جنگ روانی رسانه های معاند درباره ممنوعیت واردات واکسن چقدر با واقعیت منطبق است؟
تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۸۰۷۱۳
این رسانه‌ها پیوسته انبوهی از پیام‌ها و متلک‌ها و ویدئوها را بارگذاری کرده‌اند. این گزارش تحلیلی سعی می‌کند اندکی موضوع را بشکافد.
«من واقعا اعتماد هم ندارم، نمی‌دانم، گاهی اوقات هست که اینها می‌خواهند واکسن را روی ملت‌های دیگر امتحان کنند، ببینند اثر می‌کند یا نمی‌کند. بنابراین، از آمریکا و از انگلیس [واکسن تهیه نشود].
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در دی‌ماه ۹۹، تازه واکسیناسیون در دنیا شروع شده بود و ایران با دو مسیر پر از ابهام روبه‌رو بود. یک مسیر می‌گفت به آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها اعتماد و از آن کشورها واکسن وارد کند و راهی دیگر توصیه می‌کرد واکسنهای مورد نیاز را از باقی کشورها تأمین کند و خودش هم دست‌به‌کار شود و در عین حال منتظر بماند تا ببیند واکسنهای آمریکایی و انگلیسی تا چه حد با مدعایش صادق است؛ یعنی تا چه حد می‌تواند ایمنی ایجاد کند.
معنای جمله رهبر هم همین است: اول خودشان استفاده کنند که این‌قدر تلفات نداشته باشند. البته چند صباح بعد واکسن انگلیسی به کشور وارد شد. موضوع صحبت، ممنوعیت همیشگی ورود واکسن‌ها نبود.
«تردید درباره این واکسن‌ها» مسبوق به سابقه این دو کشور در برخورد با ایران بود. نمی‌خواهیم در این سیاهه از آن سابقه‌ها نام ببریم. ولی تاریخ نزدیک روایت می‌کند ایران از دوره اوباما و ترامپ تا همین الان تحریم دارویی است و نمی‌تواند به‌سادگی هر دارویی را که می‌خواهد وارد کند.
این جمله در بی‌بی‌سی آمده است: «جاستین واکر، مدیر روش‌های تحریم در موسسه یو کی فایننس، که نماینده بانک‌های بریتانیاست می‌گوید: معامله با ایران در زمینه اقلام بشردوستانه و عملیات مربوط به آن پیچیده است. از نظر قانونی، دارو مشمول تحریم نیست اما اگر طرف معامله یک نهاد یا عامل تحت تحریم باشد، ارسال آنها مشمول تحریم می‌شود.»
نتیجه چه شد؟ بی‌بی‌سی می‌نویسد: «شواهد به دست آمده از داخل ایران هم حاکی از کمبود داروهای حیاتی و افزایش قیمت آنهاست.»
به نظر نمی‌رسد آمریکا و اتحادیه اروپا در زمینه کمک‌های بشردوستانه کارنامه قابل دفاعی داشته باشند. روایت تحریم دارویی ایران هنوز در نوشته‌ها و گزارش‌ها روایت نشده است. جسته‌وگریخته شاهدان عینی می‌گویند این تحریم جان عزیزان‌شان را به خطر انداخته است.
اشاره‌ای کوتاه به سابقه فرانسه هم خالی از لطف نیست. روایت دادگاه بین‌المللی که با یک جست‌وجوی ساده در گوگل در دسترس است می‌گوید فرانسه در قالب بسته‌های خون آلوده، ویروس ایدز را به ایران هدیه کرد. فرانسه هنوز غرامت آن را پرداخت نکرده با این که محکوم شده و حکم علیه‌اش صادر شده‌است.
هنوز کسی صددرصد نمی‌تواند ادعا کند واکسن‌ها بی‌خطر هستند، این در حالی است که در موضوع ویروس کرونا تا به‌حال صدها ایده ضد و نقیض گفته شده‌است. گاهی این ایده‌های متناقض در قالب مقاله علمی منتشر شده‌است.
