دعای مکارم‌الاخلاق گنجینه‌ای از معارف مرتبط با سبک زندگی اسلامی است

یک پژوهشگر دینی گفت:صحیفه کتاب ارزشمندی است که حاوی ۵۴ دعا و پس از قرآن و نهج‌البلاغه یکی از مهمترین میراث گران‌بهایی است که برای عالم اسلام به جای مانده است.

به گزارش ایسنا به نقل از ستاد ارتباطات رسانه‌ای(فهما)، حجت الاسلام و المسلمین «احمد رضا باوقار» در نشست مجازی بزرگداشت مقام امام سجاد(ع) که به میزبانی کانون فرهنگی هنری یالثارات الحسین(ع) بخش سندرک شهرستان میناب برگزار شد، در معرفی صحیفه سجادیه توضیح داد: صحیفه کتاب ارزشمندی است که حاوی ۵۴ دعا و پس از قرآن و نهج البلاغه یکی از مهمترین میراث گرانبهایی است که برای عالم اسلام به جای مانده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: ادعیه حاوی مطالب مهم خداشناسی، انسان شناسی، جهان شناسی، جایگاه و رسالت انبیا، جایگاه امامت، فضایل و رذایل اخلاقی و ... در این کتاب ارزشمند آمده است.

مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در امور اهل سنت استان هرمزگان در ادامه ضمن طرح این پرسش که امام سجاد(ع) چه هدفی را با طرح ادعیه دنبال می کرد، گفت: آن حضرت با توجه به شرایط خاص زمانه شیوه خاصی برای انتقال معارف دینی انتخاب کرد.

وی با اشاره به هم‌زمانی دوران امامت امام سجاد(ع) با چندین خلیفه و شرایط خفقان سیاسی و جهل و فساد، تصریح کرد: آن حضرت وظیفه هدایت و رهبری جامعه اسلامی را در چنین شرایطی برعهده داشتند و طی ۳۰ و اندی سال توانست جامعه را به سبک خاص و منحصر به فرد اداره و تحول ایجاد کند.

حجت‌الاسلام باوقار ادامه داد: «ابن ابی الحدید» نقل کرده است که امام سجاد(ع) در توصیف شرایط فرمود: « در تمام مکه و مدینه ۲۰ وجود ندارد که با ما باشد »، این از شرایط بد اعتقادی در آن دوران حکایت دارد که کار را برای سیدالساجدین سخت می کرد.

وی از واقعه حره و قتل و عام مردم مدینه و حمله به کعبه به عنوان اتفاقات صعب و بد آن دوران اشاره کرد و گفت: امام در چنین شرایطی چندین سیاست را دنبال کرد تا معارف از دست نرود و تربیت جامعه اسلامی در مسیر صحیح قرار گیرد.

این پژوهشگر حوزه دین با ذکر این نکته که امام سجاد(ع) برای حفظ دین مسیری که پدر بزرگوارشان ایجاد کرده بودند را با یک حرکتی حاوی چند هدف آغاز کرد، افزود: این حرکت شامل تربیت مردم برای نزدیک کردن آنها به اهل بیت(ع) بود.

وی از اولین گام به عنوان مقدمه سازی برای پذیرش مردم (عمده آن از طریق دعا انجام می شد) یاد کرد و گفت: امام با توجه به شرایط حاکم بر جامعه، به دنبال تقابل مستقیم با حکومت نبود بلکه از طریق دعا به دنبال سوق دادن مردم به سمت و سو و بیان معارف دینی بود.

حجت‌الاسلام باوقار از شناساندن وجود مبارک رسول خدا(ص) به عنوان دومین گام نام برد و عنوان کرد: امام سجاد(ع) در خطبه شام در مسجد اموی زمانی که خود را معرفی کرد فرازهایی از شخصیت رسول الله(ص) را بیان کرد و همچنین در دعاهای صحیفه سجادیه به بهترین شکل پیامبر را معرفی کرده است.

وی شناساندن اهل بیت(ع) به مردم را گام سوم حضرت برشمرد و بیان کرد: اتفاقی که در کربلا افتاد ظلم آشکار به اهل بیت بود و امام سجاد(ع) بلافاصله پس از عاشورا اقدام به معرفی و شناساندن اهل بیت و مصادیق این بزرگواران کرد.

مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در امور اهل سنت استان هرمزگان از شناساندن معارف ناب اسلام به عنوان گام پنجم امام سجاد(ع) یاد کرد و گفت: آن حضرت آموزش‌های گفتاری را در قالب زبان دعا در دستور کار قرار داد.

وی تبیین موارد حقوقی را از دیگر اقدامات امام زین العابدین(ع) ذکر کرد و افزود: یکی دیگر از آثار گرانمایه آن حضرت دعای مکارم الاخلاق است.

حجت‌الاسلام باوقار با اشاره به بیانیه گام دوم انقلاب، اظهار کرد: یکی از منویات مقام معظم رهبری در این بیانیه سبک زندگی اسلامی است که در دعای مکارم الاخلاق معارف عمیقی در رابطه با سبک زندگی اسلامی وجود دارد.

وی یادآور شد: تلاش‌های امام سجاد(ع) در راستای نشر معارف دینی توانست دانشگاه امام صادق(ع) را پایه گذاری کند که برای نسل‌های آینده نتایج ارزشمندی به همراه داشته باشد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: صحیفه سجادیه حجت الاسلام امام سجاد ع آن حضرت اهل بیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۴۴۹۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انقلاب اسلامی تبلور مکتب سیاسی امام صادق(ع)

امام جعفر صادق(ع) با بنیان نهادن فقه جعفری در دوره‌ای که کسب دانش هم‌چون الماس گرانبها و دور از دسترس بود، انقلاب بزرگی را در عرصه علمی و فرهنگی آغاز کردند، که امروز شاهدیم انقلاب اسلامی تبلور ارزش‌های مکتب امام صادق(ع) تلقی می‌شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، به مناسبت فرارسیدن بیست و پنج شوال _سال‌روز به شهادت رسیدن امام جعفر صادق (ع) _ پایه گذار «مکتب جعفری‌» ابعادی از حیات اجتماعی و سیاسی آن امام بزرگوار را در کلام رهبر انقلاب به رشته تحریر درمی‌آوریم؛ امامی که در دوران خود موجب نوسازی و احیای تعلیمات اسلامی شد.

زمانیکه حکومت بنی امیه در سراشیبی سقوط قرار گرفت، یک فضای باز سیاسی ایجاد شد که در این مرحله فشار بر روی مخالفین مخصوصاً امام صادق (ع) کاهش یافت و امام از فرصت به دست آمده، حداکثر استفاده از تحولات دوران جابه‌جایی حکومت را بردند. امام صادق (ع) به‌عنوان یکی از پیشگامان حرکت اسلامی و داعیه‌داران فرهنگ اصیل دینی دست به اقدامات سیاسی همانند، تقویت جایگاه امامت و ایجاد ولایت‌پذیری، ایجاد واقعیت‌نگری سیاسی، طاغوت‌ستیزی، زنده‌نگه‌داشتن حماسه عاشورا و تقیه بین شیعیان زدند.

به‌طور کلی موارد زیر را به‌عنوان برجسته‌ترین و محوری‌ترین فعالیت‌های دوران حیات امام صادق (ع) می‌توان برشمرد:

۱. تبیین و تبلیغ مسئله امامت

۲. تبلیغ و بیان احکام دین به شیوه فقه شیعی و تفسیر قرآن با بینش شیعی

۳. ایجاد تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک سیاسی

امامِ مکتب

امام صادق (ع) مرد مبارزه، علم و دانش و تشکیلات بود، اما مرد علم و دانش بودنشان را بسیار شنیده‌ایم. محفل درس امام صادق (ع) و میدان آموزشی که آن بزرگوار به‌وجود آورد هم قبل از او و هم بعد از او در تاریخ زندگی امامان شیعه بی‌نظیر بود. همه حرف‌های درست اسلام و مفاهیم اصیل قرآنی که در طول یک قرن و اندی توسط مغرضان و مفسدان یا جاهلان تحریف شده بودند، امام صادق (ع) به شکل درست بیان کرد و همین موجب شد که دشمن از او احساس خطر کند.

