Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایمنا»
2024-05-06@14:05:04 GMT

چرا ناامید می‌شویم؟

تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۴۴۰۸۸

چرا ناامید می‌شویم؟

ناامیدی حال و هوایی است که این روزها شاید بیش از هر زمان دیگر و بیش از هر حس دیگری در جامعه احساس می‌شود، حس و حالی که چرخه زندگی روزمره را کند کرده و مشکلات عدیده‌ با پیامدهایی جدی ایجاد کرده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، ناامیدی مانند ویروس عمل می‌کند، بدون جنجال و در سکوت، ابتدا افراد و پس از آن جامعه را دچار ساخته و یکی پس از دیگری کارکردهای عملکردی جامعه را تضعیف و مختل می‌سازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ناامیدی با شاخصه عمده خود یعنی عدم تلاش برای آینده، فرد را دچار رخوت ساخته و پس از آن به دلیل بی اعتمادی به دستگاه‌های اجتماعی اتخاذ رویکردهایی جمع گریزانه و جمع ستیزانه منجر می‌شود.

احساس یاس و ناامیدی به دنبال ناکامی رخ می‌دهد. یعنی از یک نیاز، خواسته و تلاش شروع می‌شود و زمانی که تلاش‌های پی در پی ناکام می‌شود، احساس یاس و ناامیدی ایجاد می‌شود، در واقع ناامیدی پدیده‌ای فردی نیست که محدود به افراد باشد، بلکه معضلی اجتماعی است که قدرت و قابلیت اثرگذاری بسیار بالایی بر جمع و جامعه دارد.

بالا بردن مشارکت اجتماعی با افزایش امید

اکرم تقی‌پور روانشناس و مشاور خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، امید را منشأ پویایی و پیشرفت در زندگی می‌داند و اظهار می‌کند: تأثیر امید در زندگی فردی و اجتماعی قابل تعامل است، امید منشأ پویایی و پیشرفت در زندگی انسان‌هاست و باعث می‌شود نیازهای اساسی او مورد توجه قرار گیرد، نگرشی که افراد نسبت به آینده دارند انگیزه و تحرک ایجاد می‌کند. به طور کلی بیشتر رفتارهای انسان معطوف به آینده بوده و با شور، تلاش، احساس امنیت و ارضای نیاز ارتباط تنگاتنگ دارد که عدم شناخت شاخصه‌های آن باعث رکود و توقف جامعه است.

وی افزود: جامعه‌ای که انگیزه لازم برای پیشرفت را نداشته باشد ناهنجاری‌های مختلف را گسترش می‌دهد هرچه افراد نسبت به زندگی فردی و اجتماعی امید داشته باشند میزان مشارکت اجتماعی هم افزایش پیدا می‌کند.

این روانشناس ادامه می‌دهد: کشور ایران در حال گذار از جامعه سنتی به مدرنیته است و دگرگونی‌های مختلف در تمام زمینه‌ها داشته است بنابراین باید با سرعتی ویژه حرکت‌های جدیدی از ایجاد امید در جوانان را پایه‌گذاری کرد البته این موضوع باید از دوران کودکی افراد آغاز شود تا میوه امید در جوانی چیده شود، برای افراد ناامید یا افرادی که امید ندارند باید با آموزش تغییر نگرش ایجاد کرد. به این مسئله باید توجه کرد رسیدن فرد به اهداف و آرزوهای خود فضای مثبتی در جامعه ایجاد می‌کند.

وی تصریح می‌کند: افرادی که به خواسته‌های مثبت، آمال و آرزوهای خود دسترسی پیدا می‌کنند ارتباط خوبی با همنوعان خود برقرار می‌کنند و در زندگی اطمینان خاطر، آرامش و امنیت را به دست می‌آورند و در نهایت تحقق اهداف و آرزوها در جامعه تأثیر جهت‌داری به همراه دارد.