اظهارنظر تردیدآمیز درباره واکسن توسط کشوری اعلام شده که با انواع تهدیدها یا اقدامات آمریکا و اروپا در صد سال گذشته روبه‌رو بوده‌است؛ اشغال کشور، کودتا علیه یک دولت مقبول و برنامه‌ریزی برای براندازی یک انقلاب مردمی ازجمله فعالیت‌های مشترک این دو کشور در ایران است. اما چرا هجمه‌ها به سمت رهبری روانه شده‌است.
پرسشی از دیدگاه امنیت ملی مطرح است: اگر ایران درباره واکسنهای آمریکایی و اروپایی شک داشت، چرا باقی راه‌ها را نرفت و از دیگر کشورها واکسن وارد نکرد؟ فرض كنیم مسیر اول بسته بود، آیا مسیر دوم هم بسته بود؟ (البته مسیر اول بسته بسته هم نبود و واكسن آكسفورد ـــ آسترازنكا از همان اول وارد می‌شد) نویسنده هیچ توضیح قانع‌كننده‌ای در این‌باره پیدا نكرده است. همزمان با آمریكا و اروپا كشورهای دیگری مثل روسیه و چین هم به واكسن رسیده بودند و برخی مثل چین در مقیاس‌های چند صد میلیونی، تولید آن را شروع كرده بودند.
آن واكسن‌ها متصل به تحقیقات گسترده علمی بود كه سرانجام از سازمان بهداشت جهانی هم مجوز دریافت كرد. چرا در واردات این واكسن‌ها تعلل شد؟ یعنی ناگزیر باید از آمریكایی‌ها واكسن دریافت می‌كردیم؟
روزانه ده‌ها میلیون نفر در جهان واكسینه می‌شوند و تا به حال حدود پنج میلیارد دوز واكسن به كشورها اختصاص داده شده است.
عدد ما هنوز قابل دفاع نیست. حدود یك چهارم ایرانی‌ها یك دوز از واكسن را دریافت كرده‌اند و حداكثر پنج میلیون نفر هر دو دوز واكسن را تزریق كرده‌اند.
عدد كاملا واكسن شده‌های ما كمتر از 10 درصد است، این در حالی است كه ۲۵ درصد جمعیت جهان كاملا واكسینه شده‌اند. این اختلاف فقط به بهانه استفاده نكردن از واكسن‌های آمریكایی است؟
10كشور پرجمعیت جهان را بررسی كنیم: چین، هند، آمریكا، اندونزی، پاكستان، برزیل، نیجریه، بنگلادش، روسیه و مكزیك.
جمعیت این 10كشور برابر است با 4.5 میلیارد نفر. این جمعیت تا الان سه میلیارد و 200 میلیون دوز واكسن دریافت كرده است.
یعنی حدود 60درصد كل واكسن‌ها. نیمی از این كشورها اساسا واكسن آمریكایی دریافت نكرده‌اند مثل خود چین كه به تنهایی تا به حال بیش از یك میلیارد و 800 میلیون دوز واكسن تزریق كرده است.
یعنی این روایت كه واكسن‌های عمومی در جهان فقط واكسن‌های آمریكایی هستند زیر سؤال است.
آیا بوی اهمال و كم‌كاری به مشام نمی‌رسد؟
بسیاری از كشورهای همسایه ما كه روابط حسنه‌ای با آمریكا دارند هم از چین و روسیه واكسن وارد كرده‌اند. مثلا در امارات علاوه بر واكسن آمریكایی، واكسن چینی و روسی هم تزریق شده است. تا به حال بیش از 70درصد مردم این كشور كاملا واكسینه شده‌اند.
بنابراین این دو قطبی كه درباره واكسن درست شده محلی از اعراب ندارد. بسیاری از كشورها از واكسن‌های معتبر مختلف استفاده كرده‌اند.
