به نقل از «جام جم آنلاین»

عفونت‌ های دوران نوجوانی احتمال ابتلا به کدام بیماری را افزایش می‌دهد؟

تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۸۱۸۲۸

به گزارش جام جم آنلاین، بیماری ام اس معمولا در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی تشخیص داده می‌شود. برخی از ژن‌ها فرد را در معرض این بیماری قرار می‌دهند؛ ولی هنوز محققان درک درستی از علل ابتلا به این بیماری ندارند.

تحقیقات قبلی نشان داد ذات‌ الریه در سنین نوجوانی با افزایش خطر ابتلا به بیماری ام اس همراه است؛ به همین دلیل محققان به دنبال علل عفونی دیگر این بیماری بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مطالعه سوابق پزشکی و سلامتی بیش از ۲.۵ میلیون نفر که در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۴ میلادی در سوئد متولد شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج نشان می‌دهد عفونت‌ های شدید در سنین ۱۱ تا ۱۹ سال، با افزایش خطر ابتلا به ام اس همراه است.

در ادامه آمده است همه نوع عفونت به ام اس مربوط نیست، و عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی احتمال ام اس را افزایش می دهد چون ام اس یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی‌ (CNS ) می‌دهد. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است.

سیستم ایمنی بدن به طور معمول عوامل خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها را مورد هدف قرار می دهد؛ ولی در بیماری‌های خود ایمنی، به اشتباه بافت های نرمال از بین می روند.

در بیماری ام اس، سیستم ایمنی به میلین حمله می‌کند. میلین به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی گفته می‌شود.

میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می‌شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.

زمانی که پوشش میلین یا بافت‌های عصبی آسیب می‌بینند، ارسال پیام‌های عصبی مختل می‌شود که عوارض مختلفی دارد.

بر اساس مطالعات قبلی این متابولیت باعث میلین‌سازی مجدد در بیماران مبتلا به ام اس می‌شود و از تخریب عصبی پیشگیری می‌کند؛ بنابراین وجود آن به میزان نرمال در بیماران ضروری است.

در ادامه آمده است متابولیت GlcNAc پاسخ‌های پیش‌التهابی را کاهش می‌دهد و از این طریق به ترمیم میلین کمک می‌کند.

در ادامه این مطالعات دو عفونت ذات‌الریه و مونونوکلئوز عفونی و ارتباط آن با ام اس مورد بررسی قرار گرفته است.

مونونوکلئوز عفونی یک بیماری عفونی است که توسط ویروس اپشتین- بار ایجاد می‌شود.

بیماری MS انواع مختلفی دارد که عبارتند از:

ام اس پیشرونده مقدماتی
در این نوع، نشانه‌های بیماری به طور پیوسته از زمان تشخیص بیماری سیر صعودی دارند. حمله‌ها مشخص نیستند و هیچ علامت بهبودی وجود ندارد. حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بیماران، به این نوع از بیماری مبتلا می‌شوند. معمولا بیماری ام اس در افرادی که این مرحله را تجربه می‌کنند، دیر و در حدود ۴۰ سالگی تشخیص داده می‌شود.

نوع عودکننده – فروکش کننده
حدود ۹۰ درصد از بیماران، به این نوع مبتلا هستند. معمولا نشانه‌های اولیه بیماری در این افراد، در اوایل بیست سالگی دیده می‌شود. پس از آن در دوره‌های مختلف، بیماری عود می‌کند و در بین دوره‌ها، بیمار بهبودی نسبی دارد. معمولا بیمارانی که به این نوع مبتلا هستند، وارد مرحله دیگری از بیماری به نام پیشرونده ثانویه می‌شوند.

ام اس پیشرونده ثانویه
در این نوع، علایم بیماری به طور پیوسته سال‌ها وجود دارد و هیچ عود یا بهبودی حاصل نمی‌شود. معمولا این حالت ۱۰ تا ۲۰ سال پس از تشخیص بیماری اتفاق می افتد. این نوع از بیماری معمولا منجر به از کار افتادگی بیماران می شود.

نوع پیشرونده عودکننده
این نوع از بیماری بسیار نادر است و در آن بیماری در دوره های مشخص عود می کند و از یک حمله تا حمله بعدی، نشانه های بیماری شدیدتر می شود. حدود ۵ درصد از افراد به این نوع از بیماری مبتلا هستند.

محققان دانشکده پزشکی هاروارد گزارشی مبنی بر علایم اولیه ام اس ارایه کرده‌اند و به افراد هشدار می‌دهند که این علایم را جدی بگیرند:

۱-مشکلات بینایی
۲-مشکلات تعادل
۳-سوزن سوزن شدن و خواب رفتن انگشتان دست و پا
۴-تغییرات ناگهانی دمای بدن اعم از کاهش یا افزایش
۵-تغییرات مداوم در عملکرد دستگاه گوارش
۶-مشاهده چرخشی هر یک از علایم ذکر شده در موارد یک تا پنج
۷-ضعف عضلانی
۸-مشکلات شناختی و عدم تمرکز
۹- خستگی مفرط

در حال حاضر بیش از ۲.۳ میلیون نفر در سراسر جهان به ام اس مبتلا هستند و میزان آن در زنان تقریبا سه برابر مردان است.

