به نقل از «رکنا»

خانه مجردی بوی جسد می داد ! / قاتل پسر 29 ساله کیست؟!

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۵۸۰۹۸

به گزارش رکنا، بیستم شهریور، فردی با مراجعه به نیروهای انتظامی، از گم شدن جوانی به نام «ع- ج» خبر داد گفت: او از روز قبل (نوزدهم شهریور) سوار بر خودروی پژو از منزل خارج شده و دیگر بازنگشته است! به دنبال این گزارش، بلافاصله پرونده مذکور به پلیس آگاهی خراسان رضوی ارسال شد و مورد بررسی های پلیسی قرار گرفت اما هنوز چند ساعت بیشتر از این ماجرا سپری نشده بود که خودرو پژویی با شیشه شکسته در بولوار ملاصدرای مشهد کشف شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بررسی های مقدماتی حاکی از آن بود که خودرو به جوان گم شده تعلق دارد بنابراین فرضیه وقوع جنایت قوت گرفت و تحقیقات گسترده ای با صدور دستورات محرمانه از سوی قاضی دکتر حسن زرقانی (قاضی ویژه قتل عمد مشهد) در این باره آغاز شد.

درحالی که کنکاش های کارآگاهان برای یافتن سرنخی از این ماجرا ادامه داشت، یکی از دوستان «ع- ج» به واحد آپارتمانی در خیابان پایداری اشاره کرد که وی به آن منزل رفت و آمد داشت.

 به همین دلیل شب بیست و پنجم شهریور، سرنخ ها و تحقیقات میدانی به طبقه سوم مجتمع مسکونی مذکور کشیده شد اما در آن منزل از بیرون قفل بود. احتمال وقوع حادثه‌ای تلخ در آن  مکان، موجب شد تا در منزل مسکونی با دستور قضایی گشوده شود. وقتی «قفل ساز» در واحد آپارتمانی را باز کرد ناگهان جسدی در پذیرایی نمایان شد که به خاطر گذشت زمان از حالت طبیعی خارج شده بود!

بررسی های اولیه نشان داد که جسد مربوط به «ع- ج» است که از نوزدهم شهریور گم شده بود! دقایقی بعد با حضور قاضی شعبه 211 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد در طبقه سوم این مجتمع مسکونی، بررسی های تخصصی ادامه یافت و مشخص شد که جوان 29 ساله به قتل رسیده است چرا که آثار به جا مانده و ظواهر ماجرا از وقوع یک جنایت حکایت می کرد به همین دلیل جسد مذکور با صدور دستوری از سوی مقام قضایی و برای تعیین علت دقیق مرگ به پزشکی قانونی مشهد انتقال یافت.

از سوی دیگر نیز سرنخ هایی از اختلافات ملکی بین مقتول و فرد دیگری به دست آمد که بر این فرضیه قضایی و پلیسی مهر تایید می زد! بنابراین با افشای این جنایت، تحقیقات گسترده کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی با راهنمایی های قاضی دکتر زرقانی آغاز شد و برخی از مظنونان این پرونده تحت تعقیب قرار گرفتند.

منبع: رکنا

کلیدواژه: سهام عدالت قیمت خودرو کرونا پرونده جنایت اخبار حوادث جنایت کارآگاهان کشف جسد جوان منزل مسکونی طبقه سوم سهام عدالت قیمت خودرو کرونا سحر قریشی قیمت عکس علیرضا خمسه در آمریکا علیرضا خمسه بازار آزاد علی دایی قتل قیمت دلار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۵۸۰۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پاچه‌ ورمالیده کیست؟؛ چگونه از حواشی یک شغل یک ناسزا خلق شد؟

«آب‌حوضیه، آب‌حوضی/آب‌حوضی کار نکرده / آب‌حوضیه، آب حوضی/آب‌حوضی نون نخورده»... این آواز برای بسیاری از تهرانی‌های قدیم خاطره‌انگیز است و روزگاری را به ذهن می‌آورد که هنور حیاط‌های خانه‌ها حوض داشت و رنگ فیروزه‌ای آن چشم‌ها را نوازش می‌داد.

به گزارش همشهری، زیبایی حوض‌های وسط حیاط هر سال با آمدن بهار صدچندان می‌شد و صاحب خانه دورتا دورش را با گلدان‌های سفالی و گل‌های شمعدانی چشمنواز می‌کرد. در آن روزها برای همین حوض‌های فیروزه‌ای شغلی وجود داشت که به آب‌حوضی معروف بود.

آب‌حوض‌کش وظیفه داشت تا آب حوض را خالی و دیواره حوض را تمیز کند. هر سال با ‌پایان فصل زمستان و نزدیک شدن به بهار این شغل رونق بیشتری پیدا می‌کرد. چون فصل زمستان آب حوض حیاط خانه از سرما یخ می‌بست و یا با برگ‌های خشک‌شده پر می‌شد، نظافت حوض‌ها یکی از مهم‌ترین بخش‌های نظافت خانه به حساب می‌آمد.

آب‌حوضی علاوه بر اینکه حوض‌ها را تمیز می‌کرد، وظیفه نظافت آب‌انبار خانه‌ها را هم برعهده داشت. این شغل بیشتر به‌صورت دوره‌گردی بود. یعنی آب‌حوضی‌ها جای ثابتی نداشتند. در کوچه و خیابان‌های محله‌های تهران پیاده قدم می‌زدند و فریاد می‌کشیدند: «آب حوض می‌کشیم، آااب‌حوووضیییه» برخی از آنها البته فرش هم می‌شستند.»

بیشتر این کارگران جزو مهاجرانی بودند که از شهرهای دیگر به تهران می‌آمدند و وضع مالی خوبی نداشتند. به پیت‌های فلزی دسته‌های آهنی می‌چسباندند تا بتوانند به راحتی آب حوض را خالی کنند. اغلب آنها به‌صورت گروهی کار می‌کردند. مثلاً یکی آب حوض را خالی می‌کرد، دیگری لجن‌های کف حوض را تمیز و نفر سوم زباله‌ها را از خانه بیرون می‌برد.

نصرالله حدادی، تهران‌پژوه، می‌گوید: «درباره آب‌حوض‌کش‌های تهران ضرب‌المثلی وجود دارد. این شغل از مشاغلی بود که با آب ارتباط داشت و نظافت حوض‌ها و آب‌انبارها را با مهارت انجام می‌دادند، اما از آنجا که آنها اغلب آب‌حوضی‌ها ژولیده و کثیف بودند، در میان عموم مردم چندان مورد احترام قرار نمی‌گرفتند.

از طرفی، چون حوض‌ها در فصل زمستان یخ می‌بستند و یا با زباله و برگ ‌پر می‌شدند، اگر شی‌ئ گرانقیمتی مثل انگشتر و... صاحبخانه در آن می‌افتاد نمی‌توانست آن را پیدا کند و در نتیجه چشم امید داشت تا زمان تخلیه آب حوض، شیء مورد نظر توسط آب‌حوضی پیدا شود.

حدادی می‌افزاید: «آب‌حوضی‌ها هم پاچه‌های شلوار را بالا می‌دادند و پا را در آب حوض فرو می‌بردند و به آرامی راه می‌رفتند تا اگر شیئی به پایشان خورد متوجه شوند، اما متأسفانه برخی اشیای گرانقیمت پیداشده را تحویل نمی‌دادند. از این‌رو اگر فردی چندان اعمال درستی نداشت و روراست نبود به او «پاچه ورمالیده» می‌گفتند که حکایت از همان پاچه‌های بالازده آب‌حوضی‌ها در آب کثیف حوض را دارد.»

کانال عصر ایران در تلگرام