نسبت بین مرگ با مبتلا در كشورهایی که از واكسن‌های مختلف استفاده كرده‌اند با كشورهایی كه فقط از واكسن‌های آمریكایی بهره برده‌اند تفاوت معناداری ندارد.
علاوه بر این كه هنوز آن ایمنی اساسی در خود آمریكا ایجاد نشده است. آمار روزانه مبتلایان در آمریكا حدود 150 هزار نفر و آمار درگذشتگان بیشتر از 1500نفر است.
یعنی یك درصد مبتلاها از دنیا می‌روند. در دوره پیش از آغاز تزریق واكسن، این عدد حدود 2درصد بود. آیا ایمنی ایجاد شده است؟ عددها هنوز چنین گواهی‌ای نمی‌دهند. البته نمی‌توان با قطعیت نظر داد. هنوز نیمی از مردم آمریكا كاملا واكسن نزده‌اند و حدود 40درصد حتی دوز اول را هم دریافت نكرده‌اند. باید منتظر ماند.
موضوع زمان را هیچ پژوهشگری نمی‌تواند حل كند. ضمن این كه اظهار نظر ایران ناظر به یافته‌های علمی نبود بلكه مبتنی بر رفتار سیاسی متناقض و مبهم آمریكا در سالیان اخیر بود؛ ایران درباره كشوری صحبت می‌كند كه كم مانده است ابر و باد را هم تحریم كند؛ راویان هیچ‌گاه از ضربه‌های مهلك تحریم نمی‌گویند، بلكه تكرار می‌كنند چرا ایران به آمریكا اعتماد ندارد! آنها پاسخ نمی‌دهند ایران به كشوری كه استفاده از همه اشیا را بر او ممنوع كرده است، چطور اعتماد كند؟ زاویه دید ایران كمترین ارتباطی به یافته‌های علمی در موضوع واكسن ندارد؛ وگرنه هر كسی می‌داند پیشرفت‌های علمی در آمریكا حتی به اهالی آن كشور بستگی تام ندارد چه رسد به دولتش.
آیا گزاره انسان‌دوستانه بودن رفتار آمریكا یا اروپا در قبال ما درست است؟
پاسخش فقط یك عدد است. گزارش‌ها نشان می‌دهد فقط یك درصد فقرای جهان توانسته‌اند حداقل یك دوز واكسن را دریافت كنند.
در تمام ماه‌های اخیر هیچ‌گاه تزریق واكسن به قشرهای ضعیف سرعت نگرفته است. حالا شنیده شده در آمریكا و اروپا قرار است دوز سوم واكسن فایزر هم تزریق شود.
سازمان بهداشت جهانی گفته از این موضوع متأسف است چون بسیاری از كشورها هنوز همان دوز اول را هم دریافت نكرده‌اند. نقشه مربوط به واكسن كرونا در جهان را ببینید. آفریقا تقریبا فراموش شده است. موضوع انسان‌دوستی آمریكا و اروپا با نقشه تزریق واكسن در جهان همخوانی ندارد.
اگر واردات واكسن آمریكایی به ایران آزاد هم بود وضع چندان فرقی نمی‌كرد. زورمندان جهان را به نفع ثروتمندان یا منافع‌شان می‌خواهند.
نكته دیگر این است كه فعلا درباره عوارض دو واكسن جانسون اند جانسون ساخت آمریكا و واكسن آكسفورد - آسترازنكا مقالاتی نوشته شده است.
برخی یافته‌های علمی نشان می‌دهد این دو واكسن باعث لخته‌شدن خون می‌شوند و به همین دلیل مرگ به علت لخته خون هم گزارش شده است. گفته می‌شود برخی از كشورها استفاده از این دو واكسن را متوقف كرده‌اند.
توضیح شركت جانسون اند جانسون هم به این گفته‌ها دامن زده است. این شركت اعلام كرده است منتظر تجزیه و تحلیل دقیق كارشناسان درباره این پدیده است. بحث دراین‌باره ادامه‌دار است.
