«افرا» و قصه‌های پرغصه، اما هیجان‌انگیز و پرنکته
تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۶۸۴۶۶
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، چند شبی است که تلویزیون سریالی با نام «افرا» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و تهیه کنندگی مشترک کامبیز دارابی و مجید مولایی را روی آنتن برده است. سریالی جسورانه و جذاب که توانسته در همین چند قسمت در شبکه یک سیما، مخاطبان رسانه ملی را تشویق به تماشا کند و احساسات آنان را برانگیزد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سریال «افرا» با اینکه می‌خواهد دشواری‌های شغل محیط بانی را شرح دهد و قصه اش را در حال و هوای سختی‌های این شغل تعریف کند، اما در بخش عاشقانه اش هم بسیار خوب عمل کرده است.
کارگردان با انتخاب درست بازیگران و همخوانی و چفت شدن دقیق آنان برای برجسته شدن نقش ها، ماجرای جنگل بانی و ارتباطات خانوادگی را خوب با هم تلفیق کرده است. بیننده در پیشرفت قصه بهتر می‌فهمد که داستان عاشقانه دختر و پسر دانشگاهی یعنی پیمان و مائده، نه از این عشق‌های دم دستی و بی هدف است و نه می‌خواهد این چنین رابطه‌هایی را تبلیغ کند.
بیننده اگر کمی صبور باشد، به زودی می‌فهمد که سازندگان سریال «افرا» در واقع با رسیدن داستان به این بحران‌های وحشتناک که این شب‌ها شاهد پخش آن‌ها هستیم، دارند تلنگری به ذهن‌های غافل و افراد بی خیال می‌زنند.
آن قرار‌های پنهانی و فکر نشده دختر و پسر در ادامه با واکنش‌های تند دو خانواده مواجه می‌شود تا به ما بفهماند چه عواقبی در انتظار این جور روابط است. عشقی که می‌توانست از مجرا‌های درست هدایت شود و با نظارت بزرگترها، حتی با وجود اختلاف طبقاتی به مسیر درستی بیفتد.
با این حال، چون این عشق جذاب از کار درآمده و به دل نشسته، اتفاقات غم انگیز و عبرت آموز بعدی اش هم برای تماشاگر مهم می‌شود. در غیر این صورت برای چه کسی اهمیت داشت پیمان در خواستگاری جواب مثبت بگیرد یا نه، بمیرد یا زنده بماند و یا مسعود قاتل او باشد یا نباشد!
در کامنت‌های مردم در فضای مجازی هم اغلب مخاطبان اتفاق نظر دارند که اگرچه از قتل پیمان در سریال خیلی افسرده و ناراحت هستند، اما همچنان علاقه دارند بدانند در ادامه چه می‌شود و حتی برخی هم دست به پیش بینی و طرح حدس و گمان‌های جالبی زده اند. نکته‌ای که کمتر درباره سریال‌ها ایجاد می‌شود و حالا در سریال «افرا» نشان داده رسانه ملی روی سوژه خوبی سرمایه گذاری و عوامل مناسبی را برای ساخت آن انتخاب و گزینش کرده است.
قطعاً اینکه قصه «افرا» نیاز به زمینه چینی دارد تا حرف اصلی اش را بزند، بر کسی پوشیده نیست. در واقع باید معضل را نشان داد و سپس سراغ راه حل رفت، چون ارائه راه حل بدون صورت مسئله منطقی و عاقلانه نیست.
تماشاگر در «افرا» دشواری‌های جنگل بانی و درگیری با شکار‌های بدون کسب مجوز را می‌بیند و رفتار‌های زشت برخی را مشاهده می‌کند تا بهتر دریابد چرا در ادامه روابط آدم های قصه باید اصلاحاتی شکل بگیرد و تجدید نظر‌هایی جدی انجام شود.
تندخویی‌های مسعود، بی تفاوتی‌های همسرش مهتاب، غرور برخاسته از ثروتِ حاج محمود، خشم وحید، انتخاب مسیر شغلی غلط پیمان و ... رفتار‌هایی هستند که در بروز مشکلات در قسمت‌های بعدی بیشتر و بیشتر نیاز به اصلاح در آن‌ها احساس می‌شود و بیننده حتماً خود را در مقام قضاوت می‌بیند.
در کل به نظر سریال «افرا» اگر با همین فرمان پیش برود و اسیر کلیشه‌ها در قصه پردازی و برخی فشار‌های غیر منطقی و سلیقه‌ای نشود، می‌تواند در پایان جزو آثار ماندگار و به یاد ماندنی رسانه ملی قرار گیرد و مردم را به حفظ بهتر محیط زیست و سختی‌های کار محیط بانی آگاه کند. نتایجی که در راستای هدف والای رسانه ملی در فرهنگ سازی قابل تقدیر و ارجمند است.
یادداشت از مریم محمدی
برای دیدن همه قسمت های پخش شده سریال افرا اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سریال افرا شبکه یک رسانه ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۶۸۴۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آواز علیرضا قربانی در استادیوم فوتبال؛ جدی می‌فرمایید؟
در اینکه انتخاب موسیقی بر مبنای سلیقه شخصی افراد است و شاید درباره تعریف موسیقی مناسب در فضای معین به تعریف مشخصی نرسیم، شکی نیست؛ اما اینکه قبل از شروع یک فوتبال پر هیجان برای تماشاچیان در استادیوم آواز علیرضا قربانی پخش کنیم، قطعا کج‌سلیقگی است!
به گزارش ایسنا، شامگاه گذشته (۷ اردیبهشت‌ماه) پرونده رقابت‌های دور یک هشتم نهایی جام حذفی فوتبال باشگاه‌های کشور با صعود سپاهان و حذف پرسپولیس بسته شد. یکی از حساس‌ترین رویداهای فوتبالی شب گذشته بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک بود که اتفاقا به میزبانی اراکی‌ها برگزارشد.
بسیاری از علاقمندان فوتبال در این شب پر هیجان ورزشی راهی استادیوم شدند تا تیم مورد علاقه خود را تشویق کنند. معمولا در همه دنیا رسم بر این است که قبل از بازی‌های فوتبال برای حاضران در استادیوم موسیقی‌های پر هیجان پخش می‌کنند تا تماشاچی با فضا همراه شود و رخوتی در استادیوم ایجاد نشود؛ گاهی هم بسته به اهمیت بازی خوانندگان مطرح پاپ به استادیوم دعوت می‌شوند تا قبل از شروع بازی شور و هیجان مضاعف به تماشاچی تزریق کنند.
اما شب گذشته در ورزشگاه امام خمینی (ره) اراک بدون توجه به تمام این موضوعات برای حاضران موسیقی نواحی و آواز علیرضا قربانی (خواننده کلاسیک ایرانی) پخش شد؛ آن هم در شرایطی که نه مخاطب برای شنیدن آواز ایرانی حاضر شده است و نه آواز ایرانی قرار است به فضای استادیوم هیجان ببخشد!
درست است که موسیقی برای عده زیادی از مردم تنها جنبه سرگرمی دارد اما نباید از تاثیر موسیقی بر ذهن غافل شد. اینکه در تمام این سال‌ها موسیقی ورزشی مناسبی برای چنین رویدادهایی ساخته نشده است، قطعا جای بحث مفصل دارد اما کاش برگزارکنندگان مسابقه شب گذشته فقط کمی به اثربخشی موسیقی مهیج برای مخاطب فوتبالی احترام می‌گذاشتند و با کج‌سلیقگی نه جایگاه موسیقی ایرانی را تنزل می‌بخشیدند و نه حوصله تماشاچیان فوتبال را سر می‌بردند!
انتهای پیام
هیجان ستاره بایرن: چی بهتر از بازی با رئال!