمیم گرفتید از شیوه‌های پزشکی برای رفع افتادگی پوستتان استفاده کنید، با بیشتر از یک جراح پلاستیک و زیبایی مشورت کنید. مدت‌زمان ریکاوری طولانی است و ممکن است پیامدهایی وجود داشته باشد، ضمناً شما باید یک تا دو سال بعد از کاهش وزن صبر کنید و سپس تحت جراحی قرار بگیرید.

۲۳۳۲۱۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900705