امامِ مبارزه

مرد مبارزه بودن امام را کمتر شنیده‌ایم. امام صادق (ع) مشغول یک مبارزه دامنه‌دار و پیگیر بود؛ مبارزه برای قبضه کردن حکومت و قدرت و به‌وجود آوردن حکومت اسلامی و علوی. یعنی امام صادق (ع) زمینه را آماده می‌کرد تا بنی‌امیه را از میان ببرد و به جای آن‌ها حکومت علوی را که همان حکومت راستین اسلامی است بر سر کار بیاورد. این در زندگی امام صادق (ع) برای کسی که دقت و مطالعه کند بسیار آشکار است.

امامِ تشکیلات

اما آن بُعد سومی که بسیاری نشنیده‌اند، مرد تشکیلات بودن امام است. امام صادق (ع) یک تشکیلات عظیمی از مومنان به خود، از طرفداران جریان حکومت علوی در سراسر عالم اسلام از اقصای خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفریقا به وجود آورده بود؛ تشکیلاتی که امام صادق (ع) هرزمان اراده می‌کرد آنچه را که او می‌خواهد مردم بدانند، نمایندگان او در سراسر آفاق عالم اسلام به مردم منتقل می‌کردند. یعنی از همه‌جا وجوهات و بودجه برای اداره مبارزه سیاسی عظیم آل‌علی جمع می‌شد. وکلا و نمایندگان امام صادق (ع) در همه شهرها وجود داشتند که مردم و پیروان ایشان بتوانند به آنها مراجعه کنند و تکلیف دینی و همچنین تکلیف سیاسی خود را از آن حضرت بپرسند. تکلیف سیاسی هم مثل تکلیف دینی واجب‌الاجراست. آن کسی که برای ما واجب‌الاطاعه و ولی امر است فتوای مذهبی و اسلامی‌اش در باب نماز، زکات، روزه، بقیه واجبات، با فتوای سیاسی‌اش و فرمانش در زمینه جهاد، روابط سیاسی، روابط داخل کشور، و همه مسائل یکسان است، همه واجب‌الاطاعه است. امام صادق (ع) یک چنین تشکیلات عظیمی را به‌وجود آورده بود و با این تشکیلات و به کمک مردمی که در این تشکیلات بودند، با دستگاه بنی امیه مبارزه می‌کرد.

سیاست امام صادق (علیه السّلام) در گام اول، یک سیاست فرهنگی_تشکیلاتی و در جهت پرورش اصحابی بود که از نظر فقهی و روایی از بنیان‌گذاران تشیع جعفری به شمار آمده‌اند. تلاش‌های سیاسی امام (ع) در برابر قدرت حاکمه در آن وضعیت، در محدوده نارضایتی از حکومت موجود، عدم مشروعیت آن و ادعای امامت و رهبری اسلام در خانواده رسول خدا (ص) بود. از نظر امام صادق (ع) تعرض نظامی علیه حاکمیت، بدون فراهم آوردن مقدمات لازم جز شکست و نابودی نتیجه دیگری نداشت. برای این کار به‌راه‌انداختن یک جریان شیعی فراگیر با اعتقاد به امامت، لازم بود تا براساس آن، قیامی علیه حاکمیت آغاز و حصول به پیروزی از آن ممکن باشد وگرنه یک اقدام ساده و شتاب‌زده نه تنها دوام نمی‌آورد، بلکه فرصت‌طلبان از آن بهره‌برداری می‌کنند.

