چرا امام سجاد را بعد از کربلا شهید نکردند؟ / ارثی که امام چهارم برای عاشقان پدرش بر جای گذاشت
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۷۰۹۲۱
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، علی بن الحسین (ع) ملقب به امام سجاد (ع) امام چهارم شیعیان است که امامت ایشان بعد از واقعه عاشورا و شهادت امام حسین (ع) آغاز شد. امام باقر (ع) درباره دلیل نامگذاری پدرشان به عنوان «سجاد» فرمودند: «پدرم، هیچ یک از نعمت‌های الهی را یاد نمی‌کرد، مگر آنکه سر به سجده می‌نهاد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هیچ حادثه ناگواری از او رد نمی‌شد، جز آنکه سجده می‌کرد. هیچ نیرنگ حیله گری از او دفع نمی‌گردید، مگر آنکه سر به سجده می‌نهاد. از هیچ نماز واجبی فراغت نمی‌یافت، مگر اینکه به سجود می‌رفت. هرگز موفق به اصلاح و آشتی بین دو نفر نمی‌شد، جز آنکه سجده شکر به جای می‌آورد؛ بنابراین نشانه‌های سجود در تمام اندام سجده اش آشکار بود از این رو ایشان را «سجاد» نامیدند».
چرا امام سجاد را بعد از کربلا شهید نکردند؟
امام سجاد (ع) در روز عاشورا به دلیل بیماری شدید در بستر بودند و نتوانستند در برابر لشکر یزیدیان در کنار پدر بزرگوارشان امام حسین (ع) بجنگند. البته در آن ایام برخی قصد داشتند که امام سجاد (ع) را به شهادت برسانند، اما بیماری ایشان آنقدر وخیم بود که حتی می‌گفتند: «همین بیماری او را کفایت می‌کند».
پس از واقعه کربلا و به اسارت رفتن حضرت زینب (س) و اهل بیت شهدای کربلا، لشکر عمر بن سعد حضرت سجاد (ع) را نیز همراه اسرا به کوفه و پس از آن شام بردند. در کوفه حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) خطبه خواندند و امام سجاد (ع) مردم کوفه را به خاطر عهدشکنی نکوهش کردند.
ایشان فرمودند: «ای مردم! شما را به خدا سوگند می‌دهم، آیا شما برای پدرم نامه ننوشتید و آنگاه بی وفایی نکردید؟! آیا با او عهد‌ها و پیمان‌های محکم نبستید و سپس با او پیکار کرده و او را به شهادت رساندید؟! وای بر شما! چه کار زشتی انجام دادید، شما چگونه به سیمای رسول الله صلی الله علیه و آله نظاره خواهید کرد، هنگامی که به شما بگوید: فرزندان مرا کشتید، احترامم را از میان بردید، پس، از امت من نیستید». هنوز سخنان امام تمام نشده بود که مردم گریه کنان و ضجه زنان همدیگر را ملامت کرده و به نگون بختی خود، تاسف خورده و اشک ندامت و پشیمانی می‌ریختند.
پس از حضور در شام نیز وقتی یکی از لشکریان به دستور یزدی بر بالای منبر به مدح آل ابی سفیان و مذمت امام علی (ع) و اولادش سخنرانی کرد، حضرت امام سجاد (ع) به بیان فضایل امام علی (ع) و فرزندانش پرداخت. خطبه‌خوانی حضرت زین العابدین (ع) تأثیر بسیاری بر مردم شام گذاشت؛ چرا که مردم آنجا از ویژگی‌های امام علی (ع) و فرزندانشان اطلاعی نداشتند؛ تا جایی که حتی روش و اقدامات معاویه را به عنوان سنت پیامبر (ص) و اسلام می‌شمردند.