اما نظر مردم ایران درباره واكسن چیست؟ آیا مردم از ممنوع بودن فایزر عصبانی هستند؟
ما با معیار ایسپا پیش می‌رویم. ایسپا یك مركز تخصصی نظرسنجی است كه بین دوست و دشمن نبستا معتبر است و تقریبا از سوی همه قابل استناد است و عموما نتایج آن قابل اعتنا ارزیابی می‌شود.
ایسپا در بهار امسال یك نظرسنجی برگزار كرد و از مردم پرسید آیا ایران می‌تواند یك واكسن موثر در برابر كرونا بسازد؟ حدود ۴۷درصد پاسخ‌دهندگان جواب دادند ایران می‌تواند چنین كند.
حدود ۲۲درصد هم اعلام كردند ایران شاید بتواند یك واكسن موثر تولید كند و ۱۲درصد هم گفتند نمی‌دانند بنابراین كمتر از ۲۰درصد مردم دستیابی ایران به واكسن موثر برای كرونا را بعید دانستند. پس دست‌كم 70درصد از هموطنان دستیابی ما به واكسن موثر علیه كرونا را ممكن دانسته‌اند.
از مردم پرسیدند از كدام واكسن استفاده می‌كنید. حدود 20درصد اعلام كردند از واكسن خارجی استفاده می‌كنند. حدود 30درصد هم واكسن ایرانی را ترجیح داده‌اند. حدود ۲۵درصد هم از هیچ‌كدام استفاده نمی‌كنند و ۲۵درصد باقیمانده هم گفتند كه برایشان فرقی ندارد. ضمنا حدود ۵۹درصد هم اعلام كردند حاضرند از واكسن ایرانی استفاده كنند.
حدود دو ماه و نیم بعد، ایسپا در میانه تیرماه ۱۴۰۰ یك نظرسنجی دیگر برگزار كرد.در این نظرسنجی ۲۳درصد گفتند واكسن خارجی را ترجیح می‌دهند و ۲۸ درصد هم به واكسن ایرانی تمایل داشتند. حدود ۱۸درصد هم از هیچ‌كدام استفاده نمی‌كنند.
روشن است تزریق واكسن آمریكایی مساله مردم نیست. ۲۳درصد مردم واكسن خارجی را ترجیح می‌دهند كه توسط كشورهای مختلف عرضه شده است كه یكی از آنها آمریكاست. این پروپاگاندای عجیب رسانه‌ای است كه می‌تواند كسری از ۲۳درصد را صددرصد نشان‌دهد.
وقتی این دو نظرسنجی را كنار هم قرار می‌دهیم درمی‌یابیم سستی در روند واكسیناسیون باعث شده است مردمی كه نسبت به تولید واكسن داخلی كم‌امید شده‌اند به سمت واكسن خارجی متمایل خواهند شد. هرچند شیب نمودار تمایل هنوز كم است. نكته تلخ‌تر این است كه حدود ۲۶درصد از مردم گفته‌اند كه فكر نمی‌كنند هیچ‌گاه برای واكسن زدن به آنها نوبت برسد. هیچ‌گاه. چرا چنین شده است؟ یك بار دیگر باید دستگاه محاسباتی را از اول شفاف كنیم.
یك: رهبری گفتند به واكسن آمریكایی اعتماد ندارند و ورود آن به كشور به صلاح نیست.
دو: امكان ورود واكسن از طرق مختلف وجود داشت. ولی روند واكسن زدن كند پیش رفت.
سه: بیش از 60درصد مردم حاضرند واكسن ایرانی بزنند و به آن امید داشتند.
اما بعد از حدود سه ماه، بیش از یك‌چهارم مردم گفتند از این‌كه هر نوع واكسنی به آنها برسد از اساس ناامید هستند!