منبع: بهداشت نیوز

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: ام اس ذات الریه عفونت نوع از بیماری بیماری ام اس مبتلا هستند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۸۱۸۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هشدار مهم به مردم؛ افزایش احتمال مرگ‌ومیر با این عمل پرطرفدار!

یک فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی گفت: اگر فردی احساس چاقی می‌کند یا از وزن خود رضایت ندارد به هیچ عنوان نباید به فکر عمل جراحی پلاستیک زیبایی باشد بلکه قبل از آن باید به همکاران متخصص تغذیه یا متخصصان چاقی مراجعه کند و در نهایت پس از کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده‌آل، به جراح پلاستیک مراجعه کند.

سید صاحب حسینی‌نژاد در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به تمایل به انجام عمل‌های زیبایی از جمله پیکرتراشی اظهار کرد: در حال حاضر عمل‌های زیبایی به ویژه پیکرتراشی در سطح جامعه بسیار فراگیر شده است در حالی که باید توجه شود این جراحی‌ها، عمل‌های درمانی هستند؛ همان طور که افراد برای بسیاری از بیماری‌ها مانند بیماری قلبی و گوارشی به پزشک مراجعه می‌کنند باید برای انجام عمل‌های زیبایی نیز به پزشک مربوطه مراجعه کنند.

وی افزود: در مدت آموزش جراحی پلاستیک و زیبایی به جراحان فوق تخصص، آموزش‌هایی ارائه می‌شود تا بسیاری از مراجعه‌کنندگان را از انجام عمل‌ها منصرف کنند. یادمان باشد که فرد برای انجام عمل زیبایی به ویژه پیکرتراشی باید از هر نظر در سلامت کامل عمومی باشد. به هیچ عنوان نباید دیابت داشته باشد و در صورت داشتن این بیماری، باید دیابت کنترل شده باشد. همچنین فرد نباید بیماری تیروئید داشته باشد و در صورت داشتن این بیماری، باید کنترل شده باشد.

این فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی بیان کرد: زمانی که فردی به یک پزشک فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی مراجعه می‌کند باید ارزیابی‌های قبل از عمل برای وی انجام شود. به طور مثال فاکتورهای خون، دیابت، تیروئید، کبد و کلیه بررسی شود و فرد باید از هر نظر در سلامت کامل باشد یا بیماری وی تحت کنترل باشد.

حسینی‌نژاد عنوان کرد: پیکرتراشی شامل آبدومینوپلاستی، لیپوساکشن و لیپوماتیک است. لیپوماتیک‌ها، جراحی‌هایی هستند که تنها تجمع موضعی و کوچک چربی در سطح بدن را برطرف می‌کنند اما لیپوساکشن بسیار فراگیرتر است و چربی‌های قسمت‌های مختلف بدن را تخلیه می‌کند.

وی افزود: آبدومینوپلاستی نیز یک عمل جراحی است که بر لیپوساکشن افزوده می‌شود. در این جراحی، شاخص توده بدنی برای شروع عمل‌های پیکرتراشی بسیار مهم است و فردی که تحت این جراحی قرار می‌گیرد باید شاخص توده بدنی مناسبی داشته باشد و دچار چاقی‌های مفرط نباشد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با بیان اینکه عمل‌های جراحی پلاستیک برای کاهش وزن نیستند، گفت: اگر فردی احساس چاقی می‌کند یا از وزن خود رضایت ندارد به هیچ عنوان نباید به فکر عمل جراحی پلاستیک زیبایی باشد بلکه قبل از آن باید به همکاران متخصص تغذیه یا متخصصان چاقی مراجعه کند و در نهایت پس از کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده‌آل، به جراح پلاستیک مراجعه کند.

وی افزود: تاکید می‌شود کسانی که عمل‌های زیبایی انجام می‌دهند خود را به عنوان بیمار فرض کنند بنابراین بیمار حتما باید به پزشک مراجعه کند و به جز پزشکان دوره‌دیده جراحی پلاستیک که در عمل‌های سخت تبحر دارند، نباید به فرد دیگری مراجعه کرد.

حسینی‌نژاد گفت: جراحی‌های پیکرتراشی با عارضه و مرگ و میر همراه هستند. اگر فردی از نظر سلامت عمومی و ایمنی در شرایط مناسب و ایده‌آل نباشد شانس آسیب، عارضه و مرگ و میر برای وی وجود دارد بنابراین تاکید می‌شود برای انجام جراحی به متخصص جراحی پلاستیک مراجعه شود تا همه جنبه‌های عمومی بررسی و سنجیده شود.

وی افزود: کارهای زیبایی باید توسط پزشک متخصص زیبایی انجام شود و کلینیک‌های زیبایی یا کسانی که در این خصوص فعالیت دارند، صلاحیت انجام این کار را ندارند. این عمل‌ها توام با عارضه و مرگ و میر هستند و فرد باید در شرایط بسیار مناسب جراحی شود.