روایت مجید مجیدی از مصائب فیلمسازی مذهبی/ دیگر خسته شده‌ام!
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۳۵۴۲۲
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگر حتی سینمادوست نباشید و سالی یک بار هم گذرتان به سینما نیفتاده باشد به لطف پخش چندین چندباره «بچه‌های آسمان» از تلویزیون، او را می‌شناسید؛ مجید مجیدی. همان که «رنگ خدا» را هم از او به یاد داریم، «آواز گنجشک‌ها» را هم.
اگر بخواهیم خط به خط کارنامه کاری او را مرور کنیم احتمالاً موضوع حوصله‌سربری می‌شود، اما خودش نقطه عطف زندگی‌اش را که توفیقی برای او بود، ساخت فیلم «محمد رسول‌الله (ص)» می‌داند که قریب به ۶ سال از زمان تولیدش می‌گذرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مجید مجیدی، اما هر بار به منتقدانش گفته که دلار‌های عربستان مانع از دیده شدن «محمد رسول‌الله (ص)» در سطح جهان و ارائه قرائتی درست از اسلام رحمانی شده است.
مجیدی در طول این سال‌ها هر بار به دفاع از یک فیلم دیگر هم در حوزه تشیع پرداخته و خواسته است زمینه اکرانش فراهم شود؛ «رستاخیز» که حالا هفت سال است سرنوشتی جز توقیف پیدا نکرده است و به نظر می‌رسد نقطه اشتراکش با «محمد رسول‌الله (ص)» در ناکامی‌ها نمایش چهره معصومین باشد؛ یکی در داخل، آن یکی در مرز‌هایی خارج از ایران.
گفتگوی پیش رو حاصل یک گپ و گفت کوتاه در حاشیه نشست سوگواره «تصویر دهم» است که این روز‌ها مجیدی دبیری‌اش را بر عهده دارد. کارگردانی که کمتر تن به مصاحبه می‌دهد به ویژه اگر محوریت آن مصاحبه فیلم «محمد رسول الله (ص)» باشد؛ چرا که می‌گوید از هجمه‌ها نسبت به این فیلم و حواشی آن خسته شده است.
مشروح این گفتگوی کوتاه را در زیر می‌خوانید:
شما هم در نشست امسال و هم سال گذشته به وضعیت پیش آمده برای فیلم سینمایی «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش اشاره و نسبت به عدم اکران این فیلم گلایه کردید. با توجه به اینکه پیش‌تر و پس از تجربه کارگردانی فیلم «محمد (ص)» از علاقه خود به فیلمسازی در فضای تاریخی-مذهبی گفته بودید به‌نظر می‌رسد وضعیت به‌وجود آمده برای فیلم آقای درویش مانع از ورود مجدد شما به این حوزه شده است.
چقدر این ماجرا‌ها در عدم تکرار تجربه کارگردانی شما در این حوزه مؤثر بوده است؟
واقعاً این عرصه سختی است و اینگونه نیست که به این راحتی بتوان درباره آن تصمیم‌گیری کرد. ورود به حوزه‌های معرفتی و دینی به‌خصوص در قالب تاریخی، اساساً یک چالش بزرگ است. هم از نظر محتوا و هم از نظر اجرا، این کار خیلی‌خیلی سخت و دشوار است. شما فقط تصور کنید در هر حوزه از مسائل اعتقادی و دینی چقدر با سلایق، نگاه‌ها و حتی قرائت‌های مختلف می‌توانید مواجه باشید.
در خصوص زندگی پیامبر عظیم‌الشأن اسلام (ص) به خصوص در سال‌های پس از رسالت ایشان آنقدر قرائت‌های فراوان وجود دارد که هیچ فیلمسازی جسارت و جرأت ورود به این حوزه را ندارد. البته باید دیگرانی بیایند و به‌ویژه در حوزه مباحث محتوایی، عرصه‌های تازه‌ای را باز کنند و فرصت را در اختیار هنرمندان قرار دهند تا در این حوزه کار کنند. کار کار سختی است و نمی‌توان یک‌باره وارد این میدان شد.