آیا واقعا اشكال در این است كه واكسن آمریكایی وارد نشده است؟
در نظرسنجی تازه ایسپا از مردم پرسیده شده است چقدر از عملكرد دولت در روند واكسیناسیون راضی هستند: حدود ۴۱درصد گفتند اصلا رضایت ندارند و حدود ۲۰درصد هم گفتند كه رضایت‌شان كم است.
تحلیل این است: ۲۳درصد مردم به واكسن خارجی تمایل دارند ولی بیش از 60درصد از همین مردم از روند واكسن‌زدن راضی نیستند.
به نظر می‌رسد شفاف باشد؛ نیست؟ یعنی مساله این نیست كه مردم كدام واكسن موثر را تزریق كنند، مساله روند مدیریت این ماجراست كه مردم را ناراحت كرده است. مساله یك سردرگمی در نحوه پاسخگویی و چاره‌جویی و اظهارنظر منسجم است.
با این همه، هنوز دیر نیست. ایسپا چند روز پیش نظرسنجی دیگری را منتشر كرده است. بر اساس این نظرسنجی حدود ۴۱درصد مردم فكر می‌كنند در سال آینده وضع بهتر می‌شود و حدود ۲۹درصد هم بر این باورند كه سال بعد سال بدتری خواهد بود.
حدود 30درصد هم یا نمی‌دانند وضع چطور خواهد بود یا فكر می‌كنند وضع تغییر نمی‌كند. هنوز كفه امید در مردم سنگین‌تر است؛ برای اصلاح روند مبارزه با كرونا دیر نشده است.
صداقت و پاسخگویی در حكمرانی را باید جدی گرفت. دیدیم برای حفظ جان مردم و امنیت كشور، واكسن آمریكایی هم وارد خواهد شد؛ ولی حلاجی ما در این گزارش نشان می‌دهد گره كرونا در ایران در مدیریت ماجراست نه نوع واكسنی كه باید وارد شود یا نشود.
جهت مشاهده تصویر اصلی نمودار بر روی آن کلیک کنید.
میثم امیری - نویسنده و روزنامه‌نگار / روزنامه جام جم
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: میثم امیری رسانه های معاند واکسن واکسیناسیون ایسپا کرونا واکسن آمریکایی واکسن ایرانی تزریق واکسن واکسن خارجی واکسن موثر دوز واکسن تا به حال واکسن ها درصد هم هیچ گاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۸۰۷۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکسن کرونای آسترازنکا چقدر تهدیدتان می‌کند؟ | اشتباهاتی که مردم را به تزریق این واکسن ترغیب کرد
همشهری آنلاین - مریم سرخوش: بروز عوارض نادر با تزریق واکسن آسترازنکا شامگاه دوشنبه (10 اردیبهشت 1403) مورد تایید شرکت سازنده آن هم قرار گرفت. عوارضی که پیشتر از سوی کشورهای مصرف‌کننده به ویژه اروپایی‌ها مطرح و حتی در کوران واکسیناسیون جهانی علیه پاندمی کرونا، تزریق آن را متوقف هم کرده بودند. حالا شرکت آسترازنکا گفته که این واکسن می‌تواند باعث بروز عوارض نادر جانبی از جمله لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی (TTS) شود. آنها گفته‌اند که خطر مرگ ناشی از TTS با ترزیق واکسن آسترازنکا یک در یک میلیون نفر است.
این در حالی است که تقریبا 12درصد واکسنهای وارداتی به ایران هم آسترازنکا بود، چیزی حدود 25 میلیون دوز، به همین دلیل یک نگرانی جدید از تزریق این واکسن در اذهان عمومی شکل گرفته. نگرانی‌ای که البته به گفته متخصصان تنها در صورت بروز عوارض در همان روزها و هفته‌های ابتدایی تزریق واکسن جدی است اما با گذشت دو سال از زمان تزریق و نبود علائم، دیگر خطری وجود ندارد.
به جز این نگرانی، پیگیری همشهری آنلاین از چند متخصص حوزه واکسن‌ها عیان‌کننده یک وضعیت عجیب دیگر هم هست، اینکه انتشار این خبر باعث شده که بسیاری از دریافت‌کنندگان آسترازنکا، اکنون سایر مشکلات جسمانی‌شان را هم با این واکسن مرتبط بدانند، اما کارشناسان حوزه سلامت می‌گویند که چنین چیزی مورد تایید نیست و در حال حاضر یک عارضه درباره این واکسن مورد تایید قرار گرفته؛ لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی. هر چند که فواید تزریق واکسن‌ها نسبت به عوارض آن آنقدر بالاست که در بحران پاندمی‌ها نادیده گرفته می‌شوند. صبج امروز هم بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت در پاسخ به خبرنگاران درباره عوارض واکسنهای کرونا گفته «واکسن‌ها از روش‌های مختلف تامین شد و از عمده‌ترین واکسن‌ها سینوفارم چینی بود که نزدیک به 155 میلیون دوز در کشور تزریق شد و کم‌عارضه‌ترین هم بود. کمیته واکسن هم عوارض را رصد می‌کند و حداقل ضایعات را در کشور داشتیم.»
اولین مرگ‌های آسترازنکاییموج توقف تزریق واکسنهای آسترازنکا در اروپا از اسفند 99 آغاز شد، ابتلا نروژ، ایسلند، بلغارستان، اتریش، هلند، دانمارک و ایرلند و پس از آنها، فرانسه، آلمان و بریتانیا، استونیا، لیتوانی، لوکزامبورگ، رومانی و لاتویا دستور توقف واکسیناسیون با این واکسن را دادند.
همان زمان اتریشی‌ها از مرگ یک پرستار به دلیل اختلال انعقاد خون بعد از تزریق آسترازنکا خبر دادند، پس از آن هم مصرف‌کننده دیگری در این کشور دچار آمبولی ریه شد. همزمان در دانمارک هم یک مرگ و بروز خونریزی مغزی در بیمار دیگر ناشی از تزریق واکسن ثبت شد. مرگ‌هایی که به صورت موردی در دیگر کشورها هم گزارش می‌شد و توقف واکسیناسیون با آسترازنکا.
آکادمی علمی استرازنکا البته از همان زمان که بحث عوارض قلبی و مرگ‌های ناشی از ترزیق واکسن آسترازنکا مطرح شد، اعلام کرد خطر مرگ ناشی از TTS (ایجاد لخته خون و کاهش تعداد پلاکت‌های خون) یک در یک میلیون نفر است و خطر ریسک ابتلا به TTS هم در کل جهان کمتر از 30 در یک میلیون نفر.
این در حالی است که تا پاییز 1402 و بر اساس آمارهای جهانی ۱۳ میلیارد و ۲۷۰ میلیون و ۱۷۰ هزار و ۳۳۲ واکسن کرونا در کشورهای مختلف تزریق شده که بخش زیادی از آنها را سینوفارم چین و رتبه دوم هم به آسترازنکا تعلق دارد. البته آسترازنکا رتبه‌دار توزیع واکسن در کشورهای مختلف (185 کشور) است و پس از آن فایزر، مدرنا، جانسون‌جانسون و سینوفارم قرار دارند.
هشدار تزریق واکسن در ایراندر ایران هم در ماه‌های نخست شروع واکسیناسیون و ارزیابی‌های اولیه توصیه‌هایی به عدم تزریق واکسن آسترازنکا برای گروه‌های سنی خاص -افراد زیر 40 تا 50 سال به ویژه زنان مطرح شد. البته که با توجه به واردات قابل توجه واکسن چینی (سینوفارم) و بدقولی سازمان جهانی بهداشت در اعطای واکسنهای سبد کووکس (عمده آنها واکسن آسترازنکا بود) به ایران باعث شد که نزدیک به 70 درصد مردم ایران واکسن چینی را تزریق کنند و آسترازنکا در رتبه دوم قرار بگیرد.
