به نقل از «ایران آنلاین»

آلبوم موسیقی «نوشتم دوستت دارم» برای کودکان

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۰۵۹۶۶

آلبوم موسیقی کودک «نوشتم دوستت دارم» با آهنگ‌سازی و تنظیم صابر جعفری با پایان یافتن مراحل فنی، از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان عرضه می‌شود.

به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، صابر جعفری آهنگ‌ساز آلبوم «نوشتم دوستت دارم» درباره‌ی این اثر گفت: اغلب اشعار این آلبوم را از آثار مصطفی رحماندوست انتخاب کردم و برای کل 14 قطعه‌ای که در این آلبوم تولید شده است سعی کردم با شعر و موسیقی در ذهن کودکِ مخاطب تصویرسازی کنم و تخیل او را برانگیزانم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این هنرمند درباره‌ی برخی از قطعه‌های این آلبوم افزود: قطعه‌ی «نوشتم دوستت دارم» که خودم از همه بیشتر دوستش دارم درباره‌ی لحظات آخر زندگی یک مادر در کنار کودکش است که مواجهه‌ی یک کودک را با مرگ به تصویر می‌کشد، اما بسیار خیال‌انگیز و جادویی.
وی درباره‌ی سازبندی این آلبوم گفت: علاوه بر سازهای کودک و کلاسیک مانند زایلوفون، فلوت رکوردر و پیانو، در تمامی قطعات از سازهای ایرانی تار و کمانچه و تنبک و دف نیز به طور یکسان استفاده شده است.
او در ادامه افزود: چون خودم سال‌ها در کُر ارکستر سمفونیک تهران خواننده بودم و مربی گروه کر کودکان و رهبر کر بزرگسالان بوده‌ام، تمامی قطعات از سوی گروه کر اجرا شده است تا حس کار گروهی و دسته‌جمعی بیشتری به کودک القا شود و شور و هیجان بیشتری داشته باشد.
جعفری همچنین تاکید کرد که با این‌که موسیقی تمامی قطعات، تلفیق موسیقی ایرانی و غیرایرانی است اما در هر قطعه از یک دستگاه موسیقی ایرانی در ساخت ملودی بهره برده‌ام و علاوه بر آن سعی داشته‌ام قواعد فرمال موسیقی کلاسیک را نیز رعایت کنم.
براساس این خبر، 14قطعه‌ی این آلبوم در مدت زمان پنجاه دقیقه تهیه شده است.
مصطفی رحماندوست شاعر 11 قطعه و سمیرا ذوالفقاری، زهرا دری سده و عبدالرحمن ذکایی نیز هر یک شاعر یکی از قطعات این آلبوم هستند.
اون کیه که؟!، نوشتم دوستت دارم، جوجه نوک طلا، لالایی، شب ماندنی نیست، نقاشی من، مامان مهربون من، صد دانه یاقوت، دنیا بزرگ و زیباست، باز هم بازی و دوستی شیرین است، اسامی برخی از قطعات آلبوم صابر جعفری هستند.
میکس و مسترینگ این آلبوم بر عهده‌ی صابر جعفری و علی رضوانی است و علاوه بر خود آقای جعفری، نوید قزوینه (تار و کمانچه)، داریوش مشکین (گیتار الکتریک)، عطیه پدیدار (فلوت رکوردر)، علی معین السادات (تنبک و دف و سازهای کوبه‌ای)، و علی رضوانی (گیتار نایلون) نوازندگان این آثار هستند.
موژان اسدآبادی، مهتاب اسدآبادی و هومان حکیم‌زاده خوانندگان کودک و نوجوان آلبوم «نوشتم دوستت دارم» و خوانندگان کُر نیز شامل فریبا اسدی، مینا جعفری، نسیم قره‌داغی، صادق جعفری، عطیه پدیدار، حمیدرضا رامیار، علیرضا قادر، مهدی نائینی، علی رضوانی، مریم جعفری، مرجانه مدنیان و صابر جعفری هستند. آواز ایرانی را نیز سعید حکیم‌زاده اجرا کرده است.
به گفته‌ی محمدرضا کریمی‌صارمی معاون تولید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این آلبوم در هفته‌های آتی رونمایی و به‌شکل رسمی در فروشگاه‌های فرهنگی هنری عرضه خواهد شد.

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: صابر جعفری درباره ی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۰۵۹۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟

کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.

به گزارش چطور، گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با عنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟ ۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرف بزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می‌دهند.

۳. هوش زیاد

صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای از توانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

۴. اوتیسم

اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این‌همه سؤال و جواب خسته می‌شوند. اگر اکنون در این وضعیت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ ممکن است در لحظه کودک ساکت شود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه صحبت‌هایی نیاز به پاسخ دارند

همه حرف‌های کودک خطاب به شما نیستند و گاهی در حال بازی‌کردن با خودش حرف می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی وارد حریم صحبت‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد.

مثلا اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به پاسخ یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است توجه کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و صحبت‌کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید و تمام توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید.

با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما رفع می‌شود و وقتی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد بود. وقتی زمان مشخصی از روز را به وقت‌گذراندن با کودک اختصاص می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه زمانی وقت بازی‌کردن و صحبت‌کردن با شماست.

۳. مراقب لحنتان باشید

هرگز حرف‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی مانند «تو هیچ‌وقت دست از حرف‌زدن برنمی‌داری!» باعث می‌شود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده شود.

به‌جای صحبت‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن حرف‌های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن صحبت‌کردن باعث می‌شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط وظایف دیگری هم دارید که نمی‌توانید تمام‌وقت کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی مجهز به مهارت‌های مختلف به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین مهارت‌های مختلف را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به شیوه‌ای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. زمانی از روز را به تمرین سکوت اختصاص دهید

به‌تدریج باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، مثلا نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های کوتاه شروع کنید و به‌تدریج این زمان را افزایش دهید.

در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن شود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای صحبت‌کردن بیش از حد کاهش یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به حرف‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این موضوع برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن هنگام حرف‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای جذاب بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیش از حد صحبت‌کردن کار خوشایندی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام