سنگ زنی آیین سنتی عزاداری امام حسین (ع) در شهرضا + فیلم
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۵۵۴۴۰
به گزارش گروه شهروند خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، سنگ زنی یکی از آیین‌های کهن عزاداری است که با سبک، اصول و قواعدی خاص یک روز پیش از تاسوعای حسینی تا روز سیزدهم محرم در شهرضا برگزار می‌شود.
برخی سالخوردگان و پیرغلامان پیشینه سنگ‌زنی در شهرضا را به سبک عزاداری قافله بنی‌اسد در کربلا نسبت می‌دهند که در مورد آن دیدگاه‌ها و روایت‌های گوناگونی وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سنگ‌زنی به گفته تاریخ‌نگاران در دوره تیموری و صفویه بسیار مورد توجه قرار داشت و تلاش زیادی هم شد تا این آیین احیا و به نسل‌های دیگر انتقال یابد.
عزاداران معروف به سنگ‌زن‌ها، جزو هیات‌های قدیمی شهرستان شهرضا هستند که امتداد غم و اندوه نینوا را هر سال پابرجا و استوار فریاد می‌زنند.
در این هیات، عزاداران به جای زنجیرزنی و سینه‌زنی، با برهم زدن ۲ قطعه چوب به شکل نیم‌کره هر کدام به اندازه کف دست با قطر نزدیک به هفت سانتی‌متر، سوگواری می‌کنند.
قطعه چرمی به اندازه انگشتری پشت چوب‌ها تعبیه شده تا سنگ‌زن‌ها با فرو کردن انگشت خود به درون آن، مانع رها شدن چوب در زمان ضربه زدن شوند.
ریتم و فرم سنگ‌زنی هنگام برگزاری آیین متفاوت بوده و البته سبک سنگ‌زنی به نوع نوحه خوانی مداح هم بستگی دارد که شیوه معمول آن به صورت سه ضرب یا چهار ضرب است.
در سنگ‌زنی سه ضرب ابتدا ضرب نخست جلو و پایین بدن، ضرب دوم مقابل سینه و ضرب سوم پشت سر انجام می‌شود، اما در سنگ‌زنی چهار ضرب که به صورت سه ضرب در پایین بدن و یک ضرب در پشت سر است، پیرو سبک مداحی تغییر می‌کند.
ندای "حسین، حسین" که با ضرب سنگ‌ها عجین شود، آن هنگام سمفونی یکنواخت، اما سوزناک و حیرت‌آوری در گوش شهر می‌پیچد.
منبع:شهروندخبرنگار - شهرضا
بیشتر بخوانید:
مراسم دمام زنی در موکب زیبای سفینة النجاة شیراز + فیلم کد ویدیو دانلود فیلم اصلی برای آموزش اصول تصویربرداری خبری برای شهروندخبرنگاران اینجا کلیک کنیدانتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مراسم سنگ زنی شب عاشورا شهروندخبرنگار سنگ زنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۵۵۴۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
آغاز بارگذاری مدارک پذیرفتهشدگان آزمون آموزگاری