کیانوش جهانپور، سخنگوی سابق وزارت بهداشت در این باره به همشهری توضیح بیشتری می‌دهد و می‌گوید: شرکت آسترازنکا به بروز عوارض نادر جانبی از جمله لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی با تزریق این واکسن اشاره کرده که مساله جدیدی هم نیست. این موضوع در ماه‌های نخست شروع واکسیناسیون و ارزیابی‌های اولیه در برخی افراد به ویژه در گروه‌های سنی و جنسیتی خاص مطرح شد.
او ادامه می‌دهد: اساسا مجوز تلقیح این واکسن و سایر واکسنهای کرونا در بدو امر تا ماه‌ها چه در بریتانیا چه اروپا و آمریکا، حتی سایر کشورها مجوز مصرف اضطراری بود که شرایط خود را دارد. همان زمان هم کمیته ملی وقت واکسیناسیون علیه کووید19 در ایران هشدارهایی به ویژه برای افراد زیر 40 سال را مطرح کرد. چون واکسن آسترازنکا به دلیل همین عوارض ولو نادر در همان ماه‌های نخست در کشورهای اروپایی نیز با فراز و نشیب‌هایی روبرو شد و در بسباری از کشورها برای گروه‌های سنی زیر 40 بعضا 50 سال هشدار داده شده بود.
آثار یک سیاست اشتباهجهانپور در این باره به یک سیاست‌گذاری اشتباه هم اشاره می‌کند و می‌گوید: فضای غبارآلود رسانه‌ای و تلاش برخی افراد برای وارونه‌نمایی موضوع، برخی سوء‌برداشت‌ها را در پی داشت. چنان که حتی برخی افراد را به سمت تزریق این واکسن در کشورهای همجوار با صرف هزینه بالا کشاند. از سوی دیگر برخی افراد برای اینکه آسترازنکا تقریبا در فهرست مورد تایید اغلب کشورها برای مسافرت قرار داشت، حتی در گروه‌های سنی زیر 50 یا 40 سال داوطلبانه و مصرانه مبادرت به تهیه این واکسن و تلقیح آن کردند.
او درباره میزان تزریق این واکسن در کشور هم بیان می‌کند: حدود 10درصد واکسنهای تزریق شده در کشور به آسترازنکا تعلق داشت. مبدا این واکسن شرکت آسترازنکا در بریتانیا بود و به نوعی ابتدا تحت عنوان آکسفورد-آسترازنکا مشهور بود. در کشورهای مختلف بیش از یک میلیارد دوز از این واکسن تولید و ترزیق شده. کشورهای اروپای شرقی و جنوبی حتی جنوب شرقی آسیا هم این واکسن تولید کرده‌اند. سهمیه ایران از کووکس هم عمدتا آسترازنکا بود که محموله‌های آن از ایتالیا و مجارستان و ژاپن و کره‌جنوبی وارد ایران شد.
فواید واکسن‌ها را نمی‌توان نادیده گرفتاین پزشک تاکید می‌کند: نباید از نظر دور داشت که هر واکسنی می‌تواند، عوارضی جانبی داشته باشد اما در عین حال باید بپذیریم، همین واکسن‌ها بسیاری از اپیدمی‌های مزمن را نابود کرده‌اند، این عوارض نه چندان شایع، خاص این واکسن نبوده چنانکه در مورد واکسن آمریکایی جانسون و جانسون هم بروز عوارض بیشتری مطرح شد و این واکسن عملا در خود ایالات متحده محدود و متوقف شد. تبعا مجوز مصرف اضطراری در شرایط خاص و اضطراری پاندمی و همه‌گیری کرونا صادر شده و این قابل قیاس با وضعیت عادی یا مطالعات پسینی در مورد یک واکسن نیست.