اما شما یک بار این سختی‌ها را چشیده‌اید.
بله، اما هیچ فرقی ندارد. برای ورود مجدد همه آنها باید تکرار شود. هم به لحاظ محتوایی و هم به لحاظ اجرایی سختی‌ها کماکان وجود دارد. شما فقط بحث دکور تاریخی را مدنظر داشته باشید. فقط جمع‌آوری امکانات، جدای از هزینه، سختی‌های بسیاری دارد که باعث می‌شود برای یک فیلم، ۴ الی ۵ سال از عمر فیلمساز سپری شود. مگر ما چقدر قرار است عمر کنیم؟ شخصاً فکر می‌کنم به سهم خودم تلاش کردم تا ادای دینی کرده باشم و همین که مسیر کوچکی را باز کردیم، دیگران باید برای ادامه راه به میدان بیایند.
یعنی دیگر این توان را در خود نمی‌بینید که بار دیگر وارد این میدان شوید؟
بحث توان نیست. باید دید چقدر پتانسیل تکرار آن تجربه وجود دارد. واقعیت این است که آنقدر این مسیر سخت بود که به لحاظ روحی نمی‌توانم مجدد با تمام این سختی‌ها مواجه شوم و بعد هم امکان دارد نتیجه نهایی دیگر نتیجه مطلوب خود آدم هم نباشد. در مجموع، اما اعتقاد دارم که باید این مسیر باز شود.
باید تلاش شود تا این راه ادامه پیدا کند. یکی از دلایلی که اصرار و تأکید دارم که کار آقای درویش علی‌رغم نقد‌های بعضاً درستی که ممکن است نسبت به آن مطرح باشد، باید اکران شود همین است. نقد‌های درست هم دلیل بر این نمی‌شود که این راه بسته بماند. نتیجه این بستن راه، همین شده است که آقای درویش ۵، ۶ سال است که هیچ فیلم دیگری نساخته است.
احمدرضا درویش در نمایی از پشت‌صحنه «رستاخیز»
فیلم شما و فیلم آقای درویش به واسطه نمایش چهره بزرگان دینی حاشیه‌های مشترکی داشت. فیلم «رستاخیز» در داخل با منع نمایش مواجه شده و فیلم شما هم در برخی کشورهای عربی با ممنوعیت روبه‌رو شد. درباره این چالش هم کمی توضیح می‌دهید؟
البته نمی‌توان موضع علمای خودمان درباره فیلم آقای درویش را با عالمان دینی عربستان نسبت به فیلم «محمد (ص)» قیاس کرد. آنها یک جنگ ریشه‌ای با ما دارند و بحث‌شان تقابل نگاه فقهی نیست.
آنها از اساس با قرائت ما از فرهنگ درست اسلام حقیقی موافق نیستند. نمونه‌های این نگاه را هم به تواتر دیده‌ایم. همین عربستانی‌ها از داعش حمایت کردند و دست‌شان در جا‌های دیگر در دست اسرائیل بود و نوع قرائت‌شان از اسلام مشخص است.
آنها نمی‌خواهند قرائت درست از اسلام رحمانی در دنیا شنیده شود و مخالف نگاه ما هستند. به‌خصوص که از نظر سیاسی نمی‌خواهند ایران این نگاه را در دنیا نمایندگی کند. در سال‌های گذشته تلاش‌های بسیاری در کشورهای مختلف داشتیم، اما همه جا دلار‌های عربستان راه‌مان را بست.
برای خودم حیرت‌انگیز بود که قدرت دلاری این‌ها آنقدر زیاد است که حتی می‌توانند اروپایی‌ها را هم بخرند و نگذارند این فیلم به درستی در دنیا دیده شود.
فارغ از این نکات که به درستی هم به آنها اشاره کردید، اما در مجموع حساسیت نسبت به مقوله نمایش چهره بزرگان دینی، فیلم آقای درویش را در داخل متوقف کرد و فیلم شما را هم در بیرون از مرز‌ها بایکوت کرد. فکر نمی‌کنید این میزان حساسیت، ریسک ورود به این حوزه را بالا برده است؟
طبیعتاً تأثیرگذار که بوده است. فیلمسازان دیگر جرأت ورود به این حوزه را ندارند. اما بخشی از این هجمه‌ها برای فیلمساز قابل پیش‌بینی و تصور است. خود من زمانی که فیلم «محمد (ص)» می‌ساختم می‌دانستم و اطمینان داشتم در بیرون از مرز‌های خودمان نسبت به آن حساسیت نشان خواهند داد. آنچه بیشتر آزاردهنده است، برخی هجمه‌های داخلی است.
وقتی فیلم «محمد (ص)» ساخته شد، ما هیچ‌گونه امکانات، حتی به اندازه یک ریال از امکانات سینمایی کشور استفاده نکردیم. نه پول گرفتیم و نه امکانات؛ همه امکانات فیلم از جای دیگری تحت عنوان بنیاد مستضعفان تأمین شد و به‌واسطه آن کلی امکانات هم به سینمای ایران وارد شد، اما حرف و حدیث‌ها و هجمه‌هایی به ما وارد کردند که خود شما در جریان هستید. گفتند چرا باید چنین بودجه و امکاناتی در اختیار فلانی قرار بگیرد.
آنقدر از این هجمه‌های خسته شدم که دیگر نمی‌خواهم درباره‌اش صحبت کنم. همین شهرک سینمایی که برای این فیلم آن زمان با بودجه ۲۷ تا ۳۰ میلیارد تومانی ساخته شد، همین امروز اگر کارشناسی کنید، ارزش افزوده‌اش کمتر از ۲ تا ۳ هزار میلیارد تومان نیست. یک دکور تاریخی نام ببرید که تلویزیون برای اثر تاریخی ساخته باشد و همچنان مانا باشد.
نمایی از دکور شهر مکه در فیلم «محمد (ص)»
و از این دکور همچنان هم استفاده می‌شود.
بله همین امروز بخش زیادی از سریال سلمان فارسی (ع) در همین دکور در حال تصویربرداری است. کلیپ‌های زیادی از کشورهای مختلف در همین شهرک ساخته شده است. این تنها بخش دکوری است که به آن اشاره می‌کنیم.
بله خاطرم هست که دوربین‌های مجهزی هم برای پروژه «محمد (ص)» وارد کردید که همچنان در سینما مورد استفاده است.
بله همچنان از دوربین‌ها، لنز‌ها و تجهیزات نوری که آورده بودیم استفاده می‌شود. با این همه بابت همان هجمه‌ها امروز خسته‌ایم. وقتی می‌خواهید یک فیلم در ابعاد تاریخی عظیم بسازید، نمی‌توانید بودجه آن را با یک فیلم شهری مقایسه کنید. این قیاس از اساس قیاس درستی نیست. در هالیوود هم ببینید این تفاوت بودجه مشهود است.
فیلم آخری که از حضرت موسی (ع) ساختند، با آنکه بخش عمده‌اش جلوه‌های ویژه بود، ۳۰۰ میلیون دلار برایش هزینه شد. کار‌های بزرگ تاریخی قاعدتاً چنین بودجه‌هایی را نیاز دارد. تصور کنید همین فیلم «محمد (ص)» را بدون این لوکیشن و دکور چگونه می‌توانستیم بسازیم. مهم این است که آنچه در تصویر می‌بینیم امروز باورپذیر شده و این هزینه‌ها جزو قاعده کار است.
منبع: مهر
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مجید مجیدی محمد رسول الله اخبار هنرمندان فیلم آقای درویش محمد رسول الله سختی ها یک فیلم هجمه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۳۵۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر از زندگی خسته و کلافه شده‌اید بخوانید
اگر از زندگی خسته شده‌اید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که سرعت خود را کم کنید. این کار می‌تواند به شما کمک کند آرامش خود را دوباره به دست آورید. این در مورد تنبلی یا بی تفاوتی نیست ، فقط به خود فرصتی برای نفس کشیدن و تمرکز مجدد بدهید.
در این مطلب قصد داریم ۹ کار ساده را با شما به اشتراک بگذاریم که می‌تواند دنیایی از تفاوت را در زندگی شما ایجاد کند؛ بنابراین اگر احساس می‌کنید همه چیز خیلی کلافه‌کننده شده است، ممکن است زمان آن رسیده که سرعت خود را کم کنید.
۱) با تنفس عمیق شروع کنید
ما اغلب قدرت نفس عمیق را دست کم می‌گیریم. این یک چیز بسیار ساده است، اما می‌تواند تأثیر عمیقی بر وضعیت روانی ما داشته باشد.
گاهی انقدر در ریتم تند زندگی غرق می‌شوید که بدون اینکه بفهمید ضربان قلبتان افزایش می‌یابد، افکارتان مغشوش می‌شود و ممکن است احساس کنید که کنترل خود را از دست می‌دهید.
با این حال، با تمرکز آگاهانه بر نفس خود و کاهش سرعت آن، می‌توانید سیگنالی به مغز خود ارسال کنید که زمان استراحت فرا رسیده است.
تمرین تنفس عمیق در طول روز می‌تواند به شما کمک کند حتی در میان هرج و مرج متمرکز و آرام بمانید. این یک مکث کوچک است که می‌تواند موجی از آرامش را در زمانی که به آن نیاز دارید به ارمغان بیاورد؛ ؛ بنابراین دفعه بعد که احساس خستگی کردید، یک نفس عمیق بکشید. شاید تعجب کنید که چقدر کمک می‌کند.
۲) قدرت طبیعت را در آغوش بگیرید
گویی چیزی در طبیعت وجود دارد که روح را آرام می‌کند و استرس را از بین می‌برد.
بنابراین، مهم نیست که چقدر مشغله دارید یا گرفتار هستید، کمی وقت بگذارید و به طبیعت بروید. حتی اگر فقط برای چند دقیقه باشد، می‌تواند دنیای متفاوتی ایجاد کند.
۳) ذهن‌آگاهی را تمرین کنید
ذهن آگاهی به معنای حضور و تمرکز بر اینجا و اکنون است. این یک پادزهر برای زندگی اغلب شلوغ و چندوظیفه‌ای ما است که در آن ذهن ما دائماً از یک فکر به فکر دیگر می‌پرد.
تمرین منظم ذهن آگاهی در واقع می‌تواند ساختار مغز شما را تغییر دهد. مطالعه هاروارد نشان داد که ذهن آگاهی می‌تواند تراکم ماده خاکستری را در نواحی مغز مرتبط با یادگیری، حافظه، تنظیم احساسات و همدلی افزایش دهد.
بنابراین، زمانی که احساس خستگی می‌کنید، چند لحظه را به تمرین ذهن آگاهی اختصاص دهید. این می‌تواند به سادگی توجه به نفس خود، یا تمرکز واقعی بر طعم و بافت غذای خود در حین خوردن باشد.
این مکث در روال شما می‌تواند به شما کمک کند تا کنترل افکار و احساسات خود را دوباره به دست آورید و احساس آرامش درونی کنید.
۴) زمان استراحت را برنامه‌ریزی کنید
گاهی اوقات، بهترین راه برای مقابله با استرس این است که از همه چیز دور شوید.
هر روز زمانی را برای استراحت به خود اختصاص دهید. می‌تواند ۱۰ دقیقه یا یک ساعت باشد ، از این زمان برای قطع ارتباط با دنیای بیرون و ارتباط مجدد با خودتان استفاده کنید.
شما می‌توانید مجله یا کتاب بخوانید یا به سادگی در سکوت بنشینید. هدف «دستیابی» به چیزی در این مدت نیست، بلکه صرفاً بودن است.
۵) شکرگزاری را تمرین کنید
هنگامی که ما غرق در شلوغی‌های زندگی می‌شویم، اغلب بر روی آنچه اشتباه است یا آنچه باید انجام شود تمرکز می‌کنیم. اما تغییر تمرکز بر روی آنچه که خوب پیش می‌رود می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
تمرین قدردانی یک راه قدرتمند برای تغییر طرز فکر شما و کاهش احساس غرق شدن است. این در مورد تصدیق چیز‌های خوب در زندگی شما است، مهم نیست که چقدر کوچک به نظر می‌رسند.
هر روز، لحظه‌ای را به یادداشت کردن سه موردی که بابت آنها سپاسگزار هستید اختصاص دهید. آنها نباید بزرگ باشند- حتی چیزی به سادگی یک فنجان قهوه گرم یا لبخند یک غریبه می‌تواند به این لیست راه پیدا کند.
شناخت جنبه‌های مثبت زندگی‌تان می‌تواند به متعادل کردن استرس کمک کند و حس آرامش را به شما بدهد.
۶) با عزیزانتان تماس بگیرید
گاهی اوقات، به راحتی می‌توان فراموش کرد که در این سفر تنها نیستیم. زمانی که به نظر می‌رسد سنگینی دنیا بر دوش شماست، در به اشتراک گذاشتن احساسات خود با کسی که به او اعتماد دارید، تردید نکنید.
گفتگوی صمیمانه با یکی از عزیزانتان می‌تواند حمایت عاطفی مورد نیازتان را فراهم کند. این کار برای گرفتن راه حل یا مشاوره نیست. بلکه در مورد احساس شنیده شدن، دیده شدن و تأیید است.
بنابراین، زمانی که احساس ناراحتی می‌کنید، لحظه‌ای با عزیزان خود ارتباط برقرار کنید. این کار می‌تواند احساس راحتی و آرامش را به همراه داشته باشد و بار شما را سبک‌تر کند.
۷) به موسیقی آرام‌بخش گوش دهید
موسیقی روش قابل توجهی برای تأثیرگذاری بر خلق و خو و احساسات ما دارد. آهنگ درست می‌تواند ذهن شما را آرام کند و روح شما را تسکین دهد تا در میان هرج و مرج احساس آرامش کند.
می‌توانید یک لیست پخش از آهنگ‌های آرامش‌بخش بسازید که در مواقعی که احساس خستگی می‌کنید، به آن مراجعه کنید. آن را امتحان کنید. شاید تعجب کنید که چقدر کمک می‌کند.
۸) به فعالیت بدنی بپردازید
هنگامی که غرق در زندگی می‌شویم، بدنمان اغلب مملو از هورمون‌های استرس مانند کورتیزول می‌شود. فعالیت بدنی یک راه عالی برای مقابله با این است.
خواه یک پیاده روی سریع، یک جلسه یوگا یا فقط حرکت دادن بدنتان باشد، این کار می‌تواند به کاهش سطح استرس و پاکسازی ذهن شما کمک کند. مانند فشار دادن یک دکمه تنظیم مجدد روی خلق و خوی شماست.
لازم نیست ماراتن بدوید یا تمرین شدید انجام دهید. حتی تنها چند دقیقه کشش یا پیاده روی می‌تواند تفاوت ایجاد کند؛ بنابراین وقتی احساس خستگی می‌کنید، لحظه‌ای را به حرکت اختصاص دهید. این مکث برای فعالیت بدنی می‌تواند حس تعادل و آرامش را به روز شما بیاورد.
۹) پذیرش کلید رهایی است
پذیرش نقش مهمی در مقابله بیش از حد با مسائل ناخوشایند زندگی است. این در مورد پذیرش احساسات خود بدون قضاوت یا مقاومت است.
گاهی اوقات آنقدر انرژی صرف مبارزه با احساس خستگی و کلافگی می‌کنیم که فقط استرس را تشدید می‌کند. پذیرفتن این موضوع که گهگاه این احساسات مشکلی ندارد، می‌تواند فوق العاده رهاکننده باشد.
به یاد داشته باشید، این نشانه ضعف یا شکست نیست. این فقط به این معنی است که شما انسان هستید؛ و مانند همه انسان‌ها، شما این توانایی را دارید که از آن عبور کنید و در طرف مقابل قوی‌تر ظاهر شوید. این پذیرش می‌تواند آرامش و انعطاف‌پذیری بی‌نظیری به ارمغان بیاورد.
منبع: همشهری آنلاین
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند