آرزو دارم ورزشکاران اصفهانی پیشرفت کنند/ برخی در ایران می‌خواستند مرا را حذف کنند!
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۷۲۹۴۰
او حالا از نامدارترین ورزشکاران ایرانی است که موفق شد در پارالمپیک تو کیو با ثبت رکورد هشت و ۴۸ مقام دوم و مدال نقره را کسب کند. اگر حریف آذربایجانی او تقلب نمی‌کرد، شانس به دست آوردن مدال طلا را هم داشت.
به گزارش خبرنگار ایمنا، علیرضا مختاری متولد سال ۱۳۵۶ در هشت ماهگی به خاطر تزریق آمپول پنی‌سیلین دچار معلولیت شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خبرنگار ایمنا به بهانه کسب مدال نقره المپیک با این ورزشکار گفت و گویی داشته که در ادامه می‌خوانید:
با توجه به کرونا تمرینات قبل از پارالمپیک چطور بود و چه سختی‌هایی را پشت سر گذاشتید؟
از مسابقات آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا اندونزی که برگشتم، رکورد جهان ۸ متر ۷۳ پانزده سال در اختیار یک فرد مکزیکی بود که موفق شدم این رکورد را به دست آورم. سال ۲۰۱۹ مسابقات جهانی امارات یک سری داور عرب داشت که خوب نبودند و طبق تجربه این داوران با اصول داوری آشنا نیستند، در آن رقابت‌ها چهار خطا از من گرفتند و دو پرتاب دیگری که داشتم را هم خطا اعلام کردند در صورتی که کاغذ تقدیم مدال نقره را به من داده بودند و زمانی که برای دریافت مدال رفتیم گفتند حذف شده اید، با اعتراض‌های مکرر رکورد را برگرداندند، مدال برنز به من رسید و سهمیه پارالمپیک را گرفتم.
مهرماه مسابقات تمام شد که اواخر آذر سال ۹۸ اسامی را اعلام کردند و قرار شد از اول دی ماه اردوها در جزیره کیش شروع شود. افراد را طبق مدالی که به دست آوردند به سه گروه طلایی، نقره‌ای و برنزی تقسیم کردند که کار قشنگی نبود، بر اساس گزارش یکی از رسانه‌ها در مورد پارالمپیک، از میان اصفهانی‌هایی که سهمیه گرفتند، مختاری در گروه سوم قرار گرفته شانس مدال ندارد و تنها سبحانی نیا در والیبال نشسته می‌تواند مدال کسب کند؛ کمیته ملی پارالمپیک تخت سیامند رحمان را آماده کرده بود برای این رقابت‌ها و او در میان ما نیست پس کسی از آینده خبر ندارد.
تیم دو و میدانی و تیر کمان برای تمرینات به کیش رفتیم که اورژانس آمد و گفت اوضاع کرونا خوب نیست و باید به خاطر کمبود تجهیزات پزشکی بهتر است از جزیره خارج شوید. ورزشکاران به شهرهای خود برگشتند از ۱۸ اسفند سال ۹۸ که کرونا گرفتم تا آخر فروردین سال ۹۹ درگیر بودم و اذیت شدم. مهرماه سال ۹۹ رکوردگیری گذاشتند که وردی آن ۸ متر و ۱۷ سانت بود، موفق شدم ۸ متر و ۲۷ سانت را بزنم، مرحله دوم اردوهای کیش شروع شد که ۲۲ اسفند ۹۹ رکوردگیری کیش بود و با ورودی ۸ متر و ۱۷ بود و من ۸ متر و ۵۱ زدم.
فروردین امسال را در خانه بودیم که اعلام کردند ۳۰ اردیبهشت رکوردگیری است، داوران به نا حق پنج خطا از من گرفتند و با خستگی ۷ متر و ۲۰ زدم که این ناداوری بود، یک سری افراد خاص نمی‌خواستند ورودی بگیرم زیرا یک اصفهانی بودم و فقط با رکوردم حرفم را می‌زدم. تشکر می‌کنم از رئیس و دبیر فدراسیون که در رکوردگیری شرکت کردند و مجدداً ورودی توکیو را به دست آوردم.
برای این اتفاقات نظارتی صورت نمی‌گیرد؟
زمانی که در هواپیما از قطر به توکیو می‌رفتیم با خسروی وفا رئیس کمیته ملی پارالمپیک صحبت کردم و قول رسیدگی داد و اطلاعات غلط راجع به من به او داده می‌شد.
شرایط به شکلی بود که پشت سر من گفتند مختاری رکورد نمی‌زند تا کلاسش تغییر نکند در صورتی که سال ۲۰۱۱ کلاس کانفرم من تأیید قطعی شده و هیچکس نمی‌تواند کاری انجام دهد، هفت مربی برای من عوض کردند و این افراد که داخل کشور بودند، برنامه داشتند حذفم کنند و در آخر کسی که مسئول تمام این اتفاقات بود در توکیوی بالای سر من ایستاد.
همه این اتفاقات روی رکوردی ۸ و ۴۸ که در توکیو زدی تأثیر گذار بود؟
ما را به لاهیجان بردند و به خاطر اینکه سالن بدنسازی این شهر برای من مناسب سازی نبود در اتاق عقد هتل با همراهی تیم وزنه برداری کار می‌کردیم و من با یکی از مربیان قبلی خود فقط پرس کار کردم و در هفتاد روز خودم را آماده کردم و توانستم این رکورد را بگیرم.
یک دو و میدانی کار در سال با فاصله زیاد می‌تواند دو بار در پیک برود ولی من در ۹ ماه چهار بار در پیک رفتم، دیگر از یک ورزشکار چه چیزی باقی می‌ماند؟ رکورد من در توکیو باید بالای ۹ متر می‌شد ولی به خاطر کلاس تقلبی حریف آذربایجانی و بلاهایی که خودی‌ها سرم آوردند، باعث شد این رکورد را به دست آورم. دبیر فدراسیون اطلاع داد که باید سه روز دیگر به لاهیجان بروم و رکورد بزنم به همین شخصی که بالای سر من بود زنگ زدم و گفتم من چه زمانی باید بروم به لاهیجان؟ گفت هنوز اطلاع ندادهاند در صورتی که همان موقع به او اطلاع داده بودند، صبح روز بعد با رقیبم که شاگرد این فرد است و ۶۳ سال دارد تماس گرفتم که گفت به من دیشب زنگ زدند و باید جمعه لاهیجان باشم، من هم تا شرایط را دیدم دو روز زودتر به لاهیجان رفتیم و با وجود اینکه بازیکن تیم ملی بودم به من گفتند هزینه این دو شب را چه کسی پرداخت می‌کند که حدود یک میلیون و هفتصد پول هتل دادم.
از ریو تا توکیو سختی کشیدید زیادی کشیدید؟
سال ۹۲ یک بالابر برای من ساختند که پدر و مادر از آن سه طبقه را سقوط کردند، پدرم ۸۷ روز در کما بود و مادرم دست و پایش خورد شد و سکته قلبی کرد و شرایط سختی بود، در ریو مادرم فوت کرد و هشت ماه بعد از آن پدرم هم فوت کرد، با این شرایط سخت جلو آمدم و سال ۲۰۱۷ جایزه مسابقات لندن که طلا گرفتم حدود ۱۲۰ میلیون بود که حدود ۷۰ میلیون آن را فقط خرج عمل قلب دخترم کردم.
شب قبل از مسابقه پیام‌های مردم زیاد بود و از من طلا می‌خواستند و این باری که روی دوش من بود داشت خسته کننده می‌شد. نیم ساعت موبایلم را خاموش کردم و با خودم حرف زدم، گفتم دیگر پدر و مادری نیست و تنها خودم هستم و از روی عصبانیتی که داشتم از ته دل می‌خواستم روی افرادی که برای من مشکل ساز شدند را کم کنم.
میزبانی توکیو چطور بود؟
غذاهای خوبی داشت، به من گفتند حدود ۷۰۰ نمونه غذا بود و میزبانی عالی داشتند.
با صاحب خانه خود به مشکل برخوردید؟
صاحب خانه من انسان کار درستی است و چندسال است که مستأجر او هستم، یک ماه و نیم قبل از مسابقه به من گفت خانه را خالی کن می‌خواهم بفروشم که گفتم مسابقه دارم اگر اجازه دهی بعد از مسابقه این کار را انجام دهم که او هم قبول کرد.
چقدر مسئولین اصفهانی از شما حمایت کردند و چه انتظاری از آنها داری؟
در زمان مهرعلیزاده بعد از بازی‌های آسیایی قولی به ما دادند که عملی نشد و سلطان حسینی که مدیرکل ورزش اصفهان بود با کلی منت نفری ۱۰ میلیون به ما دادند و از جانب این افراد حمایت نشدیم، اما زمانی که طباطبایی روی کار آمد از لحاظ رفتار و اخلاق قهرمان را درک می‌کرد و تا جایی که می‌توانست حمایت انجام داد.
خوشحالم که آپارتمان سهراب به هر طریقی بود تحویل داده شد زیرا این بدهی برای چند سال پیش بود، از تمامی ورزشکاران سوال کنید، می‌گویند که ارزش ورزشکار و قهرمان ملی به اصفهان برگشته است.
پرچم‌هایی که به توکیو بردی، باشگاه‌های آن حمایتی از شما انجام دادند؟
هواداران این باشگاه‌ها از من حمایت کردند ولی انتظاری نداشتم که کمکی به من بکنند و هر دفعه که می‌روم پرچم این باشگاه‌ها را هم با خود می برم.
ورزشکار آذربایجانی در توکیو رکورد زد و اول شد، فکر می‌کردید این اتفاق رخ دهد؟
این ورزشکار تا سال ۲۰۱۹ در مسابقات کلاس ۵۴ وزنه شرکت می‌کرد که وزنه چهار کیلویی پرتاب می‌کنند، اما در کلاس ما وزنه‌ها سه کیلویی است. این فرد قبل از عید یک کلاس موقت گرفت که هر لحظه امکان تغییر آن وجود دارد و در مسابقات قهرمانی اروپا یک رکورد پایین زد تا خود را رو نکند. در توکیو روی ویلچر که نشسته بود دستکش داشت و دستان خود را پنهان می‌کرد، برای پرتاب نفر بعد از من بود که پرتاب اول او مانند من ۸ متر و ۴۸ شد، یک الی دو خطا داشت و پرتاب آخر او ۸ متر و ۶۲ شد. آمریکا، یونان و جمهوری چک اعتراض کردند و طبق صحبت‌هایی که شد ایران هم گفت اعتراض می‌کند.
نایب قهرمانی در توکیو را به روح پدر و مادر و مردم خوب ایران و اصفهان و خود مدال را به کشاورزان مظلوم اصفهان تقدیم کردم.
این معلولیت از تولد همراه شما بوده است؟
سالم به دنیا می‌آیم که در هشت ماهگی تب می‌کنم، من را به بیمارستان می‌برند که دکتر آمپول پنی سیلین به می‌زند و باعث می‌شود کل بدنم فلج شود، در نهایت به زنده ماندنم امیدی نبود تا اینکه یک دکتر پیدا می‌شود و می‌گوید نگران نباشید زنده می‌ماند و نصف بدنش را بر می‌گردانم که پای راست و دست چپ من برنمی گردد و با این وضعیت زندگی می‌کنم. برخی شب‌ها خواب می بینم که می‌دوم ولی هیچ حسی ندارم که بدانم چی هست!
از چه زمانی ورزش را شروع کردی و چه اتفاقی افتاد که وارد این رشته شدی؟
سال ۷۲ در هنرستان اشرفی اصفهانی رشته معماری درس می‌خواندم که توسط یکی از دوستانم به تیم والیبال نشسته اصفهان معرفی شدم، با توجه به اینکه دست چپ من مشکل دارد روی دفاع تور، اسپک و … مشکل داشتم که به واسطه احدی وارد دو و میدانی شدم و در همان سال در مسابقات خواهر خوانده‌های اصفهان اولین مدال را کسب کردم و به ادامه آن امیدوار شدم.
برای کلاس بندی ها در حق من نامردی کردند، سال ۲۰۱۱ کانفرم شده بودم ولی به من اطلاع ندادند. سال ۲۰۱۴ قبل از مسابقات آسیایی اینچئون سخنگویی مدیر کلاس بندی پارالمپیک گفت با ضمانت خود مختاری را به این رقابت‌ها می‌فرستم که من هم رفتم دو طلا گرفتم و کلاسم تأیید.
وضعیت برای راحتی معلولان در اصفهان چگونه است؟
از مدیریت مجموعه سیتی سنتر تشکر می‌کنم که هیچ جای ایران به این اندازه برای معلولان استاندار سازی نشده است، در اصفهان چهارباغ عباسی و میدان امام خیلی خوب کار شده و شرایط نسبت به قبل بهتر است. در اصفهان از لحاظ شهرسازی و معماری شرایط خوب است، به برخی شهرها که رفتم استاندارد سازی برای معلولان صفر بود.
برای افراد معلول چه توصیه‌ای دارید؟
هرسال تعداد معلولین مادرزادی به وسیله واکسن و علم نوین پزشکی کمتر می‌شود، اما در اثر حوادث خیلی از افراد دچار معلولیت می‌شوند که به ورزش روی نیاورند افسرده می‌شوند و شرایط سخت زندگی دچار خود و خانواده‌هایشان می‌شود. اگر افرادی که دچار معلولیت می‌شوند یا معلول هستند ورزش نکنند، اضافه وزن پیدا می‌کنند، ازدواج نمی‌کنند و بار سنگینی برای خانواده می‌شوند. این افراد باید یک جایی از زندگی خود را برعهده بگیرند که راحت هم می‌توانند این کار را انجام دهند، همانطور که کمیته بین‌المللی المپیک داریم، کمیته ملی پارالمپیک هم داریم که زیرشاخه‌های زیادی دارد و معلولان می‌توانند کار کنند.
سن ورزشی در پارالمپیک با المپیک متفاوت است و شما تا چه زمانی می‌خواهید ورزش را ادامه دهید؟
به کلاسی که در آن مسابقه می‌دهم کلاس پیر مردها می‌گویند (با خند) رقیب ژاپنی من "اوی توی" که امسال در توکیو حضور نداشت و رکوردار پرتاب دیسک است تا ۷۱ سالگی مسابقه می‌داد. من تا جایی که بتوانم ادامه می‌دهم، روزهای سخت و دوری از خانواده داشتیم.
چه آرزویی دارید؟
چند آرزو دارم ولی اصلی‌ترین آنها این است که ورزشکاران المپیک و پارالمپیک از اصفهان بالا بروند و پیشرفت کنند زیرا هرچقدر بتوانیم شاخص ورزش اصفهان را بالا ببریم قدرت این شهر در پایتخت و دنیا بیشتر می‌شود، اما در حال حاضر ضعیف هستیم.
با توجه به پتانسیلی که اصفهان دارد چرا ضعیف هستیم؟
به این خاطر که مدیران ورزشی ما در ایران بیشتر نتیجه گرا هستند و به فوتبال توجه بیش از حد دارند. در پیست انقلاب ورزشکاران زیادی می‌آیند تمرین می‌کنند که کسی از آنها حمایت نمی‌کند ولی اگر استعدادیابی شوند می‌توانند به ورزش اصفهان کمک کنند. اصفهان در والیبال، هندبال، بسکتبال و رشته‌های رزمی خوب بود ولی همه جدا شدند و باید به باشگاه‌های خصوصی که هزینه می‌کنند امتیازی داده شود تا ادامه دهند.
حرف آخر؟
مستأجر هستم و شرایط زندگی سخت شده است، انتظار دارم حداقل جایی استخدام شوم تا از لحاظ در آمدی مشکلی نداشته باشم و از لحاظ مسکن هم فکری برای من شود، دو بار به دفتر رهبری نامه زدم که زمینی به من بدهند، بعد از پیگیری‌هایی که انجام دادم یکی از مسئولان مسکن و شهر سازی اصفهان گفت مسکن مهر به تو تعلق می‌گیرد ولی نداریم که بدهیم و درست نیست که یک ورزشکار ملی پوش که افتخار آفرینی می‌کند با فکر و عصبانیت برای مسابقات برود.
گفت و گو از: کیمیا گلپیرا _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا
کد خبر 521029منبع: ایمنا
کلیدواژه: علیرضا مختاری پارالمپیک پارالمپیک 2020 توکیو المپیک و پارالمپیک توکیو کمیته ملی پارالمپیک پارالمپیک ایران ورزشکاران پارالمپیکی معلولين فدراسیون جانبازان و معلولین مشکلات معلولین شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق ورزش اصفهان دو و میدانی مدال نقره باشگاه ها رقابت ها برای من من گفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۷۲۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورزش باعث رشد قد می‌شود؟
آفتاب‌‌نیوز :
هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح می‌شود و برخی محرک‌های فیزیولوژیک می‌توانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قوی‌ترین این محرک‌ها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقش‌های متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبه‌های انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی می‌توانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.
اگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی می‌شود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین می‌کنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیش‌تمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.
از سوی دیگر در برخی ورزش‌ها به ویژه ورزش‌های دارای دسته‌بندی وزنی یا ورزش‌های استقامتی یا ورزش‌هایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیشتر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال می‌شود.
بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش می‌کنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمی‌کنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی می‌شوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها می‌توانند در رشد اختلال ایجاد کنند.
در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیت‌ها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت می‌تواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشک‌های فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمی‌گردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد می‌شود.
در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمون‌های جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربی‌های بدن، حاوی آروماتاز هورمون‌های جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع می‌کنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری می‌کند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته می‌شوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاه‌تر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که می‌دانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.
بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیت‌های ورزشی به ارمغان می‌آورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل می‌کند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.
منبع: خبرگزاری ایسنا
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است