جهانپور با بیان این که مقایسه میزان حفاظت ایجاد شده از این واکسن‌ها با عوارض احتمالی آن همچنان برای استفاده از این واکسن‌ها ولو مشروط، گریزناپذیر است و باید آن را با اطلاعات و یافته‌های آن زمان باید سنجید، ادامه می‌دهد: اما همین اطلاعات هم حکایت از آن داشت و دارد که اولا واکسن آسترازنکا و جانسون و جانسون به ویژه برای گروه‌های سنی زیر 40 سال پرعارضه‌تر از واکسنهای ایرانی ارزیابی می‌شدند، چنانکه شواهد و یافته‌های بعدی واکسیناسیون با این واکسن و واکسنهای ایرانی مانند کووایران برکت، پاستوکووک، فخرا، اسپایکوژن و... که با فناوری‌های متفاوتی تهیه شده بودند نشان از آن داشت و دارد که واکسنهای ایرانی به مراتب کم عارضه‌تر و چه بسا با قبلیت مصون‌سازی بالاتری بودند.
او البته تاکید می‌کند که هنوز هم واکسن آسترازنکا به رغم عوارض جانبی نادر آن یکی از موثرترین واکسن‌ها در محافظت از جان میلیون‌ها نفر به‌شمار می‌رود و با توجه به گستره تولید و توزیع انبوه آن در 5قاره نقش موثری در مهار همه‌گیری کرونا در بسیاری از کشورها داشته است.
جهانپور به یک نکته دیگر درباره بروز نگرانی در تزریق‌کنندگان این واکسن‌ها هم اشاره می‌کند و می‌گوید: عمده عوارض نادر آسترازنکا محدود به ساعات، روزها و هفته‌های نزدیک به تلقیح بروز کرده و تقریبا برای عموم افرادی که دچار عوارض احتمالی نشده‌اند بعد از ماه‌ها و نزدیک دو سال از زمان تزریق جای نگرانی وجود ندارد. اگر کسی این واکسن را ترزیق کرده و طی ماه‌های گذشته عوارضی نداشته، انتظار بروز عوارض خاص نمی‌رود. معدود موارد عوارض که در ایران به ویژه در جوانان مشاهده شده هم مانع از آن نیست که کماکان این واکسن را واکسنی موفق در پیشگیری از کرونا و مقابله با کوید19 ندانیم.
البته به گفته این پزشک در حال حاضر واکسنهای مؤثر، بروزرسانی شده و با عوارض کمتری مثل برکت پلاس در ایران داریم که می‌تواند رافع ایمن‌تر و مؤثرتری برای مشکلات بعدی و احتمالی ناشی از سویه‌های جدید کرونا داشته باشد. در عین اینکه باید این روند بروزرسانی و حمایت از استمرار توسعه و تحقیق واکسنهای ایرانی کرونا حمایت شود و ادامه داشته باشد.
او درباره این که گفته می‌شود، برخی کشورها این واکسن را برای مردم خودشان استفاده نکردند و به ایران هدیه دادند هم می‌گوید: به هیچ عنوان درست نیست، آسترازنکا بعد از سینوفارم چین، دومین واکسنی بود که در بسیاری از کشورها تولید و مصرف شد. سایت‌های متعدد تولید این واکسن در کشورهای مختلف وجود داشت، از جمله ژاپن، کره جنوبی و حتی هند. در اروپا هم علاوه بر بریتانیا در کشورهایی از جمله ایتالیا، مجارستان و آلمان هم تولید این واکسن صورت گرفت. در آمریکای شمالی و لاتین هم به شدت مورد استفاده بود و آمار تزریق آن در هند هم بالا بود.
بیشتر بخوانید
حالا وقت پاسخ به ابهامات کروناست سکته‌های مغزی و قلبی این روزها به واکسنهای کرونا ربط دارد؟ حذف ۲ واکسن کرونا در ایران خداحافظی با آسترازنکا در ایران کد خبر 848793 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها واکسن آسترازنکا خبر مهم كرونا در ايران سازمان جهانی بهداشت واکسن کرونا
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند