خانه‌نشینی اجباری به خاطر کرونا و ترجمه نمایشنامه‌های جدید
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۰۹۰۱۴
به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا خاکی مدرس، محقق و کارگردان با سابقه تئاتر که در زمینه ترجمه نیز فعالیتی مستمر و تأثیرگذار داشته است، در ایام کرونایی که امکان برنامه‌ریزی و اجرای اثری نمایشی وجود ندارد، بیکار ننشسته و چند نمایشنامه و کتاب تخصصی تئاتر را ترجمه کرده است.
وی درباره جدیدترین فعالیتهای خود در زمینه ترجمه که به زودی راهی بازار کتاب می‌شوند، به خبرنگار مهر گفت: در دوران کرونایی و خانه نشینی اجباری چند نمایشنامه ترجمه کردم که یکی از آنها نمایشنامه «همه پرندگان» اثر وجدی مُعَوَد است که چند روز پیش کارهای چاپ آن به پایان رسید و توسط انتشارات «مانیا هنر» روانه بازار کتاب شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خاکی یادآور شد: خوشبختانه قبل از شیوع کرونا سفری به فرانسه داشتم و در آنجا اجرای نمایش «همه پرندگان» را دیدم. اجرایی فوق‌العاده و بسیار حیرت‌انگیز بود. در آن زمان هنوز متن نمایشنامه منتشر نشده بود؛ وقتی به ایران برگشتم از دوستی که در پاریس دارم، تقاضا کردم که هر وقت که چاپ شد متن نمایشنامه را برایم ارسال کند. متن را برایم ارسال کرد و من هم خیلی سریع مشغول ترجمه آن شدم.
وی اظهار امیدواری کرد که شرایط برای اجرای نمایش‌های «آتش سوزی‌ها» و «همه پرندگان» که به لحاظ فرهنگی نمایش‌هایی ملموس و آموزنده برای جامعه ماست فراهم شود.
این مدرس با سابقه تئاتر درباره آثار دیگری که در دوره کرونا ترجمه کرده، توضیح داد: مجموعه داستان‌های طنزی از اسلاومیر مروژک نویسنده لهستانی را با عنوان «مروژک جیبی» ترجمه کرده‌ام که این اثر نیز کارهای آماده سازی اش برای چاپ توسط نشر «مانیا هنر» انجام شده و به زودی به بازار کتاب عرضه خواهد شد. اسلاومیر مروژک در ایران نویسنده‌ای نام آشناست که به غیر نمایشنامه نویسی، در زمینه داستان‌های طنز و طراحی کاریکاتور نیز شهرتی جهانی دارد.
خاکی در ادامه سخنان خود با اشاره به ترجمه نمایشنامه «داوید و ادوارد» اثر لیونل گلدشتاین، توضیح داد: در دوره کرونا من هم مثل همه خانه نشین بودم و هنوز هم هستم و فقط از طریق تماس‌های تلفنی با اقوام و دوستان و همکاران ارتباط دارم. در سال گذشته زنده یاد پرویز پورحسینی که با هم دوستی دیرینه ای داشتیم به من گفت که خیلی دوست دارد در نمایشی که متناسب با سن او و در عین حال اثری جذاب باشد ایفای نقش کند. من نمایشنامه «داوید و ادوارد» را که دارای ۲ پرسوناژ مرد بالای ۷۰ سال است با انگیزه بازی پرویز پورحسینی ترجمه کردم و در مسیر کار، مراحل مختلف ترجمه این نمایشنامه را با او در میان می‌گذاشتم و او نیز اظهار شادمانی می‌کرد و از روند این ترجمه خوشحال بود. اما متاسفانه کرونا امانش نداد و مرگ ناگهانی و تأثربرانگیز پرویز پورحسینی مرا و بسیاری از دوستانش را شُک زده و سوگوار کرد. راستش هنوز هم نمی‌خواهم باور کنم که او مرده است. امیدوارم که شرایطی فراهم شود که این نمایش با حضور هنرمندان هم نسل پرویز و برای بزرگداشت نام و یاد او به اجرا در بیاید. کارهای آماده کردن نمایشنامه «داوید و ادوارد» اثر لیونل گلدشتاین، توسط «انتشارات روزبهان» انجام شده و به زودی چاپ و پخش خواهد شد.
وی در پایان سخنان خود گفت: یک کتاب تئوریک تئاتر تحت عنوان «گفت و گو با برشت» اثر ورنر هِشت را هم به پایان رسانده‌ام که امیدوارم هر چه زودتر کارهای آماده سازی آن برای نشر انجام شود و در اختیار علاقه مندان مباحث نظری تئاتر قرار بگیرد.
کد خبر 5277172منبع: مهر
کلیدواژه: محمدرضا خاکی کارگردان تئاتر مترجم معرفی کتاب پرویز پورحسینی هنرمندان تئاتر تئاتر ایران ویروس کرونا محرم 1400 حسینیه مهر علی سلیمانی ویروس کرونا برنامه تلویزیونی نماهنگ تئاتر ایران درگذشت چهره ها فیلم کوتاه موسیقی آئینی موسیقی ایرانی شبکه پنج سیما ارشا اقدسی شبکه مستند سیما ترجمه کرده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۰۹۰۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نداشت
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.
در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.
در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.
در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.
همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛
تحصیل در آمریکا
دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.
بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی
دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.
در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه پیدا کرد. این‌داستان‌نویس سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.
دانشور سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید. او سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.
با فرارسیدن سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.
دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.
درگذشت
سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.
الهام قاسمی
کد خبر 6089822
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