دلایل ناامیدی چیست؟

تقی پور اضافه می‌کند: همه انسان‌ها در زندگی با چالش‌ها و مشکلات بسیاری روبه‌رو می‌شوند و با توجه به شرایط کشور برخی نارضایتی‌ها وجود دارد. امید نیروی محرک زندگی است و باید زیرساخت رسیدن به اهداف افراد در جامعه ایجاد شود هرچه امید افراد رد زندگی بیشتر باشد به دلیل احساسات مطلوب و یک سیستم انگیزشی موفق سبب می‌شود فرد در زمینه‌های گوناگون از مسیر اصلی منحرف نشود.

این مشاور خانواده تاکید می‌کند: اینکه افراد احساس ناامیدی دارند تنها به دلیل یک عامل وابسته نیست خودباختگی در این جریان نقش مهمی دارد افرادی که خودباختگی دارند احساس می‌کنند با دیگران تفاوت دارند و زمانی که مورد پذیرش قرار نگیرند احساس ترس در آنان پدیدار می‌شود بنابراین منزوی و گوشه گیر می‌شوند. احساس طرد سبب می‌شود ناامیدی اتفاق بیفتد. مورد دیگر که ناامیدی را ایجاد می‌کند بی‌انگیزگی است زمانی که الگوی مناسب و آموزش‌های لازم به نسل جوان در دوران کودکی داده نشود انگیزه لازم برای رسیدن به اهداف وجود نخواهد داشت.

وی می‌افزاید: هنگامی که افراد احساس بی‌کفایتی داشته باشند و فکر کنند نمی‌توانند به اهداف خود برسند ناامید می‌شوند. عزت نفس و احساس کفایت داشتن هم به آموزش نیاز دارد. افرادی که تحت سلطه دیگران هستند و نمی‌توانند مستقل زندگی کنند و تصمیم بگیرند معمولاً بیشتر ناامید می‌شوند. محدودیت‌های نامناسب موضوع دیگری است که ناامیدی را به همراه دارد افرادی که احساس درماندگی دارند و تصور می‌کنند نمی‌توانند به عمق و ریشه شادی برسند نیاز به مشاوره دارند تا با استاندارها هماهنگ شوند.

رتبه امید به زندگی در ایران ۱۰۶

تقی پور اضافه می‌کند: در موضوع امید به زندگی که معیاری برای تشخیص طول عمر یک جامعه است عوامل مؤثری نقش دارد، مسائلی همچون خدمات بهداشت و درمانی، آموزش موضوعات سلامت در رسانه‌های فراگیر، سبک زندگی رایج، کمیت و کیفیت استرس‌های فردی و اجتماعی، میزان شادی‌های مجاز عمومی، سلامت محیط زیست و شرایط اقتصادی یک کشور همگی عوامل مؤثر امید در زندگی محسوب می‌شود، مسائل دیگری چون ژنتیک، جنسیت و نژاد هم مؤثر است.

استرس و اضطراب از مؤلفه‌های زندگی ماشینی است که علاوه بر تأثیر مستقیم روی سلامت در کاهش سطح امیدواری هم اثرگذار است. بهداشت و درمان موضوع دیگری است که در امید به زندگی مؤثر است در کشوری چون "موناکو" که امید به زندگی در صدر قرار دارد خدمات بهداشت و درمان رایگان است. ایران در خصوص امید به زندگی رتبه ۱۰۶ با میانگین سنی ۷۳ سال است.

تقی پور در خصوص اثرات تفکر بدبینانه اظهار می‌کند: افراد نباید تفکر بدبینانه داشته باشند و اتفاقات ناخوشایند را بسط و گسترش دهند و باید تلاش کنند از جملات منفی کمتری استفاده کنند. زمانی که این زنجیره وجود داشته باشد امید به صورت خودآگاه از بین می‌رود باید گفت وگوی درونی فرآیند مدار داشته باشند هر قدمی که به جلو برمی دارند را پیشرفت تلقی کنند و شاد باشند.

عدم آموزش امیدواری به جوانان و مسئولیت نظام آموزشی

بیژن شمس، معاون بسیج اساتید استان اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه سیستم آموزشی باید نسبت به آسیب‌های اجتماعی خود را مسئول بداند، اظهار می‌کند: اگر افراد جامعه مهارت‌های ارتباطی و کلامی را فراگرفته باشند می‌توانند در جامعه زمینه کاهش تنش را ایجاد کنند، چنانچه آموزش‌ها و مهارت‌های فردی و اجتماعی در جامعه افزایش یابد به طبع آن افراد زندگی بهتری خواهند داشت.

وی می‌افزاید: مهارت امید باید از دو بعد آموخته شود و خانواده نقش اساسی در این آموزش دارد، خانواده‌هایی که این مهارت را به فرزند خود آموزش می‌دهند کارآمدی بهتر و شرایط مناسب‌تری را تجربه می‌کنند البته سیستم آموزشی هم دخیل است و باید نسبت به آسیب‌های اجتماعی خود را مسئول بداند، زمانی که امیدافزایی آموزش داده نشود نسل جوان با مشکلات عدیده‌ا ی مواجه می‌شوند و انگیزه‌ای برای کار و تلاش ندارند در نتیجه با جامعه‌ای افسرده مواجه می‌شویم که بزهکاری، اعتیاد و مشکلات اجتماعی در آن بسیار است.

افزایش ناامیدی با چشم و هم چشمی

معاون بسیج اساتید استان اصفهان تصریح می‌کند: برخی موضوعات باید به درستی و متناسب با آنچه خداوند خلق کرده تفسیر شوند، نباید فراموش کنیم آنچه با موضوع عدالت در نظر گرفته شده فعالیت یکسان زن و مرد نیست خداوند مأموریت متفاوتی به این دو جنس داده است. اگر تعریف درستی از عدالت نداشته باشیم ناامیدی ایجاد می‌شود.

وی می‌افزاید: چشم و هم چشمی ناامیدی را افزایش می‌دهد زمانی که افراد قناعت پیشه کنند و با تلاش و کوشش ظرفیت‌های وجودی خود را پرورش دهند در زندگی به احساس رضایت می رسند. ساده زیستی و عزت نفس رشد یافته سبب می‌شود تا فرد به ابعاد زندگی نگاه کند و ابزار زندگی را وسیله خوشبختی نداند، در این صورت فهم دقیق و درست از هم زیست خود خواهد داشت و زندگی بهتری پیش می‌گیرد و کمتر با چالش‌ها مواجه شود چرا که تجمل گرایی ناامیدی را به دنبال دارد.

ارتباط تاب آوری با افزایش امیدواری

شمس خاطرنشان می‌کند: به موضوع صبر و تاب آوری در مضامین قرآنی بسیار اشاره شده است، تاب‌آوری سبب افزایش قدرت و خلاقیت افراد و برطرف شدن مشکلات می‌شود و افراد را به زندگی امیدوار می‌کند.

وی آموزش در دوران کودکی را ضروری می‌داند و اظهار می‌کند: خانواده در هفت سال اول و دوم زندگی کودک باید مهارت‌های مختلف را به کودک آموزش دهند، این امر سبب توانمندی کودک می‌شود و می‌تواند در هفت سال سوم زندگی مشکلات را به خوبی مدیریت کند و چالش‌ها را پشت سر بگذارد. باید به زوج‌های جوان در سه دوره قبل از ازدواج، حین ازدواج و پس از ازدواج آموزش‌های لازم داده شود تا مشکلات و معضلات کمرنگ شود و زندگی بهتری داشته باشند.

فردگرایی پیامد ناامیدی

مجید فولادیان جامعه‌شناس با تاکید بر گستردگی احساس ناامیدی در جامعه، می‌گوید: ناامیدی امروز قابل انکار نیست و همه داده‌ها این را نشان می‌دهد که ناامیدی به ویژه در مقایسه با گذشته به شدت در جامعه گسترش پیدا کرده است. اینها داده‌های واقعی بوده که مصادیقش در جامعه مشهود است.

وی می‌افزاید: پدیده ناامیدی از جمله پدیده‌هایی است که پیامدهایش آنچنان گسترده است که نمی‌توان نادیده شأن گرفت و این حجم در عرصه‌های بسیار قابل بررسی است. پیامدهای ناامیدی را می‌توان در رشد فردگرایی امروز بررسی کرد، جامعه‌ای که از آینده خود ناامید می‌شود و دیگر نگاهش به این نیست که می‌شود کاری را به صورت جمعی انجام داد و هیچ چیز به جایی نمی‌رسد، خود به خود باعث رشد فردگرایی می‌شود. این فردگرایی خود پیامدهای گسترده‌ای دارد؛ در بسیاری از موارد انگار افراد می‌خواهند خودشان گلیم خود را از آب بیرون بکشند. تمام فسادهایی که امروز در جامعه می‌بینیم تقریباً از همین جا نشأت می‌گیرد؛ اینکه فرد تنها به فکر خود است.

این جامعه‌شناس تصریح کرد: پیامد تمام اینها، اختلاس‌ها و اغتشاش‌هایی است که در عدم همکاری‌های جمعی رخ می‌دهد. این روند ممکن است در آینده نزدیک به شکلی معنادار باعث افزایش سرقت در جامعه شود؛ طبقاتی که بسیار رو به پایین، حاشیه‌نشین و ناراضی هستند، پتانسیل این مسئله را دارند. یعنی حاشیه‌نشینی به اضافه ناامیدی، وقتی با هم جمع شوند ترکیب عجیب و غریبی می‌شود که عواقب آن اصلاً خوب نیست.

تبعات وسیع ناامیدی منحصر به فرد نیست

وی با تاکید بر نقش پراهمیت ناامیدی در اختلالات اجتماعی اظهار می‌کند: افزایش گسترده حاشیه‌نشینی، به اضافه ناامیدی همراه با نارضایتی، می‌تواند فضا را برای شورش‌های شهری آماده کند و اینها در کنار هم می‌توانند اتفاقاتی از این دست را ایجاد کنند. این اتفاقات، اتفاقاتی نیستند که به راحتی در جامعه حل شوند.

این جامعه شناس تصریح می‌کند: ناامیدی اگرچه مسئله‌ای است که برای فرد ایجاد می‌شود اما تبعاتش منحصر به فرد نمی‌ماند؛ تبعات آن قطعاً اجتماعی و بسیار وسیع است و نادیده گرفتن آن می‌تواند موجب بر باد رفتن بسیار سریع دستاوردهایی شود که در تمام سال‌ها اندوخته‌ایم؛ پیامد این جنس شلوغی‌ها و این دست اتفاقات، پیامد خوشایندی نیست و می‌تواند خروجی‌های بسیار بدی برای جامعه داشته باشد.

کد خبر 512749

منبع: ایمنا

کلیدواژه: ناامیدی درمان ناامیدی حس ناامیدی وضعیت ناامیدی جواب ناامیدی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق فردی و اجتماعی امید به زندگی داشته باشند جامعه ای تقی پور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۴۴۰۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مد خوب، مد بد!

«این‌ها الان مد شده» جمله‌ای آشنا که ممکن است در طول روز بارها به گوشتان به عناوین مختلف رسیده باشد. اما آیا هر مدی قابل قبول است؟ تا چه جایی می‌توان از آن پیروی کرد؟

به گزارش ایسنا، شاید کلمه حجاب و پوشش برای افراد در سنین بالاتر معنا و مفهوم بیشتری داشته باشد. کسانی که نوع لباس پوشیدن در خانه یا بیرون از آن، برایشان نوعی احترام به خانواده و جامعه بود. می‌توان گفت پوشیدن لباس‌های نامتعارف باب نبود. اگر کسی بر خلاف عرف آن دوره عمل می‌کرد به شدت مورد شماتت دوستان و اطرافیان خود قرار می‌گرفت. اما در دوره جدید عکس این قضیه در جریان است. به طوری که پوشیدن لباس‌های پاره، کهنه، تنگ و کوتاه که هیچ سنخیتی با فرهنگ ایرانی ندارد، بسیار در بین جوانان باب شده است.
به راستی دلیل این که عده‌ای از افراد به بدون هیچ آگاهی، فقط به دلیل مد شدن این نوع پوشش را انتخاب می‌کنند چیست؟ لباس‌هایی که در بسیاری از مواقع نه تنها زیبایی ندارند، بلکه ممکن است در نگاه اول مضحک و خنده‌دار هم باشند.

مفهوم پوشش و لباس

لباس از گذشته، تاکنون گویای مفاهیم زیادی بوده است و سهمی بزرگ در فرهنگ ملت‌ها دارد. نشان‌دهنده باورهای، فرهنگی، مذهبی، اجتماعی مردمان یک جامعه است. اما در نگاه کلی لباس پاسخگوی نیازهایی مانند حفاظت از سرما و گرما، حفظ عفت و شرم است و در نهایت به انسان آراستگی، زیبایی می‌بخشد.

پوشش در گذشته

 پیکره‌ها، نقاشی‌ها، و نوشته‌های باقیمانده از دوران باستان نشان می‌دهد که پوشش تمام بدن در دوره‌های مختلف تاریخی برای زنان و مردان ایرانی دارای اهمیت بوده است و ایرانیان به هیچ وجه در برهنگی به سر نمی‌برده‌اند.

استرابون تاریخ‌نگار و جغرافیدان معروف یونانی که کتاب جغرافیای او منبع گران‌بها از دنیای قدیم از جمله فلات ایران، فرهنگ و تمدن مردمانی که در نواحی مختلف ایران ساکن بوده‌اند را در خود جای داده است، می‌نویسد: "ایرانیان اگر بخشی از بدنشان برهنه باشد آن را بی شرمی می‌دانند و همیشه بلند لباس می‌پوشند.

 ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن می‌نویسد: "در زمان داریوش، زنان طبقات بالای اجتماع جز در تخت روان و روپوش‌دار از خانه بیرون نمی‌آمدند. در نقش‌هایی که از ایران باستان بر جای مانده است هیچ صورت زن دیده نمی‌شود
در موزه لوور پاریس مُهر سنگی استوانه‌ای مربوط به دوران هخامنشیان است که تعدادی با لباس و تاج و چادر زنان هخامنشی بر مسند شاهانه‌ای تکیه زده است و ندیمه‌هایش در مقابلش ایستاده‌اند و سرپوش به سر دارند.  موارد نمونه‌هایی از وجود فرهنگ پوشش و یکی از نشانه‌های ملیت ایرانی است.

پوشش فرهنگ‌های مختلف ایرانی

با این که استفاده از لباس‌های سنتی و قدیمی دیگر نسبت به گذشته در بین اقوام ایرانی رایج نیست، اما هستند مردمانی که در استان‌های مختلف هنوز از این سنت دیرین در نوع پوشش استفاده می‌کنند. پوشش اقوام مختلف در ایران برای بسیاری از گردشگران چه ایرانی یا خارجی بسیار جذاب و دیدنی است. شاید برای شما پیش آمده باشد که در سفر به نقطه‌ای از کشور افرادی را با لباسی خاص و سنتی مخصوص همان منطقه ببینید. لباس‌هایی که در عین زیبایی، پوشیدگی را نیز به همراه دارد. به طوری که اکثر افراد را به گرفتن عکس‌های یادگاری از این نوع پوشش ترغیب می‌کند. بر اساس شرایط جغرافیایی، آب و هوایی و همچنین فرهنگ‌های مختلف اقوام ساکن، نوع پوشش و لباس در بین قومیت‌های مختلف بسیار متنوع است.

مدگرایی

مدگرایی به این معنی است که فرد سبک زندگی، پوشش و رفتار خود را بر اساس آخرین الگوها تنظیم و به محض ورود الگوی جدید در جامعه، از آن پیروی می‌کند. این حس تنوع‌طلبی توأم با گرایش به خودنمایی در محیط اجتماعی، تغییرات چشمگیری در نوع پوشش، رفتار و آرایش افراد به همراه داشته است. مدگرایی منحصر به سن خاصی نیست، اما در بین جوانان جذابیت بیشتری دارد. عواملی چون تنوع‌طلبی و نوگرایی، همانندسازی، رقابت، چشم و هم‌چشمی با دیگران، مدگرایی و التزام ناشی از دوستی، جلب توجه دیگران و تشخّص‌طلبی می‌تواند از عوامل گرایش جوانان به سوی این شیوه زندگی باشد.‌

مد پیامد دوره معاصر و مختص به جامعه و فرهنگی خاص نیست، اما در عصر حاضر با گسترش روز افزون شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای، سبک زندگی  افراد جامعه مخصوصا نوع پوشش آن‌ها را  بسیار تحت تأثیر قرار داده است. این رسانه‌ها با کمک تبلیغات و مدهای جدید، نیازها و الگوهای جدیدی برای افراد ایجاد می‌کنند که بعضی از این الگوها با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ما هیچ سنخیتی ندارد و باعث مشکلات اجتماعی و خانوادگی می‌شود.

اکثر افرادی که در پی مد روز هستند، به قول خودشان می‌خواهند باکلاس باشند. به عقیده آن‌ها نحوه پوشش عامل مهمی برای شناخت طبقه اجتماعی، میزان رفاه، سلیقه و فرهنگ افراد است.
 پیروی از مد همیشه بد نیست و می‌تواند جوانان را از لحاظ روحی ارضا کند و حتی در پیشرفت جامعه نیز مفید باشد. جامعه‌شناسان مد را یک پدیده اجتماعی می‌دانند که افراد را با یکدیکر همرنگ می‌کند. این به شرطی است که از افراد یا مدهایی که با جامعه هیچ سنخیتی ندارند پیروی نکنند. اما با این حال امروزه جوانان زیادی  را می‌بینیم که درگیر آن شده‌اند و مد به یکی از معضلات فرهنگی و اجتماعی جامعه تبدیل شده است. تقلید نسنجیده‌ای که وقت و هزینه زیادی برای آن‌ها دارد. چراکه اکثرا وقتی از آن ها دلیل انتخابشان پرسیده می‌شود تنها کلمه‌ای که می‌شنویم این است که مد شده است.



سخن آخر

 با پیشرفت روزافزون، شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای در نیازهای اساسی مردم به خصوص جوانان تغییرات بزرگی را به وجود آورده‌اند، رسانه‌هایی که با تبلیغات، الگوهای جدیدی را وارد زندگی جوانان کرده‌اند. الگوهایی که در اکثر موارد سنخیتی با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ایرانی ندارد.

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • انتشار دست‌نوشته‌ رهبر انقلاب در دفتر کتابخانه وزیری، برای نخستین‌بار + عکس
  • وحشت روزنامه دولت از برملاشدن ناتوانی‌های اقتصادی دولت سیزدهم
  • گزارش گاردین از سربازان فراری اوکراین؛ «نمی‌خواهیم بمیریم»
  • شکل‌گیری امید‌آفرینی در جامعه پس از مشاهده دستاوردهای پژوهشی سمپادی‌ها
  • سطح امید به زندگی در اروپا به ۸۱.۵ سال رسید
  • رمزهای عبور، گلوگاه‌های امنیت به شمار می‌رود
  • بیمه رایگان دهک‌های یک تا پنج ادامه دارد
  • حجاب‌استایل‌های ضدحجاب!
  • مد خوب، مد بد!
  • یک فرد را در چه سنی می‌توان «پیر» دانست؟