شبکه گسترده تبلیغاتی و سیاستِ تقیه

باوجود تبلیغات گسترده‌ای که از سوی بلندگوهای رژیم خلافت اموی انجام می‌گرفت و حتی نام علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) به عنوان محکوم‌ترین چهره اسلام، در منابر و خطابه‌ها یاد می‌شد، بدون وجود یک شبکه تبلیغاتی قوی آیا ممکن بود اهل‌بیت (ع) در نقاطی چنان دوردست و ناآشنا، چنین محبوب و پرجاذبه باشند که افرادی محض دیدار و استفاده از محضر آنان و نیز عرضه کردن دوستی و پیوند خود با آنان راه‌های دراز را بپیمایند و به حجاز و مدینه روی آورند؟ دانش دین را فراگیرند و در موارد متعددی بی‌صبرانه اقدام به جنبش نظامی _و به زبان روایت، قیام و خروج_ را از امام بخواهند؟ اگر تسلیحات شیعه فقط در جهت اثبات علم و زهد ائمه بود، پس درخواست قیام نظامی چه معنایی داشت؟

ممکن است سوال شود اگر به راستی چنین شبکه تبلیغاتی وسیع و کارآمدی وجود داشته، چرا نامی از آن در تاریخ نیست و صراحتاً ماجرایی از آن نقل نشده است؟

دلیل این بی نشانی را نخست در پایبندی وسواس‌آمیز یاران امام به اصل معتبر و مترقی «تقیه» باید جست که هر بیگانه‌ای را از نفوذ در تشکیلات امام مانع می‌شد.

فعالیت‌های امام (ع) به‌طور عمده در پنهانی انجام می‌گرفت و آن حضرت مکرر اصحاب خود را به کتمان و حفظ اسرار اهل بیت (ع) دستور می‌داد، به‌طوریکه روایات زیادی در این زمینه از آن حضرت نقل شده است. رهبری شیعه به طور مسلم دارای برنامه‌ها و فعالیت‌های پنهانی در جهت انسجام مذهبیان بود؛ چیزی که در دوره‌های بعد آثارش هویدا گشت. امام (ع) معمولاً از رفت‌وآمد به دربار خلفای عباسی جز در موارد معدودی سرباز می‌زد و به همین سبب هم از طرف آنها مورد اعتراض قرار می‌گرفت. بدین‌گونه بود که امام نارضایی خود را نسبت به حکومت آنها ابراز می‌داشت و با توصیه‌های سیاسی به افراد مانند: «اَیّاکَ وَ مُجَالِسَةُ الْمُلُوکِ» (بر تو باد که از همنشینی پادشاهان دوری کنی)، یاران خود را نیز از همنشینی با سلاطین برحذر می‌داشت و نیز می‌فرمود: «کَفَّارَةُ عَمَلِ السُّلْطَانِ، اَلْإِحْسَانُ إِلَی الْاِخْوَانِ» (کفاره همکاری با سلطان، نیکی به برادران است).

انحرافِ انقلاب

در دوران حکومت بنی‌امیه، مبارزات امام به شکل آشکار بود، اما در دوران بنی‌عباس _که طولانی‌تر بود_ این کار به صورت مخفیانه‌تری انجام می‌گرفت. بنی عباس آن جریان انحرافی بودند که از فرصت انقلاب سوءاستفاده کردند. یعنی همان انقلابی را که امام صادق (ع) داشت به‌وجود می‌آورد، منحرف کردند و این خطر همیشه انقلاب‌ها است. آن خط درست انقلاب که منطبق با معیارها و ضوابط اصلی انقلاب است گاهی جای خود را به یک خط عوضی منحرف فاسد باطل با شعارهای حق می‌دهد. این است که انسان حواسش باید جمع باشد. مردم آن زمان حواسشان جمع نبود. تا سال‌ها بعد، شاید تا سی سال بعد یا بیست سال بعد، مردم مناطق دوردست خیال می‌کردند که این حکومت بنی عباس محصول مبارزات آنها است. خیال می‌کردند حکومت آل‌علی همین است و خبر نداشتند که اینها غاصب‌اند.

امام صادق (ع) در عرصه فرهنگ و تمدن اسلامی نقش مهمی را در جهان اسلام ایفا کردند. می‌توان گفت که بیشتر مردم فقط چهره فقهی و دینی امام (ع) را می‌شناسند و کمتر نقش سیاسی ایشان مورد بررسی قرار گرفته و حتی از آن غفلت نیز شده است، اما واقعیت این است که امام صادق (ع) و پدر بزرگوارشان در عرصه سیاست یک الگوی مناسبی را ترسیم کرده که می‌تواند امروزه نقشه راه سیاستمداران قرار گیرد.

کد خبر 750440