ارثی که امام چهارم برای عاشقان پدرش بر جای گذاشت
امام سجاد (ع) با سخنرانی و خطبه‌های مختلف درباره اهل بیت (ع) و نحوه شهادت امام حسین (ع) و یارانشان، واقعه عاشورا را زنده نگه داشتند که البته مهمترین آنها در کوفه و شام بود. پس از اینکه امام سجاد (ع) به مدینه منوره مشرف شدند، با توجه به خفقان موجود در آنجا امکان روشنگری و تبلیغ محدود بود و امام نیز تریبونی برای تبلیغ اسلام واقعی نداشتند. برای همین در آن دوره به اشک ریختن در مصیبت شهدای کربلا مشغول شدند و اشک و دعا را ابزاری برای تبلیغ در نظر گرفتند.
اشک‌های امام سجاد (ع) عواطف افراد را برمی‌انگیخت و مظلومیت شهدای کربلا را برای مردم ترسیم می‌کرد. امروزه نیز این روش در عزای امام حسین (ع) به عنوان تبلیغ دین و یاد شهدای کربلا مورد توجه قرار دارد؛ تا جایی که شیعیان در ایام محرم و صفر در مظلومیت سیدالشهدا (ع) و یارانشان اشک ریخته و فرهنگ گریه بر شهیدان کربلا همچنان تأثیرگذارترین اقدام برای پیوند دادن عواطف افراد با هدف سیدالشهدا (ع) به شمار می‌رود.
امام سجاد (ع) همواره به درگاه الهی سجده کرده و دعا می‌کردند که یکی از شگفت‌انگیز‌ترین آثار امام سجاد (ع) رساله حقوق ایشان است. آن امام بزرگوار ۱۴۰۰ سال پیش رساله‌ای را برای توجه به حقوق همه موجودات زنده در اختیار مردم جهان گذاشت.
صحیفه سجادیه نیز که مجموعه‌ای از دعا‌های امام چهارم شیعیان و درد دل با پروردگاه هستی است، از آثار ارزشمندی است که انسان را بار دیگر با خداوند پیوند می‌دهد. دعای سحر مشهور به دعای ابوحمزه ثمالی و زیارت امین الله از دیگر دعا‌هایی است که مورد توجه شیعیان قرار دارد.
امام چهارم شیعیان، پس از گذراندن حضور در یکی از حساس‌ترین دوره‌های تاریخ اسلام، توانستند با رفتارشان بر دل‌های مردم آن دوران نفوذ پیدا کنند. بر همین اساس، امویان از این وضعیت نگران بودند؛ تا جایی که ولیدبن عبدالملک کینه امام (ع) را در دل داشت و می‌گفت: «من تا وقتی که علی بن الحسین در دنیا باشد، راحت نیستم». وقتی او زمان حکومت را در دست گرفت، به دلیل کینه‌ای که الز امام (ع) داشت، دستور داد که حضرت سجاد (ع) را مسموم کنند. به همین دلیل هم زهر کشنده‌ای برای نماینده‌اش در مدینه فرستاد و دستور داد تا ان زهرا را به حضرت بخوراند.
علی بن الحسین (ع) مسموم شدند و به شهادت رسیدند. مرقد امام سجاد (ع) در مدینه منوره و در قبرستان بقیع در جوار امام حسن مجتبی (ع)، امام صادق (ع) امام باقر (ع) قرار دارد.
منبع: فارس
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: امام حسین امام سجاد شهدای کربلا امام چهارم امام سجاد امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۷۰۹۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلیل استعفای امام جمعه رفسنجان چه بود؟
ایسنا/کرمان امام جمعه رفسنجان درباره دلیل استعفای خود از امامت جمعه این شهر توضیح داد.
حجت‌الاسلام اصغر عسکری در خطبه‌های امروز نماز جمعه رفسنجان با تسلیت ایام شهادت امام صادق(علیه السلام) اظهار کرد: بنده ۱۵ آذر سال ۹۸ به عنوان امام جمعه رفسنجان معرفی شدم و بنا را بر این گذاشتم که سه سال بیشتر نمانم. لذا چند ماه قبل از پایان دوره سه‌ساله در ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ استعفا دادم.
وی افزود: از طریق روال اداری استعفای خود را به کرمان دادم و کرمان حاضر به ارسال استعفای من به تهران نشد لذا در سمیناری که در تهران برگزار شده بود استعفایم را تقدیم آقای حاج علی اکبری رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه کردم. همان‌جا جلسه‌ای با هم داشتیم و امر کردند که تا آخر ۱۴۰۱ بمانید.
وی افزود: در پایان سال ۱۴۰۱ گفتند ۱۴۰۲ انتخابات مجلس است بمانید تا انتخابات برگزار شود و باز هم اطاعت کردیم. لذا در ابتدای امسال استعفای من مورد پذیرش قرار گرفت.
امام جمعه رفسنجان با بیان اینکه بنده به جز دو دولت بنی‌صدر و مرحوم شهید رجایی با همه دولت‌ها کار کردم، ادامه داد: با دو دولت قبلی و فعلی در رفسنجان کار کرم و هر دو دولت کمال صمیمیت و همراهی را با بنده انجام دادند.
عسکری توضیح داد: دلیل استعفای خود را نوشته‌ام و این است که پاسخ عملی مثبتی به اندیشه متعالی رهبر حکیم و فرزانه انقلاب حضرت امام خامنه‌ای مبنی بر جوان‌گرایی و واگذاری مسئولیت‌ها به جوان‌ترها است.
وی گفت: من سال ۱۳۶۴ از طرف امام راحل(ره) امام جمعه کوهبنان شدم و تاکنون ۳۹ سال امام جمعه بودم. هم در جهاد سازندگی و در آموزش و پرورش کار کرده‌ام. مردم چه گناهی کردند فردی که ۴۰ سال کار کرده را تحمل کنند؟ گفتیم جوانی سرحال بیاید. یکی از مخاطبان حرف آقا خودمان هستیم.
عسکری ادامه داد: قرار بود قضیه محرمانه بماند و امروز آقای محی‌الدینی در مهریز از مردم این شهر خداحافظی و هفته آینده در رفسنجان معارفه شوند اما قضیه لو رفت. پس از اصرار و پافشاری مردم بنده پذیرفتم در خدمت شما باشم. از لطف و صمیمیت و بنده نوازی مردم رفسنجان تشکر می‌کنم.
امام جمعه رفسنجان در بخش دیگری از سخنان خود با تبریک روز معلم و گرامیداشت یاد شهید مطهری، گفت: شهید استاد مطهری شخصیت اسلام‌شناس و معتقد و ملتزم به آموزه‌های دینی بود. شهید مطهری دارای روحیه انقلابی و عمل به وظیفه بود. تکلیف‌مدار، زمان شناس، اولویت‌شناس و شبهه‌شناس بود.
وی تصریح کرد: معلمان و اساتید آنچه برای دانش آموز و دانشجو سوال و شبهه است بشناسند و با برهان و دلیل برای آنها رفع شبهه کنند نه خدای ناکرده القای شبهه انجام دهند.
عسکری به جنبش دانشجویان آمریکا نیز پرداخت و گفت: جنبش دانشجویان آمریکایی علیه نسل‌کشی اسرائیل در فلسطین چهره زشت و کریه مدعیان آزادی بیان و حقوق بشر را برملا کرد که با چه وضعیت بدی با استاد تمام دانشگاه و دانشجو برخورد می‌شود و تا امروز ۱۷۰۰ نفر دانشجو دستگیر شده است. اینها حرف هنجارشکنانه‌ای هم نزدند و خواستار پایان ظلم آمریکا و اسرائیل به مردم مظلوم فلسطین هستند.
امام جمعه رفسنجان گفت: دامنه رسوایی آمریکا و اسرائیل هر روز گسترش می‌یابد. امیدوارم نفرت و خشم جهانی علیه آمریکا و اسرائیل به نابودی این قدرت‌های ظالم منتهی شود.
انتهای پیام
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود